DreamStealer
Δραστήριο μέλος
Ο DreamStealer αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 50 ετών και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 745 μηνύματα.
16-01-12
11:29
Να ξεκαθαρισουμε μερικα πραγματα καταρχην και κυριως καποιους μυθους που υπαρχουν.
Πρωτα απο ολα, η διαφοροποιηση της τηλεορασης με το ιντερνετ, οτι το τελευταιο ειναι ενα διαδραστικο μεσο το οποιο δεν ειναι παθητικο οπως το πρωτο. Αυτο ισχυει φυσικα αλλα στην ουσια δεν ειναι καν αυτο που λεμε η μιση αληθεια. Ολοκληρη η αληθεια λεει οτι το ιντερνετ οπως εχει φτασει σημερα δεν ειναι τιποτα αλλο απο ενας ακομα τροπος να σε κραταει εγκλωβισμενο στο χωρο που ζεις και με το αλλοθι της αλλελεπιδρασης να νομιζεις οτι εχεις μια κανονικη ζωη. Ετσι τελικα με ταχυτητες που αυξηθηκαν δεν χρειαζεται να κουνιεσαι καθολου απο το σπιτι σου, μιας και πλεον μπορεις να εχεις ερωτικη σχεση μεσω ιντερνετ, και ολα αυτα επενδεδυμενα με ηχο και εικονα. Το ιντερνετ ξεκινησε σαν μεσο παροχης πληροφοριων, ηταν μια αχανης τραπεζα πληροφοριων δημιουργημενη απο πανεπιστημιακους ετσι ωστε να τους βοηθαει στην ερευνα τους. Μαλλον οχι και τοσο ενδιαφερον για το ευρυ κοινο, αυτα την δεκαετια του 1960. Ετσι το θηριο του ιντερνετ κοιμοταν για δεκαετιες οταν γυρω στην δεκαετια του 1980 (στην ελλαδα τελη του '90) οι επιχειρησεις αντιληφθηκαν οτι μπορουσε να εχει μια αλλη χρησιμοτητα περα απο τους αραχνιασμενους πανεπιστημιακους και τα συγραμματα τους. Ετσι με οδηγο την τεχνολογια αρχισε η ραγδαια αναπτυξη του. Μπηκε σταδιακα στα περισσοτερα σπιτια και ειναι σιγουρο οτι αλλος λιγο αλλος πολυ το χρησιμοποιει και για κοινωνικους λογους. Οι αποπειρες να καρπωσει μια πλατφορμα το μαξιμουμ των χρηστων ανεβοκατεβαινε συνεχως. Την μια ηταν το HI5, την αλλη το myspace κανενα ομως δεν μπορεσε να κρατησει μια ανοδικη πορεια.
Η Γεννηση του Facebook
Αυτα τα σκαμπανεβασματα συνεβαιναν μεχρι την γεννηση του Facebook. (FB) Το διαφορετικο που τολμησε ηταν οτι απο την ανωνυμια του ιντερνετ περασαμε στην επωνυμια του ιντερνετ!!! Εκει που οι χρηστες ηταν επιφυλακτικοι, τωρα πια εχουν ονομα, επωνυμο, φωτογραφιες τους, μερικες φορες και τηλεφωνο, μονο η διευθυνση λειπει... Η σκεψη ηταν σωστη γιατι ηδη μετα την 2002 και τους διδυμους πυργους το να νομιζει κανεις οτι ειναι ανωνυμος ειναι μαλλον ανεκδοτο. Ετσι η ανωνυμια πηγε περιπατο και κατα μια αποψη, καλως πηγε. Οταν εισαι αληθινός στη ζωη σου πρεπει να εισαι το ιδιο παντου. Το στοιχημα ωστοσο δεν παιζεται εκει, αλλα στο να μπορεσεις να εχεις τους χρηστες ζωντανους και να γινουν μια ζωντανη πραγματικοτητα μεσα απο το virtual reality που εχει το ιντερνετ.
