wolfe4ever
Διάσημο μέλος
Και τώρα πως φεύγουνε
το βήμα πως κάνουνε μπροστά
τα μάτια πως κλείνουνε σ' αυτό που αγάπησε η καρδιά
είναι η μεγάλη ώρα να πεις το μένω ή το ζω
στη πόρτα απλώνω τα χέρια και θα βγω.
Φεύγω για μένα μια φορά
Μια φορά για μένα
Μα όπου κι αν πάω η καρδιά
με γυρνάει σε σένα.
Και τώρα πως φεύγουνε
που εγώ δε σου έφυγα ποτέ
το σώμα πως λύνουνε να τρέξει για το μεγάλο ναι
όσο ήμουνα μαζί σου ένιωθα μοναξιά
μα τώρα,τώρα είμαι μόνη αληθινά.
Φεύγω για μένα μια φορά
Μια φορά για μένα
Μα όπου κι αν πάω η καρδιά
με γυρνάει σε σένα.
Αυτά είναι τα δύσκολα
Αυτά είναι τα δυνατά
Να πεις για μια φορά δε γυρίζω αληθινά
Αυτά είναι τα δύσκολα
Αυτά είναι τα απίστευτα
Να πεις για μια φορά θα τραβήξω αντίθετα.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
wolfe4ever
Διάσημο μέλος
Σαν μια χορδη που χτυπαει δυνατα
μεσα στο στηθος σου
σαν αστρο που σβηνει
και μια μελωδια που πισω σ'αφηνει
ημερα μου,φως μου,ζωη μου
ψυχη μου και παθος
και λαθος και τελος και αρχη μου
μικρη μου,πληγη μου
Κι αφου οι καλοι
σου λενε παντα την αληθεια και νικουν
και σε παιρνουν μακρια
γιατι εσυ μου σφυριζεις
κι αφου θελεις να βγεις στη βροχη
και να χορεψεις μ'ενα ασπρο μαντιλι
εγω σ'ακολουθω
Κι εμεινα εδω να προχωρω
να προσπαθω να σε κανω να φυγεις
και το μυαλο μου να μη λεει "σ'αγαπω".
Κι εμεινα εδω ν'αναζητω
και να χαζευω τις ωρες που λειπεις
κι η μουσικη μου να μη βρισκει σκοπο.
Ειναι οι λεξεις,οι στιγμες
ειναι οι φιλοι που θα δεις,ειν'οι γνωστοι
και θα χορτασεις μικρες χαρες
και λυπες θα περασεις
Κι ειν'οι εικονες,οι μαμαδες,οι μπαμπαδες
τα πτυχια,τα λουλουδια
τα παιδια στα χειρουργεια
τα φυλλα που μυριζουν στην αυλη ενα φιλι
κι οπως ειναι οι κρυες νυχτες
που δεν εχουν τελειωμο
σαν τα σεντονια που μας πνιγουν
σαν τα τσιγαρα που μας ριχνουν
Ειν'οι σκεψεις
που πια μονες τους γελανε
και που μας βλεπουν στην αρενα
κι ομως δεν ακουμπανε
Γιατι;
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
wolfe4ever
Διάσημο μέλος
Πριν Χαθείς Και Διώξεις Το Φεγγάρι
Άναψε Αν Θες Μια Φωτιά Στην 'μμο
Σαν Μια Τελευταία Χάρη
Άναψε Αν Θες Μια Φωτιά Στην 'μμο
Όπως Τις Νύχτες Που Και Οι Δυο Σαν Παιδιά
Πάνω Απ' Την Ίδια Φωτιά
Την Αγάπη Κρατούσαμε Μαζί Ζωντανή
Με Φιλιά Μας Ξυπνούσε Η Αυγή
Στην Ακτή Που Φτιάχναμε Ταξίδια
Άναψε Αν Θες Μια Φωτιά Στην 'μμο
Πριν Εδώ Τα Πάντα Γίνουν Ίδια
Άναψε Αν Θες Μια Φωτιά Στην 'μμο
Όσο Κι Αν Φύγεις Από Μένα Μακριά
Σαν Τον Ήλιο Θα 'μαι Κοντά
Θα Σ' Αγγίζω Σαν Χάδι Πονηρό Του Ουρανού
Σαν Αέρας Θα 'μαι Παντού
Να 'ρθεις, Ξανά
Έστω Μόνο Και Για Μια Φορά
Να 'ρθεις, Ξανά
Έστω Μόνο Και Για Μια Βραδιά
Πριν Μας Κρύψει Αυτή Η Νύχτα
Άναψε Αν Θες Μια Φωτιά Στην 'μμο
Πριν Πιαστώ Στα Μαγικά Σου Δίχτυα
Άναψε Αν Θες Μια Φωτιά Στην 'μμο
Όσο Κι Αν Φύγεις Από Μένα Μακριά
Σαν Τον Ήλιο Θα 'μαι Κοντά
Θα Σ' Αγγίζω Σαν Χάδι Πονηρό Του Ουρανού
Σαν Αέρας Θα 'μαι Παντού
Όσο Κι Αν Τρέχει Η Ζωή Μου Μπροστά
Θα Μένω Γύρω Απ' Την Ίδια Φωτιά
Και Για Σένα Θα Τραγουδώ
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
wolfe4ever
Διάσημο μέλος
Δε θυμάμαι, αν το χω ξαναβάλει.
Αγάπες που μ' ανάθρεψαν
με του καημού το γάλα.
Στον ουρανό με ανέβασαν
και μου κλέψαν την σκάλα.
Αγάπες που μ' ανάθρεψαν
με του καημού το γάλα.
Αγάπες που μ' ανάθρεψαν
και τα φτερά μου ανοίξαν.
στα χέρια μου συνάντησα
την ποιό μεγάλη δίψα.
Αγάπες που μ'ανάθρεψαν
και τα φτερά μου ανοίξαν.
Αγάπες που μ' ανάθρεψαν
και πίστεψα με πάθος.
Πριν ξημερώσει
με άφησαν να περπατώ μονάχος.
Αγάπες που μ' ανάθρεψαν
και πίστεψα με πάθος.
