fantasmenos
Τιμώμενο Μέλος
Η Διαταραγμένη Προσωπικότητα αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Θεολόγος και μας γράφει απο Μαυροβούνιο (Ευρώπη). Έχει γράψει 4,026 μηνύματα.
13-05-11
19:32
Μάθημα ιστορία τέχνης, δεύτερο έτος.
Είχα καταλάβει ότι ένας συμφοιτητής μου με ζαχάρωνε καιρό πριν κι "έτυχε" στο συγκεκριμένο μάθημα να κάτσουμε δίπλα - δίπλα. 9 το πρωί 10 άτομα όλα κι όλα είμασταν. Σκέφτηκα τώρα είναι η ευκαιρία του, όλο και κάτι θα μου πει.
Βγαίνουμε για διάλειμμα τίποτα.. επιστρέφουμε στις θέσεις μας και κάποια στιγμή γυρίζει και μου λέει:
"Ξέρεις κάποιες φορές που σε κοιτάζω, είναι σαν να έχεις βγει από πίνακα του Μανέ"
Oh mon cherie!
Γελάσαμε πολύ τότε, γιατί ο επόμενος ζωγράφος που έπιασε η καθηγήτρια ήταν ο Manet. Το βρήκα γλυκό κι αθώο (αν εξαιρέσεις την Οδαλίσκη ) και παρόλο που δεν προχώρησε το μεταξύ μας, είναι ό,τι πιο ωραίο έχω ακούσει σαν πρώτη ατάκα.
Ναι, έτσι την πέφτουν οι αρχιτέκτονες, ντάξει;
-μαθηματικός: Όταν σε βλέπω το χ μοιάζει με χ^2
-φυσικός: Είσαι το ποζιτρόνιο που πάντα έψαχνα
-γιατρός (χειρουργός): Ώρες-ώρες νομίζω ότι το βλέμμα σου είναι νυστέρι στα πλευρά μου (άουτς)
-γιατρός (ορθοπεδικός): Η κνήμη είναι η όαση της ψυχής μου
-νεκροθάφτης (sic): Μια ματιά σου μπορεί να μεε στείλει στο Α' νεκροταφείο
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
fantasmenos
Τιμώμενο Μέλος
Η Διαταραγμένη Προσωπικότητα αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Θεολόγος και μας γράφει απο Μαυροβούνιο (Ευρώπη). Έχει γράψει 4,026 μηνύματα.
04-05-11
01:08
Που μυαλό για διάβασμα μετά.
Εδώ εγώ κόντεψα να ερωτευτώ.
Το έχω κάνει και εγώ αυτό. Είχα και εγώ μια τέτοια ρομαντική στιγμή. Όχι με τόσο καλά αποτελέσματα: Πίστευα ότι η ιστορία θα γινόταν έτσι.
Περιμένεις το τραίνο, στάση Μοσχάτο, ακουστικά στ' αυτιά στο φουλ και λατινικά μεταφράσεις στο χέρι. Το τραίνο έρχεται τελικά και ψάχνεις κανένα κομμάτι Του [[[[άσχετο τι εννοεί εδώ ο ποιητής, κομμάτι του καλού θεού;]]]]. Καμία ελπίδα, μπαίνεις μέσα, μαλακίες έβαλες και πάλι στο mp3 αφού σου έχεις πει άλλαξε την γαμημένη την playlist. Περιμένεις ξανά μπας και ξεκινήσει ποτέ το ρημάδι (βρωμάει κιόλας αυτοί οι βρωμομετανάστες το παίρνουν και δεν μπορούμε να κυκλοφορήσουμε εμείς οι Έλληνες με την άνεση μας, τι κάνει το κράτος, μαύρο στο ΠΑΣΟΚ στις εκλογές !). Πρέπει να έχουν περάσει γύρω στα 5' όταν μπαίνει. Μέτριος είναι αλλά για ένα φάσωμα καλός. Και ας κοιτάει σα λιγούρης ότι θηλυκό περπατάει. Εσύ Έφη Θώδη στο repeat και παίρνεις τηλέφωνο Όλγα να δεις αν τελικά φασώθηκε με το Μάκη. Λέτε μαλακίες (ως συνήθως) ενώ τον καρφώνεις με την άκρη του ματιού σου. Μοναστηράκι. Πανικός στο σταθμό/δεν πρέπει όμως να χαθείτε γιατί έχει ωραίο κώλο (το πρόσεξες όταν γύρισε για να κοιτάξει στο τζάμι την