Δεσμώτης
Περιβόητο μέλος
Ο Δεσμώτης αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 45 ετών. Έχει γράψει 4,605 μηνύματα.
17-07-11
14:22
Βλέπεις; Μέσα στα άλλα διασκευάζω ΚΑΙ ποιήματα της Λογοτεχνίας Κατεύθυνσης. Επίσης φτιάχνω χορογραφίες και γλυκά.
θα είχε γούστο να απαγγέλεις στίχους του λωτρμόν
χορεύοντας αργόσυρτο τανγκό και κρατόντας μια τάρτα
λεμονιού.
Πληροφορίες για τα κίνητρά μου θα βρεις στο βιβλίο του Ερατοσθένη Καψωμένου "Κούγιους X2: Βίος και Έργο"
Ψάχνοντας το τυπάκι στη διχτυοθάλασσα,
βρήκα ένα ενδιαφέρον αρθράκι του 7 σελίδων
παρόλο ότι διαφωνώ σε πολλά, αυτή η ανάλυση
της μη σημασίας, υπογράμματος, δικτυωτής μεταφοράς
κατά Riffaterre και ένα τύπο φορμαλισμού κατά Kristeva
που έχουν αλήθεια πάρα πολύ ψωμάκι.
Κι όταν θα φάω παγωτό και θα πέσει η ζέστη
θα του ρίξω μια δεύτερη ματιά, σίγουρα.
Άλλωστε κι εγώ είμαι ένας καψωμένος
και έτσι ίσως να βρω σημεία κοινής καταγωγής
μαζί σου κουιους Χ 2 "γλύφοντας" σχεδόν
τα βαθύτερα κίνητρά σου.
Κι όμως, τίτλο έδωσα, τον λέει από πάνω (Πανελλαδικές 2011). Αλλά δεν με διαβάζεις προσεκτικά!
αν ζούσε ο εγγονόπουλος θα αποκήρρυτε το ποίημά του,
ή μάλλον θα έκανε διασκευή στο οριτζιναλ ωστε να μη θυμίζει
τίποτα από σχολιό με σκοπό να αποτανθείς στον καψωμένο
για καμιά διασκευή σε κάτι από μαλλαρμέ ή απολλιναίρ, ας πούμε.
η ανύψωση της φήμης του ενός δε προϋπέθετε ποτέ την
μείωση της φήμης του άλλου.
Ζητάς πολλά. Ceterum censeo Carthaginem esse delendam, που έλεγε και ο Cato maior.
Ούτε που με care μια drop.
τι σχέση έχει η καταστροφή της καρχηδόνας
με τη διασκευή μανσούριων στίχων?
Εκτός και πιστεύεις ότι με την καταστροφή
της καρχηδόνας ισοπεδώνεις μαζί
και το αριστοκρατικό πνεύμα του ανέλπιστου
που ωριμάζει στους άγουρους μαστούς σου.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Δεσμώτης
Περιβόητο μέλος
Ο Δεσμώτης αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 45 ετών. Έχει γράψει 4,605 μηνύματα.
16-07-11
14:37
Και να μια διασκευούλα μου του ποιήματος του Εγγονόπουλου Ποίηση 1948.
...
διασκευάζεις πήγματα, αλικάκι?
Γιατί άραγε?
Δε σ' αρέσουνε τα πρωτότυπα κι είπες να τα διανθίσεις
ή δε μπορείς να γράψ' δκά σ΄ και επιλέγεις γνωστά ποιητικά βοσκοτόπια ?
(τίτλο δεν έδωσες .
Προτείνω το "κούιους χ 2 ποίηση +63", εις μνήμη Νικολίνου". )
θα ήθελα μια διασκευή σου στο παρακάτω ποίημα της Τζόϋς Μανσούρ
(αν δε ζητώ πολλά )
"Γυναίκα όρθια εξαντλημένη μαδημένη
οι μαύρες γάμπες της σαν να πενθούν τη νιότη τους
ακουμπά την κυρτωμένη ράχη της στον εχθρικό τοίχο
Ράχη κυρτωμένη απ’ των ανδρών τα όνειρα
Δε βλέπει πως η αυγή επιτέλους ήρθε
Τόσο ήταν η νύχτα της ατελείωτη"
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.