parafernalia
Περιβόητο μέλος
Ο Νίκος αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Προγραμματιστής/τρια και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 4,894 μηνύματα.
01-04-12
19:04
Τραγική ηχώ!
Πραίτορες, βράχοι πάνω μου σωρό
μα 'γω θα αναστηθώ
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
parafernalia
Περιβόητο μέλος
Ο Νίκος αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Προγραμματιστής/τρια και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 4,894 μηνύματα.
01-04-12
18:57
Αν, λόγω της κρίσης, οι νεοέλληνες ξαναχαθούμε στη διασπορά, θα ήθελα να έρθουν στην Ελλάδα ποιητές, διανοούμενοι, επιστήμονες από όλο τον κόσμο, και από εδώ να ξεκινήσει μια προσπάθεια διαιώνισης της ζωής πάνω στον πλανήτη σε ένα ανώτερο επίπεδο.
Αυτά προς το παρόν. Σας χαιρετώ όλους και τον καθένα χωριστά.
Εμμανουήλ Ρασούλης, Έλλην τραγουδοποιός»
Πολύ συγκινητικό τέλος.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
parafernalia
Περιβόητο μέλος
Ο Νίκος αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Προγραμματιστής/τρια και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 4,894 μηνύματα.
21-03-12
10:02
Στο ίδιο πνεύμα είναι και η πρόσφατη δημοσίευση του Βαρουφάκη στο protagon για τον Κεϋνσιανισμό.
Οι αγορές δεν είναι γραμμικές, δεν ακολουθούν τους ίδιους κανόνες (για παράδειγμα, η αγορά των υπολογιστών διαφέρει από τις υπόλοιπες) και οι νόμοι αλλάζουν όταν πρόκειται για τοπικά φαινόμενα επιχειρήσεων (μικροοικονομική) από συνολικές παγκόσμιες διαπιστώσεις (μακροοικονομική).
Σε περιόδους κρίσεων δε, οι νόμοι στρεβλώνονται εντελώς. Στην αγορά προϊόντων και υπηρεσιών μπορεί να ισχύει ότι η μείωση των τιμών αυξάνει τις πωλήσεις, στις αγορές εργασίες και χρήματος όμως, μειώσεις στα μεροκάματα και επιτόκια δεν φέρνουν νέες επενδύσεις ούτε μειώνουν την ανεργία, αντίθετα την αυξάνουν.
Όλα έχουν να κάνουν με την πίστη, την εμπιστοσύνη, το κλίμα αισιοδοξίας:
Οι αγορές δεν είναι γραμμικές, δεν ακολουθούν τους ίδιους κανόνες (για παράδειγμα, η αγορά των υπολογιστών διαφέρει από τις υπόλοιπες) και οι νόμοι αλλάζουν όταν πρόκειται για τοπικά φαινόμενα επιχειρήσεων (μικροοικονομική) από συνολικές παγκόσμιες διαπιστώσεις (μακροοικονομική).
Σε περιόδους κρίσεων δε, οι νόμοι στρεβλώνονται εντελώς. Στην αγορά προϊόντων και υπηρεσιών μπορεί να ισχύει ότι η μείωση των τιμών αυξάνει τις πωλήσεις, στις αγορές εργασίες και χρήματος όμως, μειώσεις στα μεροκάματα και επιτόκια δεν φέρνουν νέες επενδύσεις ούτε μειώνουν την ανεργία, αντίθετα την αυξάνουν.
