iJohnnyCash
e-steki.gr Founder
Ο Panayotis Yannakas αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 34 ετών, επαγγέλεται Επιχειρηματίας και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 24,043 μηνύματα.
06-03-12
00:02
Και θα πεινάμε όλοι ή όλοι θα δουλεύουμε σαν ρομποτάκια. Όσοι είναι οπαδοί της παγκοσμιοποίησης σκεφτείτε την έννοια παγκοσμιοποιημένη αγορά εργασίας.πιστευω οτι η ταση ειναι να ισορροπηθει αυτη η διαφορα..μεσω της παγκοσμιοποιησης και ενος πλανητικου πολιτισμου οπου οδευουμε..
Όπως τα εργοστάσια σήμερα διαλέγουν της "κατάλληλες" περιοχές, με τα φθηνά εργατικά χέρια και λοιπά έξοδα, έτσι και τότε θα υπάρχει πάντα κάποιος που είτε θα καλύτερος από εσάς ή κάποιος που είναι πρόθυμος να δουλεύει πιο πολλές ώρες ή κάποιος που χρεώνει το 1/10 της δικιά σας αμοιβή.
Προσπαθήστε να σκεφτείτε έστω και με τα σημερινά δεδομένα πόσο θα είναι το παγκοσμιοποιημένο κατά κεφαλήν εισόδημα
Σκεφτείτε και τον πατέρα της θεωρίας της παγκοσμιοποίησης, την ΗΠΑ, αν πράγματι είναι καλή ιδέα γιατί δεν ρίχνουν τα σύνορα οεο;
Ο καπιταλισμός δεν μπορεί να λειτουργήσει σε χαοτικά συστήματα, για αυτό από τις πιο υγιές καπιταλιστικές κοινωνίες είναι η Κίνα ή η Ελβετία ή έστω οι "κάτω χώρες". Η ίδια η AIG, η μεγαλύτερη ασφαλιστική στον κόσμο, το 2008 λίγο μετά την χρεοκοπία της δήλωσε στην ουσία ότι με εκείνα τα πολύπλοκα παράγωγα που όχι μόνο αποδείχτηκαν τοξικά, αλλά την οδήγησαν με τρομαχτικές ταχύτητες, εξαρχής πίστευαν ότι δεν θα έχαναν ούτε ένα 1$. Τα χρηματιστήρια, από τα πιο χαοτικά αλλά και παράλληλα πιο ελευθεριακές αγορές, εν τέλη ούτε οι νομπιλίστες δεν μπορούν να τα κατανοήσουν.
Και ερωτώ λοιπόν, ποίος θα είναι εκείνος ο θεός (γιατί περί θειικές ικανότητες μιλάμε) θα αναλάβει να κουμαντάρει κάθε ευτράπελο σε μια παγκοσμιοποιημένη φιλελευθεριακή αγορά εργασίας; Και ποίος θα είναι εκείνος ο καλόψυχος που θα ζει π.χ. στον λευκό οίκο και θα τον νοιάζει οι απόφαση του να είναι βέλτιστη και για ένα ορεινό χωρίο της Ινδίας;
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
iJohnnyCash
e-steki.gr Founder
Ο Panayotis Yannakas αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 34 ετών, επαγγέλεται Επιχειρηματίας και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 24,043 μηνύματα.
05-03-12
22:00
Οι ανθρωπιστικές οργανώσεις της δύσης καλύπτουν το 75% της ανάγκης για τροφή στις φτωχές χώρας! Ω!! Τι ευγενικοί...Για την ακριβια ανθρωπιστικες οργανωσεις εχουν μεχρι τωρα καλυψει το 75% της αναγκης (1) σε τροφη και χρηματα αυτων των χωρων.
Το είχα γράψει και εδώ:
Σε όσες χώρες λειτούργησε ο καπιταλισμός, ήταν όσες χώρες είχαν κάποιες συγκεκριμένες πολιτικές, αρχές και δίκιο πριν. Τόσο η ΗΠΑ αλλά και τόσο η Ευρώπη ασκούν τεράστιες πιέσεις στις αναπτυσσόμενες χώρες να υιοθετήσουν τις πολιτικές που αποτέλεσαν θεμέλια των ελευθεριακών αγορών των πλούσιων χωρών και στο τέλος δείχνουν ότι φιλεύσπλαχνοι μέσω τον ανθρωπιστικών οργανώσεων.Αρχική Δημοσίευση από iJohnnyCash:Και στην Αφρική που το 60 και το 70 είχε αξιοπρεπή ρυθμούς ανάπτυξης (ναι μεν "μόνο" 1,6% αλλά καλύτερα από τις σημερινές πλούσιες χώρες κατά την βιομηχανική επανάσταση (1820-1913)) τελικά κάπου το 80 τους υποχρέωσαν να ακολουθήσουν τις πολιτικές των "ελευθεριάκων αγορών" και ... όλοι ξέρουμε την συνέχεια.
