peleas
Νεοφερμένος
Ο peleas αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 55 ετών και μας γράφει απο Γαλάτσι (Αττική). Έχει γράψει 65 μηνύματα.
03-08-12
08:20
Η αναφορά μου στις αναμνήσεις έχει να κάνει με την επίδραση που αυτές ασκούν στις πράξεις μας. Για παράδειγμα, αν η ανάμνηση ενός επώδυνου χωρισμού μας απασχολεί απλά περιστασιακά για κάποιες φευγαλέες στιγμές, αυτό δεν αποτελεί πρόβλημα. Εαν όμως αναμασάμε διαρκώς την ανάμνηση του χωρισμού μας σε βαθμό που επηρεάζει τις αποφάσεις μας ή μας εμποδίζει να προχωρήσουμε σε μιά νέα σχέση, τότε ισχυρίζομαι πως ήρθε η ώρα να αφήσουμε πίσω μας τη συγκεκριμένη ανάμνηση.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
peleas
Νεοφερμένος
Ο peleas αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 55 ετών και μας γράφει απο Γαλάτσι (Αττική). Έχει γράψει 65 μηνύματα.
02-08-12
15:14
Ο εγκεφαλος μας εχει ενα χωρο αποθηκευσης αναμνησεων και αναλογα με τις συνθηκες (πχ αν ακουσεις ενα τραγουδι) υπαρχει περιπτωση να θυμηθεις κατι που συνδεεται με αυτο το τραγουδι (κατι το οποιο εσυ ειχες ξεχασει τελειως). Αυτο θεωρω οτι ειναι σημαντικο για να μαθαινουμε απο τα λαθη μας και απο τις πραξεις μας, ωστε να βρεθουμε σε μια ιδια κατασταση να ειμαστε σε θεση να την αντιμετωπισουμε "χρησιμοποιωντας" τις αναμνησεις μας.
Κώστα, συμφωνώ πως οι ανάμνηση ενός συμβάντος είναι χρήσιμη για να μπορούμε να το ανακαλούμε και να μαθαίνουμε από αυτό. Το να διδαχτούμε όμως από ένα γεγονός που συνέβη στο παρελθόν σημαίνει να πάρουμε την εμπειρία και να το αφήσουμε πίσω μας. Οταν το αναμασάμε συνέχεια, απλά δε ζούμε στο τώρα. Οφείλουμε στον εαυτό μας να ξεμπερδεύουμε με το παρελθόν και να ζούμε το παρόν με όλο μας το είναι.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.