Resident Evil
Διακεκριμένο μέλος
Η Resident Evil αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 7,959 μηνύματα.
01-06-10
11:38
Στη συγκέντρωση την ωρα που διαβάζεις νέα πράγματα, στη μνήμη, στην ικανότητα να αφομοιώνεις νέες τεχνολογίες και ιδέες, στα ψυχικά αποθέματα να 'ακολουθείς' και να 'ηρεμείς' (ενώ παράλληλα τους μαθαίνεις) μια ομάδα παιδιών (κάθε ηλικίας), στη δυνατότητα να αντέχεις στις πολλές ώρες εργασίας...Στο...σκάψιμο;
θέλεις να συνεχίσω?
Δεν ξέρω για σένα, και δεν μπορώ να κρίνω αγνώστους αλλά κρίνω από τον εαυτό μου, που πριν μια δεκαετία μου αρκούσαν 2 μέρες διάβασμα και χτύπαγα 10άρακι και αν με έβαζες να το ξανακάνω σήμερα δεν ξέρω αν θα έπιανα τάληρο, που στα 20 μας βαράγαμε 5νθημερα ξενύχτια πριν σωριαστούμε από την κούραση και σήμερα [στα 30 μας] στη δεύτερη άντε τρίτη μέρα ο καναπές μας φαίνεται μακρινή απόσταση κοοοκ.
Σαφώς και υπάρχουν διαφορές από άνθρωπο σε άνθρωπο αλλά για κάθε άνρθωπο η πνευματική διαύγεια και η σωματική ικανότητα βαίνουν μειούμενες καθώς οι μέρες περνούν. global truth και όχι, ούτε εμένα μου αρέσει ιδιαίτερα(!)
edit: σαφώς και δεν μπορώ να ξέρω πως λειτουργεί ο καθένας που λέει "θα πάρω το δισάκι μου στο ώμο", αλλά προσωπικά δεν έχω την πρόθεση να κρίνω αν κάποιος έχει μυαλό μέσα στο κεφάλι του ή πάνω από αυτό (οπότε νομίζει ότι θα πάει στον κήπο της Εδέμ αν πάει στο εξωτερικο), παρά μόνο να δώσω τη δική μου οπτική.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Resident Evil
Διακεκριμένο μέλος
Η Resident Evil αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 7,959 μηνύματα.
01-06-10
11:03
κάποια πράγματα δεν είναι κλισέ... ότι άλλες αντοχές έχεις στα 30, άλλες στα 40 και άλλες στα 50 είναι...κοινο μυστικό και όχι κλισέ!
Επίσης δεν αντιλαμβάνομαι γιατί είναι κακό να διευρύνει κανείς τους ορίζοντες "αγορά εργασίας" και να αντιμετωπίζεται με μειδίαμα και/ή ειρωνία κάποιος που αντιμετωπίζει την υδρόγειο ως ένα ... μεγάλο χωριό.
Με την ίδια λογική και οι Έλληνες γιατί έρχονται στην Αθήνα από τα χωριά τους? Να κάτσει ο καθένας εκεί που κάθεται... μην τον δω να βγαίνει από τα σύνορα του νομού του [μη πω του δήμου του]... τον τσάκισα!
Επίσης δεν αντιλαμβάνομαι γιατί είναι κακό να διευρύνει κανείς τους ορίζοντες "αγορά εργασίας" και να αντιμετωπίζεται με μειδίαμα και/ή ειρωνία κάποιος που αντιμετωπίζει την υδρόγειο ως ένα ... μεγάλο χωριό.
Με την ίδια λογική και οι Έλληνες γιατί έρχονται στην Αθήνα από τα χωριά τους? Να κάτσει ο καθένας εκεί που κάθεται... μην τον δω να βγαίνει από τα σύνορα του νομού του [μη πω του δήμου του]... τον τσάκισα!
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Resident Evil
Διακεκριμένο μέλος
Η Resident Evil αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 7,959 μηνύματα.
01-06-10
09:45
Θεωρώντας ότι η πιο παραγωγική 10ετία ενός ανθρώπου [εργασιακή] κατά κανόνα είναι η δεκαετία 25-35 (ή 30-40 κατά άλλους-είναι θέμα ποιούς παράγοντες και με ποιά βάρη λαμβάνει κανείς υπόψη του) και αγνοώντας τις εικασίες περί ετών στη σχολή ή όχι, πότε πιστεύεις ότι πρέπει να αναρωτηθεί κανείς για το που θα χτίσει την καριέρα του? Στα 50, αφού εχει δει και ... εμπεδώσει την ελληνική αγορά εργασίας?Αλλά ξέχασα, ζήσαμε κάποιες (καθοριστικές) εμπειρίες στην....σχολή (στο πρώτο έτος) και βουρ για....έξω!
.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Resident Evil
Διακεκριμένο μέλος
Η Resident Evil αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 7,959 μηνύματα.