Αυτο μπορουσε να γινει μονο με ενα τροπο, να δημιουργησουν οι ιδιοι οι χρηστες τους ρολους που θα ηθελαν στη ζωη τους, ακομα καλυτερα αν αυτο ηταν ενα ονειρο που δεν μπορουσαν να το κανουν μεχρι προτινως. Δηλαδη να επικοινωνησουν, να γινουν συγραφεις, ποιητες, να μπουν σε νεες κοινωνιες (με τα γνωστα παιχνιδια) να καταστουν εν ολιγεις κατι αλλο απο αυτο που ηταν μεχρι την στιγμη εκεινη κουβαλωντας βεβαια και οτι εχουν κατακτησει μεχρι εκεινη την στιγμη. Το κατι παραπανω ομως ηταν (και ειναι) η προκληση.
Καταρχην πρεπει οι χρηστες να μπορουν να εχουν ολο το ιντερνετ μπροστα τους, δηλαδη να ενσωματωνουν σελιδες, τραγουδια, και οτι αλλο επιλεξουν. Ετσι δημιουργείται το υλικο.
Μια πλατφορμα που εχει τετοιες επιδιωξεις πρεπει να χτιστει με τετοιο τροπο, ετσι ωστε να καταφερει να.... σε περικυκλωσει!
Μια ματια στα στατιστικα του FB λεει πολλα... https://www.facebook.com/press/info.php?statistics
Με αυτο εννοειται οτι θα βλεπεις απο παντου τι ακριβως κλικαρουν οι "φιλοι" σου...
Και εκει αρχιζουν τα προβληματα και οι στατιστικες, αναλογα βεβαια σε τι κλιμακα εισαι, ποσο σε ενδιαφερει ολο αυτο το παιχνιδι - κυνηγι και παει λεγοντας.
Εχω παρατηρησει και εγω τον εαυτο μου, να αισθανεται καπως οταν γραφω κατι στο τι σκεφτομαι εκεινη την στιγμη που το γραφω. Υπαρχει η αγελεα ανασφαλεια του αν αυτο που σκεφτηκες αποκτα ενα ευρυ ενδιαφερον. Εδω ερχεται η παγιδα του like!
To FB στηριχτηκε στο like, πολυ απλα γιατι ηθελε να βελτιστοποιησει το χρονο συμμμετοχης του χρηστη απο την μοναδα στους πολλους. Προτιμησε αντι ο χρηστης να πιανει κουβεντα με αυτο που βλεπει, να παταει ενα κουμπι επιδοκιμασιας ετσι ωστε να μπορει να πηγαινει παρακατω. Πολλα Like απο ενα χρηστη σημαινει αυξημενη συμμετοχη του χρηστη σε θεματα. Πολυ κουβεντα σημαινει στασιμοτητα και μειωση του χρηστη στο κατα ποσο κινειται αναμεσα στους φιλους - χρηστες.
Τελικα αντι να συζητας με κοσμο, αντι να ερχεσαι σε επαφη μαζι του, βλεπεις μονο ενα like και οτι συμπερασμα θες να βγαλεις, βγαλτο με δικη σου ευθυνη. Πχ λες, σημερα πηγα στην κηδεια του θειου μου και βλεπεις 20 like....
Οι παγιδες του Facebook
Παγιδες υπαρχουν παντου οχι μονο στο ιντερνετ. Ισως εκει να διευκολυνονται λογω ανωνυμιας αλλα και παλι κανεις μας δεν ειναι εντελως αφελης. Η πραγματικη παγιδα του Facebook ειναι οτι τεχνικα προσπαθει (και το καταφερνει) να σε κρατησει μπροστα στην οθονη με ανοικτη την σελιδα του. Δηλαδη μπορεις να εχεις ανοικτες καμποσες σελιδες, αλλα το FB ειναι απαραιτητα μεσα σε αυτες. Γιατι σε καποιο βαθμο η κοινωνικοποιηση σου εχει περασει εκει. Με χαμογελο εχω διαβασει καμποσες φορες φιλους να κανουν αναρτησεις, του στυλ, "παρε με τηλεφωνο σε θελω κατι επειγον..."!!!