Αγάπες που μ' ανάθρεψαν,
Αγάπες που μ' ανάθρεψαν
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
wolfe4ever
Διάσημο μέλος
Το 'χω να με σκεπάζει
Κι είναι η νύχτα θάλασσα, η νύχτα θάλασσα
Που στα βαθιά με φωνάζει
Μέρες ξημέρωσαν, τα δύσκολα πέρασαν
Μα ο νους μου πίσω γυρνάει
Φταίει το σεντόνι σου, το σεντόνι σου
Που το άρωμά σου κρατάει
Δε μετανιώνω, δε σου θυμώνω
Μα αναρωτιέμαι που να 'σαι
Μακριά μου τι φοράς
Όταν κοιμάσαι
Γύρω μου πράγματα, σκισμένα γράμματα
Σκόρπια από δω και από κει
Γίνονται θαύματα
Μα στ' άψυχα πράγματα
Τι μπορεί να σωθεί
Θα το παλέψω, θα ξαναπιστέψω
Μα λόγο πια δεν κρατώ
Φταίει αυτό το όχι σου
Με αυτό το όχι σου
Όλα τ' αρνιέμαι κι εγώ
Δε μετανιώνω, δε σου θυμώνω
Μα αναρωτιέμαι που να 'σαι
Μακριά μου τι φοράς
Όταν κοιμάσαι
Έχω το σεντόνι σου, το σεντόνι σου
Σύννεφο που με τυλίγει
Παίζω το τραγούδι σου, το τραγούδι σου
Μα ο ουρανός δεν ανοίγει
Δε μετανιώνω, δε σου θυμώνω
Μα αναρωτιέμαι που να 'σαι
Μακριά μου τι φοράς
Όταν κοιμάσαι
Δε μετανιώνω
Μα όταν κρυώνω, αναρωτιέμαι που να 'σαι
Μακριά μου τι φοράς
Όταν κοιμάσαι
Έχω το σεντόνι σου...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
wolfe4ever
Διάσημο μέλος
Κι αυτό το βράδυ,το παντού σκοτάδι
Το φως διστάζει και δεν χαράζει πάλι
Κι αυτό το βράδυ,ο νους μου σκάβει
Να βρει το ψέμα πως θες εμένα πάλι
Πέφτω ξανά στο δικό σου γκρεμό
Λέω στην καρδιά προσοχή στο κενό
Μα άλλη μια φορά,τον πόνο αγνοώ
Κάνω μια βουτιά λες και πάω στον Θεό
Άλλη μια φορά πάω να καταστραφώ
Λέω στην καρδιά προσοχή στο κενό
Κι αυτή τη νύχτα, σεντόνια δίχτυα
Ποιος θα με σώσει, ποιος θα με νιώσει πάλι
Κι αυτή τη νύχτα,ζητάω βοήθεια
Απεγνωσμένα ζητάω εσένα πάλι
Πέφτω ξανά στο δικό σου γκρεμό
Λέω στην καρδιά προσοχή στο κενό
Μα άλλη μια φορά,τον πόνο αγνοώ
Κάνω μια βουτιά λες και πάω στον Θεό
Άλλη μια φορά πάω να καταστραφώ
Λέω στην καρδιά προσοχή στο κενό
Μίλια μακριά,τα θέλω τα μπορώ
Χάσμα σωστό και προσοχή στο κενό
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
wolfe4ever
Διάσημο μέλος
Τ' απογεύματα τ' άδεια
που βουλιάζω μακριά σου
της ζωής μου το βήμα
θ' απλώνω στο κύμα και θα σε ζητώ
Και στης νύχτας τις μπόρες
θα γλιστράω στα φιλιά σου
κι αναμνήσεις σαν χάδια
φωτισμένα καράβια θα περνάν στο μυαλό
Κι όπως κρατάει η βροχή το ρυθμό
και σαν τρελή η καρδιά μου χορεύει ταγκό
εγώ μέσα σε δρόμους καθρέφτες θα ψάχνω τους φταίχτες
που χάνω όλα αυτά που αγαπώ
Στις στιγμές που κυλάνε
όλα τ' άστρα μου σβήνω
στην αυλαία που πέφτει
απ' του χρόνου το ξέφτι ζητάω να πιαστώ
Κι όσα έχω σημάδια
με όνειρα θα τα ντύνω
σαν παλιό ραβασάκι
σε λιωμένο σακάκι θα σ' αναζητώ
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
wolfe4ever
Διάσημο μέλος
Έμεινα εδώ, Στέλιος Ρόκος.
Κάποιο βράδυ σου χα πει πως θέλω
να γυρίσω όλο το κόσμο, όλο το κόσμο
Και συ μου γέλασες γλυκά και μου πες
το φιλί μου μυρίζει δυόσμο, μου μυρίζει δυόσμο
Κάποιο βράδυ σου χα πει πως θέλω
να πετάξω σαν πουλί πάνω από το κόσμο
Και συ ζωγράφισες φτερά σ' ένα λευκό χαρτί
και μου πες φως μου, μη φύγεις φως μου
Έμεινα εδώ να μη σου λείψει τίποτα
Έμεινα εδώ να μη φοβηθείς
Να μη μείνεις μόνη σου και 'γω στο τίποτα
Έμεινα εδώ να μη μαραθείς
Κάποιο βράδυ μου χες πει πως πρέπει
να γεννήθηκα για σένα, μόνο για σένα
Και 'γω σε πήρα αγκαλιά και χάθηκα
στα μάτια σου τα μαγεμένα, τα μαγεμένα
Κάποιο βράδυ μου χες πει πως δε μπορείς
να ζήσεις μια στιγμή χωρίς εμένα
Και γω δε μίλησα ξανά
γιατί στα χέρια μου είχα εσένα μόνο εσένα
Έμεινα εδώ να μη σου λείψει τίποτα
Έμεινα εδώ να μη φοβηθείς
Να μη μείνεις μόνη σου και γω στο τίποτα
Έμεινα εδώ να μη μαραθείς...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
wolfe4ever
Διάσημο μέλος
Αγαπημένε η ζωή
Κυλάει σαν ποτάμι
Πίνει απ' τα δάκρυα βροχή
Μα στάζει σε ένα τζάμι
Πες μου τι σημαίνει "τα λέμε"
Φεύγουν για πάντα οι στιγμές με ότι καίμε
Τα λέμε...
Τόσο γενική αυτή η φράση
Ταιριάζει τέλεια στην κρύα σου στάση
Τα λέμε...
Να αγκαλιαστούμε τελευταία φορά
Να κλαίμε...
Μπάσταρδε πονάνε οι λέξεις
Εγώ πεθαίνω και εσύ θέλεις να παίξεις
Τα λέμε!
