Άλλα μηνύματα του μέλους Atheos σε αυτό το thread

Έχει ο Θεός τη βούληση να εμποδίσει το Κακό αλλά δεν μπορεί; Άρα δεν είναι Παντοδύναμος. Μπορεί αλλά δεν θέλει; Τότε δεν είναι Πανάγαθος. Έχει τόσο τη βούληση, όσο και τη δύναμη να το εμποδίσει; Τότε από πού προέρχεται το Κακό; Δεν έχει ούτε τη βούληση ούτε τη δύναμη; Τότε γιατί τον λέμε "Θεό";
Επίκουρος

Απόσπασμα από το υπό έκδοση βιβλίο μου "Αφού θέλεις να σε κοροϊδεύουν..."
[FONT=Times New Roman, serif]Μου φαίνεται πολύ βάναυσο μια ζωή να τρέφεται από μιαν άλλη, να δημιουργούνται ζώα που καταβροχθίζουν άλλα ζώα. Τα δόντια και τα ράμφη, τα νύχια και τα σκυλόδοντα, που ξεσκίζουν και σπαράζουν, με γεμίζουν τρόμο. Τι θα μπορούσε να είναι πιο φοβερό από έναν κόσμο σε πόλεμο; Το κάθε φύλλο ένα πεδίο μάχης, το κάθε λουλούδι ένας Γολγοθάς, σε κάθε σταγόνα νερού μία καταδίωξη, σύλληψη και θάνατος. Κάτω από κάθε φλούδα βρίσκεται η ζωή που παραμονεύει μιαν άλλη ζωή. Σε κάθε λόγχη γρασιδιού, κάτι που σκοτώνει, κάτι που υποφέρει. Παντού ο δυνατός επιζεί επί του αδύνατου – ο ανώτερος επί του κατώτερου. Παντού ο αδύναμος, ο ασήμαντος, επιζεί επί του δυνατού, ο κατώτερος επί του ανώτερου, η υψηλότερη τροφή για τον κατώτερο, ο άνθρωπος θυσιάζεται για χάρη των μικροβίων. Παγκόσμια δολοφονία. Παντού πόνος, ασθένεια και θάνατος – θάνατος που δεν περιμένει για ανήμπορα γηρατειά και γκρίζα μαλλιά, αλλά αρπάζει μωρά και ευτυχισμένα νιάτα. Θάνατος που παίρνει την μητέρα από το αδύναμο, τρυφερό παιδί – θάνατος που γεμίζει τον κόσμο λύπη και δάκρυα.[/FONT]
[FONT=Times New Roman, serif]Πως μπορεί ο πιστός να εξηγήσει όλα αυτά;[/FONT]
[FONT=Times New Roman, serif]Ξέρω ότι η ζωή είναι ωραία. Μου έρχεται στον νου η λιακάδα και η βροχή. Μετά σκέπτομαι τους σεισμούς και τις πλημμύρες. Δεν ξεχνώ την υγεία και την σοδειά, την οικογένεια και την αγάπη – τι γίνεται όμως με τον λοιμό και την πείνα; Δεν μπορώ να εναρμονίσω όλες αυτές τις αντιφάσεις – αυτές τις ευλογίες και τις αγωνίες – με την ύπαρξη ενός άπειρα καλού, σοφού και παντοδύναμου εβραίου [/FONT][FONT=Times New Roman, serif]Θεού[/FONT][FONT=Times New Roman, serif].[/FONT]
[FONT=Times New Roman, serif]Ο θεολόγος λέει ότι αυτό που ονομάζουμε κακό είναι για το καλό μας – ότι τοποθετηθήκαμε σ’ αυτόν τον κόσμο με αμάρτημα και λύπη για να αναπτύξουμε χαρακτήρα. Εάν αυτό αληθεύει, ερωτώ, γιατί πεθαίνει το μωρό; Εκατομμύρια επί εκατομμυρίων παίρνουν μερικές ανάσες και σβήνουν στην αγκαλιά των μανάδων τους. Δεν τους επιτρέπεται να διαμορφώσουν χαρακτήρα. Γιατί;[/FONT]