Οι χρηστες με μεγαλο αριθμο χρηστων (το 5000 εγινε για τεχνικους λογους) αποκτουν περισσοτερο αγχος γιατι δεχονται περισσοτερη πιεση και ογκο μυνηματων. Πολλες αιτησεις για οποια βλακεια εχει εφευρει το Facebook.
Οσο μεγαλωνουν οι φιλοι τοσο αυξανεται η ταση να παραγεις πληροφορια και συνεπως να την διαχειριζεσαι. Ο χρηστης εχει τοση πια πληροφορια που δεν ξερει τι να την κανει. Ετσι βρισκεται σε μια κατασταση οπου δεν ειναι σιγουρος αν θελει να φυγει η να μεινει. Και τα δυο του φημιουργουν προβληματα, αν φυγει θα κανει οτι εχει κανονισει εκτος σπιτιου, η και υποχρεωσεις αλλα θα χασει κατα αυτον κρισιμες πληροφοριες.
Στο ερωτημα αν το FB ειναι επικινδυνο, δεν υπαρχει καθαρη απαντηση.
Καθε μεσο οταν δεν το χειριζεσαι σωστα ειναι επικινδυνο. Και το αυτοκινητο σου αν δεν το πας για σερβις θα εχεις προβλημα.
Στην αμερικη (που ειναι παντα υπερβολικοι) εχουν κυρηξει πολεμο κυριως στο FB. Χαρακτηριστικη η Sherry Turkle - κλινικη ψυχολογος που αναφερει, "Instead of real friends, we “friend” strangers on Facebook" (https://www.nytimes.com/2011/02/22/books/22book.html?_r=1) δινει μαλιστα μια ερμηνεια οτι το FB σε οδηγει σε μια ψυχοπαθολογικη συμπεριφορα. Πιστευω οτι σε ενα σημειο εχει δικαιο. Οταν οδηγησαι μαθηματικα στην απομονωση και η κοινωνικοποιηση σου βγαινει σε ποσοστο ανω του 50% μεσω του ιντερνετ και αυτο το αυξανεις, σαφως θα εχεις στρεβλωσεις.
Η επικοινωνια των ανθρωπων δεν μπορει να υπαρξει μεσω μιας ψευδης καταστασης που ειναι συμβαση αριθμων 0 και 1. Η επικοινωνια θα πρεπει να γινεται σε δημοσιους η αλλους κοινωνικους χωρους και θα αποκτησεις ενδιαφερον απο μια ισοδυναμη αλληλεπιδραση αλλιως δεν ειναι επικοινωνια για την οποια θα εχεις κατι να διαπραγματευτεις με τον εαυτο σου.
Ομως δεν μου αρεσει να κινδυνολογω και εξηγουμε: εχω την ικανοτητα να μοιραζω σωστα τον χρονο μου η οχι? Οταν η συντροφος μου, μου λεει κλεισε επιτελους το Facebook γιατι θελω να τα πουμε, το κανω η εχω δισταγμους? Ποσα φιλακια και like ανταλλασω με φιλους και γνωστους και ποσο συχνα επιδιωκω να τους δω για να εχουμε μια κοινη δραστηριοτητα? Οι απαντησεις σε αυτα τα ερωτηματα νομιζω οτι στον καθενας μας μπορουν να μας προβληματισουν αν χρειαστει.
Εν κατακλειδι το παιχνιδι της ζωης δεν μπορει κανενα Facebook να το αντικαταστησει!
Ομως και για να κλεισω, μια ευρωπαικη στατιστικη αναφερει για την ελλαδα οτι τουλαχιστον το 50% των ελληνων εφηβων απο 9 εως 16 ετων εχουν και συντηρουν σελιδα στο FB. Εχω μια ενσταση σε αυτο, σε αυτη την ηλικια ενα παιδι ειναι κρισιμο να αναπτυξει την προσωπικοτητα του σε πιο γηινες καταστασεις και οχι εικονικες. Ειναι ευθυνη των γονεων να παροτρυνουν το παιδι τους να εχει αλλες δραστηριοτητες περα απο το να παλευει με ενα πληκτρολογιο. Ελπιζω οτι καθε γονεας το εχει αυτο υποψη του, απλα ηθελα να το επισημανω.
