parafernalia
Περιβόητο μέλος
Ο Νίκος αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Προγραμματιστής/τρια και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 4,896 μηνύματα.
26-05-07
11:48
Εγώ τι παθαίνω; Μαθαίνω να την αγαπάω με τα ελαττώματά της, κι όταν αρχίζουν να μου αρέσουν, μένω μόνος (ευτυχώς )!
Σίγουρα, δεν είναι φυσιολογικό να κλείνεις τα μάτια σε σοβαρά λάθη, αλλά απʼ την άλλη, πόσες εναλλακτικές λύσεις έχεις, πόσο χρόνο, πόσα κουράγια να χτίσεις απʼ την αρχή καινούργια πράγματα; Αν παίρνεις τη ζωή στα σοβαρά κάτι τέτοιο θα είναι πάντα δύσκολο.
Πιο παλιά έκανα σε chatting ένα γκάλοπ, χιχι... Ρώταγα όλες τις τσατόβιες πόσες σχέσεις είχαν πάνω κάτω και στο καπάκι πια ήταν η καλύτερη. Καμία δεν μου έλεγε τον πρώην της! Στους 7 π.χ. ο 3ος – 4ος θα ήταν ο καλύτερος. Συμπέρασμα: Τίποτε δεν σου εξασφαλίζει ότι η επόμενη σχέση θα είναι η καλύτερη, η πιο ολοκληρωμένη, η απόλυτη, η δίδυμη ψυχή, κλπ.
Ένα άλλο στατιστικό - για το οποίο διαρρηγνύω τα ιμάτιά μου ότι έχει σωστή βάση – είναι η συχνότητα ανεύρεσης νέου συντρόφου σε άνδρες και γυναίκες. Στις μέρες μας, για μια γυναίκα είναι ευκολότερο. Μόλις μείνει μόνη, πέφτουν οι άνδρες σαν τα κοράκια! Επιλέγει στο τρίμηνο (και πολύ λέω) κάποιον, χωρίς απαραίτητα να την αγγίζει αληθινά. Δεν ξέρει και η ίδια τι θέλει ακριβώς. Μένει όμως στη σχέση, παραμυθιάζει τον εαυτό της ότι τον αγαπάει, είναι ερωτευμένη, ότι είναι καλύτερος από τους άλλους (αναγκαίο για να ευχαριστηθεί το σεξ) κλπ. αλλά, στις πρώτες δυσκολίες η αρχική απορία βγαίνει στο προσκήνιο και ξεκινάνε πάλι τα διλήμματα: «Μήπως εθελοτυφλώ;»
Οι άνδρες δεν εθελοτυφλούν. Επιλέγουν συνήθως την πιο νόστιμη που μπορούν να βρουν και το παλεύουν μέχρι να βαρεθούν τις «λόξες». Οι πιο σκληροί το δηλώνουν και ξεκαθαρίζουν την κατάσταση. Οι λιγότερο κοινωνικοί παραμένουν από «πρέπει», από εγωισμό να φανούν ότι αντέχουν (πονάνε ωρέ τα παλικαριά; ) ή από καβάτζα (τουλάχιστον έχω το «φίκι-φίκι» ).
Σας έχει τύχει να σας χωρίζουν και να σας λένε δακρύβρεχτα: «ʼΉσουν η καλύτερη σχέση που είχα ποτέ;» χαχα....είναι ή όχι παραμύθια του μυαλού; Ο αληθινός έρωτας είναι για μένα όταν όλα κυλάνε απλά και ήρεμα μέσα στη σκληρή καθημερινότητα. Έτσι ίσως να μπορεί να αντέξει μια σχέση, σε αντίθετη περίπτωση, καλύτερα να τελειώσει μια ώρα αρχύτερα.
Σίγουρα, δεν είναι φυσιολογικό να κλείνεις τα μάτια σε σοβαρά λάθη, αλλά απʼ την άλλη, πόσες εναλλακτικές λύσεις έχεις, πόσο χρόνο, πόσα κουράγια να χτίσεις απʼ την αρχή καινούργια πράγματα; Αν παίρνεις τη ζωή στα σοβαρά κάτι τέτοιο θα είναι πάντα δύσκολο.
Πιο παλιά έκανα σε chatting ένα γκάλοπ, χιχι... Ρώταγα όλες τις τσατόβιες πόσες σχέσεις είχαν πάνω κάτω και στο καπάκι πια ήταν η καλύτερη. Καμία δεν μου έλεγε τον πρώην της! Στους 7 π.χ. ο 3ος – 4ος θα ήταν ο καλύτερος. Συμπέρασμα: Τίποτε δεν σου εξασφαλίζει ότι η επόμενη σχέση θα είναι η καλύτερη, η πιο ολοκληρωμένη, η απόλυτη, η δίδυμη ψυχή, κλπ.
Ένα άλλο στατιστικό - για το οποίο διαρρηγνύω τα ιμάτιά μου ότι έχει σωστή βάση – είναι η συχνότητα ανεύρεσης νέου συντρόφου σε άνδρες και γυναίκες. Στις μέρες μας, για μια γυναίκα είναι ευκολότερο. Μόλις μείνει μόνη, πέφτουν οι άνδρες σαν τα κοράκια! Επιλέγει στο τρίμηνο (και πολύ λέω) κάποιον, χωρίς απαραίτητα να την αγγίζει αληθινά. Δεν ξέρει και η ίδια τι θέλει ακριβώς. Μένει όμως στη σχέση, παραμυθιάζει τον εαυτό της ότι τον αγαπάει, είναι ερωτευμένη, ότι είναι καλύτερος από τους άλλους (αναγκαίο για να ευχαριστηθεί το σεξ) κλπ. αλλά, στις πρώτες δυσκολίες η αρχική απορία βγαίνει στο προσκήνιο και ξεκινάνε πάλι τα διλήμματα: «Μήπως εθελοτυφλώ;»
Οι άνδρες δεν εθελοτυφλούν. Επιλέγουν συνήθως την πιο νόστιμη που μπορούν να βρουν και το παλεύουν μέχρι να βαρεθούν τις «λόξες». Οι πιο σκληροί το δηλώνουν και ξεκαθαρίζουν την κατάσταση. Οι λιγότερο κοινωνικοί παραμένουν από «πρέπει», από εγωισμό να φανούν ότι αντέχουν (πονάνε ωρέ τα παλικαριά; ) ή από καβάτζα (τουλάχιστον έχω το «φίκι-φίκι» ).
Σας έχει τύχει να σας χωρίζουν και να σας λένε δακρύβρεχτα: «ʼΉσουν η καλύτερη σχέση που είχα ποτέ;» χαχα....είναι ή όχι παραμύθια του μυαλού; Ο αληθινός έρωτας είναι για μένα όταν όλα κυλάνε απλά και ήρεμα μέσα στη σκληρή καθημερινότητα. Έτσι ίσως να μπορεί να αντέξει μια σχέση, σε αντίθετη περίπτωση, καλύτερα να τελειώσει μια ώρα αρχύτερα.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.