zaxir18
Νεοφερμένος
Η Όλγα αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 31 ετών, επαγγέλεται Φοιτητής/τρια και μας γράφει απο Πάτρα (Αχαΐα). Έχει γράψει 39 μηνύματα.
18-10-11
23:58
Βασίλης Παπακωνσταντίνου - Σ'αγαπάω ακόμα
Πάλι γύρισα πίσω
για ένα ακόμα τσιγάρο
Δε θα σου εξηγήσω
Αγκαλιά θα σε πάρω
Ό,τι λένε οι λέξεις
Τη ζωή δεν την πιάνουν
Κι όσα λόγια αν ξοδέψεις
Για να ζήσεις δε φτάνουν
Από που θες να ζήσεις
Από ποιά κερδισμένα
Και σε ποιόν να γυρίσεις
Όταν χάσεις κι εσένα
Η αγάπη δεν είναι
μοναχά ένα βλέμμα
Ούτε μόνο ένα μείνε
Θέλει όλο το αίμα
Η αγάπη μου είναι
το πιο κόκκινο χρώμα
Κατακόκκινη γίνε
Σ' αγαπάω ακόμα
Να κοιτάς και να θέλεις
Μη φοβάσει να χάνεις
Στη χαρά ν'ανατέλεις
Ζωντανή μην πεθάνεις
Κι αν ο φόβος μας δένει
Να μη μείνουμε μόνοι
Πάλι ο φόβος μας στέλνει
Μακριά απ' ό,τι ενώνει
Πάλι γύρισα πίσω
για ένα ακόμα τσιγάρο
Δε θα σου εξηγήσω
Αγκαλιά θα σε πάρω
Ό,τι λένε οι λέξεις
Τη ζωή δεν την πιάνουν
Κι όσα λόγια αν ξοδέψεις
Για να ζήσεις δε φτάνουν
Από που θες να ζήσεις
Από ποιά κερδισμένα
Και σε ποιόν να γυρίσεις
Όταν χάσεις κι εσένα
Η αγάπη δεν είναι
μοναχά ένα βλέμμα
Ούτε μόνο ένα μείνε
Θέλει όλο το αίμα
Η αγάπη μου είναι
το πιο κόκκινο χρώμα
Κατακόκκινη γίνε
Σ' αγαπάω ακόμα
Να κοιτάς και να θέλεις
Μη φοβάσει να χάνεις
Στη χαρά ν'ανατέλεις
Ζωντανή μην πεθάνεις
Κι αν ο φόβος μας δένει
Να μη μείνουμε μόνοι
Πάλι ο φόβος μας στέλνει
Μακριά απ' ό,τι ενώνει
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
zaxir18
Νεοφερμένος
Η Όλγα αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 31 ετών, επαγγέλεται Φοιτητής/τρια και μας γράφει απο Πάτρα (Αχαΐα). Έχει γράψει 39 μηνύματα.
19-09-11
23:01
Χάρης&Πάνος Κατσιμίχας - Μάρκος και Άννα
Άννα όπως τόσες άλλες,
Άννα, όμορφη Άννα
Άννα με το βλέμμα που σβήνει,
μυγιάγγιχτη Άννα
Θα φύγει κάποτε θα φύγει
Της συνοικίας το αστέρι
Η Άννα με τις φιλενάδες
κλείνει τα μάτια και το ξέρει
Ο Μάρκος μες στα ρούχα του που πλέει,
ο Μάρκος μια καρδιά που καίει
Με τη μάνα και την αδερφή του,
και την άχαρη ζωή του
Μα όταν νυχτώνουνε οι δρόμοι,
τρέχει να βρεί τη συμμορία
Ο Μάρκος με τους κολλητούς,
ο Μάρκος τσαμπουκάς στη συνοικία
Το φεγγάρι μια μπάλα στ' ουρανού το μπιλιάρδο
Και τ' αστέρια αμέτρητα στου φλίπερ το τζάμι
Ο Μάρκος σ' ένα μπάρ,
δεν ξέρει που να πάει
Ένα ξεκλείδωτο γκάζι βουτάει
και για την πόλη τραβάει
Σαββάτο η Άννα πάει για χορό,
ο Μάρκος στην πίστα καλπάζει
Το χορευτάδικο είναι φριχτό,
μια αδερφή (gay) με πάθος τον κοιτάζει
Μα πες μου εσύ που όλα τα ξέρεις,
ποιος είναι ο δρόμος για τ' αστέρια;
Κοιτάζονται, μιλάνε, γελάνε,
μιλάνε με τα χέρια
και αρχίζουν να πετάνε
αγκαλιά μες στη ζαλάδα
Σαν κωμωδία αμερικάνικη
πέρασε και τούτη η βδομάδα
Μα η Αμέρικα μακραίνει,
στην άλλη όχθη της σελήνης
Κυνηγώντας τους ζυγώνει
μ' ένα γέλιο που το αίμα τους παγώνει
Το φεγγάρι απλώνει,