[FONT=Times New Roman, serif]Ο θεολόγος λέει ότι στα φίδια δόθηκαν δόντια για να προστατεύονται από τους εχθρούς τους. Γιατί ο [/FONT][FONT=Times New Roman, serif]Θεός[/FONT][FONT=Times New Roman, serif] που τα έφτιαξε, έκανε και εχθρούς; Γιατί ορισμένα είδη φιδιών δεν έχουν δόντια; [/FONT]
[FONT=Times New Roman, serif]Ο θεολόγος λέει ότι ο [/FONT][FONT=Times New Roman, serif]Θεός[/FONT][FONT=Times New Roman, serif] έπλασε τον ιπποπόταμο, κάλυψε το κορμί του, εκτός από το κάτω μέρος του, με λέπια και με πλάκες, ώστε τα άλλα ζώα να μην μπορούν να τον τρυπήσουν με τα δόντια τους. Αλλά ο ίδιος [/FONT][FONT=Times New Roman, serif]Θεός[/FONT][FONT=Times New Roman, serif] έκανε και τον ρινόκερο και τον εφοδίασε μ’ ένα κέρατο πάνω στο κεφάλι του, με το οποίο ξεκοιλιάζει τον ιπποπόταμο.[/FONT]
[FONT=Times New Roman, serif]Ο ίδιος [/FONT][FONT=Times New Roman, serif]Θεός[/FONT][FONT=Times New Roman, serif] δημιούργησε τον αετό, τον γύπα, το γεράκι και τα αβοήθητα θηράματά τους.[/FONT]
[FONT=Times New Roman, serif]Σε κάθε περίπτωση φαίνεται να υπάρχει ένα σχέδιο που εξουδετερώνει ένα άλλο σχέδιο.[/FONT]
[FONT=Times New Roman, serif]Εάν ο εβραίος [/FONT][FONT=Times New Roman, serif]Θεός[/FONT][FONT=Times New Roman, serif] δημιούργησε τον άνθρωπο – εάν είναι ο πατέρας όλων μας – γιατί δημιούργησε τους εγκληματίες, τους τρελούς, τους παραμορφωμένους και τους ηλίθιους; [/FONT]
[FONT=Times New Roman, serif]Θα πρέπει ο άνθρωπος με μειονεκτήματα να ευχαριστεί τον εβραίο [/FONT][FONT=Times New Roman, serif]Θεό[/FONT][FONT=Times New Roman, serif]; Θα πρέπει η μητέρα που έχει στην αγκαλιά της ένα προβληματικό παιδί, να ευχαριστεί τον [/FONT][FONT=Times New Roman, serif]Θεό[/FONT][FONT=Times New Roman, serif]; Θα πρέπει ο σκλάβος να ευχαριστεί τον [/FONT][FONT=Times New Roman, serif]Θεό[/FONT][FONT=Times New Roman, serif]; [/FONT]
[FONT=Times New Roman, serif]Ο θεολόγος λέει ότι ο εβραίος [/FONT][FONT=Times New Roman, serif]Θεός[/FONT][FONT=Times New Roman, serif] εξουσιάζει τον άνεμο, την βροχή, τις αστραπές. Πως τότε μπορούμε να ερμηνεύσουμε τους κυκλώνες, τις πλημμύρες, τους κατακλυσμούς και τους κεραυνούς που σκοτώνουν;[/FONT]

