Isiliel
Επιφανές μέλος
Η Φεγγάρω αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 52 ετών και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 13,854 μηνύματα.
09-03-12
16:07
Εύλογα τα ερωτήματά σου φίλε Νωέα και ομολογώ πως έχεις ένα δίκιο.Καλή μου φίλη, θεωρείς ότι αγαπάμε, επειδή "το αίμα νερό δεν γίνεται"; Θεωρείς, ότι ο θεσμός της οικογένειας δεν επιβάλλει στα άτομα περιορισμένα όρια στον "κόσμο" τους; Θεωρείς, εν κατακλείδι, ότι το τρίπτυχο "πατρίς, θρησκεία, οικογένεια" δεν είναι μία τριαδική φυλακή της συνείδησης των ανθρώπων;
Ωστόσο -κι αυτό είναι γενικό παράπονο από κάθε πνευματική θεωρία- γιατί δεν λένε οι δάσκαλοι αυτό που εννοούν, μπας και καταλάβουμε κι εμείς οι πτωχοί τω πνεύματι;
Είναι βέβαια κι αυτό που είπε ο parafernalia για τις έννοιες και την εποχή που χρησιμοποιήθηκαν που επίσης με βρίσκει σύμφωνη καθώς και το ερώτημα της DreamsRevenge που αναρτήθηκε σε άλλο θέμα και όλα αυτά μαζί... δεν καταλήγουν σε συμπέρασμα.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Isiliel
Επιφανές μέλος
Η Φεγγάρω αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 52 ετών και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 13,854 μηνύματα.
09-03-12
12:04
Έλα τώρα Νωέα, αν έλεγε αυτό, δεν θα υπήρχε διαφωνία. Εδώ αντίθετα μας λέει να διαστρέψουμε το μόνο ίσως αληθινό συναίσθημα που νιώθουμε: Την αγάπη μας για τους οικείους μας.(Δικό μου: Κοινώς τον κόσμου του, έτσι όπως είναι παραμορφωμένος!)
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Isiliel
Επιφανές μέλος
Η Φεγγάρω αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 52 ετών και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 13,854 μηνύματα.
08-03-12
11:05
Δεν μου φάνηκε να διαχωρίζεται το ανδρόγυνο από τους γονείς ειδικά στο πρώτο εδάφιο...Και σε άλλα κεφάλαια μιλάει για την σπουδαιότητα των συζύζων σε σχέση με τους γονείς, ότι ένας από τους σκοπούς είναι να εγκαταλείψεις τους γονείς και να ενωθείς με τη γυναίκα σου (προφανώς υπονοώντας για να βιώσεις την αρχική κατάσταση του ενωμένου αρσενικοθήλυκου Θεού κατά τη δική μου εσωτερική άποψη, λέγοντάς μας έμμεσα ότι η σχέση γονέων-παιδιού δεν μπορεί να κάνει τον άνθρωπο να θυμηθεί το θεικό στοιχείο μέσα του, και ότι ο μόνος τρόπος να πλησιάσεις το θείον είναι να ενωθείς με μια γυναίκα). Και η επίσημη ερμηνεία της Εκκλησίας ακόμα είναι ότι η σχέση του άντρα με την γυναίκα του είναι πιο σημαντική από αυτή με τον γονέα. Αλλά και ο ίδιος ο Χριστός αποκαλεί τη μητέρα του γυνή, όχι μητέρα, επίσης δείχνοντας ότι δεν την αναγνωρίζει ως μητέρα. Σαν να μας λέει ότι κανείς τέλειος άνθρωπος δεν μπορεί να έχει μητέρα και πατέρα.
Μίσος προς όλους διακηρύσσει ο Λουκάς.
Συμβολικά συμφωνώ μαζί σου πως είναι ανάγκη το παιδί στην εφηβεία και αργότερα, να υπερβεί τη σχέση με το γονιό, ώστε να βρει τον εαυτό του και την πνευματική ενδεχομένως ταυτότητά του.
Μέσω αυτής της διαδικασίας άλλωστε, μπορεί να δημιουργηθεί μια νέα σχέση μεταξύ γονιών και παιδιού σε άλλη βάση.
Για την ένωση με τη γυναίκα έχουμε μιλήσει και αλλού και νομίζω μπορεί να έχει πολλές αναγνώσεις.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Isiliel
Επιφανές μέλος
Η Φεγγάρω αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 52 ετών και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 13,854 μηνύματα.
08-03-12
10:06
Πάντως είναι περίεργο, αλλά εδώ συμφωνώ με τον Πατρεύς. Πιστεύω ότι είναι μια άκρως ανατρεπτική δήλωση του εωσφορικού ιδρυτή της χριστιανικής αίρεσης - αδελφότητας ή θρησκείας όπως θέλετε πείτε την, πριν γίνει καθωσπρεπισμός και τυπολατρεία.
Αλλά υπάρχει και αλλού αυτό το πνεύμα με το οποίο προσωπικά συμφωνώ και είναι από τα πολλά που με κάνουν να εκτιμώ το σύμβολο του Χριστού:
"Παρεγένεντο δε προς αυτόν η μήτηρ και οι αδελφοί αυτού, και ουκ ηδύναντο συντυχείν αυτώ δια τον όχλον.
Και απηγγέλη αυτώ λεγόντων: η μήτηρ σου και οι αδελφοί σου εστήκασαν έξω ιδείν σε θελόντες.
Ο δε αποκριθείς είπε προς αυτούς: μήτηρ μου και αδελφοί μου ούτοι είσιν οι τον λόγον του Θεού ακούοντες
και ποιούντες αυτόν". (κεφ.η 19-21)
(Πάνε δηλαδή και του λένε ότι θέλουν να τον δουν η μητέρα του και οι αδελφοί του και εκείνος τους αρνείται, λέγοντας ότι παραδέχεται ως μητέρα και αδελφούς μόνο αυτούς που ακούνε τα λόγια του Θεού και τα κάνουν πράξη).
Το πρώτο εδάφιο δεν έχει καμία σχέση με το δεύτερο που παρέθεσες.
Στο πρώτο λέει να μισείτε τους οικείους σας, χωρίς καμία αιτιολόγηση. Δεν λέει καν να τους απαρνηθείτε χάριν της πνευματικότητας. Μιλά για ΜΙΣΟΣ! (Πώς άραγε εκδηλώνεται αυτό το μίσος;)
Στο δεύτερο εδάφιο, υπάρχει έστω μια υποτυπώδης λογική.
Φαίνεται να υπάρχει ιδεολογική διαφορά με τους οικείους η οποία οδηγεί στην απομάκρυνση από αυτούς.
Αυτό θα μπορούσε να συμβεί στον καθένα ανεξάρτητα από τις θρησκευτικές του πεποιθήσεις.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Isiliel
Επιφανές μέλος
Η Φεγγάρω αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 52 ετών και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 13,854 μηνύματα.
08-03-12
02:23
Αντιστρέφω το ερώτημα: Είναι δυνατόν ν' αγαπάς το θεό αν δεν αγαπάς τους οικείους σου;
Αν δεν αγαπάς τον εαυτό σου; Δεν ζει ο θεός μέσα τους και μέσα σε σένα;
Τέτοιο εγωιστή θεό, δεν θα ήθελα να λατρεύω, να με συμπαθάτε.
Αν δεν αγαπάς τον εαυτό σου; Δεν ζει ο θεός μέσα τους και μέσα σε σένα;
Τέτοιο εγωιστή θεό, δεν θα ήθελα να λατρεύω, να με συμπαθάτε.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.