Πρωτα απο ολα, η διαφοροποιηση της τηλεορασης με το ιντερνετ, οτι το τελευταιο ειναι ενα διαδραστικο μεσο το οποιο δεν ειναι παθητικο οπως το πρωτο. Αυτο ισχυει φυσικα αλλα στην ουσια δεν ειναι καν αυτο που λεμε η μιση αληθεια. Ολοκληρη η αληθεια λεει οτι το ιντερνετ οπως εχει φτασει σημερα δεν ειναι τιποτα αλλο απο ενας ακομα τροπος να σε κραταει εγκλωβισμενο στο χωρο που ζεις και με το αλλοθι της αλλελεπιδρασης να νομιζεις οτι εχεις μια κανονικη ζωη. Ετσι τελικα με ταχυτητες που αυξηθηκαν δεν χρειαζεται να κουνιεσαι καθολου απο το σπιτι σου, μιας και πλεον μπορεις να εχεις ερωτικη σχεση μεσω ιντερνετ, και ολα αυτα επενδεδυμενα με ηχο και εικονα. Το ιντερνετ ξεκινησε σαν μεσο παροχης πληροφοριων, ηταν μια αχανης τραπεζα πληροφοριων δημιουργημενη απο πανεπιστημιακους ετσι ωστε να τους βοηθαει στην ερευνα τους. Μαλλον οχι και τοσο ενδιαφερον για το ευρυ κοινο, αυτα την δεκαετια του 1960. Ετσι το θηριο του ιντερνετ κοιμοταν για δεκαετιες οταν γυρω στην δεκαετια του 1980 (στην ελλαδα τελη του '90) οι επιχειρησεις αντιληφθηκαν οτι μπορουσε να εχει μια αλλη χρησιμοτητα περα απο τους αραχνιασμενους πανεπιστημιακους και τα συγραμματα τους. Ετσι με οδηγο την τεχνολογια αρχισε η ραγδαια αναπτυξη του. Μπηκε σταδιακα στα περισσοτερα σπιτια και ειναι σιγουρο οτι αλλος λιγο αλλος πολυ το χρησιμοποιει και για κοινωνικους λογους. Οι αποπειρες να καρπωσει μια πλατφορμα το μαξιμουμ των χρηστων ανεβοκατεβαινε συνεχως. Την μια ηταν το HI5, την αλλη το myspace κανενα ομως δεν μπορεσε να κρατησει μια ανοδικη πορεια.
Η Γεννηση του Facebook
Αυτα τα σκαμπανεβασματα συνεβαιναν μεχρι την γεννηση του Facebook. (FB) Το διαφορετικο που τολμησε ηταν οτι απο την ανωνυμια του ιντερνετ περασαμε στην επωνυμια του ιντερνετ!!! Εκει που οι χρηστες ηταν επιφυλακτικοι, τωρα πια εχουν ονομα, επωνυμο, φωτογραφιες τους, μερικες φορες και τηλεφωνο, μονο η διευθυνση λειπει... Η σκεψη ηταν σωστη γιατι ηδη μετα την 2002 και τους διδυμους πυργους το να νομιζει κανεις οτι ειναι ανωνυμος ειναι μαλλον ανεκδοτο. Ετσι η ανωνυμια πηγε περιπατο και κατα μια αποψη, καλως πηγε. Οταν εισαι αληθινός στη ζωη σου πρεπει να εισαι το ιδιο παντου. Το στοιχημα ωστοσο δεν παιζεται εκει, αλλα στο να μπορεσεις να εχεις τους χρηστες ζωντανους και να γινουν μια ζωντανη πραγματικοτητα μεσα απο το virtual reality που εχει το ιντερνετ.