Ας αφήσουμε στην άκρη τις οργανώσεις που στην ουσία καλύπτουν το πρόβλημα, και επιτρέψουμε η κάθε χώρα να υιοθετήσει τον ... καπιταλισμό που της ταιριάζει.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
iJohnnyCash
e-steki.gr Founder
Ο Panayotis Yannakas αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 34 ετών, επαγγέλεται Επιχειρηματίας και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 24,043 μηνύματα.
15-01-12
18:41
Έστω ότι είναι ανήθικος αυτός που αγοράζει δημητριακά των 10€ και θήκες για παπλώματα των 250€.
Αυτός που παράγει & πωλεί δημητριακά των 10€ και θήκες για παπλώματα των 250€ τι είναι; Λευκός τρομοκράτης;
Δεν θεωρώ ότι μπορεί να υπάρξει πραγματική ελευθερία χωρίς πραγματική αφθονία. Και αυτή ήταν η μεγαλύτερη παγίδα που έπρεπε να αποφύγει η καπιταλιστική νοοτροπία και δεν τα κατάφερε με σχεδόν θεαματικό τρόπο. Η εικονική αφθονία της βιομηχανίας της παροχής υπηρεσιών έστρεψε όλο το ενδιαφέρον πάνω τους, με αποτέλεσμα να παραγκωνιστούν τα θεμέλια του καπιταλισμού και συγκεκριμένα η παραγωγικότητα (από αγροτική μέχρι και βαριά βιομηχανία). Δημιουργήσαμε κράτη που το βιοτικό επίπεδο στηρίζονταν στο τραπεζικό κλάδο, φαρμακευτικό, ψυχαγωγίας ... ούτε καν στο εμπόριο. Όμως ο τραπεζικός κλάδος για να λειτουργεί χρειάζεται χρέη, ο φαρμακευτικός ασθένειες και της ψυχαγωγίας κουρασμένους πολίτες.
Ο καπιταλισμός δεν τραντάχτηκε επειδή έκλεισε οι Lehman Brothers, τραντάχτηκε όταν η Ford, General Motors περνούσαν οικονομικά προβλήματα και κανείς δεν νοιαζόνταν. Οι περισσότεροι θαρρώ ότι αυτά τα γεγονότα, αν τα συναντήσαμε, τα συναντήσαμε σε οικονομικά πανεπιστημιακά εγχειρίδια και ας αφορούν γεγονότα μόλις μια δεκαετίας πριν. Για τα τραπεζικά χρέη, ακόμη και οι φτηνότερες (μεταφορικά και κυριολεκτικά) φυλλάδες γράφουν.
Στον καπιταλισμό υπάρχει η εξής εν γένη αδικία. Η παραγωγικότητα και η παροχή υπηρεσιών εν τέλη μεταφράζονται στην ίδια μονάδα - νόμισμα. Μαγκιά στον χρηματιστή που μπορεί να μοιράσει μερικά δις στους πελάτες του ανά ημέρα, ένας αγρότης όμως ή ένας ιδιοκτήτης αυτοκινητοβιομηχανίας έχει ένα ταβάνι ακόμη και αν του ανήκει όλη η γη. Ποίος μπορεί να απαντήσει σοβαρά ποίος είναι ο καλύτερος; Η Forthnet με τους 400.000 πελάτες ή μανάβης που πουλάει 400 πορτοκάλια; Και όμως αυτές οι περιπτώσεις που την παραμικρή ομοιότητα δεν έχουν, επιβραβεύονται με την ίδια αξία/νόμισμα.
