15-08-07
20:41
Εγώ πάντως αυτό ακριβώς λέω!
Η κριτική που της κάνεις εσύ τώρα, δεν είναι ακριβώς το ίδιο με το να σε κριτικάρει που είσαι 26 και δεν πολύψήνεσαι να παντρευτείς?
Η κριτική που της κάνεις εσύ τώρα, δεν είναι ακριβώς το ίδιο με το να σε κριτικάρει που είσαι 26 και δεν πολύψήνεσαι να παντρευτείς?
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
14-08-07
23:48
Oύτε κι εγώ το βρήκα λυπηρό πάντως.
Μία, μόνο μία, αρχή κουβαλάω στη ζωή μου, δεν κρίνω ανθρώπους για τις επιλογές τους, γιατί δεν ξέρω τι πόνος, αδιέξοδα ή απλά συντριπτικές εσωτερικές μεταστροφές τις γέννησαν.
Σεβαστή η διάκριση στον επαγγελματικό κτλ στίβο ή/και στα προσωπικά θέλω, απόλυτα σεβαστή όμως και η αντίθετη στάση.
Και σας το λέει άνθρωπος που έφυγε μακριά και σε αντίξοες συνθήκες (δε συμβιβάστηκε ας πούμε).
Μία, μόνο μία, αρχή κουβαλάω στη ζωή μου, δεν κρίνω ανθρώπους για τις επιλογές τους, γιατί δεν ξέρω τι πόνος, αδιέξοδα ή απλά συντριπτικές εσωτερικές μεταστροφές τις γέννησαν.
Σεβαστή η διάκριση στον επαγγελματικό κτλ στίβο ή/και στα προσωπικά θέλω, απόλυτα σεβαστή όμως και η αντίθετη στάση.
Και σας το λέει άνθρωπος που έφυγε μακριά και σε αντίξοες συνθήκες (δε συμβιβάστηκε ας πούμε).
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
10-08-07
11:45
Δεν καταλαβαίνω γιατί οι περισσότερες γυναίκες δεν πιστευουν καθόλου στον εαυτό τους και στις δικές τους δυνάμεις. Περιμένουν οι άλλοι (ο πρίγκηπας) να έρθουν να τις κάνουν ευτυχισμένες, οι άλλοι (τα διάσημα παιδιά) να τους δώσουν λίγη λάμψη. Αναλώνονται να κάνουν όνειρα για τον άντρα τους και τα παιδιά που θα κάνουν, αλλά σπανιότατα για τα δικά τους επιτεύγματα. Ονειρεύονται έναν πλούσιο και επιτυχημένο άντρα, αλλά σπανιότατα να γίνουν οι ίδιες πλούσιες και επιτυχημένες. Ονειρεύονται μορφωμένα και επιτυχημένα παιδιά, αλλά σπανιότατα μόρφωση και επιτυχία για τις ίδιες. Όταν δε βλέπουν κάποια γυναίκα που δεν επικεντρώνει όλα της τα όνειρα στους άλλους (άντρα, παιδιά) αλλά έχει αρκετά και για τον εαυτό της, συνήθως την κατηγορούν ως σκληρή, εγωίστρια και μουρμουρίζουν για το μαύρο κι άραχνο μέλλον που την περιμένει όταν θα γεράσει μόνη της και χωρίς παιδιά (καθώς θεωρούν οτι απαραίτητη προυπόθεση για να πετύχει όσα ονειρεύεται είναι ούτε να παντρευτεί, ούτε να τεκνοποιήσει. Βέβαια για τον άντρα είναι απόλυτα αποδεκτό να είναι και επιτυχημένος και σύζυγος και πατέρας. ). Δεν συμβαίνει σε όλες βέβαια αυτό, αλλά σε πολλές.
Τι να φταίει άραγε γι'αυτό; O τρόπος που γαλουχήθηκαν απο τις δικές τους μητέρες (καταπνίγοντας τα όποια όνειρα σχετικά νωρίς, αφήνοντας μόνο τα πολύ μικρά και χαμηλά); Η κοινωνία; Το dna?
Συμφωνώ για τα βάρη που έχει ρίξει η κοινωνία πάνω μας. Υπάρχει ένας ασφυκτικός κλοιος που σου λέει: παντρέψου, και να είσαι νέα όταν θα το κάνεις, και ο γαμπρός όμορφος, στην τάδε ηλικία μπλα μπλα μπλα.
Δε νομίζω όμως ότι το ποσοστό γυναικών που σκέφτεται τόσο συμβατικά όσο περιγράφεις είναι δα τόσο μεγάλο. Και επίσης οι άνθρωποι αλλάζουν τόσο απότομα μερικές φορές. Το έχω δει σε εμένα, σε φίλες... Δεν έγινε το όνειρο μας να γίνουμε η μαμά μας, αλλά κάπως σα να ηρέμησαν οι "φιλοδοξίες", δουλεύουμε όλες και μάλιστα οι περισσότερες "επιτυχημένα" (και η επιτυχία μπορεί να γίνει τόσο μεγάλο τριπάκι όσο είναι και αυτός ο μύθος για γάμο, παιδιά και οικογενειακό αυτοκίνητο) αλλά αυτό φαίνεται τρομερά λίγο μπροστά σε άλλες επιτυχίες της ζωής. Δεν ξέρω αν είναι βιολογικό ή οτιδήποτε άλλο, αλλά εμένα οι γονείς μου με μεγάλωσαν να είμαι η πολύ καλή σε αυτό που κάνω και ποτέ μα ποτέ δεν έκαναν καμία διάκριση υπέρ των αδερφών μου. Το ακολούθησα σε ότι έχω κάνει ως τώρα, πλέον κάτι ουρλιάζει μέσα μου ότι είμαι σε λάθος δρόμο
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.