Όλα έχουν να κάνουν με την πίστη, την εμπιστοσύνη, το κλίμα αισιοδοξίας:
Μπείτε στην θέση ενός επιχειρηματία, μας προκαλεί ο Keynes, που εν μέσω Μεγάλης Ύφεσης βλέπει μια ευκαιρία να επενδύσει σε κάποια νέα παραγωγική μονάδα με στόχο την παραγωγή νέου, καινοτόμου προϊόντος. Το βράδυ, στο κρεβάτι του, είναι άγρυπνος, ανήσυχος. Δεν ξέρει αν πράγματι πρέπει να προβεί στην επένδυση αυτή ή όχι. Τον τρώει η αγωνία και η αβεβαιότητα για το αν το νέο προϊόν, όταν και εάν παραχθεί π.χ. σε έξι μήνες, θα βρει αγοραστές. Ότι θα το θέλουν οι αγοραστές, το γνωρίζει. Αυτό που δεν γνωρίζει είναι εάν οι αγοραστές αυτοί σε έξι μήνες θα έχουν χρήματα (και διάθεση να τα ξοδέψουν) για να το αγοράσουν. Από τι εξαρτάται; Από το γενικό κλίμα, σκέφτεται. Και το γενικό κλίμα, από τι εξαρτάται; Από το εάν επιχειρηματίες όπως ο ίδιος θα αποφασίσουν να πάρουν ρίσκα σαν αυτό που εκείνος πασχίζει να δει αν τελικά θα αναλάβει ή όχι. Εφόσον ένα μεγάλο ποσοστό επιχειρηματιών, όπως ο ίδιος, αποφασίσουν θετικά, τότε σίγουρα η αγορά θα κινηθεί (καθώς θα έχει αυξηθεί η απασχόληση και τα εισοδήματα θα έχουν, τουλάχιστον, σταθεροποιηθεί) και η ζήτηση θα ξαναγεννηθεί μέσα από τις στάχτες της. Αν, αντίθετα, μόνο ένα πολύ μικρό ποσοστό επιχειρηματιών πάρει το ρίσκο και επενδύσει, τότε η ζήτηση δεν θα υπάρξει σε έξι μήνες και ο ίδιος, αν είναι από εκείνους που επένδυσαν, θα χάσει τα χρήματά του.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
parafernalia
Περιβόητο μέλος
Ο Νίκος αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Προγραμματιστής/τρια και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 4,894 μηνύματα.
20-09-11
12:47
Οι Αμερικανοί είναι δίγλωσσοι. Απόδειξη η πρόσφατη κόντρα - φήμες λένε ότι πέσανε βρισιές - μεταξύ του Γερμανού Υπουργού Οικονομικών Σόιμπλε και του ομόλογού του των ΗΠΑ, Τίμοθι Γκάιτνερ. Ο Τίμοθι γκρίνιαζε για την λιτότητα στις Ευρωπαϊκές χώρες που υπονομεύει την παγκόσμια ανάπτυξη, ο Σόιμπλε του απάντησε ότι δεν μπορούν τα ελλείμματα να χρηματοδοτούνται από τους φορολογούμενους και αντιπρότεινε να μπει φόρος στο χρηματοπιστωτικό κεφάλαιο. Αυτό δεν καλοάρεσε στον Τίμοθι που το θεώρησε ως κρατική παρέμβαση στην αγορά και γκρίνιαξε ξανά.
Παπά@@ρια μέντολες! Οι νεοφιλελεύθεροι δεν ξέρουν τι θέλουν. Δείτε τι μας λένε οι πιο φανατικοί από δ' αυτούς στο Tea Party. Απ' την μια φωνασκούν σαν λύκοι ενάντια στο τεράστιο δημόσιο χρέος που βουλιάζει την Αμερική, απ' την άλλη είναι ενάντια σε κάθε φόρο, ακόμα και στους υπερέχοντες πλουσίους.
Ο Κρούγκμαν θα σου πει το αυτονόητο ως διαπίστωση. Το ερώτημα είναι που θα βρεθούν τα λεφτά για να χρηματοδοτηθεί αυτή η ανάπτυξη; Και μην μασήσουμε πάλι την κλασσική καραμέλα ότι η χαμηλή φορολογία θα προσελκύσει επενδύσεις. Γιατί στην Ιρλανδία του 9% φορολογίας οι επενδύσεις έχουν πιάσει πάτο; Μα φυσικά γιατί ο επενδυτής ενδιαφέρεται για το καθαρό κέρδος που είναι ως γνωστόν: Έσοδα μείον Έξοδα. Ακόμα κι αν τα έξοδα μειωθούν, αν τα έσοδα που εξαρτιούνται από την αγοραστική δύναμη των πολιτών είναι λίγα, η επένδυση κρίνεται ανασφαλής.
Παπά@@ρια μέντολες! Οι νεοφιλελεύθεροι δεν ξέρουν τι θέλουν. Δείτε τι μας λένε οι πιο φανατικοί από δ' αυτούς στο Tea Party. Απ' την μια φωνασκούν σαν λύκοι ενάντια στο τεράστιο δημόσιο χρέος που βουλιάζει την Αμερική, απ' την άλλη είναι ενάντια σε κάθε φόρο, ακόμα και στους υπερέχοντες πλουσίους.
