mindcircus
Περιβόητο μέλος
Η mindcircus αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Μηχανικός αεροσκαφών και μας γράφει απο Σουηδία (Ευρώπη). Έχει γράψει 5,956 μηνύματα.
16-05-12
12:50
Η μαντάμ.... ρακοσυλλέκτρια!
Ρακοσυλλέκτρια με καταθέσεις 16,4 εκατ. ευρώ!
Ήταν ρακοσυλλέκτρια αλλά από το 2000 έως 2010 αύξησε τις τραπεζικές της καταθέσεις κατά 16,4 εκατ. ευρώ! Πάνω σε αυτή την απίστευτη αλλά ελληνική ιστορία έπεσαν οι ελεγκτές του Σώματος Δίωξης Οικονομικού Εγκλήματος κατά τον έλεγχο τραπεζικών καταθέσεων φορολογούμενων μετά από αξιοποίηση πληροφοριών.
Το άνοιγμα των λογαριασμών πραγματοποιήθηκε το περασμένο καλοκαίρι κατόπιν καταγγελιών ότι η εν λόγω «γιαγιά» διατηρούσε πολύ υψηλές καταθέσεις καθώς και περισσότερα από 15 ακίνητα. Όταν οι ελεγκτές του ΣΔΟΕ πήραν στα χέρια τους τη λίστα με τις τραπεζικές καταθέσεις της συγκεκριμένης ηλικιωμένης που είχαν από τις ελληνικές τράπεζες και τις αντιπαρέβαλαν με τις φορολογικές της δηλώσεις δεν πίστευαν στα μάτια τους.
Κάθε χρόνο η «γιαγιά» δήλωνε είτε μηδενικό εισόδημα είτε μερικές χιλιάδες ευρώ με τη μεγαλύτερη φορολογική της δήλωση να εμφανίζεται το 2004 και να περιλαμβάνει εισόδημα περίπου 6.500 ευρώ. Ωστόσο, στους τραπεζικούς της λογαριασμούς εμφανίζεται το ίδιο χρονικό διάστημα τεράστια εισροή ποσών μέχρι και μια κατάθεση ύψους 6,5 εκατ. ευρώ.
Τον περασμένο Σεπτέμβριο η συγκεκριμένη φορολογούμενη απεβίωσε και κλήθηκε για εξηγήσεις στο ΣΔΟΕ ο γιος της που είναι και ο μοναδικός της κληρονόμος. Αυτός ισχυρίστηκε ότι τα περισσότερα χρήματα προέρχονται από μια μεγάλη κληρονομιά που έλαβε η μητέρα τους από συγγενή της που ζούσε στην Αμερική καθώς και από την εργασία της ως πλασιέ καλλυντικών.
Επίσης, είπε ότι μέρος των καταθέσεων προέρχεται από τη σύνταξη που ελάμβανε λόγω του θανάτου του συζύγου της αλλά και από μισθώματα ακινήτων. Οι εξηγήσεις δεν έπεισαν τους ελεγκτές του ΣΔΟΕ οι οποίοι εμφανίζονται πεπεισμένοι ότι η «γιαγιά» ασκούσε κατ’ εξακολούθηση το επάγγελμα του τοκογλύφου.
Μάλιστα, με την ολοκλήρωση του ελέγχου αναμένεται να επιβληθούν στον γιο και κληρονόμο της πρόσθετοι φόροι, πρόστιμα και προσαυξήσεις άνω των 3 εκατ. ευρώ για απόκρυψη εισοδήματος.
Να σημειωθεί ότι η «γιαγιά» στο τελευταίο διάστημα πριν το θάνατό της εξαιτίας ψυχολογικών προβλημάτων, όπως υποστήριξε ο γιός της, ζούσε στους δρόμους ως ρακοσυλλέκτρια.
Σπύρος Δημητρέλης
Πηγή:www.capital.gr
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
mindcircus
Περιβόητο μέλος
Η mindcircus αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Μηχανικός αεροσκαφών και μας γράφει απο Σουηδία (Ευρώπη). Έχει γράψει 5,956 μηνύματα.
16-05-12
02:25
Και το θυμα...ηταν λιγο ειρωνικο
Α! Τότε αλλάζει αφου εξηγείς. Ετσι όπως έγραψες περι θύματος, μου φάνηκε υποκριτικό να είμαι ειλικρινής, τύπου ''μα καλά, αφού το θέλει και το κάνει, γιατί μετά ενοχοποιείται;'' αλλά αφού ήταν ειρωνικό, ευτυχώς! Τότε, καλά κάνεις και βοηθάς, η ευαισθησία είναι προτέρημα! Το να βοηθάμε δίνει δύναμη κι ενα αίσθημα δικαίωσης. Με αφορμή, πιστεύω θύματα και θύτες δεν κολλάνε στο συγκεκριμένο θέμα,επειδή το βλέπω ως καθαρά ζήτημα συναισθηματικό για τον καθένα μας.. και θέμα με εξαιρετικά βαθύ πολιτικοκοινωνικό μπαγκράουντ
Και σχετικά με τη λέξη ''οίκτος'' δεν την έχω ως αρνητική, την έχω συνώνυμη της συμπάθειας προς το πιο αδύναμο
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
mindcircus
Περιβόητο μέλος
Η mindcircus αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Μηχανικός αεροσκαφών και μας γράφει απο Σουηδία (Ευρώπη). Έχει γράψει 5,956 μηνύματα.