Αυτο μπορουσε να γινει μονο με ενα τροπο, να δημιουργησουν οι ιδιοι οι χρηστες τους ρολους που θα ηθελαν στη ζωη τους, ακομα καλυτερα αν αυτο ηταν ενα ονειρο που δεν μπορουσαν να το κανουν μεχρι προτινως. Δηλαδη να επικοινωνησουν, να γινουν συγραφεις, ποιητες, να μπουν σε νεες κοινωνιες (με τα γνωστα παιχνιδια) να καταστουν εν ολιγεις κατι αλλο απο αυτο που ηταν μεχρι την στιγμη εκεινη κουβαλωντας βεβαια και οτι εχουν κατακτησει μεχρι εκεινη την στιγμη. Το κατι παραπανω ομως ηταν (και ειναι) η προκληση.
Καταρχην πρεπει οι χρηστες να μπορουν να εχουν ολο το ιντερνετ μπροστα τους, δηλαδη να ενσωματωνουν σελιδες, τραγουδια, και οτι αλλο επιλεξουν. Ετσι δημιουργείται το υλικο.
Μια πλατφορμα που εχει τετοιες επιδιωξεις πρεπει να χτιστει με τετοιο τροπο, ετσι ωστε να καταφερει να.... σε περικυκλωσει!
Μια ματια στα στατιστικα του FB λεει πολλα... https://www.facebook.com/press/info.php?statistics
Με αυτο εννοειται οτι θα βλεπεις απο παντου τι ακριβως κλικαρουν οι "φιλοι" σου...
Και εκει αρχιζουν τα προβληματα και οι στατιστικες, αναλογα βεβαια σε τι κλιμακα εισαι, ποσο σε ενδιαφερει ολο αυτο το παιχνιδι - κυνηγι και παει λεγοντας.
Εχω παρατηρησει και εγω τον εαυτο μου, να αισθανεται καπως οταν γραφω κατι στο τι σκεφτομαι εκεινη την στιγμη που το γραφω. Υπαρχει η αγελεα ανασφαλεια του αν αυτο που σκεφτηκες αποκτα ενα ευρυ ενδιαφερον. Εδω ερχεται η παγιδα του like!
To FB στηριχτηκε στο like, πολυ απλα γιατι ηθελε να βελτιστοποιησει το χρονο συμμμετοχης του χρηστη απο την μοναδα στους πολλους. Προτιμησε αντι ο χρηστης να πιανει κουβεντα με αυτο που βλεπει, να παταει ενα κουμπι επιδοκιμασιας ετσι ωστε να μπορει να πηγαινει παρακατω. Πολλα Like απο ενα χρηστη σημαινει αυξημενη συμμετοχη του χρηστη σε θεματα. Πολυ κουβεντα σημαινει στασιμοτητα και μειωση του χρηστη στο κατα ποσο κινειται αναμεσα στους φιλους - χρηστες.
Τελικα αντι να συζητας με κοσμο, αντι να ερχεσαι σε επαφη μαζι του, βλεπεις μονο ενα like και οτι συμπερασμα θες να βγαλεις, βγαλτο με δικη σου ευθυνη. Πχ λες, σημερα πηγα στην κηδεια του θειου μου και βλεπεις 20 like....
Οι παγιδες του Facebook
Παγιδες υπαρχουν παντου οχι μονο στο ιντερνετ. Ισως εκει να διευκολυνονται λογω ανωνυμιας αλλα και παλι κανεις μας δεν ειναι εντελως αφελης. Η πραγματικη παγιδα του Facebook ειναι οτι τεχνικα προσπαθει (και το καταφερνει) να σε κρατησει μπροστα στην οθονη με ανοικτη την σελιδα του. Δηλαδη μπορεις να εχεις ανοικτες καμποσες σελιδες, αλλα το FB ειναι απαραιτητα μεσα σε αυτες. Γιατι σε καποιο βαθμο η κοινωνικοποιηση σου εχει περασει εκει. Με χαμογελο εχω διαβασει καμποσες φορες φιλους να κανουν αναρτησεις, του στυλ, "παρε με τηλεφωνο σε θελω κατι επειγον..."!!!
Οι χρηστες με μεγαλο αριθμο χρηστων (το 5000 εγινε για τεχνικους λογους) αποκτουν περισσοτερο αγχος γιατι δεχονται περισσοτερη πιεση και ογκο μυνηματων. Πολλες αιτησεις για οποια βλακεια εχει εφευρει το Facebook.