τους πιάνει απ' τον ώμο
Μ' ένα μάτσο αστέρια
κατεβαίνει στο δρόμο
άρρωστο φεγγάρι,
στο δρόμο χύνεται
Ένα σκυλί που περνάει,
γαβγίζει, και ξεκουμπίζεται
Η Άννα θέλει να πεθάνει,
ο Μάρκος ονειρεύεται άλλα μέρη
Κάποιος τους είδε να γυρίζουν χέρι με χέρι
Άννα όπως τόσες άλλες,
Άννα, όμορφη Άννα
Άννα με το βλέμμα που σβήνει,
μυγιάγγιχτη Άννα
Θα φύγει κάποτε θα φύγει
Της συνοικίας το αστέρι
Η Άννα με τις φιλενάδες
κλείνει τα μάτια και το ξέρει
Ο Μάρκος μες στα ρούχα του που πλέει,
ο Μάρκος μια καρδιά που καίει
Με τη μάνα και την αδερφή του,
και την άχαρη ζωή του
Μα όταν νυχτώνουνε οι δρόμοι,
τρέχει να βρεί τη συμμορία
Ο Μάρκος με τους κολλητούς,
ο Μάρκος τσαμπουκάς στη συνοικία
Το φεγγάρι μια μπάλα στ' ουρανού το μπιλιάρδο
Και τ' αστέρια αμέτρητα στου φλίπερ το τζάμι
Ο Μάρκος σ' ένα μπάρ,
δεν ξέρει που να πάει
Ένα ξεκλείδωτο γκάζι βουτάει
και για την πόλη τραβάει
Σαββάτο η Άννα πάει για χορό,
ο Μάρκος στην πίστα καλπάζει
Το χορευτάδικο είναι φριχτό,
μια αδερφή (gay) με πάθος τον κοιτάζει
Μα πες μου εσύ που όλα τα ξέρεις,
ποιος είναι ο δρόμος για τ' αστέρια;
Κοιτάζονται, μιλάνε, γελάνε,
μιλάνε με τα χέρια
και αρχίζουν να πετάνε
αγκαλιά μες στη ζαλάδα
Σαν κωμωδία αμερικάνικη
πέρασε και τούτη η βδομάδα
Μα η Αμέρικα μακραίνει,
στην άλλη όχθη της σελήνης
Κυνηγώντας τους ζυγώνει
μ' ένα γέλιο που το αίμα τους παγώνει
Το φεγγάρι απλώνει,
τους πιάνει απ' τον ώμο
Μ' ένα μάτσο αστέρια
κατεβαίνει στο δρόμο
άρρωστο φεγγάρι,
στο δρόμο χύνεται
Ένα σκυλί που περνάει,
γαβγίζει, και ξεκουμπίζεται
Η Άννα θέλει να πεθάνει,
ο Μάρκος ονειρεύεται άλλα μέρη
Κάποιος τους είδε να γυρίζουν χέρι με χέρι
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
zaxir18
Νεοφερμένος
Η Όλγα αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 31 ετών, επαγγέλεται Φοιτητής/τρια και μας γράφει απο Πάτρα (Αχαΐα). Έχει γράψει 39 μηνύματα.
15-09-11
14:00
ΠΑΛΙΑ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΑ - ΧΑΡΗΣ & ΠΑΝΟΣ ΚΑΤΣΙΜΙΧΑΣ
Καρπίζουν μέσα μου παλιά καλοκαίρια
ανάβουνε βλέμματα αλλοτινά
θροϊζουν αγγίγματα
Τίποτα, τίποτα δεν χάθηκε στ' αλήθεια
όλα είναι εδώ, όλα είναι εδώ
Μια σπίθα μόνο ανάβει πυρκαγιές
στις θημωνιές της μνήμης
πυρκαγιές στις θημωνιές της μνήμης
Κι αν η ελπίδα το μέλλον συντηρεί
η μνήμη τρέφει το παρόν
το παρελθόν μας δικαιώνοντας
Γιατί ό,τι υπήρξε μια φορά
δεν γίνεται να πάψει να έχει υπάρξει
Καρπίζουν μέσα μου παλιά καλοκαίρια
ανάβουνε βλέμματα αλλοτινά
θροϊζουν αγγίγματα
Τίποτα, τίποτα δεν χάθηκε στ' αλήθεια
όλα είναι εδώ, όλα είναι εδώ
Μια σπίθα μόνο ανάβει πυρκαγιές
στις θημωνιές της μνήμης
πυρκαγιές στις θημωνιές της μνήμης
Κι αν η ελπίδα το μέλλον συντηρεί
η μνήμη τρέφει το παρόν
το παρελθόν μας δικαιώνοντας
Γιατί ό,τι υπήρξε μια φορά
δεν γίνεται να πάψει να έχει υπάρξει
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.