Ποιός σου 'χει μάθει να σκοτώνεις με ψέμα
Σκληρούς ανθρώπους να πατάς σαν εμένα
Χειρότερο και από βρισιά
Τα λέμε...
Έπρεπε απλά να πεις
Αντίο...
Πόση υποκρισία γλιτώνεις
Θέλει να έχεις ψυχή να πληγώνεις
Τα λέμε...
Είναι της καρδιάς μου απορία
Ανωτερότητα δε θέλω καμία
Κυλιέμαι...
Νομίζεις πέφτω χαμηλά
Μα εγώ τιμάω το τέλος και νιώθω
Μπάσταρδε πονάνε οι λέξεις
Εγώ πεθαίνω και εσύ θέλεις να παίξεις
Τα λέμε!
Ποιος σου 'χει μάθει να σκοτώνεις με ψέμα
Σκληρούς ανθρώπους να πατάς σαν εμένα
Χειρότερο και από βρισιά
Τα λέμε...
Έπρεπε απλά να πεις
Αντίο, τελειώσαμε, φύγε!
Μην τολμήσεις να με βρεις ξανά
Δεν τα λέμε πια ποτέ
Θέλω μόνο να ξεχάσω
Μπάσταρδε πονάνε οι λέξεις
Εγώ πεθαίνω και εσύ θέλεις να παίξεις
Τα λέμε!
Χειρότερο και από βρισιά
Τα λέμε...
Άκου κάτι αληθινό
Αγάπη μου αντίο, πονάω... γαμώτο
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
wolfe4ever
Διάσημο μέλος
lullaby ~ blackfield
Share my cup
Tie me up
Never apart
Break my heart
Go to sleep
Wound me deep
Be at peace
Make me bleed
Do no harm
Twist my arm
Lie with grace
Smash my face
Kiss the ground
Track me down
Stop the noise
Smash my toys
How does it feel without your drugs?
Sing you a lullaby
How does it feel without my love?
Sing you a lullaby
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
wolfe4ever
Διάσημο μέλος
Τη μια πετώ στον ουρανό
και παίζω με τα κύματα
Την άλλη πέφτω στο βυθό
με πνίγουν τα προβλήματα
Αναστενάζω τις γιορτές
διαβάζω όλα τα γράμματα
Και πέφτω πάνω στις φωτιές
Ελπίζοντας σε θαύματα
Εεεε.... Δε θα με πιάσουνε
Αααα... Πάλι τα κλάματα
Τη μια μεθώ με προσευχές
Γι αγάπες που περάσανε
Την άλλη κάνω τρεις ευχές
γι αυτούς που με ξεχάσανε
Παραμιλώ, παρανοώ, παραπατώ στο δρόμο μου
Σαν το σουγιά καρφώνεται
η μοναξιά στον ώμο μου
Εεεε... Δε θα με πιάσουνε
Αααα... πάλι τα κλάματα...
Την πρώτη μέρα ξύπνησα
χωρίς φωνή στο στόμα μου
Τη δεύτερη ξαγρύπνησα
Και φίλησα το χώμα μου
Την τρίτη το κατάλαβα
πως νέρωσε το αίμα μου
Την τέταρτη μετάλαβα
και πέταξα το στέμμα μου
Εεεε... κι έτσι γεννήθηκε
Αααα... Το πρώτο ψέμα μου
Εεεε... Δε θα με πιάσουνε
Αααα... πάλι τα κλάματα...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
wolfe4ever
Διάσημο μέλος
Λέω εύκολα σ' αγαπώ
μα ποτέ μου δεν τα πιστεύω
Είμαι παιδί ρομαντικό
μα ότι αγγίζω το καταστρέφω
Ροκάρει μέσα μου ο πειρασμός
σαν έρθει η νύχτα στο ρυθμό του χορεύω
νιώθω αδύναμος τρωτός
Στα ring της μοναξιάς χαροπαλεύω
Δεν είμαι εγώ,
δεν είμαι εγώ ο μολυβένιος σου στρατιώτης
Δεν είμαι εγώ, δεν είμαι εγώ
αυτό που έψαχνες να βρεις
Είμαι απλά είμαι απλά
ένας ακόμα Δον Κιχώτης
που ζει στον κόσμο του
και να τον νιώσεις δεν μπορείς
Σε πολιτείες από καπνό περιπλανιέμαι
κάθε βράδυ αυτοεξόριστος να ζω σ' ένα ατέλειωτο σκοτάδι
Κουράστηκα να ακροβατώ
ανάμεσα στο ψέμα την αλήθεια
Βαρέθηκα να πρωταγωνιστώ μια ζωή σε παραμύθια
Δεν είμαι εγώ,
δεν είμαι εγώ ο μολυβένιος σου στρατιώτης
Δεν είμαι εγώ, δεν είμαι εγώ
αυτό που έψαχνες να βρεις
Είμαι απλά είμαι απλά
ένας ακόμα Δον Κιχώτης
που ζει στον κόσμο του
και να τον νιώσεις δεν μπορείς
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
wolfe4ever
Διάσημο μέλος
Αυτός, αυτός, ο άλλος μου ο εαυτός, αυτός, αυτός
έχει ανάγκη απ' τη νύχτα και τη μέρα σου
την καλημέρα σου
και το δικό σου φως
Αυτός
της συμμορίας ο αρχηγός, αυτός
απ' όλους ο πιο δυνατός, αυτός
έχει ανάγκη απ' τα μάτια σου
και τα γινάτια σου
για να σωθεί κι αυτός
Αυτός
ο πρίγκιπας και ο φτωχός, αυτός
ο σαλτιμπάγκος ο τρελός, αυτός
έχει στα χέρια σου το γέλιο και το κλάμα του
αυτό είν' το δράμα τού να είσαι η γη κι ο ουρανός
Κι εγώ που μπορώ τον κόσμο ν' αλλάξω
να γίνω πουλί και να πετάξω
μ' έχω κόψει στη μέση, μία πλευρά θα σ' αρέσει, μίλα μου
σε κοιτάζω όταν κοιμάσαι, από ταινία σαν να 'σαι
μίλα μου, εγώ είμαι αυτός...
