19-12-12
14:08
Κι αν δεν υπάρχει νόημα, τότε τι κάνουμε?
Για τί ακριβώς παλεύουμε?
Για τί ακριβώς παλεύουμε?
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
14-08-12
14:38
ειπα:
"Μακροσκοπικα τουλαχιστων παντως οι ζωες των περισοτερων ανθρωπων δεν διαφερουν στο ελαχιστο απο τη ζωη ενος οποιουδηποτε αλλου ανωτερου θηλαστικου."
Φιλοσοφια εκανε ο καντ και ο πλατωνας. Τεχνες εκανε ο μπετοβεν και ο πικασο. Επιστημες εκανε ο αινσταιν και ο μπορ.
Αυτοι δεν ειναι "περισοτεροι ανθρωποι" και εχουν τοση σχεση με τον μεσο ανθρωπο οσο εχει ενας ουρακοταγκος.
Ναι αλλά οι περισσότεροι άνθρωποι μπορούν να διαβάσουν και να κατανοήσουν τη φιλοσοφία και να θαυμάσουν την τέχνη. Δεν χρειάζεται να είσαι ο δημιουργός για να ξέρεις τί είναι.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
13-08-12
17:09
Δεν είναι αδιακρισία, θα σου πω. Εδώ και λίγα χρόνια άλλαξα επάγγελμα. Αποφάσισα πως η καριέρα, η επιτυχία και η απόκτηση υλικών αγαθών με κάθε τίμημα δεν είναι η πρώτη μου προτεραιότητα. Στη συνέχεια άρχισα να αναρωτιέμαι και να αμφισβητώ όλα όσα είχα κάνει στη ζωή μου. Κάποια τα ξεφορτώθηκα. Οσα αποφάσισα να κρατήσω, πάλεψα για να τα βελτιώσω. Στη ζωή το πιό δύσκολο είναι να αφήνεις πίσω σου πρόσωπα και καταστάσεις. Είναι όμως ο μόνος τρόπος να δημιουργήσεις χώρο για κάτι νέο. Κατάλαβα επίσης πως χωρίς ρίσκο και πίστη στον εαυτό μου (όχι με την εγωιστική έννοια) δε θα μπορούσα να προχωρήσω.
Τζίλντα, εννοείται πως τα παραπάνω είναι κατάθεση μιάς προσωπικής εμπειρίας και όχι "συνταγή επιτυχίας". Ο καθένας βρίσκει μόνος το δρόμο του...
Κατάλαβα. Μπράβο σου, δεν ξέρω τι άλλο να σου πω.
Σου εύχομαι μέσα από όλο αυτό, μακροπρόθεσμα, να είσαι ευτυχισμένος.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
13-08-12
16:52
Η αναγνώριση είναι το πρώτο βήμα. Η δράση είναι το επόμενο. Ποτέ δεν είναι αργά. Κι εγώ πολύ πρόσφατα πέρασα στο δεύτερο στάδιο. Είναι ένας αγώνας με τον εαυτό μας. Η ικανοποίηση που παίρνεις όμως από τις μικρές νίκες είναι μεγάλη, όπως και τα μαθήματα που παίρνεις από τις ήττες...
Χωρίς να θέλω να γίνω αδιάκριτη, πως πέρασες στο δεύτερο στάδιο?
Μην μου πεις τί έκανες, αλλά πόσο σημαντική αλλαγή ήταν?
Άλλαξες επάγγελμα? Χώρισες? Μετανάστευσες?
Μπράβο σου προκαταβολικά που το έκανες.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
13-08-12
16:42
Κι όμως, υπάρχουν άνθρωποι που ζουν τη ζωή τους όπως επιλέγουν. Δεν είναι εύκολο. Συχνά αντιμετωπίζουν την απόρριψη και τη μοναξιά. Πίστεψέ με όμως, όσοι μένουν κοντά τους σε αυτή τη δύσκολη πορεία είναι αυτοί που τους εκτιμούν πραγματικά γι αυτό που είναι. Θα ήθελες να έχεις πολλούς ανθρώπους γύρω σου που σε αγαπούν μόνο και μόνο επειδή ζεις όπως εκείνοι σου έχουν κανονίσει? Δε θα ένιωθες έτσι περισσότερη μοναξιά?
Δεν με κατάλαβες. Τους θαυμάζω τους ανθρώπους που κάνουν την ανατροπή και ζουν τη ζωή τους όπως εκείνοι θέλουν.
Μακάρι να το έκανα κι εγώ. Το κάνω σε κάποιο βαθμό, αλλά όπως όλοι. Ζω στην κοινωνία που ζούμε όλοι, προσθέτωντας τις δικές μου πινελιές. Και ο κάθε άλλος τις δικές του πινελιές κ.ο.κ.
Δυστυχώς δεν έχουμε όλοι την ίδια δύναμη. Ίσως το νόημα της δικής μου ζωής να είναι ότι μπορώ να το αναγνωρίσω.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
13-08-12
16:18
Τζίλντα, η επιλογή προϋποθέτει ελευθερία και αυτή με τη σειρά της ευθύνη. Επομένως, πολλοί βολεύονται να αφήνουν άλλους να αποφασίζουν για λογαριασμό τους. Κάποια στιγμή όμως συνειδητοποιύν οτι ζουν τη ζωή κάποιου άλλου. Κι αυτή η διαπίστωση είναι τραγική...
Ακριβώς, αυτή η διαπίστωση είναι τραγική.
Αλλά δεν ξέρω κι αν υπάρχει άνθρωπος που μπορεί να πάει κόντρα σε όλα και να ζήσει τη ζωή του ακριβως όπως θέλει, χωρίς το παραμικρό ίχνος περιθωριοποίησης. Και δεν εννοώ να μην διαλέξει το επάγγελμα του μπαμπά, αλλα να περάσει όλη του τη ζωή αναζητώντας το νόημα της δικής του ζωής. Κάπου, κάπως, όλοι μπαίνουμε στο τρυπάκι του να ακολουθήσουμε τα προγραμματισμένα για να γίνουμε κοινωνικά συμβατοί.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.