[FONT=Times New Roman, serif]Όσο υπάρχουν παιδιά που πεινούν, Θεός δεν υπάρχει![/FONT]
[FONT=Times New Roman, serif]Νίκος Καζαντζάκης (Αναφορά στον Γκρέκο)[/FONT]

Των γαρ ηλιθίων απείρων γενέθλα - Σιμωνίδης ο Κείος (Αρχαία)
Είναι ατελείωτο το γένος των ηλιθίων - (Νεοελληνική απόδοσις)
Οι άνθρωποι έχουν το δικαίωμα να είναι μ@λ@κες - (Καθομιλουμένη)

Δεν είναι αμφιβολία. Ο Θεός έκαμε όλα τα καλά· ο Διάολος έκαμε όλα τα κακά. Ο Θεός έκαμε τις ευκολίες· ο Διάολος έκαμε τες δυσκολίες. Ο Θεός έκαμε τα φαγητά· ο Διάολος έκαμε τες νηστείες. Ο Θεός έδειξε τον γάμον· ο Διάολος έβαλε τα ’μπόδια στον γάμον. Ο Θεός έδωσε το Ορθό Λογικό· ο Διάολος έμπηξε τες πρόληψες. Ο Θεός είπε, «αυξάνεσθε και πληθύνεσθε»· ο Διάολος είπε, «γενόσθενε καλόγηροι και κλειόσθενε». Ο Θεός έκαμε την Παράδεισο· ο Διάολος έκαμε την Κόλαση. Ο Θεός έκαμε την Εκκλησία· ο Διάολος έκαμε τους Παπάδες.
Ανδρέας Λασκαράτος (Στοχασμοί)

Δικαίωμά σου να μην θέλεις αντιπαράθεση.
Συμφωνώ απόλυτα ότι "ο καθένας έχει το δικαίωμα να πιστεύει αυτό που θέλει." Αλλά αυτό το " Η συμβουλή μου θα ήταν να μην προπαγανδίζεστε από διάφορους οι οποίοι φτιάχνουν θεωρίες από το μυαλό τους," τί το ήθελες, βρε κορίτσι μου;
Καταλαβαίνω, είναι πολύ κουραστικό για έναν πιστό να βάλει το μυαλό του να σκεφτεί. Όσο για τη "θεωρία" μου, σου παραθέτω ένα άρθρο μου, τόλμησε να το διαβάσεις.