31-05-10
21:45
η short version της απάντησης είναι:ΝΑΙ.Μια καλοπληρωμένη καριέρα στο εξωτερικό θα σας έπειθε να αφήσετε την Ελλάδα;
Να σου πω την αμαρτία μου πιο εύκολα θα το έπαιρνα απόφαση για μόνιμα παρά για λίγο. Όταν μπαίνεις στη διαδικασία του "για λίγο" ενδέχεται να χάσεις πράγματα που θα μπορούσες να έχεις [Including but not limited to σε μια καλή σχέση "Ζωής" εκεί με το επιχείρημα "σε 2 χρόνια θα φύγω από εδώ"]. Γιατί όχι δλδ?Αν όχι για μόνιμα, θα δουλεύατε στο εξωτερικό για λίγο;
Για να δούμε... ποιότητα ζωής: Όταν τρως 10 ώρες τη μέρα στην καλύτερη στη δουλειά, όταν τρως την κίνηση στη μάπα, όταν βλέπεις τα τριήμερα να "ξεχύνονται" όλοι σα λυσσασμένοι στα κοντινά νησιά της Αθήνας, όταν πρέπει να ξυπνήσεις στις 6 για να "φορτώσεις" το παιδί στο σχολικό στις 6.30 (γιατί κάνει και τη μισή Αθήνα πάνω κάτω το σχολικό οπότε ξεκινάει αξημέρωτα!) σε ποιά ποιότητα ζωής ακριβώς αναφέρεσαι?Τι είναι αυτό που θα σας εμπόδιζε περισσότερο στο να φύγετε; (Οικογένεια; φίλοι; ο καιρός; η ποιότητα ζωής; )
Ο καιρός... στο νέφος της Αθήνας? στη λάβα της Αθήνας που από το Μάιο απλώς...λιώνεις? Στο ωραίο κλίμα των νησιών και τη θάλασσα που καταλήγουμε να τη βλέπουμε 15 μέρες κάθε καλοκαίρι? Μα... και οι ξένοι αυτό δεν κάνουν???
Οικογένεια... Η οικογένειά μου γενικά θέλει να είμαι ευτυχισμένη. Αν αυτό είναι στην άλλη άκρη της γης ή..κάτω από το σπίτι τους...δεν έχει τόση σημασία...άλλωστε για μένα, που ζω εδώ και 11 χρόνια μακρυά από τους γονείς μου... μικρή διαφορά έχει αν η πτήση θα είναι 1 ώρα ή 3.
Φίλοι: όχι. Οι αληθινοί μου φίλοι βρίσκονται από 30km μακρυά (εντός Ν.Αττικής) έως σε νησιά της παραμεθορίου πλέον. Facebook and msn would do the trick. Για καθημερινούς καφέδες οι γνωστοί έρχονται και παρέρχονται όπου κι αν βρισκόμαστε.
Με πετυχαίνεις σε κακή φάση οπότε θα είμαι "ωμή". Το έκανα πριν 6 χρόνια (θυσίασα μια ευκαιρία για μια σοβαρή σχέση) και επειδή εν τέλει πήρα... μην πω τι και ακόμα το μετανιώνω στην παρούσα φασή η κοσμοθεωρία μου λέει ότι μόνο αν η "σοβαρή σχέση" ήταν σχέση με ...ορισμένη ημερομηνία γάμου και/ή με παιδί καθ'οδόν. Οτιδήποτε άλλο δεν είναι αρκετά σοβαρό για να αφήσω μια ευκαιρία.-Θα θυσιάζατε μια σοβαρή σχέση για να κυνηγήσετε μια καλύτερη ποιότητα ζωής αλλού;
Σα γενικό σχόλιο το μόνο που θα πω είναι ότι γενικά για να πάρει κάποιος μια τέτοια απόφαση (να φύγει για το εξωτερικό για μια επαγγελματική ευκαιρία) πρέπει μόνος του να ζυγήσει πόσο σημαντικά είναι διάφορα πράγματα για αυτόν. Για μένα πχ. η οικογένεια δεν θα ήταν [αυτή τη στιγμή που μιλάμε] επαρκής λόγος. Έχω φίλες που έχασαν ευκαιρίες επαγγελματικές και υπο-δουλεύουν και υπο-αμείβονται για να μην φύγουν από το νησί από το οποίο προέρχομαι για να είναι κοντά στους γονείς τους. Για άλλους το να μην βλέπουν θάλασσα ή ήλιο πχ είναι αρκετό να τους προκαλέσει κατάθλιψη. Για μένα όχι πχ.Γενικά σχόλια και παρατηρήσεις ευπρόσδεκτα
Άρα, οκ, σαφώς και το να ακούς διάφορες γνώμες της...κοινής γνώμης δεν κάνει κακό αλλά φαντάζομαι (και δείχνεις να το ξέρεις κι εσύ για να είμαι ειλικρινής) ότι η απόφαση μπορεί να παρθεί αποκλειστικά και μόνο ζυγίζοντας τα δικά σου "πιστεύω" και "θέλω".
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.