Αυτός, αυτός
ο άλλος μου ο εαυτός, αυτός
που φτιάχνει δάκρυα τα χαράματα, ρε, κοίτα πράγματα
ένα τηλέφωνο φίλος του κι εχθρός
Αυτός, αυτός
που η ψυχή του είν' αητός, αυτός
πάντα σύντροφος πιστός, αυτός
κοίτα πώς κάνει σαν μικρό παιδί
ψάχνει έναν όρκο σου να κρατηθεί
μια καληνύχτα για να κοιμηθεί
κι όταν σε βλέπει, γράφει στο μυαλό
μια μόνο λέξη, ένα "σ' αγαπώ", αληθινό...
Κι εγώ που μπορώ τον κόσμο ν' αλλάξω
να γίνω πουλί και να πετάξω
μ' έχω κόψει στη μέση, μια πλευρά θα σ' αρέσει, μίλα μου
Κι εγώ που μπορώ τον κόσμο ν' αλλάξω
να γίνω πουλί και να σε φτάσω
σε κοιτάζω όταν κοιμάσαι, από ταινία σαν να 'σαι
μίλα μου, αν θες μίλα μου,
μίλα μου, για λίγο μίλα μου
μίλα μου, γιατί εγώ είμαι αυτός...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
wolfe4ever
Διάσημο μέλος
Μες στα σύννεφα, ζωή μου
μακριά απ'τη φυλακή μου να με πας
Να μ'αγγίζει ο αέρας,
σαν το ξύπνημα μιας μέρας να γελάς.
Να κουρνιάζω στο πλευρό σου,
μες στο παραμιλητό σου να με βρεις.
Ν'ακουστεί το όνομά μου
κι εσύ ράγισε, καρδιά μου
κι ας χαθείς, ας χαθείς.
Να με σήκωνε ένα κύμα
να με λύτρωνε απ'το κρίμα της ψυχής.
Να ξεπλύνει το θυμό μου
να ξανάρθει τ'όνειρό μου να το δεις.
Ας ερχόταν ένα βράδυ
να 'χε φως κι όχι σκοτάδι να το ζεις.
Να μπορώ να σου γελάσω
κι ύστερα να προσπεράσω
κι ας χαθείς, ας χαθείς.
Του μυαλού μου οι εικόνες
να 'σβηναν σαν να 'ταν πόρνες της στιγμής.
Να μην έχω να θυμάμαι όλα αυτά που με πονάνε, ας χαθείς.
Να μην ξέρω πια τι κάνεις,
άλλο να μη με πικράνεις, δεν μπορώ.
Δεν μπορώ να σε κοιτάζω και στα λόγια να μη βάζω σ'αγαπώ
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
wolfe4ever
Διάσημο μέλος
I asked her to stay but she wouldn't listen
She left before I had the chance to say
Oh
The words that would mend the things that were broken
But now it's far too late, she's gone away
Every night you cry yourself to sleep
Thinking: "Why does this happen to me?
Why does every moment have to be so hard?"
Hard to believe that
It's not over tonight
Just give me one more chance to make it right
I may not make it through the night
I won't go home without you
The taste of your breath, I'll never get over
The noises that she made kept me awake
Oh
The weight of things that remained unspoken
Built up so much it crushed us everyday
Every night you cry yourself to sleep
Thinking: "Why does this happen to me?
Why does every moment have to be so hard?"
Hard to believe that
It's not over tonight
Just give me one more chance to make it right
I may not make it through the night
I won't go home without you
It's not over tonight
Just give me one more chance to make it right
I may not make it through the night
I won't go home without you
Of all the things I felt but never really shown
Perhaps the worst is that I ever let you go
I should not ever let you go, oh oh oh
It's not over tonight
Just give me one more chance to make it right
I may not make it through the night
I won't go home without you
It's not over tonight
Just give me one more chance to make it right
I may not make it through the night
I won't go home without you
And I won't go home without you
And I won't go home without you
And I won't go home without you
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
wolfe4ever
Διάσημο μέλος
Έλα, δεν αντέχω έξω να μαι πάλι
έλα, δε περνάω καλά με φίλους βράδυ
έλα, ήταν λάθος μου πως με κουράζεις
έλα, και μισώ την τόση ελευθερία
έλα, και σιχάθηκα να διασκεδάζω
έλα, δε μ' αρέσει άλλους να κοιτάζω
έλα, δεν με παίρνει άλλο πια να πίνω
έλα, τα 'χω παίξει και βαρέθηκα να ζω
σου είπανε οι φίλοι
πως με είδανε ωραία και κεφάτη
να χορεύω με έναν τύπο που έχω κάτι
που να ξέρουν πως δεν έχεις κλείσει μάτι
με τα ρούχα πέφτεις μόνη στο κρεββάτι
μια εικόνα είναι μόνο μια απάτη
μου είπαν οι φίλοι πως σε είδανε ωραία και κεφάτη
να χορεύεις με έναν τύπο που έχεις κάτι
που να ξέρουν πως δεν έχω κλείσει μάτι
μια εικόνα είναι μόνο μια απάτη
με τα ρούχα πέφτω πάνω στο κρεββάτι
μου παν οι φίλοι, μου παν οι φίλοι πως σε είδανε ωραία και κεφάτη
έλα, και σιχάθηκα να διασκεδάζω
