Valder
Τιμώμενο Μέλος
Ο Αυτοκράτωρ αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 40 ετών, επαγγέλεται Χρηματιστής και μας γράφει απο Αυστρία (Ευρώπη). Έχει γράψει 28,062 μηνύματα.
23-07-12
18:53
Όχι το γατάκι του άβαταρ δεν είναι δικό μου. Όμως μου θυμίζει τον τελευταίο γατούλη που είχα, τον οποίο τον αγαπώ πολύ κι ας πέρασαν 3 χρόνια που τον χάσαμε. (τον δηλητηρίασαν... )
Τον άφηνες να κυκλοφορεί έξω; Κακώς, εγώ τον έχω αυστηρά μέσα στο διαμέρισμα και για έξω μόνο με γατοφόρο.
Όποιος μου αγγίξει το παιδί μου θα γίνω Κέρβερος και το εννοώ.
Τα θερμά μου συλλυπητήρια και εύχομαι να βρείς ένα άλλο γατάκι που -αν και ξέρω πως δεν είναι το ίδιο- θα σε κάνει να νιώσεις χαρούμενη.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Valder
Τιμώμενο Μέλος
Ο Αυτοκράτωρ αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 40 ετών, επαγγέλεται Χρηματιστής και μας γράφει απο Αυστρία (Ευρώπη). Έχει γράψει 28,062 μηνύματα.
23-07-12
17:31
φαινετε απο το αβαταρ!
Τι να πω κι εγω που τον έχω στην υπογραφή τον γιό μου και μάλιστα του χω φτιάξει και ατάκες αλα Τσακ Νόρρις. Ο Άρμιν εκείνο... ο Άρμιν το άλλο...
Κοιτάξτε το και μετά ξανασκεφτείτε αν ένα γατάκι μπορεί να είναι κακό. Με προστατεύει απίστευτα. Όποιους θεωρεί κακούς για μένα τους επιτίθεται, ενώ τους υπόλοιπους τους κάνει γλύκες. Νιώθει ακριβώς ότι νιώθω και αντιδράει ανάλογα.
Ε κι άμα με δαγκώσει ή με γδάρει και ματώσω πολύ, τρώει μια γερή στον κώλο και τρέχει στη γωνιά του και μετά από ώρα έρχεται για γλύκες.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Valder
Τιμώμενο Μέλος
Ο Αυτοκράτωρ αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 40 ετών, επαγγέλεται Χρηματιστής και μας γράφει απο Αυστρία (Ευρώπη). Έχει γράψει 28,062 μηνύματα.
10-04-12
18:30
σε αυτά υπερτερούν οι γάτες κατά πολύ σε σχέση με τον σκύλο Το πιο πιθανό είναι μια γάτα να τα σκεπάσει, παρά να τα φάει Αν και έχω δει γάτα να τρώει τον εμετό της...
Κι εμένα ο Αρμινάκος μου όταν ήταν 2 μηνών, έγλυφε τον εμετό του ένα βράδυ.
Είχε κάτσει πάνω στο γραφείο και σε κάποια φάση κατεβαίνει και στέκεται στο χωλ κοιτάζοντας προς τα μέσα επίμονα κι αρχίζει να κάνει "νιαουΟΥΟΥΟΥΟΥΟΥΟΥ" σα να πόναγε. Ε έτρεξε μέσα, ξέρασε στο παρκέ και μετά τον είδα από πάνω να τα γλύφει!
Είναι ώρες ώρες που τον θεωρώ πραγματικά πανέξυπνο γατάκο, και κάτι άλλες ώρες που κάνει τα πιό χαζά πράγματα, όπως αυτό.
ΥΓ: Πραγματικά έχω "ξεχάσει" ότι είναι γατάκι και απλά τον βλέπω σαν φιλαράκο μου, σαν παιδί μου. Δε θα πω δηλαδή "έχω κατοικίδιο γατάκι" αλλά "έχω τον Άρμιν".
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.