θέα των Πετραλώνων, είναι τόσο ωραία πραγματικά νομίζεις ότι είναι η μονμάρτη της Αθήνας!). Έχεις τον νου σου να κατεβείτε μαζί, να μπείτε στο ίδιο βαγόνι για να δεις ξανά τον κώλο του. Κι αυτός το ίδιο. Το πετυχαίνετε. Χαμός στο βαγόνι, κάποια στιγμή ακουμπάς το πούτσ* του. Τώρα χάρηκε πολύ που το ακούμπησα ή απλά κουνάει πολύ το μετρό και ακουμπάς το κινητό του; Στην Αγία Παρασκευή νομίζεις θα κατέβει, κάνεις στην άκρη, σου χαμογελά και σου ψελλίζει πως δεν κατεβαίνει γιατί έπρεπε να πάρει την κόκκινη γραμμή αλλά χάζευε τον κώλο σου και μπερδεύτηκε. Dude, το ομορφότερο πράγμα που μου έχουν πει στη ζωή μου. Οι στάσεις περνάνε, τα χάδια (χάδια είναι αυτά η απλώς μου χουφτώνει τον κώλο συνεχίζονται. Χαλάνδρι λες θα κατέβει, δεν παίζει, πάει. Κι όμως δεν κατεβαίνει. Δουκίσσης Πλακεντίας. Ενώ ήσασταν face to face γυρίζεις απ' την άλλη για να βγεις. Σε πιάνει απ' το κώλο. Dude you can feel Ιt είναι ερεθισμένος. Γυρίζεις και φιλιέστε. Μέχρι να ακουστεί ο ήχος από το μετρό που δείχνει ότι σε λίγο οι πόρτες θα κλείσουν σου έχει πιάσει και το στήθος για να λέει ότι το φάσωμα ήταν ολοκληρωμένο και κατεβαίνετε μαζί. Παίρνετε αντίθετες κατευθύνσεις και φεύγετε.
Αλλά έγινε έτσι:
Περιμένεις το τραίνο, στάση Αγ. Νικόλαος, ακουστικά στ' αυτιά στο φουλ και λατινικά μεταφράσεις στο χέρι. Το τραίνο έρχεται τελικά και ψάχνεις κανένα κομμάτι Του. Καμία ελπίδα, μπαίνεις μέσα. Περιμένεις ξανά μπας και ξεκινήσει ποτέ το ρημάδι. Πρέπει να έχουν περάσει γύρω στα 5' όταν μπαίνει. Μαλάκας φαίνεται.. ακούει trance στο φουλ άστα να πάνε. Εσύ Pink στο repeat και παίρνεις τηλέφωνο Όλγα να δεις αν θα διαβάσει για το test αύριο. Λέτε μαλακίες ενώ τον καρφώνεις με την άκρη του ματιού σου, τι να θέλει από εσένα ο ανώμαλος; Αττική. Πανικός στο σταθμό πρέπει να μην δείξεις ότι τον κοιτάς, μπορεί να πάρει θάρρος ο κρετίνος. Έχεις τον νου σου να κατεβείτε χώρια, να μην μπείτε στο ίδιο βαγόνι. Αυτός όμως ακολουθεί. Το πετυχαίνετε. Χαμός στο βαγόνι, κάποια στιγμή ακουμπάς το χέρι του. Όχι ρε πούστη τώρα θα μου πιάσει τη κουβέντα; Τώρα με χουφτώνει το ζώο ή απλά κουνάει πολύ το μετρό; Στην Ομόνοια νομίζεις θα κατέβει, κάνεις στην άκρη, σου χαμογελά και σου ψελλίζει πως δεν κατεβαίνει ή κάτι τέτοιο. Dude, τι μαλακίες λέει το παλικάρι, χέστηκα αν θα κατέβει ή όχι. Οι στάσεις περνάνε, τα χάδια (χάδια είναι αυτά συνεχίζονται. Σύνταγμα λες θα κατέβει, δεν παίζει, πάει. Κι όμως δεν κατεβαίνει. Φιξ. Ενώ ήσασταν face to face γυρίζεις απ' την άλλη για να βγεις. Σε πιάνει απ' τη μέση. Dude what are you doing?. Γυρίζεις και του ρίχνεις ένα βρισίδι. Μέχρι να ακουστεί ο ήχος από το μετρό που δείχνει πως σε λίγο οι πόρτες θα κλείσουν έγινε καπνός. Ευτυχώς γλίτωσα από τον χλαπάτσα.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.