Ο Κρούγκμαν θα σου πει το αυτονόητο ως διαπίστωση. Το ερώτημα είναι που θα βρεθούν τα λεφτά για να χρηματοδοτηθεί αυτή η ανάπτυξη; Και μην μασήσουμε πάλι την κλασσική καραμέλα ότι η χαμηλή φορολογία θα προσελκύσει επενδύσεις. Γιατί στην Ιρλανδία του 9% φορολογίας οι επενδύσεις έχουν πιάσει πάτο; Μα φυσικά γιατί ο επενδυτής ενδιαφέρεται για το καθαρό κέρδος που είναι ως γνωστόν: Έσοδα μείον Έξοδα. Ακόμα κι αν τα έξοδα μειωθούν, αν τα έσοδα που εξαρτιούνται από την αγοραστική δύναμη των πολιτών είναι λίγα, η επένδυση κρίνεται ανασφαλής.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
parafernalia
Περιβόητο μέλος
Ο Νίκος αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Προγραμματιστής/τρια και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 4,894 μηνύματα.
15-06-11
11:33
Τα τσακάλια είχαν βάλει στόχο τον Κωνσταντίνο Καραμανλή!
Σύμφωνα με το περιοδικό "ΕΠΙΚΑΙΡΑ" αποκαλύπτονται άκρως απόρρητα έγγραφα του Σχεδίου "Πυθία Ι", που είχε στόχο τη δολοφονία Έλληνα πολιτικού. Αιτία ο αγωγός Μπουργκάς - Αλεξανδρούπολης!
Η ιστορία είχε ακουστεί και παλιότερα πάλι από την ίδια πηγή, όταν ο πρώην πρωθυπουργός απειλήθηκε με υδροκυάνιο στη γαρδούμπα!
Σύμφωνα με το περιοδικό "ΕΠΙΚΑΙΡΑ" αποκαλύπτονται άκρως απόρρητα έγγραφα του Σχεδίου "Πυθία Ι", που είχε στόχο τη δολοφονία Έλληνα πολιτικού. Αιτία ο αγωγός Μπουργκάς - Αλεξανδρούπολης!
Η ιστορία είχε ακουστεί και παλιότερα πάλι από την ίδια πηγή, όταν ο πρώην πρωθυπουργός απειλήθηκε με υδροκυάνιο στη γαρδούμπα!
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
parafernalia
Περιβόητο μέλος
Ο Νίκος αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Προγραμματιστής/τρια και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 4,894 μηνύματα.
24-05-11
09:43
Ερώτηση κρίσεως προς όλους: Ότι κάνεις δεν μπορεί να εξυπηρετηθεί από το δημόσιο φταίει το κράτος ή οι υπάλληλοι;
Φταίνε τα στελέχη του κράτους. Οι μεγαλόστομοι οικονομικοί σχεδιαστές και απόφοιτοι της Εθνικής Σχολής Δημόσιας Διοίκησης και φυσικά πάνω απ' όλα οι δωσίλογοι υπουργοί όλων των κυβερνήσεων που έχουν περάσει μέχρι τώρα.
Ο αριθμός των δημοσίων υπαλλήλων (εν έτη 2010) ήταν 511.913 (και όχι 1.500.000 όπως γράφτηκε). Μας στοιχίζουν δεν το - διόλου ευκαταφρόνητο ποσό - των 18,8 δις. Ο μέσος μισθός που αναλογεί είναι 2.725 ευρώ / μήνα ανά δημόσιο υπάλληλο. (πηγή)
Τα λεφτά είναι υπερβολικά πολλά σε σχέση με την ανταποδοτικότητα αλλά γι' αυτό δεν ευθύνονται οι άνθρωποι που ζήτησαν απλά μια δουλειά. Ο μεγαλύτερος υπαίτιος αυτής της κατάστασης είναι το σαθρό θεσμικό πλαίσιο λειτουργίας του κράτους (σε πολλές περιπτώσεις Συνταγματικά κατοχυρωμένο), το οποίο είναι φυσικά μεγάλη κουβέντα.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.