16-05-12
02:03
Εγω ειμαι απο αυτους που δινουν 5ευρα και μετα δεν εχουν ψιλα για να παρουν μπας...
Ειμαι ο ανθρωπος που θρεφει τα πρεζακια,τους τζαμοκαθαριστες,τα γυφτακια γιατι πολυ απλα δεν μπορω να ξερω την περιπτωση της πραγματικης αναγκης
Νταξ καλα ολα αυτα για τη διογκωση του προβληματος κλπ κλπ αλλα δε μπορω οταν κοιτω μες τα ματια τους και βλεπω την απελπισια.
Φακιν θυμα ε;
Ετσι νιώθεις και το κάνεις κι αφού έτσι αισθάνεσαι, καλά κάνεις γιατί το κάνεις με την καρδιά σου με όσα γράφεις, απο οίκτο και την αίσθηση ''μηπως πραγματικά έχουν πρόβλημα''. Που σίγουρα πρόβλημα υπάρχει, αλλά θεωρώ πως δε λύνεται ούτε με την αδιαφορία ούτε με το να δίνεις συνεχώς. Δε θεωρώ πως πρόκειται περι θυματοποίησης εφόσον το κάνεις συνειδητά, γνωρίζοντας πως αλλοτε μπορει να είναι αληθής η ανάγκη, αλλοτε ένα ψέμα μεταμφιεσμένο. Δεν γνωρίζω σίγουρα το σωστό και το λάθος, προσωπικά κινούμαι με ένστικτο κι όπως βγει, αναλόγως το άτομο, αλλά πιστεύω δεν πρέπει ν'αναρωτιέσαι αν είσαι θύμα, γιατί κατά τη γνώμη μου, δεν είσαι. Γιατί αν είσαι εσύ, αν το δούμε απο την άλλη οπτική, οσοι αδιαφορούν δε βοηθούν το συνανθρωπό τους άρα διογκώνουν το πρόβλημα αλλα κι απο την αλλη αυτοί που δίνουν μπορεί να ενισχύουν την εκμετάλλευση.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
mindcircus
Περιβόητο μέλος
Η mindcircus αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Μηχανικός αεροσκαφών και μας γράφει απο Σουηδία (Ευρώπη). Έχει γράψει 5,956 μηνύματα.
15-05-12
03:41
περτπατουσα στην αριστοτελους ξημερωματα με σταματαει ενασ τυπος μου λεει - φιλε εχεις ενα ευρο - βγαζω απο την τσεπη κατι ψιλα και του τα δινω και φευγω - φευγοντας ακουω φιλε αυτα που μου εδωσες ειναι 80 λεπτα
Είδες; Εχουν τρομερό θράσος ορισμένοι αλλά δικαιολογούνται, σκεφτείτε μόνο πως μπορεί να έχουν ζήσει και τι παιδεία (δεν) έχουν λάβει. Ισχύει και για Ελληνες αυτό, και γενικότερα για τους ανθρώπους αλλά αυτό ειναι ένα άλλο θέμα προς συζήτηση
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
mindcircus
Περιβόητο μέλος
Η mindcircus αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Μηχανικός αεροσκαφών και μας γράφει απο Σουηδία (Ευρώπη). Έχει γράψει 5,956 μηνύματα.
15-05-12
02:53
Ανάλογα. Αλλοτε δίνω, άλλοτε όχι. Αλλοτε τους αγριοκοιτάζω, αλλοτε δεν ασχολούμαι, άλλοτε τους βλέπω με συμπάθεια. Ειναι κάποιοι που μου έχει ερθει κάποιες φορές να κατέβω απο το αμάξι και να τους μπουγελώσω με τη λεκάνη που έχουν για να πλένουν τα τζάμια. Ηταν κάποτε ένας πολύ παλιά που του δινα 50 λεπτά συνήθως. Με ήξερε, με έβλεπε τακτικά, φαινόταν συμπαθής. Τον πέτυχα μια αλλη μέρα και είχα 20 λεπτά σε φραγκοδίφραγκα μαύρα. Θα του τα δώσω είπα, κρίμα είναι να μην του δώσω κάτι. Τα κοίταξε και μ'εβρισε ρε παιδιά αν έχει το Θεό του. Φυσικά δεν θ' αναφέρω τα καντήλια που άκουσε. Ανοιξα και την πόρτα και χέστηκε. Ετσι απο τότε είμαι πιο προσεχτική στα γλυκά αθώα προσωπάκια (του κώλου).
