mindcircus
Περιβόητο μέλος
Η mindcircus αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Μηχανικός αεροσκαφών και μας γράφει απο Σουηδία (Ευρώπη). Έχει γράψει 5,956 μηνύματα.
28-10-11
20:04
Χαίρομαι που το κουβεντιάζεις κατ αρχάς (η αρνητική να ξέρεις δεν είναι δική μου). Κοίτα, πας πολύ θεωρητικά κι εγώ δεν έχω πολύ χρόνο να σου απαντήσω. Ο πόλεμος γενικά δεν αρέσει. Δε μιλάμε για ορισμένους παρτάκηδες και φιλοχρήματους, που ουσιαστικά αυτοί ξεκινούν τους πολέμους, αλλά για τον κόσμο, τον απλό κόσμο. Οπότε οι περισσότεροι είναι ειρηνιστές. Τι γίνεται όμως όταν έρχεται κάποιος και σου ζητά τα δικά σου, αρνείσαι ευγενικά κι έπειτα προχωρά με θράσος στη βία. Κι εγώ αγαπώ την ειρήνη, αλλά διεκδικώ και τη ζωή μου/μας. Το να φτάσει κανείς στα μαχαίρια είναι το πιο εύκολο, μπαμ και κάτω. Το να διεκδικήσεις το σεβασμό με τα λόγια είναι όμως άφταστο. Γι αυτό και γίνονται-γίνονταν οι πόλεμοι. Και αν τελικά όμως νικήσει ο πόλεμος (για την ειρήνη) θα αναγκαστείς να πολεμήσεις. Και γιατί σου λεω -αναγκαστείς- γιατί στη ζωή δεν υπάρχουν μόνο 'θέλω'. Υπάρχουν και τα πρέπει και υποχρεώσεις και η ηθική ικανοποίηση. Βαλε με τον νου σου την εικόνα ''είσαι στο '40, ετοιμάζεσαι παραμασχαλα να παρεις τη γυναικα και το παιδι σου να πατε σε αλλη χωρα και διπλα σου 5 ορφανα κλαινε'' Θα φυγεις; Δεν ξερω αν ακουγομαι θλιβερη ή πεζη (σιγουρα εχω διαβασει αρκετα και εχω δει πολλες ταινίες και προσπαθώ να μεταφράσω τα σημερινά δεδομένα) αλλά όταν αγωνίζεσαι, αγώνιζεσαι για το κοινό καλό. Κι αν το κοινό έχει αποφασίσει εξ ανάγκης να πολεμήσει, οφείλεις να το κάνεις προς σεβασμό στον εαυτό σου. Η φυγή σε τετοια ζητήματα πάντα ήταν και είναι η εύκολη λύση. Αν προτιμάς τα εύκολα και τα μεταφράζεις ως ειρηνιστικές τάσεις (έτσι μου φαίνεται εμένα δηλαδή)... πάσο και φυσικά διαφορετικές απόψεις.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
mindcircus
Περιβόητο μέλος
Η mindcircus αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Μηχανικός αεροσκαφών και μας γράφει απο Σουηδία (Ευρώπη). Έχει γράψει 5,956 μηνύματα.
28-10-11
19:00
Εγω προσωπικα (υποθετικα μιλωντας παντα) εαν ζουσα εκεινη την εποχη και ηθελα να προστατεψω την οικογενεια μου... θα την επερνα μακρια απο την Ελλαδα την στιγμη που τορπιληστικε το Ελλη. Το να παω να σκοτωθω και να αφησω μια χηρα και ορφανα δεν μου ακουγεται και πολυ καλο...
Συγνωμη που θα στο πω, αν και δίνεις το πάτημα, αλλά να.. κάτι τύποι με το σκεπτικό το δικό σου μας κυβερνούν σήμερα.
Και στεναχωριέμαι που σήμερα δεν υπάρχουν φιλέλληνες, γιατί μόνο τέτοιοι θα βοηθούσαν τη χώρα να αναστηλωθεί μια μέρα απο τα συντρίμμια. Και στεναχωριέμαι διπλά επειδή είμαστε σχεδόν συνόμιληκοι (καλά μεγαλώνω όπου ναναι, μην το κάνουμε και θέμα) κι έχεις τέτοια ιδέα. Πισω εκραζες καποιους συνομίληκους, κι εγώ τώρα διαφωνω με εσένα όσο πιο ευγενικά μπορώ, πάντα μεσα σε πλαίσια κουβέντας και θα σε βάλω σε μια κατηγορία ατόμων συνομίληκων που απέχουν πολύ μακριά απο τις δικές μου πεποιθήσεις. Οταν ζεις κι έχεις μεγαλώσει σε έναν τόπο, τον αγαπάς και τον φροντίζεις. Το να φύγεις για μια καλύτερη ζωή είναι κάτι εντελώς διαφορετικό απο το να γίνει αγώνας κι εσύ να πας αλλού για να γλιτώσεις τον εαυτό σου. Οι γονείς σου, Ελληνες υποθέτω, σε μεγάλωσαν με την ελληνική νοοτροπία, σε σπουδασαν και σε έκαναν άνδρα να υπερασπίζεσαι τα ιδανικά και τον τόπο σου, εκεί που κοιμήθηκες, εκεί που μίλησες πρώτη φορά, πολλά είναι θα ξημερώσουμε αν στα γράψω. Να αγαπάμε την πατρίδα μας και να προσπαθούμε γι αυτή και να σεβόμαστε τους άλλους λαούς, εγώ έτσι πιστεύω.
Πρόσφατα σε ένα άρθρο που διάβαζα, ρωτούσε ο αρθρογράφος, αν γινόταν πόλεμος τι στάση θα κρατούσε ο καθένας μας. Ας αναρωτηθουμε ολοι μας τι θα καναμε και ποια κατευθυνση θ' ακολουθουσαμε
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
mindcircus
Περιβόητο μέλος
Η mindcircus αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Μηχανικός αεροσκαφών και μας γράφει απο Σουηδία (Ευρώπη). Έχει γράψει 5,956 μηνύματα.
27-10-11
12:40
Οχι για πιτσα δεν την πηγα...Καθοτι δεν περισσευει μια...
Και μακαρι τα σημερινα παιδια να ειναι πιο ανοιχτομυαλα απο οτι οι γονεις τους....
Είναι βασικά. Και η δική μας γενιά πιο ανοιχτόμυαλη είναι σε σχέση με τις προηγούμενες. Αλλά και πάλι, την ... πίτσα δεν την γλιτώνει
edit: Βρε Μercury, τα παιδιά δεν παύουν να είναι παιδιά. Τι πιο φυσιολογικό να χαίρονται που δεν έχουν σχολείο και πάνε βόλτα εκεί για τη γιορτή, τα ποιηματάκια και τις χορωδίες! Τα παιδιά αναμένουν αυτά, είναι γιορτή, είναι πάρτυ! Οι υπόλοιποι ενηλικες και λίγο πριν την ενηλικίωση νεότεροι ας αναμένουν... ευθετότερους καιρούς.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.