Isiliel
Επιφανές μέλος
Η Φεγγάρω αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 52 ετών και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 13,854 μηνύματα.
02-06-12
00:23
Γιατί δεν παραδέχεσαι ότι αυτό που γουστάρεις είναι το P.R. στο κλάμπ, το drama queen random meeting στην ουρά του ταχυδρομείου με τον μελαχρινό γαλανομάτη και το happy end σε κάθε σου ρομάντζο; Δε σε κάνει κακιά το δράμα. Απλά σε κάνει ακατάλληλη για έναν "ιντελεκτσουάλ" οπως λες.
Τι λέτε μωρέ; Δεν έχετε ακούσει ότι τα ετερώνυμα έλκονται; Κι αν δεν το έχετε ακούσει αυτό, μα ούτε καν Δύο Ξένους δεν έχετε δει;
Καλά, σκάω.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Isiliel
Επιφανές μέλος
Η Φεγγάρω αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 52 ετών και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 13,854 μηνύματα.
01-06-12
20:05
Αυτά ισχύουν στη θεωρία, ποιος όμως μπορεί να τα βάλει με το υποσυνείδητό του;Αυτό δεν αποκλειεται διόλου να συμβαίνει. Και ναι έχει εγγραφή, ένα αξιοσέβαστο ποσό εξ όσων γνωρίζω που δίνεται εφάπαξ. Αλλά θεωρώ πως αν είσαι συνειδητοποιήμενος ως προς τι ψάχνεις και ποιος είσαι, δεν μπορείς να επιτρέψεις σε κανένα "σοφό" σύστημα να κρίνει καλύτερα από σένα. Και άλλωστε αν δεν υπάρχει χημεία, ε ..δεν υπάρχει χημεία. Από την άλλη αν υπάρχει.. τι σημασία έχει αν βρέθηκε μπροστά σου ως επιλογή κάποιου άλλου, ή τον συναντήσες στο φαρμακείο που πήγες να πάρεις κρέμα για τους κάλους;
Γνώριζα πάντως έναν ψυχολόγο, που ενώ δεχόταν αρκετούς πελάτες χωρίς αντίτιμο (ζούσε από άλλα εισοδήματα), σε κάποιους επέλεγε να χρεώνει και μάλιστα ένα σεβαστό ποσό για τις υπηρεσίες του, επειδή όπως μας εξήγησε, υπάρχουν άνθρωποι που αν δεν πληρώσουν κάτι, δεν το εκτιμούν, δεν τους πιάνει η θεραπεία...
Η χημεία δεν είναι και τόσο απρόβλεπτη. Γνωρίζω άτομα που σφάζονταν επί πολύ καιρό και μετά κατέληξαν αρμονικό ζευγάρι. Είναι και λίγο θέμα προδιάθεσης θέλω να πω.
Χα χα. Κι έδειχνε τόσο αστείο στις ταινίες. Μου θύμισε πάντως εκείνο το αχώνευτο a/s/l του chat...Επειδή το έχω κάνει, έχει πλάκα μόνο στην πολύ αρχή. Μετά βαριέσαι απίστευτα να επαναλαμβάνεις τα ίδια, ο χρόνος είναι πολύ λίγος για να πεις κάτι περισσότερο και τελικά καταλήγεις με πονοκέφαλο αφού έχεις περάσει 90 λεπτά να λες τα ίδια σε αγνώστους. Αφού μετά τον πέμπτο, έλεγα "Kαλησπέρα, είμαι η Κωνσταντίνα, είμαι δικηγόρος, μένω εκεί. Ρώτα κάτι ενδιαφέρον ή αλήθεια σου λέω θα κόψω τις φλέβες μου". Ε, κανείς δεν ρώτησε κάτι ενδιαφέρον και ευτυχώς που δεν έχω αυτοκτονικές τάσεις γενικά
I know, that's why I married the guy.Και επίσης λατρεύω αυτήν την υπέροχη αμηχανία όταν έχεις μιλήσει με κάποιον στο ίντερνετ και στο τηλέφωνο για ώρες, έχεις ανταλλάξει κάποιες φώτο, όλα φαίνονται σούπερ και πας να τον συναντήσεις για να ανακαλύψεις πως η επαφή από κοντά είναι ακόμα καλύτερη απ όσο θα μπορούσες ποτέ να φανταστείς! (το κακό είναι πως κάτι τέτοιο συμβαίνει ΠΟΛΥ σπάνια, αλλά αν δεν ήταν έτσι, μάλλον θα χανε την αξία του )
ΥΓ: Κι όποιον πάρει ο ..Xάος, ήθελες να πεις μάλλον
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.