peleas
Νεοφερμένος
Ο peleas αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 55 ετών και μας γράφει απο Γαλάτσι (Αττική). Έχει γράψει 65 μηνύματα.
02-08-12
15:14
Ο εγκεφαλος μας εχει ενα χωρο αποθηκευσης αναμνησεων και αναλογα με τις συνθηκες (πχ αν ακουσεις ενα τραγουδι) υπαρχει περιπτωση να θυμηθεις κατι που συνδεεται με αυτο το τραγουδι (κατι το οποιο εσυ ειχες ξεχασει τελειως). Αυτο θεωρω οτι ειναι σημαντικο για να μαθαινουμε απο τα λαθη μας και απο τις πραξεις μας, ωστε να βρεθουμε σε μια ιδια κατασταση να ειμαστε σε θεση να την αντιμετωπισουμε "χρησιμοποιωντας" τις αναμνησεις μας.
Κώστα, συμφωνώ πως οι ανάμνηση ενός συμβάντος είναι χρήσιμη για να μπορούμε να το ανακαλούμε και να μαθαίνουμε από αυτό. Το να διδαχτούμε όμως από ένα γεγονός που συνέβη στο παρελθόν σημαίνει να πάρουμε την εμπειρία και να το αφήσουμε πίσω μας. Οταν το αναμασάμε συνέχεια, απλά δε ζούμε στο τώρα. Οφείλουμε στον εαυτό μας να ξεμπερδεύουμε με το παρελθόν και να ζούμε το παρόν με όλο μας το είναι.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
peleas
Νεοφερμένος
Ο peleas αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 55 ετών και μας γράφει απο Γαλάτσι (Αττική). Έχει γράψει 65 μηνύματα.
02-08-12
15:02
"Να ζούμε να το θυμόμαστε", λέμε για κάτι ή κάποιον που ανήκει πιά στο παρελθόν. Μόνο που οι περισσότεροι ζούμε αναμασώντας διαρκώς το παρελθόν. Πιανόμαστε από αναμνήσεις ευχάριστες ή δυσάρεστες και τις αναπαράγουμε συχνά σαν σκέψεις. Εντάξει, το ζήσαμε, μάθαμε από αυτό, γιατί δεν το στέλνουμε για πάντα εκεί που ανήκει, στο σκοτάδι της λήθης?
Οι αναμνήσεις συχνά μας εμποδίζουν να ξεπεράσουμε ένα γεγονός και να πάμε παρακάτω γιατί μας δημιουργούν δισταγμό, συγκρούσεις, φόβο, αναποφασιστικότητα. Προτείνω λοιπόν να φτιάξουμε έναν ΧΥΤΑ (χώρο υγειονομικής ταφής αναμνήσεων), να τις θάψουμε με δόξα και τιμή και να μην ξανασχοληθούμε με αυτές. Rest in peace...
Οι αναμνήσεις συχνά μας εμποδίζουν να ξεπεράσουμε ένα γεγονός και να πάμε παρακάτω γιατί μας δημιουργούν δισταγμό, συγκρούσεις, φόβο, αναποφασιστικότητα. Προτείνω λοιπόν να φτιάξουμε έναν ΧΥΤΑ (χώρο υγειονομικής ταφής αναμνήσεων), να τις θάψουμε με δόξα και τιμή και να μην ξανασχοληθούμε με αυτές. Rest in peace...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.