PYLH
Δραστήριο μέλος
Η PYLH αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Τουριστικά. Έχει γράψει 599 μηνύματα.
11-07-07
19:20
Διάβασα κι εγώ,όσο προσεκτικά μπορούσα,τίς απόψεις σας και άν αυτό πού "εισπράξατε ήταν ένα δήθεν κακόμοιρο ύφος".......???
Αυτό πού "μού γύρισε η ζωή" πίσω, όπως είπα και ας μού επιτραπεί η έκφραση, είναι ακριβώς αυτό: " τό ό,τι ευτυχώς έχω φίλες και φίλους, (όσο και δύσκολο ή απίθανο ή δήθεν ακούγεται αυτό ), πού "είναι εδώ" για μένα, όπως είμαι κι εγώ γι αυτούς! Πού μού λένε την γνώμη τους ακόμα κι όταν είναι αντίθετη απ'την δική μου. Την διαφορά όμως την κάνει,τό γεγονός ό,τι κι εγώ, αλλά καί αυτοί....είμαστε καλοπροαίρετοι... Εγώ η ίδια έχω ζητήσει απ'την φίλη μου,όταν "διαφωνεί" με κάτι πού κάνω...,ή για να το διατυπώσω καλύτερα, όταν έχει μια διαφορετική άποψη σχετικά με τον τρόπο πού αντιμετωπίζω μία κατάσταση,ένα πρόβλημά μου...,"έχει τό ελεύθερο" από μένα να μού το πεί!!! Θέλω να μου το πει!!! Μπορεί να μην ακολουθήσω την συμβουλή της, αλλά σίγουρα θα σκεφτώ αυτά πού μού λέει. Γιατί ακριβώς επειδή δεν "είναι μέσα σε μία κατάσταση, αλλά την ζεί από κοντά και γνωρίζει τις λεπτομέρεις, μπορεί να είναι περισσότερο αντικειμενική και ξεκάθαρη από μένα..., πού ενδεχομένως,είτε από θυμό,είτε από εγωισμό,είτε από οτιδήποτε άλλο....,"τυφλώνομαι" και δεν μπορώ να σκεφτώ ψύχραιμα!
Γιατί ξέρω, γιατί μού έχει καί της έχω αποδείξει, πώς θέλω να είναι καλά!!! Έχω αποφύγει πολλές "κακοτοπιές" έως τώρα, κι είμαι ευγνώμων γι αυτό, απλά και μόνο γιατί "τυχαίνει" να έχω αρκετούς τέτοιους φίλους. Φυσικά κι η σχέση είναι αμφίδρομη...,φυσικά καί "παίρνω" μέσα απ'τούς φίλους μου....ΑΛΛΑ...,πρώτα έδωσα κι ύστερα πήρα. Κι αυτό δεν θα μπορούσα να το κάνω.....,εάν δεν είχα "εξαπατηθεί" , αν δεν την είχα πατήσει όπως χαρακτηριστικά λέτε.Κι είμαι εξ'ολοκλήρου υπεύθυνη γι'αυτό! Εγώ καί μόνο εγώ έφταιγα γιά ότι μου συνέβει....,όχι βέβαια γιά την ( σεβαστή κατά τα άλλα άποψή σας ), ό,τι δεν είμουν άξια ν'αναγνωρίσω τί είδους άνθρωπο έχω απέναντί μου...,αλλά γιατί δεν ήθελα να δώ!!!
Και μέσα από τό "γερό μάθημα" πού πήρα, ( όχι το μόνο,αλλά ίσως το πιό σημαντικό έως τώρα ), η μόνη "κερδισμένη" στην ουσία είμαι εγώ, γιατί μπορώ καί με το κεφάλι ψηλά να την αντικρίσω, (ενώ αυτή ούτε απ'έξω δεν τολμά να περάσει)....,αλλά και πολύ πιό "δυνατή" να είμαι...,έστω κι αν μετράω (εκτός των άλλων),μερικές δεκάδες χιλιάδες ευρώ λιγότερα. Και πίστέψτέ με, δεν μου περρισεύουν αλλά αντίθετα τα πληρώνω.... και θα τα πληρώνω γιά πολύ ακόμα. Μπορεί να θεωρήσουν κάποιοι "φίλοι" πώς ειμαι μ@@@@@ς ...,μπορεί και να είμαι !!! Έχω όμως φίλους που τους έχω χτυπήσει το κουδούνι στις 3 το πρωί, χωρίς να ντρέπομαι και χωρίς "ν'ανησυχώ" πώς θα τούς ενοχλήσω, ( φίλοι πού έχουν οικογένεια και παιδιά), και μού άνοιξαν την πόρτα τους σαν να είμουν στό σπίτι μου!!! Φυσικά δεν είναι "χθεσινοί"...,μετράμε χρόνια μαζί κι η φιλία μας έχει δοκιμαστεί.