Είναι όμως δύο αλλοδαποί που δεν ξεχνώ. Ο ένας όταν ανέβαινα στο Παν/μιο ήταν τόσο καλός και συμπαθής. Στην αρχή δεν του έδινα, μετά τη νίλα με τον πρώτο κι αυτός παρ'ολ'αυτά επειδή το φανάρι ηταν μεγάλο με χαιρετούσε και μου χαμογελούσε και δε μ'επρηζε. Εγινε πολλες φορες αυτο, μέχρι που του έδωσα μία φορά 0,50 λεπτά. Απο τότε κάθε που περνούσα μου πετούσε 2-3 πακέτα χαρτομάντηλα. Του φώναζα ''όχιιι ευχαριστώ, δεν έχω ψιλάα'' κι αυτός χαμογελούσε κι απλώς με γέμιζε χαρτομάντηλα. Κάθε φορά έλεγα να θυμηθώ να έχω ψιλά μαζί μου κι όλο ξεχνιόμουν κι αυτός κάθε φορά μου πέταγε απο ένα πακέτο, χωρις να προλάβω να κλείσω παράθυρο ή ταφηνε στο παρμπρίζ. Αυτό γινόταν για μήνες, όχι αστεία. Το ντουλαπάκι δε χωρούσε άλλα πακέτα. Μετά απο πολύ καιρό τον είχα χάσει και τον πέτυχα στο κέντρο, είχε αλλάξει στέκι και του έδωσα 5ευρω. Χάρηκα που τον πέτυχα και του ανταπέδωσα!
Ενας άλλος, παρόμοια φάση αλλά ασχολείται με τζάμια, συμπαθής. Κάθε φορά μου τα καθαρίζει ενώ του λεω να μην το κάνει. Δεν είμαι αυστηρή με τον συγκεκριμένο, ενώ με άλλους είμαι. Παρολο που λέω όχι, το κάνει και τα μπροστά και τα πίσω, μέχρι και τους καθρέφτες μου σκούπιζε με μαντηλάκι. Πάλι τις περισσότερες φορές δεν έχω ψιλά και συνεχώς του λεω ''δεν έχω ευχαριστω'' ''Ντε πειράζει'' μου λέει, ''εσύ καλό κορίτσι''. Προχθές του έδωσα 2ευρω, είναι φιλότιμος και συμπαθής. Μια μέρα μου λέει ''συ ντουλειά εντο ελλάντα? γω ντο σκατά'' Δεν είπα τίποτα, απλώς τον κοίταξα κι έφυγα. Μετά θυμήθηκα τις εκλογές που ρχονται και νευρίασα.
Είναι όμως δύο αλλοδαποί που δεν ξεχνώ. Ο ένας όταν ανέβαινα στο Παν/μιο ήταν τόσο καλός και συμπαθής. Στην αρχή δεν του έδινα, μετά τη νίλα με τον πρώτο κι αυτός παρ'ολ'αυτά επειδή το φανάρι ηταν μεγάλο με χαιρετούσε και μου χαμογελούσε και δε μ'επρηζε. Εγινε πολλες φορες αυτο, μέχρι που του έδωσα μία φορά 0,50 λεπτά. Απο τότε κάθε που περνούσα μου πετούσε 2-3 πακέτα χαρτομάντηλα. Του φώναζα ''όχιιι ευχαριστώ, δεν έχω ψιλάα'' κι αυτός χαμογελούσε κι απλώς με γέμιζε χαρτομάντηλα. Κάθε φορά έλεγα να θυμηθώ να έχω ψιλά μαζί μου κι όλο ξεχνιόμουν κι αυτός κάθε φορά μου πέταγε απο ένα πακέτο, χωρις να προλάβω να κλείσω παράθυρο ή ταφηνε στο παρμπρίζ. Αυτό γινόταν για μήνες, όχι αστεία. Το ντουλαπάκι δε χωρούσε άλλα πακέτα. Μετά απο πολύ καιρό τον είχα χάσει και τον πέτυχα στο κέντρο, είχε αλλάξει στέκι και του έδωσα 5ευρω. Χάρηκα που τον πέτυχα και του ανταπέδωσα!
Ενας άλλος, παρόμοια φάση αλλά ασχολείται με τζάμια, συμπαθής. Κάθε φορά μου τα καθαρίζει ενώ του λεω να μην το κάνει. Δεν είμαι αυστηρή με τον συγκεκριμένο, ενώ με άλλους είμαι. Παρολο που λέω όχι, το κάνει και τα μπροστά και τα πίσω, μέχρι και τους καθρέφτες μου σκούπιζε με μαντηλάκι. Πάλι τις περισσότερες φορές δεν έχω ψιλά και συνεχώς του λεω ''δεν έχω ευχαριστω'' ''Ντε πειράζει'' μου λέει, ''εσύ καλό κορίτσι''. Προχθές του έδωσα 2ευρω, είναι φιλότιμος και συμπαθής. Μια μέρα μου λέει ''συ ντουλειά εντο ελλάντα? γω ντο σκατά'' Δεν είπα τίποτα, απλώς τον κοίταξα κι έφυγα. Μετά θυμήθηκα τις εκλογές που ρχονται και νευρίασα.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.