parafernalia
Περιβόητο μέλος
Ο Νίκος αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Προγραμματιστής/τρια και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 4,896 μηνύματα.
27-05-12
23:11
μήπως ήταν η ίδια με αυτήν που σε αποχαιρέτησε με το τραγούδι του DEE?
που το θυμήθηκες αυτό ρε θηρίο; μπρρρ....γυναίκες.
όχι άλλη ήταν αυτή, Κριαρίνα, πιο συναισθηματική!
τέσπα, πείτε τα εσείς οι ρομαντίκ.
Στην βραδινή ποδηλατοβόλτα λοιπόν,
όταν τα φωτάκια των δρόμων λαμπύριζαν μες την μαύρη θάλασσα
και το γαλάζιο του ουρανού χανότανε στο χαμερπές της γης
άκουσα ξανά το απόλυτο τραγούδι του Ποτέ δεν θα υπάρξει άλλη!
Babe, baby, baby, Im gonna leave you.
I said baby, you know Im gonna leave you.
Ill leave you when the summertime,
Leave you when the summer comes arollin
Leave you when the summer comes along.
Baby, baby, I dont wanna leave you,
I aint jokin woman, I got to ramble.
Oh, yeah, baby, baby, I wont be there,
Really got to ramble.
I can hear it callin me the way it used to do,
I can hear it callin me back home.
I know, I never leave you, baby.
But I got to go away from this place, Ive got to quit you.
Ooh, baby,
Baby, ooh dont you hear it callin?
Woman, woman, I know, I know its good to have you back again
And I know that one day baby, its *gonna really* grow, yes it is.
We gonna go walkin through the park every day.
Hear what I say, every day.
Baby, its really growin, you made me happy every single day.
But now Ive got to go away
Baby, baby, baby, baby
Thats when its callin me
Thats when its callin me back home...
I said baby, you know Im gonna leave you.
Ill leave you when the summertime,
Leave you when the summer comes arollin
Leave you when the summer comes along.
Baby, baby, I dont wanna leave you,
I aint jokin woman, I got to ramble.
Oh, yeah, baby, baby, I wont be there,
Really got to ramble.
I can hear it callin me the way it used to do,
I can hear it callin me back home.
I know, I never leave you, baby.
But I got to go away from this place, Ive got to quit you.
Ooh, baby,
Baby, ooh dont you hear it callin?
Woman, woman, I know, I know its good to have you back again
And I know that one day baby, its *gonna really* grow, yes it is.
We gonna go walkin through the park every day.
Hear what I say, every day.
Baby, its really growin, you made me happy every single day.
But now Ive got to go away
Baby, baby, baby, baby
Thats when its callin me
Thats when its callin me back home...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
parafernalia
Περιβόητο μέλος
Ο Νίκος αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Προγραμματιστής/τρια και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 4,896 μηνύματα.
26-05-12
11:12
Σε κάθε περίπτωση, ευκαιρία με αφορμή το θρεντ να διαδοθεί ο υπέροχος Ντεσνό (...)
n'est-ce pas?
oui madam
Εγώ που δεν σκαμπάζω και πολλά από ποίηση αλλά είμαι ο source-man του net 8) βρίσκω λίγο αντιφατικό τον Ντεσνό(ς) σας σε σχέση με αυτά που επιχειρείτε να του προσδώσετε. Π.χ. έχει γράψει και το ακόλουθο όμορφο ποίημα: Ποτέ δεν θα υπάρξει άλλη!
Ποτέ δεν θα υπάρξει άλλη πέρα από σένα σε πείσμα των
άστρων και της μοναξιάς
Σε πείσμα των δέντρων που κόβονται όταν σκοτεινιάζει
Ποτέ καμία άλλη ένα δρόμο – που είναι και δικός μου –
δεν θ’ ακολουθήσει
Όσο απομακρύνεσαι τόσο η σκιά σου μεγαλώνει
Ποτέ καμιά πέρα από σένα δε θα χαιρετήσει την αυγή
την θάλασσα όταν αποκαμωμένος να γυρνώ θα
έχω βγει από τα ερέβη των δασών, τους βάτους
με τ’ αγκάθια να περπατήσω στον αφρό
Ποτέ κανένας άλλος το χέρι δεν θα ακουμπήσει
στο μέτωπό μου και τα μάτια
Κανείς ποτέ – και γω αρνούμαι την απιστία και το ψέμα –
Κόψε τα σχοινιά αυτού του πλοίου που αγκυροβόλησε
Ποτέ καμιά πέρα από σένα
Φυλακισμένος ο αετός ροκανίζει αργά αργά
τα γκριζοπράσινα χάλκινα κάγκελα του κλουβιού του
Ω τι απόδραση!