Ιδανικές ? Σπάνιες ? Δήθεν ? Ο καθένας έχει την άποψή του μέσα απ'αυτά πού έχει βιώσει,ίσως, ώς τώρα.
Αυτό πού "μού γύρισε η ζωή" πίσω, όπως είπα και ας μού επιτραπεί η έκφραση, είναι ακριβώς αυτό: " τό ό,τι ευτυχώς έχω φίλες και φίλους, (όσο και δύσκολο ή απίθανο ή δήθεν ακούγεται αυτό ), πού "είναι εδώ" για μένα, όπως είμαι κι εγώ γι αυτούς! Πού μού λένε την γνώμη τους ακόμα κι όταν είναι αντίθετη απ'την δική μου. Την διαφορά όμως την κάνει,τό γεγονός ό,τι κι εγώ, αλλά καί αυτοί....είμαστε καλοπροαίρετοι... Εγώ η ίδια έχω ζητήσει απ'την φίλη μου,όταν "διαφωνεί" με κάτι πού κάνω...,ή για να το διατυπώσω καλύτερα, όταν έχει μια διαφορετική άποψη σχετικά με τον τρόπο πού αντιμετωπίζω μία κατάσταση,ένα πρόβλημά μου...,"έχει τό ελεύθερο" από μένα να μού το πεί!!! Θέλω να μου το πει!!! Μπορεί να μην ακολουθήσω την συμβουλή της, αλλά σίγουρα θα σκεφτώ αυτά πού μού λέει. Γιατί ακριβώς επειδή δεν "είναι μέσα σε μία κατάσταση, αλλά την ζεί από κοντά και γνωρίζει τις λεπτομέρεις, μπορεί να είναι περισσότερο αντικειμενική και ξεκάθαρη από μένα..., πού ενδεχομένως,είτε από θυμό,είτε από εγωισμό,είτε από οτιδήποτε άλλο....,"τυφλώνομαι" και δεν μπορώ να σκεφτώ ψύχραιμα!
Γιατί ξέρω, γιατί μού έχει καί της έχω αποδείξει, πώς θέλω να είναι καλά!!! Έχω αποφύγει πολλές "κακοτοπιές" έως τώρα, κι είμαι ευγνώμων γι αυτό, απλά και μόνο γιατί "τυχαίνει" να έχω αρκετούς τέτοιους φίλους. Φυσικά κι η σχέση είναι αμφίδρομη...,φυσικά καί "παίρνω" μέσα απ'τούς φίλους μου....ΑΛΛΑ...,πρώτα έδωσα κι ύστερα πήρα. Κι αυτό δεν θα μπορούσα να το κάνω.....,εάν δεν είχα "εξαπατηθεί" , αν δεν την είχα πατήσει όπως χαρακτηριστικά λέτε.Κι είμαι εξ'ολοκλήρου υπεύθυνη γι'αυτό! Εγώ καί μόνο εγώ έφταιγα γιά ότι μου συνέβει....,όχι βέβαια γιά την ( σεβαστή κατά τα άλλα άποψή σας ), ό,τι δεν είμουν άξια ν'αναγνωρίσω τί είδους άνθρωπο έχω απέναντί μου...,αλλά γιατί δεν ήθελα να δώ!!!
Και μέσα από τό "γερό μάθημα" πού πήρα, ( όχι το μόνο,αλλά ίσως το πιό σημαντικό έως τώρα ), η μόνη "κερδισμένη" στην ουσία είμαι εγώ, γιατί μπορώ καί με το κεφάλι ψηλά να την αντικρίσω, (ενώ αυτή ούτε απ'έξω δεν τολμά να περάσει)....,αλλά και πολύ πιό "δυνατή" να είμαι...,έστω κι αν μετράω (εκτός των άλλων),μερικές δεκάδες χιλιάδες ευρώ λιγότερα. Και πίστέψτέ με, δεν μου περρισεύουν αλλά αντίθετα τα πληρώνω.... και θα τα πληρώνω γιά πολύ ακόμα. Μπορεί να θεωρήσουν κάποιοι "φίλοι" πώς ειμαι μ@@@@@ς ...,μπορεί και να είμαι !!! Έχω όμως φίλους που τους έχω χτυπήσει το κουδούνι στις 3 το πρωί, χωρίς να ντρέπομαι και χωρίς "ν'ανησυχώ" πώς θα τούς ενοχλήσω, ( φίλοι πού έχουν οικογένεια και παιδιά), και μού άνοιξαν την πόρτα τους σαν να είμουν στό σπίτι μου!!! Φυσικά δεν είναι "χθεσινοί"...,μετράμε χρόνια μαζί κι η φιλία μας έχει δοκιμαστεί.
