christinelle
Πολύ δραστήριο μέλος
Η christinelle αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Ιδιωτικός υπάλληλος και μας γράφει απο Ελευσίνα (Αττική). Έχει γράψει 1,873 μηνύματα.
27-07-12
15:47
Kι εμένα μια δευτερη ξαδέρφη μου γεννήθηκε με πρόβλημα που δεν διαγνώσθηκε επειδή η θεία δεν έκανε τις απαραιτητες εξετάσεις. Γεννήθηκε υπερβολικά παραμορφωμένο (τα μάτια στο πλάι του προσώπου, τα χέρια ήταν διπλάσια σε μήκος απο το φυσιολογικό και πολλά άλλα) και φυσικά είχε νοητική καθηστέρηση και πολλά προβλήματα υγείας. Οι γονείς ήταν μετριου εισοδηματος, πουλησαν τα πάντα και πήραν δάνεια για να πληρώσουν δεκάδες επεμβασεις που ταλαιπωρούσαν το παιδί συνέχεια (περιμεναν να αναρρώσει απο τη μια για να κάνουν την αλλη). Δεν είχε ποτε ζησει σαν φυσιολογικό παιδί, συνεχώς πόναγε και έπαιρνε φάρμακα. Εννοείται δεν έβγαινε από το σπίτι, δεν είχε φίλους να παίξει, δεν μπορούσε να μείνει μόνο του ουτε για λίγα λεπτά, δεν μπορούσε να φροντισει τον εαυτό του, να περπατησει κανονικα, γενικά δεν μπορούσε να κάνει σχεδόν τίποτα. Πέθανε στα 20 από καρδιά, αφού είχε ταλαιπωρηθεί τόσα χρόνια και οι οικογένεια έμεινε με το πένθος, την θλίψη και τα χρέη.
Και τώρα κάποιος θα έρθει και θα πει "ναι, αλλά έζησε" λες και αυτό έχει σημασία, λες και η ζωη από μόνη της είναι κάτι τόσο σπουδαίο όταν καταντάει να είναι συνεχές βασανιστήριο. Είναι η ίδια "λογική" που λέει να μην γίνεται ευθανασία σε βαριά ασθενείς, ακόμα και να το θέλουν οι ίδιοι.
Και τώρα κάποιος θα έρθει και θα πει "ναι, αλλά έζησε" λες και αυτό έχει σημασία, λες και η ζωη από μόνη της είναι κάτι τόσο σπουδαίο όταν καταντάει να είναι συνεχές βασανιστήριο. Είναι η ίδια "λογική" που λέει να μην γίνεται ευθανασία σε βαριά ασθενείς, ακόμα και να το θέλουν οι ίδιοι.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
christinelle
Πολύ δραστήριο μέλος
Η christinelle αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Ιδιωτικός υπάλληλος και μας γράφει απο Ελευσίνα (Αττική). Έχει γράψει 1,873 μηνύματα.
26-07-12
16:01
Tι άκυρα είναι αυτά? O Steven Hawking αρρώστησε στα 20 του, όχι ως έμβρυο. Οι ασθένειες που ανιχνευονται κατα την διάρκεια την κύησης είναι παντα ραγδαία αναπτυσσόμενες και το προσδόκιμο ζωής είναι τα 20 χρόνια, πολλές φορές και λιγότερο.
Μπορείς να συνεχίσεις να ειρωνευεσαι όσο θέλεις, αλλά δεν μπορείς να αλλάξεις την βιολογία. Και αν εσένα σου φαίνεται ηθικά σωστό να φέρεις στον κόσμο ένα παιδί που θα ζει για να ταλαιπωρείται, δικαίωμά σου. Εμένα μου φαίνεται ανήθικο και επίσης δικαίωμά μου.
Μπορείς να συνεχίσεις να ειρωνευεσαι όσο θέλεις, αλλά δεν μπορείς να αλλάξεις την βιολογία. Και αν εσένα σου φαίνεται ηθικά σωστό να φέρεις στον κόσμο ένα παιδί που θα ζει για να ταλαιπωρείται, δικαίωμά σου. Εμένα μου φαίνεται ανήθικο και επίσης δικαίωμά μου.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
christinelle
Πολύ δραστήριο μέλος
Η christinelle αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Ιδιωτικός υπάλληλος και μας γράφει απο Ελευσίνα (Αττική). Έχει γράψει 1,873 μηνύματα.
26-07-12
15:35
Μιλαγα για προβλήματα νοητικά και σωματικά (αν και συνηθως τα νοητικα συνοδευονται απο σωματικα). Για ποιό λόγο να διαλέξω να φέρω στον κόσμο ένα παιδί που θα ζήσει γύρω στα 20-25 χρόνια και τα οποία θα τα περάσει απο νοσοκομείο σε νοσοκομείο? Γιατί να δω το παιδί να ταλαιπωρείται με πόνους και να μην εχει μια φυσιολογικη παιδική ηλικία? Γιατί να περάσω τόσα βασανα μαζί του, να μου κοστίσει συναισθηματικα, σωματικά και οικονομικά και να μην το δω ποτέ ενήλικο? Να μην δω εγγόνια, να μην το δω να εχει μια φυσιολογική ζωή?
Εχω πολλά παραδείγματα στο περιβάλλον μου που ήταν πραγματικά ένα μαρτύριο αυτό. Σε μια περίπτωση μάλιστα η μητέρα ανέπτυξε καρκίνο στον εγκέφαλο από την στεναχώρια της και πέθανε λίγο πριν το παιδί. Πως θα ζήσει ο πατέρας με το αδερφάκι του μετά από αυτό?
Για μένα χίλιες φορές καλύτερα να γίνει έκτρωση όσο είναι νωρίς, που στην ουσία είναι ευθανασία.
Εχω πολλά παραδείγματα στο περιβάλλον μου που ήταν πραγματικά ένα μαρτύριο αυτό. Σε μια περίπτωση μάλιστα η μητέρα ανέπτυξε καρκίνο στον εγκέφαλο από την στεναχώρια της και πέθανε λίγο πριν το παιδί. Πως θα ζήσει ο πατέρας με το αδερφάκι του μετά από αυτό?
Για μένα χίλιες φορές καλύτερα να γίνει έκτρωση όσο είναι νωρίς, που στην ουσία είναι ευθανασία.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
christinelle
Πολύ δραστήριο μέλος
Η christinelle αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Ιδιωτικός υπάλληλος και μας γράφει απο Ελευσίνα (Αττική). Έχει γράψει 1,873 μηνύματα.
24-07-12
22:15
Να γίνεται όταν το έμβρυο έχει πρόβλημα (πχ. συνδρομο Down) και όταν η μητέρα ήταν θύμα βιασμού και δεν θέλει το μωρο.
Αν όμως η μητέρα έχει σκοπό να κάνει κατάχρηση ουσιών όσο είναι έγκυος, να γίνεται έκτρωση για να μην βγει το παιδί με προβλήματα.
Αν όμως η μητέρα έχει σκοπό να κάνει κατάχρηση ουσιών όσο είναι έγκυος, να γίνεται έκτρωση για να μην βγει το παιδί με προβλήματα.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.