Νεογέννητος
Πολύ δραστήριο μέλος
Ο Νεογέννητος αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 35 ετών. Έχει γράψει 848 μηνύματα.
10-08-12
23:18
Σορρυ κιόλας...αλλά ο ελληνικός πολιτισμός στον οποίο αναφέρεται ο Νίτσε...τι σχέση έχει να κάνει με εμάς?!
Είμαστε κληρονόμοι του, είναι δημιούργημά μας, άμεσα συνδεδεμένο και εξαρτώμενο με τις συνήθειές μας, τα ελαττώματά μας και τις παραξενιές μας.
Το κακό είναι, ότι δεν αντλούμε τίποτα από τον πολιτισμό μας και αγωνιζόμαστε να επιβάλλουμε καθεστώτα κομμουνιστικά, καπιταλιστικά, αναρχικά, ναζιστικά κ.λπ.
Βλέπω Έλληνες να προσπαθούν να κατανοήσουν την έννοια του προλεταριάτου, της ελεύθερης αγοράς ή του γερμανικού ναζιστικού αποκρυφισμού και μου προκαλεί... πότε γέλιο, πότε απογοήτευση...
Να μας αφησουν?!
Δεν νομίζω οτι μας κρατάει κανένας...μαλλον εμείς επιλέγουμε την ραγιαδιλίκι...μόνο να κρίνει κανείς τα τελευταία 30 χρόνια δηλαδή..!!
Για ψάξε περιπτώσεις Ελλήνων που προσπάθησαν να αποδεσμεύσουν το έθνος μας από εξωγενείς παράγοντες. Δες τι τύχη είχαν...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Νεογέννητος
Πολύ δραστήριο μέλος
Ο Νεογέννητος αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 35 ετών. Έχει γράψει 848 μηνύματα.
10-08-12
23:13
Δεν θα σου πω πολλά, παρά μόνο κάτι απλό: Ας μας αφήσουν ελεύθερους να διαχειριστούμε την εσωτερική κι εξωτερική πολιτική μας. Τότε, θα κριθούμε πραγματικά για τις δυνατότητές μας. Ένα προτεκτοράτο, δεν μπορείς να το κρίνεις με τα κριτήρια ενός ελεύθερου κράτους. Ειδικά, όταν οι λόγοι που είναι προτεκτοράτο, σχετίζονται άμεσα με τις δυνατότητές του, αν ασκήσει ανεξάρτητη πολιτική.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Νεογέννητος
Πολύ δραστήριο μέλος
Ο Νεογέννητος αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 35 ετών. Έχει γράψει 848 μηνύματα.
10-08-12
22:03
Friedrich Nietzsche ("Η Γένεση της Τραγωδίας", κεφ. XV, 1872):
"Αποδεδειγμένα σε κάθε περίοδο της εξέλιξής του ο δυτικοευρωπαϊκός
πολιτισμός προσπάθησε να απελευθερώσει τον εαυτό του από τους Έλληνες.
Η προσπάθεια αυτή είναι διαποτισμένη με βαθύτατη δυσαρέσκεια, διότι
οτιδήποτε κι αν (οι δυτικοευρωπαίοι) δημιουργούσαν, φαινομενικά
πρωτότυπο και άξιο θαυμασμού, έχανε χρώμα και ζωή στη σύγκρισή του με
το ελληνικό μοντέλο, συρρικνωνότανε, κατέληγε να μοιάζει με φθηνό
αντίγραφο, με καρικατούρα. Έτσι ξανά και ξανά μια οργή ποτισμένη με
μίσος ξεσπάει εναντίον των Ελλήνων, εναντίον αυτού του μικρού και
αλαζονικού έθνους που είχε το νεύρο να ονομάσει βαρβαρικά (για κάθε
εποχή) ό,τι δεν είχε δημιουργηθεί στο έδαφός του.