Ο καπιταλισμός δεν είναι άσχημος. Είναι ένα σύστημα διαχείρισης περιορισμένων πόρων. Αν όμως εφαρμόζεται και όπου υπάρχει αφθονία είτε αυτό λέγετε μουσική είτε αυτό λέγετε υγεία είναι άσχημος, βάρβαρος και άχαρος. Ένας ποιητής μπορεί να γράφει ωραία ποιήματα αλλά να λύνει απαίσια τα μαθηματικά και ένας μαθηματικός να γράφει απαίσια ποιήματα αλλά να λύνει ωραία τα μαθηματικά. Είναι όμως ανούσιο να ψάχνεις σε ένα άτομο κάποιον καλό ποιητή και καλό μαθηματικό. Ακόμη και αν το βρεις κινδυνεύεις να είναι διχασμένη προσωπικότητα.
Αυτός που παράγει & πωλεί δημητριακά των 10€ και θήκες για παπλώματα των 250€ τι είναι; Λευκός τρομοκράτης;
Δεν θεωρώ ότι μπορεί να υπάρξει πραγματική ελευθερία χωρίς πραγματική αφθονία. Και αυτή ήταν η μεγαλύτερη παγίδα που έπρεπε να αποφύγει η καπιταλιστική νοοτροπία και δεν τα κατάφερε με σχεδόν θεαματικό τρόπο. Η εικονική αφθονία της βιομηχανίας της παροχής υπηρεσιών έστρεψε όλο το ενδιαφέρον πάνω τους, με αποτέλεσμα να παραγκωνιστούν τα θεμέλια του καπιταλισμού και συγκεκριμένα η παραγωγικότητα (από αγροτική μέχρι και βαριά βιομηχανία). Δημιουργήσαμε κράτη που το βιοτικό επίπεδο στηρίζονταν στο τραπεζικό κλάδο, φαρμακευτικό, ψυχαγωγίας ... ούτε καν στο εμπόριο. Όμως ο τραπεζικός κλάδος για να λειτουργεί χρειάζεται χρέη, ο φαρμακευτικός ασθένειες και της ψυχαγωγίας κουρασμένους πολίτες.
Ο καπιταλισμός δεν τραντάχτηκε επειδή έκλεισε οι Lehman Brothers, τραντάχτηκε όταν η Ford, General Motors περνούσαν οικονομικά προβλήματα και κανείς δεν νοιαζόνταν. Οι περισσότεροι θαρρώ ότι αυτά τα γεγονότα, αν τα συναντήσαμε, τα συναντήσαμε σε οικονομικά πανεπιστημιακά εγχειρίδια και ας αφορούν γεγονότα μόλις μια δεκαετίας πριν. Για τα τραπεζικά χρέη, ακόμη και οι φτηνότερες (μεταφορικά και κυριολεκτικά) φυλλάδες γράφουν.
Στον καπιταλισμό υπάρχει η εξής εν γένη αδικία. Η παραγωγικότητα και η παροχή υπηρεσιών εν τέλη μεταφράζονται στην ίδια μονάδα - νόμισμα. Μαγκιά στον χρηματιστή που μπορεί να μοιράσει μερικά δις στους πελάτες του ανά ημέρα, ένας αγρότης όμως ή ένας ιδιοκτήτης αυτοκινητοβιομηχανίας έχει ένα ταβάνι ακόμη και αν του ανήκει όλη η γη. Ποίος μπορεί να απαντήσει σοβαρά ποίος είναι ο καλύτερος; Η Forthnet με τους 400.000 πελάτες ή μανάβης που πουλάει 400 πορτοκάλια; Και όμως αυτές οι περιπτώσεις που την παραμικρή ομοιότητα δεν έχουν, επιβραβεύονται με την ίδια αξία/νόμισμα.
Ο καπιταλισμός δεν είναι άσχημος. Είναι ένα σύστημα διαχείρισης περιορισμένων πόρων. Αν όμως εφαρμόζεται και όπου υπάρχει αφθονία είτε αυτό λέγετε μουσική είτε αυτό λέγετε υγεία είναι άσχημος, βάρβαρος και άχαρος. Ένας ποιητής μπορεί να γράφει ωραία ποιήματα αλλά να λύνει απαίσια τα μαθηματικά και ένας μαθηματικός να γράφει απαίσια ποιήματα αλλά να λύνει ωραία τα μαθηματικά. Είναι όμως ανούσιο να ψάχνεις σε ένα άτομο κάποιον καλό ποιητή και καλό μαθηματικό. Ακόμη και αν το βρεις κινδυνεύεις να είναι διχασμένη προσωπικότητα.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.