Ιδανικές ? Σπάνιες ? Δήθεν ? Ο καθένας έχει την άποψή του μέσα απ'αυτά πού έχει βιώσει,ίσως, ώς τώρα.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
PYLH
Δραστήριο μέλος
Η PYLH αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Τουριστικά. Έχει γράψει 599 μηνύματα.
11-07-07
15:15
Θα ήθελα να κάνω μια "προσπάθεια" ακόμα αφού το ερώτημα τροποποιήθηκε,αν και για μένα η αρχική μου άποψή δεν αλλάζει. Κάπου αναφέρθηκε η λέξη: "απαιτήσεις..."
Τι σόϊ φιλία είναι αυτή που να "χωράει" την λέξη "απαιτώ" ??? Δεν απαιτώ τίποτα και ιδίως απ'τούς φίλους μου!!! Είναι καθαρά θέμα "προσφοράς". "Εγώ" ΠΡΩΤΗ θα δώσω ό,τι μπορώ στην φίλη-ο μου κι ύστερα θα "πάρω". Αν κι αυτό το θεωρώ σχετικό. Δεν περιμένω να μού δώσει....,μου αρκεί πού "δίνω" εγώ, ό,τι έχω κι ότι μπορώ κάθε φορά. Έτσι είμαι "φτιαγμένη" ίσως....,δεν ξέρω. Το να προσφέρω ,όταν και όπως μπορώ, από "μόνο" του....μού είναι αρκετό. Ίσως μιλάμε για "ιδανικές" ανθρώπινες σχέσεις...,αλλά ας μην αποκλείουμε στην ζωή μας τίποτα. Ότι "δίνουμε".....μας "επιστρέφεται" διπλό και τρίδιπλο. Απ'την ίδια την "ζωή". Εννοείται, πως δεν λειτουργώ έτσι, ώς φίλη, για "να έχω να λαμβάνω" στο μέλλον γιατί απλούστατα αυτό δεν θα "λειτουργούσε". Ότι , μέ "δόλο" γίνεται, ότι αποσκοπεί κάπου....,θα έχει αντίθετα αποτελέσματα απ'αυτά πού περιμένουμε. Ίσως τελικά να είμαι "πολύ τυχερή" στην ζωή μου, γιατί "είμαι" τέτοια φίλη , και ζητώ "συγγνώμη" (απ'τον εαυτό μου...) πού τολμώ και το λέω γιατί ίσως έτσι μειώνω τους φίλους μου.
Αν μ'έχουν εκμεταλλευτεί ??? Πολλές φορές και άσχημα.Μέ πόνεσαν και με πλήγωσαν τόσο, όσο δεν μπορώ να περιγράψω...,έκαναν κακό στην οικογενειά μου και κυρίως στα ΠΑΙΔΙΑ μου, έμεσσα δλδ,μέσα από μένα.(ελπίζω ότι έστω κι ένας καταλαβαίνει πώς μιλάω, χωρίς να θέλω να υποτιμήσω κανέναν πρός θεού!!! ) Μ'έκαναν "κομμάτια" , με "διέλυσαν" , με "κατέστρεψαν οικονομικά"... Κι ήρθαν τότε στιγμές πού ίσως και μίσος να΄νοιωσα! Όταν όμως κατάφερα "ν'αφήσω" πίσω μου και να παραμερίσω αυτά πού με δηλητηρίαζαν, (θυμό,εγωϊσμό...), τότε ένοιωσα "πολύ τυχερή" πραγματικά. Γιατί ??? Γιατί "εγώ" τουλάχιστον,ήξερα πώς μόνο "καλό" είχα κάνει, είχα προσφέρει ό,τι ,(λανθασμένα βέβαια ),ένοιωθα ό,τι η φίλη μου-ος μου είχε ανάγκη. Ενώ "αυτοί"...??? Τί άραγε να νοιώθουν...??? Όλα έχουν ένα τίμημα. Έτσι δεν είναι ? Τίποτα δεν μας προσφέρεται απλόχερα κι εύκολα. Πρέπει να παλέψουμε,να πονέσουμε,να κλάψουμε....,πρέπει "πολλά" να "δουν" τα μάτια μας. Ανησυχώ ό,τι έχω βγεί εκτός θέματος...,αλλά συγχωρείστε με διότι είναι αδύνατον να σταματήσω. Με πονάει ακόμα και σήμερα. Όχι για μένα...αλλά γι αυτήν-ον. Πού δεν "κατάφερε" να νοιώσει τίποτα. Μού "λείπουν" πολλά στη ζωή μου, αλλά σίγουρα δεν μού λείπου οι φίλοι, (άντρες και γυναίκες).....κι ίσως αυτό είναι, πού μου "επιστρέφεται" πίσω...