Είναι Κυριακή τα χελιδόνια τραγουδούν στο τρυφερό
πράσινο δάσος τα κοριτσάκια περιφέρουνε την πλήξη
τους σ’ ένα κλουβί φτεροκοπά ένα αηδόνι
στο ζεστό έρημο πεζοδρόμιο περιφέρει ο ήλιος το
λεπτό κορμάκι του
Εμείς θα περάσουμε από άλλα κορμιά
Ποτέ ποτέ κανείς πέρα από σένα
Και γω μόνος μόνος σαν τον ξερό κισσό των απομακρυσμένων
κήπων μόνος σαν το γυαλί
Και συ ποτέ άλλη μόνο εσύ
Μετάφραση: Βερονίκη Δαλακούρα
άστρων και της μοναξιάς
Σε πείσμα των δέντρων που κόβονται όταν σκοτεινιάζει
Ποτέ καμία άλλη ένα δρόμο – που είναι και δικός μου –
δεν θ’ ακολουθήσει
Όσο απομακρύνεσαι τόσο η σκιά σου μεγαλώνει
Ποτέ καμιά πέρα από σένα δε θα χαιρετήσει την αυγή
την θάλασσα όταν αποκαμωμένος να γυρνώ θα
έχω βγει από τα ερέβη των δασών, τους βάτους
με τ’ αγκάθια να περπατήσω στον αφρό
Ποτέ κανένας άλλος το χέρι δεν θα ακουμπήσει
στο μέτωπό μου και τα μάτια
Κανείς ποτέ – και γω αρνούμαι την απιστία και το ψέμα –
Κόψε τα σχοινιά αυτού του πλοίου που αγκυροβόλησε
Ποτέ καμιά πέρα από σένα
Φυλακισμένος ο αετός ροκανίζει αργά αργά
τα γκριζοπράσινα χάλκινα κάγκελα του κλουβιού του
Ω τι απόδραση!
Είναι Κυριακή τα χελιδόνια τραγουδούν στο τρυφερό
πράσινο δάσος τα κοριτσάκια περιφέρουνε την πλήξη
τους σ’ ένα κλουβί φτεροκοπά ένα αηδόνι
στο ζεστό έρημο πεζοδρόμιο περιφέρει ο ήλιος το
λεπτό κορμάκι του
Εμείς θα περάσουμε από άλλα κορμιά
Ποτέ ποτέ κανείς πέρα από σένα
Και γω μόνος μόνος σαν τον ξερό κισσό των απομακρυσμένων
κήπων μόνος σαν το γυαλί
Και συ ποτέ άλλη μόνο εσύ
Μετάφραση: Βερονίκη Δαλακούρα
Έτσι τελικά αγαπάς τους ανθρώπους ή τα κύματα;Μ'αρέσουν τα μεγάλα κύματα.
Αλλά με το να είσαι μεμψίμοιρος που δεν κατάκτησες
ένα κύμα είναι σα να δέχεσαι ότι χάθηκε το βίωμα από κάθε WAVE και πλέον
δε θα σκαρφαλώσεις ποτέ ξανά εκείνο το τεράστιο κύμα που σε έφερνε πιο κοντά
στον ήλιο.
Συνήθως δεν ξεχνάς τις λίγες αυτές γυναίκες που περάσανε και αφήσανε το στίγμα τους. Αν μια γυναίκα δεν την έχεις και την έχεις ποθήσει, κινδυνεύεις να βλέπεις σε κάθε επόμενη αυτή και να την αναζητάς, σαν να μην υπάρχει άλλη σαν κι αυτή. Αυτή η ατραπός ίσως να σε απομακρύνει απ' το αληθινό νόημα της ζωής που είναι η "σύνδεση", το βίωμα από κάθε WAVE που μας λέει ο χατισμένος ποιητής, αλλά δεν σε απομακρύνει κατ' ανάγκη απ΄τον ήλιο.
Στο ζεστό έρημο πεζοδρόμιο περιφέρει ξανά και ξανά ο ήλιος...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.