DreamsRevenge
Περιβόητο μέλος
Η DreamsRevenge αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 4,757 μηνύματα.
22-01-12
01:04
Όταν αγαπάς έναν άντρα πάρα πολύ,δε σε πειράζει να του "ανήκεις" με οποιοδήποτε τρόπο κι αν μεταφράσει κάποιος το ρήμα αυτό. Το ίδιο πιστεύω νιώθει κι ένας άντρας που είναι αφοσιωμένος ψυχή τε και σώματι σε μια γυναίκα. Γιατί αυτό σε κάνει να νιώθεις υποβιβασμένη;
Ναι, μόνο που περιγράφεις μια ιδεατή πραγματικότητα αμοιβαίας και αμφίδρομης αίσθησης του ανήκειν ανάμεσα σε ένα ετερόφυλο ζευγάρι η οποία στην υφιστάμενη πραγματικότητα των παραδόσεων και θεσμοποιημένων κανόνων νομιμοποιείται μόνο κατά το ήμισυ της αντιμετωπίζοντας ως αυτονόητο το ένα μέρος της και ασύμβατο, παράδοξο ή αντικανονικό το άλλο.
Ως αποτέλεσμα, θεωρώ ότι από τη στιγμή που αυτονόητο είναι το επίθετο του συζύγου για τα παιδιά χωρίς να γίνεται καν συζήτηση πολλές φορές, (μην πω τις περισσότερες), από τη στιγμή που υποβάλλεται κοινή φορολογική δήλωση με βασικό ΑΦΜ του συζύγου ο οποίος και εισπράττει την επιστροφή του φόρου ασχέτως από ποιανού τα εισοδήματα προήλθε, από τη στιγμή που τα γυναικεία επώνυμα είναι γραμματικώς προϊόντα γενικής κτητικής, έχουμε πάρα πολύ δρόμο μπροστά μας καθώς η όποια προσαρμογή/εξισορρόπηση μπορεί να προέλθει μόνο μετά από ανατροπή των "ειωθότων" (...και δυστυχώς οι βελούδινες επαναστάσεις μάλλον μας τελείωσαν )
Υ.Γ. Για τα φορολογικά που είπα παραπάνω, σαφώς ο σύζυγος είναι και υπόχρεος για την καταβολή των φόρων εάν προκύπτουν κατά την εκκαθάριση. Ούτε αυτό είναι δίκαιο. Ζευγάρι ή όχι, θα πρέπει οι φορολογούμενοι να αντιμετωπίζονται αυτόνομα ως τέτοιοι με ίσα δικαιώματα και υποχρεώσεις και να βρεθεί άλλος τρόπος συνυπολογισμού των εισοδημάτων για την φορολογική αντιμετώπιση των οικογενειών.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.