Alejandro Papas
Περιβόητο μέλος
Ο Alive in Illusion αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Ηθοποιός και μας γράφει απο Βόλος (Μαγνησία). Έχει γράψει 4,300 μηνύματα.
19-03-13
06:44
Η Κατερίνα Γκουλιώνη, απεξαρτημένη, μητέρα και κρατούμενη για κατοχή ναρκωτικών στις γυναικείες φυλακές Θήβας, βρέθηκε νεκρή τις 19 Μαρτίου του 2009 στο πλοίο που την μετέφερε προς τις φυλακές της Κρήτης. Βρέθηκε πισθάγκωνα δεμένη και με αίματα στο πρόσωπό της, χωρίς να εξακριβωθεί ποτέ τι συνέβη. Λίγο καιρό πριν το θάνατό της είχε συντάξει μία συγκλονιστική επιστολή-καταγγελία για την κακομεταχείριση των γυναικών στις ελληνικές φυλακές και ιδιαίτερα για το μεγάλο θέμα της κολπικής εξέτασης.
Ο θάνατος της Γκουλιώνη έφερε στο προσκήνιο τις άθλιες συνθήκες κράτησης στις γυναικείες φυλακές και συνέβαλε στη σημαντικότερη έκτοτε κατάκτηση των γυναικών κρατουμένων: την απαγόρευση της ενδοσωματικής έρευνας. Πλέον, κολπικός έλεγχος θα γίνεται μόνο εάν υπάρχει εύλογη αιτία, μετά από εντολή του αρμόδιου δικαστικού λειτουργού και μόνον από γιατρό.
Ο θάνατος της Γκουλιώνη έφερε στο προσκήνιο τις άθλιες συνθήκες κράτησης στις γυναικείες φυλακές και συνέβαλε στη σημαντικότερη έκτοτε κατάκτηση των γυναικών κρατουμένων: την απαγόρευση της ενδοσωματικής έρευνας. Πλέον, κολπικός έλεγχος θα γίνεται μόνο εάν υπάρχει εύλογη αιτία, μετά από εντολή του αρμόδιου δικαστικού λειτουργού και μόνον από γιατρό.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Alejandro Papas
Περιβόητο μέλος
Ο Alive in Illusion αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Ηθοποιός και μας γράφει απο Βόλος (Μαγνησία). Έχει γράψει 4,300 μηνύματα.
04-03-13
15:58
Στις 4 Μαρτίου του 1852 πέθανε ο συγγραφέας, δραματουργός και, κατά πολλούς, ιδρυτής του ρωσικού ρεαλισμού, Nikolai Gogol, ένας συγγραφέας για τον οποίο ο Dostoyevsky είπε ότι όλοι οι Ρώσοι ρεαλιστές «βγήκαμε κάτω από το παλτό του Gogol» κάνοντας αναφορά στη διάσημη ιστορία του. Πολλά από τα έργα του, όπως τα Τάρας Μπούλμπα (1835), Νεκρές Ψυχές (1842), Ο γενικός επιθεωρητής (1836) Το ημερολόγιο ενός τρελού (1842) κ.α. θεωρούνται σήμερα από τα σπουδαιότερα λογοτεχνικά έργα της Ρωσίας.
Ο Nikolai Vasilievich Gogol γεννήθηκε στις 19 Μαρτίου του 1809 στο κοζάκικο ουκρανικό χωριό Sorochyntsi. Το 1828 πήγε στην Αγία Πετρούπολη, όπου εξασφάλισε απασχόληση στο δημόσιο κι έγινε γνωστός στους λογοτεχνικούς κύκλους της εποχής.
Η πρώτη του συλλογή διηγημάτων απέσπασε επαίνους, το 1831. Η επόμενη συλλογή του, Mirgorod (1835), περιείχε και το Τάρας Μπούλμπα, έργο που τελικά επεκτάθηκε το 1842 σ' ολόκληρο μυθιστόρημα. Αυτό το έργο του, το οποίο εξετάζει τη ζωή των κοζάκων του 16ου αιώνα, αποκάλυψε τη μεγάλη δυνατότητα του συγγραφέα για ακριβή και με ανθρώπινη συμπόνια απεικόνιση των χαρακτήρων αλλά και το σπινθηροβόλο σατιρικό χιούμορ του.
Το 1836, κυκλοφορεί Ο Γενικός Επιθεωρητής, μια εύθυμη σάτιρα για τη φιλαργυρία και την ηλιθιότητα των γραφειοκρατών ανώτερων υπαλλήλων, έργο το οποίο θεωρείται από πολλούς κριτικούς ως ένα από τα σημαντικότερα κείμενα στη ρωσική λογοτεχνία. Το 1842 κυκλοφορούν οι Νεκρές Ψυχές, ένα μυθιστόρημα το οποίο χαρακτηρίζεται ως το μέγιστο δημιούργημα του συγγραφέα και ένα από τα λεπτότερα έργα της παγκόσμιας λογοτεχνίας.