Πού ήταν ο Θεός;
Πριν μερικούς μήνες 21 Ελληνόπουλα σκοτώθηκαν σε τροχαίο στα Τέμπη. Μάτωσε η καρδιά
μου. Στο σημείο του δυστυχήματος ο κόσμος αφήνει ένα λουλούδι. Ένα λουλούδι για κάθε
ζωούλα.
Πριν χρόνια η Νατάσα Πάβλοβα, ένα 11χρονο παιδάκι, πιάστηκε αιχμάλωτη στην αυλή του
σχολείου της, από μερικά ανθρωπόμορφα κτήνη ντυμένα με ανθρώπινο δέρμα, βιάστηκε και
στραγγαλίστηκε.
Στο μέρος που έγινε το μακελειό, τις επόμενες μέρες, οι άνθρωποι άφηναν ένα λουλούδι και
ένα μπουκάλι νερό. Μπορείτε να το φανταστείτε; Ένα μπουκάλι νερό. Ένα μπουκάλι νερό
για μια ζωούλα 11 ετών!
Προχθές 7 παιδάκια σκοτώθηκαν στην εθνική οδό Αθηνών-Λαμίας. Σήμερα γίνεται τρισάγιο!!
Η ερώτηση που πρέπει να ρωτήσει κάθε νοήμων άνθρωπος είναι, "πού ήταν ο Θεός;» Με
αυτό, εννοώ τον Θεό που βρίσκουμε στην εβραϊκή Βίβλο - τον ελεήμονα και φιλεύσπλαχνο
Θεό που είναι σε θέση να μετρήσει κάθε τρίχα στα κεφάλια μας, τον πανταχού παρόντα Θεό
στον οποίον προσευχόμαστε κάθε στιγμή. Τον παντοδύναμο, αγαθοεργό, μεγαλοπρεπή,
στοργικό και δίκαιο Θεό που βρίσκουμε στον Ιησού, που κάλεσε τα μικρά παιδιά να έρθουν σ’
αυτόν…
Πού βρισκόταν αυτός όταν αυτά συνέβαιναν;
Το σκέφτηκα αρκετά και κατέληξα σε μερικές απαντήσεις:
1. Ο Θεός βρισκόταν σε διακοπές.
2. Αγαπούσε αυτά τα παιδιά και θα επιθυμούσε να επέμβει, αλλά δεν ήταν οι «Εκλεκτοί» του.
3. Τον άφησαν πραγματικά αδιάφορο τα βάσανά τους.
4. Είναι μοχθηρός.
5. Είναι ένα μυστήριο.
6. Δεν τα βρήκε με τον αντίζηλό του θεό των Μουσουλμάνων.
7. Δεν υφίσταται.
8. Παίρνει μέρος επιλεκτικά στα ζητήματα των ανθρώπων.
9. Είναι μια κατασκευασμένη πραγματικότητα.
10. Έχει πιο σοβαρά ζητήματα να ασχοληθεί, πχ αν τρώμε ψάρι την Παρασκευή, ή φακές την
Τετάρτη.
Παρά τις απαντήσεις που έδωσα στον εαυτόν μου, η ερώτηση δεν έχει απαντηθεί.
Θα μπορέσει κανείς να πει σε αυτές τις μάνες Που ήταν ο Θεός;
Που ήταν όταν εκείνο το ανθρωπόμορφο τέρας έβαζε τα χέρια του γύρω από
τον λαιμό της Νατάσας;
Που ήταν όταν την βίαζε;
Που ήταν όταν σκοτωνόταν τα παιδιά στα Τέμπη;
Που ήταν όταν σκοτωνόταν τα παιδιά στο Πέταλο του Θανάτου;
Που ήταν αγαπητοί πιστοί, για τον θεό σας, απαντήστε μου!!
Δεν μπορείτε, έτσι; Φυσικά, δεν συνέβη σε εσάς ή στο δικό σας παιδί. Απλά
το παρακολουθήσατε στις ειδήσεις. Δεν σας άγγιξε, έγινε πολύ μακριά από
σας. Είναι μέρος του καθημερινού κύκλου της τραγωδίας και του κακού με τα
οποία έχουμε εξοικειωθεί (δυστυχώς για μας).
Ίσως μετά από τόσα πολλά σκοτωμένα παιδιά να έχετε εξοικειωθεί με τις
πράξεις του θεού σας. Ίσως ακόμη και να διερωτάστε αν ο Σατανάς (που
εσείς δημιουργήσατε) έκανε κανένα τόσο μεγάλο έγκλημα.
Αλλά νομίζω ότι η απλούστερη και συνεπέστερη απάντηση είναι ότι ο θεός
βρισκόταν εκεί όπου βρίσκεται πάντα, στην ΦΑΝΤΑΣIΑ σας.
Όσο για μένα, αφήστε με, δεν θέλω να «σωθώ» από τον θεό σας.
Είμαι Άθεος, λυπάμαι.
Λυπάμαι που δεν έχω λύσει το πρόβλημα των σκελετωμένων παιδιών της
Αφρικής.
Λυπάμαι που δεν έχω βοηθήσει τα ανάπηρα, από τις βόμβες, παιδιά του
Αφγανιστάν.
Λυπάμαι που δεν μπόρεσα να αποτρέψω την δολοφονία εκατοντάδων
χιλιάδων παιδιών του Ιράκ.
Λυπάμαι που άφησα αθώους να υποφέρουν στους θρησκευτικούς σας
πολέμους.
Λυπάμαι που δεν έχω σταματήσει τον άπληστο να αδιαφορεί για τους
φτωχούς.
Λυπάμαι που δεν μπόρεσα να κάνω τίποτα για τα παιδιά που σκοτώθηκαν.
Λυπάμαι που δεν μπόρεσα να αφήσω ένα λουλούδι στον τάφο τους.
Λυπάμαι.
Είμαι υπεύθυνος.
Υπόσχομαι να κάνω ό,τι μπορώ για να μην ξανασυμβεί….
Atheos

H ερώτηση της ανάρτησης χρειάζεται συζήτηση. Ο "θεός" λαμβάνεται ως δεδομένος, υπαρκτός. Αυτό αναγκαστικά οδηγεί σε επικίνδυνους και διφορούμενους συνειρμούς σκέψης.
Όσον αφορά στην απάντηση της φίλης Vassia "Τον Θεό δεν μπορείς να Τον καταλάβεις. Το μόνο σίγουρο είναι ότι είναι πάντα δίπλα σου , ακόμα και να μην πιστεύεις σε Αυτόν," θα χαιρόμουν - αν υπάρχει χρόνος και χώρος- να αρχίσουμε μια φιλική αντιπαράθεση.