έλα, δεν μ' αρέσει άλλους να κοιτάζω
έλα, δε με παίρνει άλλο πια να πίνω
έλα, τα 'χω παίξει και βαρέθηκα να ζω
έλα, μου χει λείψει η ζεστή αγκαλιά σου
έλα, να ξεχάσω πάνω στη καρδιά σου
έλα, δε μπορώ κι αυτούς που 'χω μαζέψει
έλα, και νυστάζω έλα σβήσε μου το φως
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
wolfe4ever
Διάσημο μέλος
Μια ματιά στα κλεφτά
η ζωή μου αέρας που φυσά δυνατά
και για πρώτη φορά
περπατώ σταθερά
θα βάλω τα δυνατά μου
μαύρη πέτρα θα ρίξω στο παρελθόν
δεν θα προδώσω ξανά τα όνειρά μου
τη ζωή μου στα σκουπίδια εγώ δεν πετώ
Γεια χαρά μοναξιά
είμαι ένας φίλος σου απ' τα παλιά
κι η βραδιά
θα περάσει χωρίς τα δικά σου φιλιά
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
wolfe4ever
Διάσημο μέλος
Τα βουνά περνάω
και τις θάλασσες περνώ
Κάποιον αγαπάω
Δυο ευχές κρατάω
και δυο τάματα κρατώ
Περπατώ και πάω
Κάποιος είπε πως η αγάπη
σ'ένα αστέρι κατοικεί
αύριο βράδυ θα'μαι εκεί
Κάποιος είπε πως ο έρωτας
για μια στιγμή κρατά
αύριο βράδυ θα'ναι αργά
Στα πουλιά μιλάω
και στα δέντρα τραγουδώ
Κάποιον αγαπάω
Κι οταν τραγουδάω
προσευχές παραμιλώ
περπατώ και πάω
Κάποιος είπε πως ο δρόμος
είναι η φλέβα της φωτιάς
ψυχή μου πάντα να κυλάς
Κάποιος είπε πως ταξίδι
είναι μόνο η προσευχή
καρδιά μου να'σαι ζωντανή
Κάποιος είπε πως η αγάπη
σ'ένα αστέρι κατοικεί
αύριο βράδυ θα'μαι εκεί
Κάποιος είπε πως ο έρωτας
για μια στιγμή κρατά
αύριο βράδυ θα'ναι αργά
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
wolfe4ever
Διάσημο μέλος
Γιατί εκεί ψηλά τα σύννεφα σκεπάζουν το γαλάζιο
Γιατί εκει πάνω τα άστρα είναι σβηστά
Γιατί όταν βρέχει δεν μπορώ να σε κοιτάζω
Κάποιος να μου πει
Γιατί βλέπω σκιές
Γιατί τα μάτια μου δακρύζουν μα δεν κλαίνε
Αν οι ποιήτριες της Γης είναι νεκρές
Και αν οι λέξεις που ζωγράφισαν τις καίνε
Δεν είναι ανάγκη να μου πεις πως μ αγαπάς
Δεν είναι ανάγκη να μου δείξεις πως σε χάνω
Ήθελα μόνο να σε κάνω να γελάς
Μα εσύ δεν άντεξες να δώσεις παραπάνω
Μπορεί οι ποιήτριες της Γης να ναι νεκρές
Μπορεί και να φυγαν σε κάποια κρύα Δύση
Μπορεί να ανήκουν σε φαντάσματα του χθες
Κι ίσως κανείς να μη τις έχει συναντήσει
Κάποιος να μου πει
Γιατί η στιγμή περνά
Πριν σ αγαπήσω θα χω ήδη πια γεράσει
Θα χω ριτίδες κάτασπρα μαλλιά
Και κάτι στίχους που θα χουν ξεθωριάσει
Κάποιος να μου πει
Γιατί βλέπω σκιές
Γιατί τα μάτια μου δακρύζουν μα δεν κλαίνε
Αν οι ποιήτριες της Γης είναι νεκρές
Και αν οι λέξεις που ζωγράφισαν τις καίνε
Δεν είναι ανάγκη την πλάτη να γυρνάς
Μη παριστάνεις πως δεν μ έχεις αγαπήσει
Δεν θα ναι αλήθεια έτσι απλά να περπατάς
Πάνω στα κάστρα που με κόπο είχα χτίσει
Μπορεί οι ποιήτριες της Γης να ναι νεκρές
Μπορεί και να φυγαν σε κάποια κρύα Δύση
Μπορεί να ανήκουν σε φαντάσματα του χθες
Κι ίσως κανείς να μη τις έχει συναντήσει
Μπορεί οι ποιήτριες της Γης να ναι νεκρές
Μπορεί και να φυγαν σε κάποια κρύα Δύση
Μπορεί να ανήκουν σε φαντάσματα του χθες
Κι ίσως κανείς να μη τις έχει συναντήσει
Κι ίσως κανείς να μη τς έχει συναντήσει
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
wolfe4ever
Διάσημο μέλος
Tie me up
Never apart
Break my heart
Go to sleep
Wound me deep
Be at peace
Make me bleed
Do no harm
Twist my arm
Lie with grace
Smash my face
Kiss the ground
Track me down
Stop the noise
Smash my toys
How does it feel without your drugs?
Sing you a lullaby
How does it feel without my love?
Sing you a lullaby
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
wolfe4ever
Διάσημο μέλος
Aφορμές
το φως τς θύμησής σου με ξυπνά
Απόψε δε χωράω στο κρεβάτι
Απόψε δε χωράω πουθενά
Πετάγομαι ιδρωμένος, την κουβέρτα πετάω
έχω ξυπνήσει, μα ακόμα παραμιλάω
στον ύπνο μου απόψε νομίζω πάλι σ' είδα
και έλεγα πως τέλειωσε ετούτη η παρτίδα
Φταίω εγώ που δε σου χάλασα χατίρι
ξεβιδώνω το καπάκι, γεμίζω το ποτήρι
Ουϊσκι, τεκίλα, ρούμι, βότκα, μπίρες
εκτός απ' την ψυχή μου, πες μου τι άλλο μου πήρες
Μα κατάφερα απλά, με μια τρύπα στο στομάχι
να κερδίσω εγώ τον πόλεμο, εσύ απλά τη μάχη
Να ξεχάσω αυτά που έδωσα, κι αυτά που πήρα πίσω
να με κοιτάω όταν ξυρίζομαι και να θέλω να με φτύσω
Μα το ξεπέρασα κι αυτό, έσπασα τον καθρέφτη