Το έργο αυτό επηρέασε σημαντικά τις επόμενες γενιές των Ρώσων λογοτεχνών ενώ πολλά από τα πνευματώδη ρητά του πέρασαν στη γλώσσα του λαού και έγιναν αποφθέγματα. Την ίδια χρονιά κυκλοφόρησε και η άλλη διάσημη σήμερα ιστορία του, το Παλτό. Στο τέλος της ζωής του ο Gogol επηρεάστηκε σημαντικά από έναν φανατικό ορθόδοξο ιερέα, τον πάτερ Konstantinovskii, με αποτέλεσμα να κάψει πολλά χειρόγραφά του, όπως και αυτό των Νεκρών Ψυχών.
Ο Nikolai Gogol πέθανε όντας στα όρια της τρέλας, σε ηλικία 43 ετών, στις 4 Μαρτίου του 1852. «Είμαι προορισμένος από μυστηριώδεις δυνάμεις να περπατώ χέρι-χέρι με τους παράξενους ήρωές μου», έγραψε ο Gogol, «ενώ βλέπω τη ζωή με όλο το μέγεθός της να με προσπερνάει, να τη βλέπω μέσα από το γέλιο που βλέπει ο κόσμος και τα δάκρυα που ούτε βλέπει ούτε γνωρίζει ο κόσμος».
Ο λυρισμός, το χιούμορ και τη διεισδυτικότητα του Gogol, χάραξαν έναν καινούργιο δρόμο στη ρωσική και στην παγκόσμια λογοτεχνία, ενώ ως αναλυτής του γκροτέσκου της ανθρώπινης φύσης, ο Gogol χαρακτηρίζεται από πολλούς ως ο Hieronymus Bosch της Ρωσικής Λογοτεχνίας.
πηγη
Ο Nikolai Vasilievich Gogol γεννήθηκε στις 19 Μαρτίου του 1809 στο κοζάκικο ουκρανικό χωριό Sorochyntsi. Το 1828 πήγε στην Αγία Πετρούπολη, όπου εξασφάλισε απασχόληση στο δημόσιο κι έγινε γνωστός στους λογοτεχνικούς κύκλους της εποχής.
Η πρώτη του συλλογή διηγημάτων απέσπασε επαίνους, το 1831. Η επόμενη συλλογή του, Mirgorod (1835), περιείχε και το Τάρας Μπούλμπα, έργο που τελικά επεκτάθηκε το 1842 σ' ολόκληρο μυθιστόρημα. Αυτό το έργο του, το οποίο εξετάζει τη ζωή των κοζάκων του 16ου αιώνα, αποκάλυψε τη μεγάλη δυνατότητα του συγγραφέα για ακριβή και με ανθρώπινη συμπόνια απεικόνιση των χαρακτήρων αλλά και το σπινθηροβόλο σατιρικό χιούμορ του.
Το 1836, κυκλοφορεί Ο Γενικός Επιθεωρητής, μια εύθυμη σάτιρα για τη φιλαργυρία και την ηλιθιότητα των γραφειοκρατών ανώτερων υπαλλήλων, έργο το οποίο θεωρείται από πολλούς κριτικούς ως ένα από τα σημαντικότερα κείμενα στη ρωσική λογοτεχνία. Το 1842 κυκλοφορούν οι Νεκρές Ψυχές, ένα μυθιστόρημα το οποίο χαρακτηρίζεται ως το μέγιστο δημιούργημα του συγγραφέα και ένα από τα λεπτότερα έργα της παγκόσμιας λογοτεχνίας.
Το έργο αυτό επηρέασε σημαντικά τις επόμενες γενιές των Ρώσων λογοτεχνών ενώ πολλά από τα πνευματώδη ρητά του πέρασαν στη γλώσσα του λαού και έγιναν αποφθέγματα. Την ίδια χρονιά κυκλοφόρησε και η άλλη διάσημη σήμερα ιστορία του, το Παλτό. Στο τέλος της ζωής του ο Gogol επηρεάστηκε σημαντικά από έναν φανατικό ορθόδοξο ιερέα, τον πάτερ Konstantinovskii, με αποτέλεσμα να κάψει πολλά χειρόγραφά του, όπως και αυτό των Νεκρών Ψυχών.
Ο Nikolai Gogol πέθανε όντας στα όρια της τρέλας, σε ηλικία 43 ετών, στις 4 Μαρτίου του 1852. «Είμαι προορισμένος από μυστηριώδεις δυνάμεις να περπατώ χέρι-χέρι με τους παράξενους ήρωές μου», έγραψε ο Gogol, «ενώ βλέπω τη ζωή με όλο το μέγεθός της να με προσπερνάει, να τη βλέπω μέσα από το γέλιο που βλέπει ο κόσμος και τα δάκρυα που ούτε βλέπει ούτε γνωρίζει ο κόσμος».
Ο λυρισμός, το χιούμορ και τη διεισδυτικότητα του Gogol, χάραξαν έναν καινούργιο δρόμο στη ρωσική και στην παγκόσμια λογοτεχνία, ενώ ως αναλυτής του γκροτέσκου της ανθρώπινης φύσης, ο Gogol χαρακτηρίζεται από πολλούς ως ο Hieronymus Bosch της Ρωσικής Λογοτεχνίας.
πηγη
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.