Μα ποιοι, επιτέλους, είναι αυτοί των οποίων η ιστορική αίγλη υπήρξε
τοσο εφήμερη, οι θεσμοί τους τόσο περιορισμένοι, τα ήθη τους αμφίβολα
έως απαράδεκτα, και οι οποίοι απαιτούν μια εξαίρετη θέση ανάμεσα στα
έθνη, μια θέση πάνω από το πλήθος. Κανένας απο τους επανεμφανιζόμενους
εχθρούς τους δεν είχε την τύχη να ανακαλύψει το κώνειο, με το οποίο θα
μπορούσαμε μια για πάντα να απαλλαγούμε απ' αυτούς. Όλα τα δηλητήρια
του φθονου, της ύβρεως, του μίσους έχουν αποδειχθεί ανεπαρκή να
διαταράξουν την υπέροχη ομορφιά τους.
Έτσι, οι άνθρωποι συνεχίζουν να νιώθουν ντροπή και φόβο απέναντι στους
Έλληνες. Βέβαια, πού και πού, κάποιος εμφανίζεται που αναγνωρίζει ακέραιη
την αλήθεια, την αλήθεια που διδάσκει ότι οι Έλληνες είναι οι ηνίοχοι
κάθε επερχόμενου πολιτισμού και σχεδον πάντα τόσο τα άρματα άσο και τα
άλογα των επερχόμενων πολιτισμών είναι πολύ χαμηλής ποιότητας σε σχέση
με τους ηνίοχους (Έλληνες), οι οποίοι τελικά αθλούνται οδηγώντας το άρμα
στην άβυσσο, την οποία αυτοί ξεπερνούν με αχίλλειο πήδημα."
"Αποδεδειγμένα σε κάθε περίοδο της εξέλιξής του ο δυτικοευρωπαϊκός
πολιτισμός προσπάθησε να απελευθερώσει τον εαυτό του από τους Έλληνες.
Η προσπάθεια αυτή είναι διαποτισμένη με βαθύτατη δυσαρέσκεια, διότι
οτιδήποτε κι αν (οι δυτικοευρωπαίοι) δημιουργούσαν, φαινομενικά
πρωτότυπο και άξιο θαυμασμού, έχανε χρώμα και ζωή στη σύγκρισή του με
το ελληνικό μοντέλο, συρρικνωνότανε, κατέληγε να μοιάζει με φθηνό
αντίγραφο, με καρικατούρα. Έτσι ξανά και ξανά μια οργή ποτισμένη με
μίσος ξεσπάει εναντίον των Ελλήνων, εναντίον αυτού του μικρού και
αλαζονικού έθνους που είχε το νεύρο να ονομάσει βαρβαρικά (για κάθε
εποχή) ό,τι δεν είχε δημιουργηθεί στο έδαφός του.
Μα ποιοι, επιτέλους, είναι αυτοί των οποίων η ιστορική αίγλη υπήρξε
τοσο εφήμερη, οι θεσμοί τους τόσο περιορισμένοι, τα ήθη τους αμφίβολα
έως απαράδεκτα, και οι οποίοι απαιτούν μια εξαίρετη θέση ανάμεσα στα
έθνη, μια θέση πάνω από το πλήθος. Κανένας απο τους επανεμφανιζόμενους
εχθρούς τους δεν είχε την τύχη να ανακαλύψει το κώνειο, με το οποίο θα
μπορούσαμε μια για πάντα να απαλλαγούμε απ' αυτούς. Όλα τα δηλητήρια
του φθονου, της ύβρεως, του μίσους έχουν αποδειχθεί ανεπαρκή να
διαταράξουν την υπέροχη ομορφιά τους.
Έτσι, οι άνθρωποι συνεχίζουν να νιώθουν ντροπή και φόβο απέναντι στους
Έλληνες. Βέβαια, πού και πού, κάποιος εμφανίζεται που αναγνωρίζει ακέραιη
την αλήθεια, την αλήθεια που διδάσκει ότι οι Έλληνες είναι οι ηνίοχοι
κάθε επερχόμενου πολιτισμού και σχεδον πάντα τόσο τα άρματα άσο και τα
άλογα των επερχόμενων πολιτισμών είναι πολύ χαμηλής ποιότητας σε σχέση
με τους ηνίοχους (Έλληνες), οι οποίοι τελικά αθλούνται οδηγώντας το άρμα
στην άβυσσο, την οποία αυτοί ξεπερνούν με αχίλλειο πήδημα."
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.