έμεινα λίγο αξύριστος και σαν πολύ σου πέφτει
έτσι ελευθερώθηκα και πάει να μου στρίψει
να μουρμουράω ένα ρυθμό που το μυαλό μου έχει στύψει
Δε μπορώ να θυμηθώ, μα μου θυμίζει κάτι
τι διάολο είναι αυτό, το γαμημένο το κομμάτι;
Απόψε δε μπορώ να κλείσω μάτι
το φως τς θύμησής σου με ξυπνά
Απόψε δε χωράω στο κρεβάτι
Απόψε δε χωράω πουθενά
Τρελός είμαι για σένα και ακόμα υποφέρω
λέω ότι σε ξέχασα, μα δε ξέχασα, το ξέρω
νιώθω λίγο βλάκας, κοροϊδεύω τον εαυτό μου
ανάβω ένα τσιγάρο και πίνω το ποτό μου
αχώριστοι μου έλεγες θα μείνουμε παλιά
μα τώρα έγινες καπνός και έγω έγινα σκιά
Βαρέθηκες μου είπες, πως ήταν όλα ίδια
αυτό δεν ήταν χτύπημα, ήταν κλωτσιά στ' αρχίδια
δε πόνεσε στην αρχή, όσο πονάει τώρα
το βλέμμα σου σε πρόδωσε, δεν έβλεπες την ώρα
να σέρνομαι στο πάτωμα, να σφίγγομαι απ' τον πόνο
αν ζητάς αυτό αγάπη μου, αυτό θα πάρεις μόνο
Μα ό,τι κι ό,τι και να λες και ό,τι και να κάνεις
αφού είσαι τώρα μακριά, στ' αρχίδια μου, με πιάνεις;
το είπες κι εσύ μόνη σου, τι άλλο πια μας μένει;
καλή ώρα που είσαι μακριά, μακριά κι αγαπημένοι
δε μου χρωστάς, δε σου χρωστώ μικρό μου αγγελλούδι
μα τι διάολο επιμένει, ετούτο το τραγούδι
Απόψε δε μπορώ να κλείσω μάτι
το φως τς θύμησής σου με ξυπνά
Απόψε δε χωράω στο κρεβάτι
Απόψε δε χωράω πουθενά
Μαθαίνω να αγαπώ
κάποτε ήμασταν αγάπης ταξιδιώτες
ανοίγαμε φτερά για μέρη μακρινά
που τώρα δεν υπάρχουν πια
Τρίζουν οι σκέψεις μου σαν να 'τανε Ερινύες
μπαίνουν στα λόγια μου ασπρόμαυρες κυρίες
που χάσανε το παιχνίδι που χρόνια πολεμά
ποτέ να μην τελειώνω να μαθαίνω ν' αγαπώ
Έρωτας είναι μια φωτιά που σιγοκαίει
ένα πλάσμα μες στην αγκαλιά μου κλαίει
είναι η λάμψη από το πρώτο φως της μέρας
μια κρύα αύρα κι ένας δροσερός αέρας
Έρωτας είναι μια αρρώστια τρομερή
μεγαλώνει την καρδιά σου λίγο πριν τη καταπιεί
ο πυρετός, ο ιδρώτας και ο πόνος
τρία βήματα πριν μείνεις πάλι μόνος
Κρύβω τις λέξεις μες στο άρωμα του ονείρου
Για να διαλέξεις τη στιγμή
που θα σου κλείνουν τα μάτια σου απαλά
νεράιδες της φωτιάς, που θα σου στέλνω από μακριά
Tο πιο γλυκό κομμάτι -Λάκτα -
στα χρόνια μου να κρύβεσαι και να σε βρίσκω εκεί
Σε φέρνω μες στην σκέψη μου
στο νου μου όλο το χθες
μία αίσθηση αξέχαστη
οι δικές μας οι στιγμές
Όποιο κομμάτι της ζωής μου και να δω
πάντοτε ήσουν ό,τι είχα πιο γλυκό
Όποιο κομμάτι της ζωής μου και να δω
πάντοτε ήσουν ό,τι είχα πιο γλυκό
Τα χρώματα στο βλέμμα σου
αλλάζουν σα το φως
Μα ίδιος μένει πάντοτε
ο έρωτας αυτός
Ξυπνάνε στις οθόνες μου
σκηνές κι αναπνοές
αλήθειες που χαράξανε
καινούργιες διαδρομές
Όποιο κομμάτι της ζωής μου και να δω
πάντοτε ήσουν ό,τι είχα πιο γλυκό
Όποιο κομμάτι της ζωής μου και να δω
πάντοτε ήσουν ό,τι είχα πιο γλυκό
Το ποντίκι του Βορρά
το παίζω ψυχραιμία, μα έχω τρελαθεί
μου φαίνονται όλα ίδια, κι εγώ διαφορετικός
του μυαλού μου είναι παιχνίδια, ποιος είμαι, τι και πως
Πρωί πρωί δουλειά, εργασία και μετά
σπίτι για φαΐ, με νανουρίζει η tv
Αλλιώς τα είχα φανταστεί και αλλιώς μου έχει βγει
Μένω ρέστος κάθε μήνα για να ζω μες στην Αθήνα
Ζω και αναπνέω τους δικούς σου ρυθμούς
Μ' αγχωτικούς, νευρωτικούς, στίχους εγκεφαλικούς
στη λέξη εγκέφαλος, κρύβεται η λέξη φαλλός
και πίσω από κάθε μου στίχο ένας τρελός
Κλείνω παρένθεση, επιστρέφω στο θέμα
Η Αθήνα είναι μια γκόμενα που τα 'χει με μένα
Κάθε πρωί πριν ξυπνήσω με ξυπνάει με φωνές
μου φωνάζει "σήκω βλάκα", της φωνάζω εγώ "τι θες?"
Πάντα είναι αυτή η γάτα κι εγώ είμαι το ποντίκι
μα δε πιάνομαι στη φάκα γιατί είμαι ο Mouse ο Miki
Και κρατάω καλά κρυμμένο έναν άσσο στο μανίκι
Το παιδί που σου μιλάει είναι από Θεσσαλονίκη
Είμαι ένας ποντικός Θεσσαλονικιός
και συναίσθημα θα βάλω στο χωριό το μεγάλο
και συναίσθημα θα βάλει στης πρωτεύουσας το χάλι
Ο Χριστιανόπουλος ο Ντίνος μ' είχε προειδοποιήσει
η Αθήνα είναι γάτα, θα σε κατουρήσει
Όταν έφευγα από πάνω,
όλοι μου λέγαν "που πας βρε Πάνο;" στο τρελάδικο αυτό,
κι απαντούσα κι απαντώ
είτε πάνω, είτε κάτω η αρρώστια είναι παντού
μα εδώ είναι εκατομμύρια και αυτό είναι ατού
για αυτό σε λέω, μη με λες για τη μπουγάτσα με κιμά
έχεις φάει μόνο με κρέμα, πάρ' το αλλιώς χαλαρά