(Συγγνώμη άν κούρασα,αλλά δεν μπορούσα να κάνω διαφορετικά.)
Τι σόϊ φιλία είναι αυτή που να "χωράει" την λέξη "απαιτώ" ??? Δεν απαιτώ τίποτα και ιδίως απ'τούς φίλους μου!!! Είναι καθαρά θέμα "προσφοράς". "Εγώ" ΠΡΩΤΗ θα δώσω ό,τι μπορώ στην φίλη-ο μου κι ύστερα θα "πάρω". Αν κι αυτό το θεωρώ σχετικό. Δεν περιμένω να μού δώσει....,μου αρκεί πού "δίνω" εγώ, ό,τι έχω κι ότι μπορώ κάθε φορά. Έτσι είμαι "φτιαγμένη" ίσως....,δεν ξέρω. Το να προσφέρω ,όταν και όπως μπορώ, από "μόνο" του....μού είναι αρκετό. Ίσως μιλάμε για "ιδανικές" ανθρώπινες σχέσεις...,αλλά ας μην αποκλείουμε στην ζωή μας τίποτα. Ότι "δίνουμε".....μας "επιστρέφεται" διπλό και τρίδιπλο. Απ'την ίδια την "ζωή". Εννοείται, πως δεν λειτουργώ έτσι, ώς φίλη, για "να έχω να λαμβάνω" στο μέλλον γιατί απλούστατα αυτό δεν θα "λειτουργούσε". Ότι , μέ "δόλο" γίνεται, ότι αποσκοπεί κάπου....,θα έχει αντίθετα αποτελέσματα απ'αυτά πού περιμένουμε. Ίσως τελικά να είμαι "πολύ τυχερή" στην ζωή μου, γιατί "είμαι" τέτοια φίλη , και ζητώ "συγγνώμη" (απ'τον εαυτό μου...) πού τολμώ και το λέω γιατί ίσως έτσι μειώνω τους φίλους μου.
Αν μ'έχουν εκμεταλλευτεί ??? Πολλές φορές και άσχημα.Μέ πόνεσαν και με πλήγωσαν τόσο, όσο δεν μπορώ να περιγράψω...,έκαναν κακό στην οικογενειά μου και κυρίως στα ΠΑΙΔΙΑ μου, έμεσσα δλδ,μέσα από μένα.(ελπίζω ότι έστω κι ένας καταλαβαίνει πώς μιλάω, χωρίς να θέλω να υποτιμήσω κανέναν πρός θεού!!! ) Μ'έκαναν "κομμάτια" , με "διέλυσαν" , με "κατέστρεψαν οικονομικά"... Κι ήρθαν τότε στιγμές πού ίσως και μίσος να΄νοιωσα! Όταν όμως κατάφερα "ν'αφήσω" πίσω μου και να παραμερίσω αυτά πού με δηλητηρίαζαν, (θυμό,εγωϊσμό...), τότε ένοιωσα "πολύ τυχερή" πραγματικά. Γιατί ??? Γιατί "εγώ" τουλάχιστον,ήξερα πώς μόνο "καλό" είχα κάνει, είχα προσφέρει ό,τι ,(λανθασμένα βέβαια ),ένοιωθα ό,τι η φίλη μου-ος μου είχε ανάγκη. Ενώ "αυτοί"...??? Τί άραγε να νοιώθουν...??? Όλα έχουν ένα τίμημα. Έτσι δεν είναι ? Τίποτα δεν μας προσφέρεται απλόχερα κι εύκολα. Πρέπει να παλέψουμε,να πονέσουμε,να κλάψουμε....,πρέπει "πολλά" να "δουν" τα μάτια μας. Ανησυχώ ό,τι έχω βγεί εκτός θέματος...,αλλά συγχωρείστε με διότι είναι αδύνατον να σταματήσω. Με πονάει ακόμα και σήμερα. Όχι για μένα...αλλά γι αυτήν-ον. Πού δεν "κατάφερε" να νοιώσει τίποτα. Μού "λείπουν" πολλά στη ζωή μου, αλλά σίγουρα δεν μού λείπου οι φίλοι, (άντρες και γυναίκες).....κι ίσως αυτό είναι, πού μου "επιστρέφεται" πίσω...
(Συγγνώμη άν κούρασα,αλλά δεν μπορούσα να κάνω διαφορετικά.)
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.