Οσο μεγαλωνουν οι φιλοι τοσο αυξανεται η ταση να παραγεις πληροφορια και συνεπως να την διαχειριζεσαι. Ο χρηστης εχει τοση πια πληροφορια που δεν ξερει τι να την κανει. Ετσι βρισκεται σε μια κατασταση οπου δεν ειναι σιγουρος αν θελει να φυγει η να μεινει. Και τα δυο του φημιουργουν προβληματα, αν φυγει θα κανει οτι εχει κανονισει εκτος σπιτιου, η και υποχρεωσεις αλλα θα χασει κατα αυτον κρισιμες πληροφοριες.
Στο ερωτημα αν το FB ειναι επικινδυνο, δεν υπαρχει καθαρη απαντηση.
Καθε μεσο οταν δεν το χειριζεσαι σωστα ειναι επικινδυνο. Και το αυτοκινητο σου αν δεν το πας για σερβις θα εχεις προβλημα.
Στην αμερικη (που ειναι παντα υπερβολικοι) εχουν κυρηξει πολεμο κυριως στο FB. Χαρακτηριστικη η Sherry Turkle - κλινικη ψυχολογος που αναφερει, "Instead of real friends, we “friend” strangers on Facebook" (https://www.nytimes.com/2011/02/22/books/22book.html?_r=1) δινει μαλιστα μια ερμηνεια οτι το FB σε οδηγει σε μια ψυχοπαθολογικη συμπεριφορα. Πιστευω οτι σε ενα σημειο εχει δικαιο. Οταν οδηγησαι μαθηματικα στην απομονωση και η κοινωνικοποιηση σου βγαινει σε ποσοστο ανω του 50% μεσω του ιντερνετ και αυτο το αυξανεις, σαφως θα εχεις στρεβλωσεις.
Η επικοινωνια των ανθρωπων δεν μπορει να υπαρξει μεσω μιας ψευδης καταστασης που ειναι συμβαση αριθμων 0 και 1. Η επικοινωνια θα πρεπει να γινεται σε δημοσιους η αλλους κοινωνικους χωρους και θα αποκτησεις ενδιαφερον απο μια ισοδυναμη αλληλεπιδραση αλλιως δεν ειναι επικοινωνια για την οποια θα εχεις κατι να διαπραγματευτεις με τον εαυτο σου.
Ομως δεν μου αρεσει να κινδυνολογω και εξηγουμε: εχω την ικανοτητα να μοιραζω σωστα τον χρονο μου η οχι? Οταν η συντροφος μου, μου λεει κλεισε επιτελους το Facebook γιατι θελω να τα πουμε, το κανω η εχω δισταγμους? Ποσα φιλακια και like ανταλλασω με φιλους και γνωστους και ποσο συχνα επιδιωκω να τους δω για να εχουμε μια κοινη δραστηριοτητα? Οι απαντησεις σε αυτα τα ερωτηματα νομιζω οτι στον καθενας μας μπορουν να μας προβληματισουν αν χρειαστει.
Εν κατακλειδι το παιχνιδι της ζωης δεν μπορει κανενα Facebook να το αντικαταστησει!
Ομως και για να κλεισω, μια ευρωπαικη στατιστικη αναφερει για την ελλαδα οτι τουλαχιστον το 50% των ελληνων εφηβων απο 9 εως 16 ετων εχουν και συντηρουν σελιδα στο FB. Εχω μια ενσταση σε αυτο, σε αυτη την ηλικια ενα παιδι ειναι κρισιμο να αναπτυξει την προσωπικοτητα του σε πιο γηινες καταστασεις και οχι εικονικες. Ειναι ευθυνη των γονεων να παροτρυνουν το παιδι τους να εχει αλλες δραστηριοτητες περα απο το να παλευει με ενα πληκτρολογιο. Ελπιζω οτι καθε γονεας το εχει αυτο υποψη του, απλα ηθελα να το επισημανω.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.