26-07-12
16:25
Και εγω σου λεω,το προσδοκιμο γιαυτον ηταν 2 χρονια.
Δεν αλλαζω καμια βιολογια,αλλου αυτες οι γενικευσεις.Σιγα μην αλλαξω και τον κοσμο.Εδω ο ανθρωπος δεν εχει παει στο φεγγαρι ακομη,και εσυ νομιζεις οτι οποια ασθενεια ανιχνευεται κατα την διαρκεια της κυησης σε στελνει ''αδιαβαστο''.Αυτα ειναι ποσοστα,οχι κανονες
Τι σημαινει ηθικα ορθο?Μιλας εσυ που στην ουσια σκοτωνεις ενα εμβρυο?
Σκοπος του ανθρωπου,πρωταρχικος,ειναι η επιβιωση.Εσυ με το να στερεις σε εναν οργανισμο που καλα καλα δεν εχει βγει απο την μητρα,το δικαιωμα της ζωης,αφαιρεις και τον σκοπο υπαρξης του.Αρα ασε τα περι ηθικης.
Φυσικα και δικαιωμα σου,δεν ειπα κατι αντιθετο.
Εχω αποψη.
Ρε DrHouse, αντιλαμβάνομαι ότι έχεις τη δική σου άποψη και το σέβομαι αυτό, όμως απάντησε μου, έχεις ζήσει με τέτοιο παιδί; Και δεν εννοώ να έχεις δει να έχεις ΖΉΣΕΙ μαζί του, να ξέρεις τις ανάγκες του, και αν ποτέ σου έχεις εσύ ο ίδιος φροντίσει ένα τέτοιο παιδί...
Με στεναχωρεί αφάνταστα που το βλέπεις έτσι, αν είχες δει κάποιες καταστάσεις θα μπορούσες να καταλάβεις τι είναι αυτό που θέλουμε να σου πούμε...
Καταρχάς κανένας γονιός μα κανένας δεν βάζει το δικό του βόλεμα και την δική του καλοπέραση πάνω από του παιδιού του, και όντας παιδί παλιότερα θα το έχεις καταλάβει μέσα από το σπίτι σου, και αυτός ακριβώς είναι ο λόγος που δεν αντέχουν να του κάνουν κάτι τέτοιο, αυτά τα παιδιά είναι ζωντανά-νεκρά, δε λέω πολλά από αυτά προχωράνε, κάνουν σπουδαία πράγματα στη ζωή τους, σκέψου όμως πόσο οδυνηρό είναι το ότι δε μπορούν απλά φυσιολογικά πράγματα που εσύ έχεις την πολυτέλεια να χαίρεσαι αυτό δεν θα τα ζήσει ποτέ...
Και ποια είναι η ζωή του; Κλεισμένο μέσα στο σπίτι, γιατί πρέπει να ξέρεις ότι δεν έχουν αντοχές, βόλτα στη γειτονία,και σε κανένα σύλλογο το απόγευμα που υποστηρίζει αυτά τα παιδιά και τις οικογένειες τους... Αυτό είναι ζωή; Τι είδους ζωή είναι αυτή;
Μην λες τέτοια πράγματα από τη στιγμή που ίδιοι γονείς αφού έχασαν τα παιδιά τους που είχαν τέτοιου είδους προβλήματα έμειναν με αυτό το παράπονο, "γιατί το ταλαιπώρησα έτσι το παιδί μου, γιατί;"
Αυτά είχα να πω δεν θα επανέλθω στο θέμα, συνδέεται με πολλές αναμνήσεις που έχω που καλώς ή κακώς, πονάνε
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
26-07-12
13:51
Για τα προβληματα υπαρχει η ιατρικη.Αλλιως να μην υπηρχε,και να πετουσαμε οτι δεν ηταν ''τελειο'' στα σκουπιδια.
Επισης,γιαυτο υπαρχουν και οι υιοθεσιες,για να δινονται τα παιδια σε καλυτερες οικογενεις,με φιλικοτερο οικογενειακο περιβαλλον,και φυσικα σε ατομα που εχουν την οικονομικη δυνατοτητα να τα αναθρεψουν.
Δεν ειναι ανταλλακτικο το παιδι,να το πεταμε οταν γουσταρουμε,επειδη εχει καποιο προβλημα.
Το εχω ξαναπει αυτο,αλλα θα το επαναλαβω.Παρομοια ατομα,που κανουν τετοιες προτασεις,καλο θα ηταν να λενε ''ναι,ειμαι/νιωθω ανικανος/ανικανη να μεγαλωσω ενα παιδι με προβληματα,διοτι θελω ενα ξανθο με γαλαζια ματια'' αντι να αναγουν αυτα τα απανθρωπα συμπερασματα,σε μια καθολικοτητα.
Χαιρε,νομοθετη!
Θαυμάζω πάρα πολύ ανθρώπους που μεγαλώνουν παιδιά με μορφές νοητικής στέρησης, και αν βρεθώ ποτέ σε τέτοια θέση θέλω να κάνω ότι καλύτερο μπορώ, αλλά μην είσαι απόλυτος ότι αναζητάνε το σούπερ παιδί, είναι άδικο αυτό, υπάρχουν άνθρωποι που δεν έχουν την δύναμη να βλέπουν σε τέτοια κατάσταση πρόσωπα που αγαπάνε πολύ, και άλλοι που επιλέγουν την έκτρωση γιατί δεν θέλουν να περάσει τόσες δοκιμές ένα παιδί..
Στο λέω αυτό γιατί πολύ το κάνουν με το σκεπτικό ότι και το παιδί θα ταλαιπωρηθεί πολύ γιατί πάντα θα θέλει κάποιος να είναι στο πλάι του, δηλαδή δεν θα μπορεί αν είναι ανεξάρτητος και ελεύθερος με όλη τη σημασία αλλά και οι γονείς αναλαμβάνουν δύσκολο ρόλο και ταλαιπωρία...
Το ότι κάποιοι δεν έχουν τη σωματική και ψυχολογική δύναμη να ανταπεξέλθουν σε τέτοιες καταστάσεις δε τους κάνει αυτό που περιέγραψες...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.