Μα δεν είναι εκεί το θέμα, σ' έξι ώρες με τα τρένα
πάω προς Βόρεια Ελλάδα ώσπου να πας εσύ Γλυφάδα
Κι αν κατουριέσαι, κάνει κράτει, κι αν σου γύρισε το μάτι
Θες κουράγιο κι άλλο κάτι να παρκάρεις στο Παγκράτι
Μα σε σύγκριακό, άλλος κόσμος είναι εδώ
με τα καλά του, τα κακά του, θες μετάφραση Καπάτου
Μα αρκετά σου τα 'χω πρήξει, ας μην έρθουμε σε ρήξη
αφού μπορούμε να τα βρούμε, δε μπορούμε να τα βρούμε
ας αλλάξουμε κανάλι, ας τα βρούμε σ' άλλα μήκη
το παιδί που σου μιλάει είναι από τη Σαλονίκη
Φίλα με ακόμα
Να εφεύρεις το όνειρο, μια ζωή σε μια μέρα
Μια σκηνή πέρα από την σελήνη
Ένας όμορφος κόσμος, που απέχει ένα βήμα
Μην ανάβεις το φως, τράβα απλά την κουρτίνα
Πεταλούδες γυρνούν στην Αθήνα
Πάρκα στο κέντρο, καλοκαίρι μυρίζει
Μια μητέρα, μια ερωμένη, μία κόρη περιμένει
Αλλάζουν όλα, αλλάζω κι εγώ
Ένας μαγνήτης στο ψυγείο, ένα σημείωμα, ένα αστείο
Ένα σπίτι, ένα φιλί, ένα αντίο
Φίλα με ακόμα
Φίλα με ακόμα
Όλα τα άλλα ηχούν μακρινά
Ένα αστέρι που σκάει στου ουρανού την καρδιά
Φίλα με ακόμα
Φίλα με ακόμα
Θέλω να ‘μαι μαζί σου, να κυνηγάω μαζί σου
Τα κύματα όλα της μοίρας
Ένα κορίτσι χορεύει στον ουρανό, στο δωμάτιο
Το δρόμο, την δουλειά, το σχολείο
Μια ψυχή και άλλη μία, και μια συνομιλία
Μόνο μάτια, και λέξη καμία
Ένα τέλειο λάθος, μια καινούργια αρχή
Ένα δάκρυ που δεν μπορεί να κρυφτεί
Μια ανάσα βαθιά, για να μην τρελαθώ
Μια ιστορία αγάπης, τι πιο απλό
Και Θεός, και αμαρτία, κι άλλη μια ευκαιρία
Για όσους δεν βρήκαν το χρόνο να ψάξουν
Είναι μέσα σου η λύση, που θα τιμωρήσει
Όσους δεν έχουν φτερά να πετάξουν
Φίλα με ακόμα
Φίλα με ακόμα
Όλα τα άλλα ηχούν μακρινά
Ένα αστέρι που σκάει στου ουρανού την καρδιά
Φίλα με ακόμα
Φίλα με ακόμα
Θέλω να ‘μαι μαζί σου, να γεράσω μαζί σου
Το φεγγάρι να έχουμε στρώμα
Και τυχαίο και γραφτό, το μεγάλο μωρό
Που παίζει με τόξο και βέλη
Που χτυπάει και φεύγει, όλα τα ανατρέπει
Μα ο χάρτης τον δρόμο σου δείχνει
Του κρυμμένου θησαυρού, το ταξίδι τελειώνει
Εκεί που είναι αδύνατον να ‘μαστε μόνοι
Σε κοιτάζω στα μάτια, σαν καθρέφτες γυαλίζουν
Το πιο ωραίο εαυτό μας αντικατοπτρίζουν
Φίλα με ακόμα
Φίλα με ακόμα
Όλα τα άλλα ηχούν μακρινά
Ένα αστέρι που σκάει στου ουρανού την καρδιά
Φίλα με ακόμα
Ε άμα ξέχασα κάποιο αγαπημένο...Θα καταχωρηθεί κι αυτό!
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
wolfe4ever
Διάσημο μέλος
Σοφίτα
Φιλιά πεταμένα δεξιά αριστερά
Ήρθε η ώρα να μπει κάποια τάξη
Να βγάλει και πάλι η ζωή μου φτερά
Μπήκε η ψυχή μου γυμνή στη σοφίτα
Οι φόβοι μου όλοι σαλεύουν δειλά
Μα ίσως είναι λάθος σκέφτομαι πάλι
Να λέω πως όλα πηγαίνουν καλά
Όλο πάει κ' πάει κ' πάει κ' πάει η ζωή
Και πέφτει στον τοίχο και σπάει σε κομμάτια
μικρά και γελάει
Κ' ότι όνειρο ζω πάντα μένει μισό
Και στα χέρια μου απάνω με βλέμμα θολό
Στο κενό σαν παιδί ξεψυχάει
Μπήκε η ψυχή μου γυμνή στη σοφίτα
Μπήκε η ψυχή μου γυμνή στη σοφίτα
Τα πρώτα μου λόγια τις πρώτες χαρές
Έχουν σκεπάσει τώρα άγνωστες λέξεις
Παράξενες σκέψεις κ' σκόνη του χθες
Μπήκε η ψυχή μου γυμνή στη σοφίτα
Τα πόδια μου τρέμουν το σώμα κλειστό
Μα ίσως είναι λάθος σκέφτομαι πάλι
Το φώς εδώ πάνω να μένει σβηστό
Όλο πάει κ' πάει κ' πάει κ' πάει η ζωή...
Μια βουτιά
μη μου το πεις ποτέ, ότι έπαψα να ζω.
Κι αν χαθείς, στα όνειρα σου θα κρυφτώ
να σε κοιτώ να ζητάς έναν άλλον ουρανό.
Θα με βρεις ξανά στα λόγια που θα πεις,
θα με βρεις στο φως που μέσα σου θα δεις,
μια βουτιά η ζωή την ανάσα μου κρατάει,
κι η ψυχή μια φωτιά μες στις φλέβες μου κυλάει
μια βουτιά η ζωή την ανάσα μου κρατάει,
κι η ψυχή μια φωτιά μες στις φλέβες μου κυλάει.
Κι αν χαθείς και σαλπάρεις μακριά
μη μου το πεις ποτέ, πως δεν ήμουν η στεριά.
Κι αν χαθείς θα χαθώ κι εγώ απλά
και θα ρωτάω γιατί τα όνειρά σου ήταν κλειστά.
Θα με βρεις ξανά στα λόγια που θα πεις,
θα με βρεις στο φως που μέσα σου θα δεις,
μια βουτιά η ζωή την ανάσα μου κρατάει,
κι η ψυχή μια φωτιά μες στις φλέβες μου κυλάει
μια βουτιά η ζωή την ανάσα μου κρατάει,
κι η ψυχή μια φωτιά μες στις φλέβες μου κυλάει
Μια βουτιά η ζωή την ανάσα μου κρατάει,
κι η ψυχή μια φωτιά μες στις φλέβες μου κυλάει...
Όταν έχω εσένα...
