14-09-11
02:36
έχετε καμία συμβουλή;
Μήτσο παιδί μου,εκ πείρας πάντα,σταμάτα να διαβάζεις θέματα με αρρώστιες.
Κρίση πανικού συνήθως παθαίνουμε μία μόνο φορά,αλλά επειδή είναι επώδυνη,
σε κάθε δύσκολη περίπτωση νομίζουμε ότι θα πάθουμε,και εμφανίζονται συμπτώματα.
Μικροσυμπτώματα σε σχέση με την πραγματική κρίση,αλλά αρκετά δυσάρεστα.
Το θέμα είναι,όπως έχω διαπιστώσει η ίδια αλλά και κατόπιν κουβέντας με άλλους παθόντες,
όταν αρχίζει η κρισούλα να τη διακόπτεις εσύ.Βάζοντας πάντα τη λογική μπροστά.
Θέλει κόπο και χρόνο αλλά πίστεψέ με,έχει αποτέλεσμα.
Τέλος,κόψε το χόρτο [και ότι άλλα ντρόγκια τυγχάνει να παίρνεις] γιατί διογκώνει το θεματάκι.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
31-08-11
03:46
Πάει κανένα 4μηνο που κάνω ομοιοπαθητική.Τώρα θα ξαναρχίσω με ένα ψυχαναλυτή.Παλιότερα πήγαινα σε ψυχίατρο αλλά και πάλι είχα δει μια μικρή βελτίωση.Δε θέλω να παίρνω αυτά τα χημικά παρασκευάσματα τα οποία καταστέλλουν το πρόβλημα και μετά αυτό ξαναφουντώνει.Τελευταία έχω έντονο φόβο δεν είναι ότι φοβάμαι μόνο ότι θα μου προκύψει στο στρατό.Είναι ανώφελο να κόψω την αναβολή διότι τελειώνει το 13,αν πάω έτσι όπως είμαι φοβάμαι θα ότι θα μου δώσουν αναβολή από εκεί μέσα,οπότε δώρον άδωρο.Αληκτώ σέβομαι την άποψή σου,αλλά ο θεσμός του στρατού είναι πανάρχαιος δεν είναι ωραίο να πάρω ένα Ι5,ούτε τόσο απλό.Δεν είμαι στρατόκαυλος (του στυλ αν δε πας ειδικές δυνάμεις ή αν δε πήξεις δεν είσαι φαντάρος),απλά για μένα αυτός είναι ιερός θεσμός.
Ερμή (έχεις και το όνομα του αδερφούλη μου),το ι5 δεν είναι ντροπή.Πια.
Και ούτε φαίνεται στον ιδιωτικό τομέα ,παρά μόνο στο δημόσιο (αν έχεις σκοπό να δουλέψεις στο δημόσιο πάω πάσο).
Δεν ξέρω πως αντιμετωπίζουν οι φαντάροι τις κρίσεις πανικού,αλλά θα σου έλεγα να ο καθυστερήσεις μέχρι να δεις θετικά αποτελέσματα από όποια μέθοδο και αν χρησιμοποιήσεις.
Και εγώ είμαι εναντίον των χαπιών γιατί σε μετατρέπουν σε ένα ζόμπι -πέραν της ψυχολογικής εξάρτησης από αυτά,που για μένα ήταν το χειρότερο και κουραστικότερο part- και επι της ουσίας όπως είπες είναι πρόκαιρη λύση.
Θα μπορούσες μήπως σε pm για να μην βγαίνουμε οφφ,να μου εξηγήσεις πως ακριβώς γίνεται η φάση με την ομοιοπαθητική;
Τέλος θα σου έλεγα να εμπιστευθείς πάλι έναν ψυχίατρο και όχι ψυχαναλυτή.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.