μπορώ να ονειρεύομαι ξανά
ανοίγω μες στη θάλασσα πανιά
και πιάνω μες στα χέρια μου
τον κόσμο να τον φτιάξω
Όταν έχω εσένα
μπορώ να μη βυθίζομαι αργά
τα βράδια που πληγώνεται η καρδιά
και πιάνω το μαχαίρι
το σκοτάδι να χαράξω
Κάνε ένα βήμα
να κάνω το επόμενο
αίμα μου και σχήμα
λόγος και ψυχή στο συμφραζόμενο
Όταν έχω εσένα
κοιμάμαι σαν παιδί, έχω έναν άνθρωπο
δεν φοβού κανένα
Εγώ κι εσύ στον κόσμο
τον απάνθρωπο
Εσύ κι εγώ
Όταν έχω εσένα
μπορώ να βάψω με ασήμι τη σκουριά
μπορώ να κοιμηθώ με σιγουριά
να πιάσω με τα χέρια μου
τους δράκους να σκοτώσω
Όταν έχω εσένα
αντέχω, πάω δίπλα στον γκρεμό
το ξέρω, έχω ένα χέρι να πιαστώ
κοντά μου έναν άνθρωπο
τα χρόνια μου να ενώσω
Tώρα αυτό πώς να στο πω...
Αφήνω να ακουστεί η ομορφιά στη σιωπή
Φροντίζω να πέφτει αργά
Μου λείπεις γιατί
Σε θέλω γιατί
Με κάνεις να τρέμω από φόβο μη σε χάσω πριν σε ξεπεράσω
Μα είσαι δικιά μου και πάντα θα είσαι
Κι ας είσαι κοντά μου και ας μην είσαι
Ψάχνω τρόπο μες στα όνειρά μου
λίγο πριν σε χάσω να σε φέρω κοντά μου
να σου δείξω πως τα 'χω χαμένα
για να σε σώσω, να σωθώ από μένα
Βαδίζω απαλά με λέξεις κλειδιά
Σφραγίζουν πόρτες, κλειδώνουν γερά
Θωρώ το πρόσωπό σου να γελά
Μου λείπεις γιατί
Σε θέλω γιατί
Είναι πικρό να πίνεις τα δάκρυά σου, τώρα ξεκουράσου
Μα είσαι δικιά μου και πάντα θα είσαι
Και ας είσαι κοντά μου και ας μην είσαι
Ψάχνω τρόπο μες στα όνειρά μου
λίγο πριν σε χάσω να σε φέρω κοντά μου
Να σου δείξω πως τα 'χω χαμένα
για να σε σώσω, να σε σώσω από μένα
Πως να σε σώσω από μένα
Πολύ νωρίς
απ'του μυαλού μου τις στροφές και τις γωνίες
Με αναμνήσεις απ'το χτες
στον τοίχο κάνω ζωγραφιές με κιμωλίες.
Κι όλο γελάω μαζί σου
που προσπαθείς, μα δεν μπορείς
να κάνεις τη ζωή μου ζωή σου
είναι νωρίς, πολύ νωρίς.
Μια ζωή αναβολές
από στρατό κι από δουλειές, μα δεν αλλάζω
Και μια μέρα σαν κι αυτή
ρίχνω μελάνι στο χαρτί και ησυχάζω.
Κι όλο γελάω μαζί σου
που προσπαθείς, μα δεν μπορείς
να κάνεις τη ζωή μου ζωή σου
είναι νωρίς, πολύ νωρίς.
Θα συνεχιστεί...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
wolfe4ever
Διάσημο μέλος
Νύχτες μακριές,
πέρα απ' το άρωμα του πόθου,
το νιώθω σαν χθες...
Νύχτα θολή,
δυο λευκά περιστέρια,
μια πελώρια σιωπή...
Μαύρος καπνός,
ένας δρόμος για μας,
ένας μουντός ουρανός...
Πιο δυνατό
απ' το πάθος του ανέμου,
απ' την οργή των θεών...
Ζαλίζει,
όταν θα σβήσουν τα φώτα
το άρωμά της το σκοτάδι τρυπά...
Λόγια πολλά
σαν μια αντανάκλαση που σβήνει
όπως το φως κι η σκιά...
Νύχτες τρελές
εκεί στα κάστρα που γυρνούσαμε
μαζί μέχρι χθες...
Θέλω να πω
στην ψυχή μου πως υπάρχω...
είμαι εδώ, είμαι εδώ.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
wolfe4ever
Διάσημο μέλος
Όταν ήμουνα μικρός
Στα όνειρά μου πάντα ερχότανε
Ένας άσπρος αετός
Με κοιτούσε και θυμότανε
Όταν ήμουνα μικρός
Μες στα κύματα δε μ' ένοιαζε
Αν ο κόσμος είναι απλός
Ή αν έτσι απλώς εμένα μου έμοιαζε
Διαμαντένιος ο ουρανός
Τ' άστρα στα μάτια της γυαλίζανε
Διαμαντένιος ουρανός
Κάτι φωνές μου ψιθυρίζανε
Αν κατάλαβα ακριβώς
Μου 'πε πως δε θα ξαναρχότανε
Ο πρώτος κεραυνός
Από μακριά ακουγότανε
Έγινα βροχοποιός
Γιατί τα δάκρυα στερέψανε
Πάλι αστράφτει, κοίτα φως
Νιώθω σαν να με μαγέψανε
Έρχεται ο βροχοποιός
Πες του πως τίποτα δε χάθηκε
Μη λυπάσαι, κλαίει αυτός
Από έρωτα τρελάθηκε
Έρχεται ο βροχοποιός
Γιατί τα δάκρυα στερέψανε
Πάλι αστράφτει, κοίτα φως
Νιώθω σαν να με μαγέψανε
Όταν ήμουνα μικρός
Όλοι λένε πως ξεχνιόμουνα
Στη βεράντα εκεί στο φως
Με κοιτούσες που κοιμόμουνα...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
wolfe4ever
Διάσημο μέλος
πως τυχαία κάπου θα σε βρω
να σου πω πως άλλο μακριά σου δεν μπορώ
Κι έχω ένα προαίσθημα απόψε
πως στην επικίνδυνη στροφή
θα ρθεις να με σώσεις από την καταστροφή
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
-
Το forum μας χρησιμοποιεί cookies για να βελτιστοποιήσει την εμπειρία σας.
Συνεχίζοντας την περιήγησή σας, συναινείτε στη χρήση cookies στον περιηγητή σας.