Πουπουλίνα
Επιφανές μέλος
Η Πουπουλίνα αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Ζωγράφος και μας γράφει απο Κόρινθος (Κόρινθος). Έχει γράψει 29,494 μηνύματα.
19-09-12
11:52
Πολυ καλο,αλλα δεν ειναι αληθινο. Στην επαρχια ζω,και βλεπω τι γινεται.Ελαχιστοι τα στειρωνουν,οχι ομως γιατι ειναι κατα της στειρωσης απο αποψη,αλλα γιατι δεν θελουν να ξοδεψουν λεφτα.Εχουν βρει ενα πολυ πιο ευκολο ,για αυτους συστημα.Τα νεογεννητα τα θαβουν ζωντανα στο χωμα,ή τα κλεινουν σε σακουλα και τα αφηνουν στη μεση του δρομου να πατηθιυν απο αμαξια.Μου το ειχαν πει,και δεν το πιστευα,μεχρι που το ειδα μετα ιδια μου τα ματια.Aμα κάποιος μένει στην επαρχία και τα γατιά είναι "της γειτονιάς", δεν υπάρχει λόγος κανείς τα τα στειρώσει, τα τα τρέχει για εμβόλια και να επέμβει στην ζωή τους. Βάζουν όλοι από λίγο νερό, γάλα, φαγητό, κλπ και τα γατιά βολεύονται μια χαρά. Εχουν φύση γύρω γύρω και αναπτύσσονται "φυσικά" χωρίς μεγάλη ανθρώπινη παρέμβαση δηλαδή. Αναπαράγονται όπως θέλουν, επιβιώνουν τα δυνατότερα, κλπ.
Τα πραγματα εχουν ως εξης:Κατοικιδια που ζουν στο σπιτι,ειναι ανεπιτρεπτο να μην στειρωνονται.Και αυτο καταρχην για ΑΥΤΑ ΤΑ ΙΔΙΑ.Ειναι απανθρωπο να εχουμε ενα ζωο αστειρωτο,να θελει να ζευγαρωσει και να μην μπορει.Εκτος αυτου,αν παραμεινει αζευγαρωτο,ειναι δεδομενο οτι θα παθει καποια στιγμη πυομητρα(τα θηλυκα),που καταληγει στον θανατο.Θηλυκα και αρσενικα παθαινουν ογκους στους μαστους.
https://www.friendsofthecat.gr/index...cle&id=11:2009-09-03-08-44-56&catid=2:newsann
Οσον αφορα ζωα που ζουν εξω.
πηγηTου ΓIΩPΓOΥ MAPAΓKOΥ (Kτηνίατρου)Στην Αμερική η human society στα πλαίσια της καμπάνιας της για την στείρωση των κατοικίδιων ζώων με τίτλο «ακόμα και μια γέννα είναι πάρα πολύ» παραθέτει κάποια στοιχεία για την ταχύτητα με την οποία αυξάνονται τα σκυλιά. Ένα ζευγάρι σκύλων λοιπόν μέσα σε διάστημα 7 ετών δίνει 67.000 ζώα. Κάθε μέρα στην Αμερική γεννιούνται 10.000 παιδιά και 70.000 γατάκια και σκυλάκια, μια αναλογία δηλ. 1 νέος άνθρωπος προς 7 νέα ζώα.
Κι αν αναλογιστούμε ότι οι Αμερικάνοι είναι πιο ευαισθητοποιημένοι στο θέμα των στειρώσεων και γενικά πιο υπεύθυνοι ως ιδιοκτήτες ζώων καταλαβαίνουμε γιατί η κατάσταση στη χώρα μας είναι τόσο τραγική. Επίσης από ένα δικό μου υπολογισμό λαμβάνοντας υπόψη ότι μια γάτα γεννά περίπου 3 φορές το χρόνο σε 7 χρόνια αυτή και οι απόγονοί της θα είναι περίπου 560.000. Καταλαβαίνετε ότι οι αριθμοί είναι τεράστιοι και αναλογίζεστε πως εάν 560.000 είναι οι γάτες που προέρχονται από μία γάτα μέσα σε μια επταετία, πόσα έπρεπε να είναι τα αδέσποτα εάν όλα ζούσαν 7 χρόνια.
Ο μέσος όρος ζωής ενός αδέσποτου ζώου ανέρχεται σε 1,5 με δύο χρόνια.
Ο μέσος όρος ζωής ενός δεσποζόμενου σκύλου φτάνει ακόμα και τα 18 χρόνια. Ο άνθρωπος που εγκαταλείπει ένα ζώο του στερεί πάνω από δεκαπέντε χρόνια ζωής! Το 1/3 του πληθυσμού των αδέσποτων πεθαίνει κάθε χρόνο από αιτίες που σχετίζονται με τον άνθρωπο (αυτοκινητικά, φόλες), ενώ περισσότερα από τα μισά πέφτουν θύματα κακοποίησης. Οι μικροί αλήτες του δρόμου αναγκάζονται να δίνουν καθημερινό αγώνα για να επιβιώσουν επειδή ο άνθρωπος τους εγκατέλειψε. Εκείνοι δεν θα τον εγκατέλειπαν ποτέ! Κι αναλογίζεται κανείς γιατί δεν κάνουμε κάτι για να σταματήσουμε
αυτό τον κύκλο θανάτου , γιατί στην Ελλάδα δεν στειρώνουμε τα ζώα μας, ούτως ώστε να μην επιτρέπουμε την γέννηση μελλοθάνατων ζώων.
Στην Ελλάδα η στείρωση αποτελεί ακόμα ταμπού. Νοιώθουμε ότι ερχόμαστε
ενάντια στη φύση, νοιώθουμε ότι είναι πολύ σκληρό να υποβάλουμε το ζώο μας σε μία χειρουργική επέμβαση, έχουμε πάντα την ελπίδα ότι θα βρούμε νέους ιδιοκτήτες για τα κουτάβια που έρχονται ή πολλές φορές κατά την διάρκεια της κυοφορίας μας ζητάνε πολλοί κουτάβι αλλά μόλις γεννηθούν δεν τα παίρνει κανείς. Επίσης νιώθουμε ότι στειρώνοντας το ζώο μας του στερούμε την απόλαυση του έρωτα. Όμως πρέπει να ξέρουμε ότι τα περισσότερα ζώα με ελάχιστες εξαιρέσεις όπως π.χ. το δελφίνι, δεν κάνουν έρωτα αλλά αναπαράγονται. Γι' αυτά η αναπαραγωγή είναι υπόθεση ορμονών
και μόνο. Ένας αρσενικός σκύλος μπορεί να ζήσει μία ομαλότατη ζωή χωρίς
να χρειαστεί ποτέ να αποδείξει την αξία του ως επιβήτορας, ενώ μία σκυλίτσα δεν θα νιώσει ανεπαρκής αν δεν γεννήσει. Και για όσους επιμένουν να χρησιμοποιούν ανθρωποκεντρικά κριτήρια για να ερμηνεύουν την συμπεριφορά των ζώων, θέτω μία απλή ερώτηση: Θα έφερνε ποτέ κανείς στον κόσμο ένα παιδί που θα ήταν καταδικασμένο στην άθλια ζωή και τον τραγικό θάνατο ενός αδέσποτου;
Στειρώστε λοιπόν τα ζώα σας, αυτά θα είναι πιο υγιή και εσείς πιο
ήσυχοι.
Δεν εχουμε πνιγει λοιπον απο τα αδεσποτα,γιατι απλα ΔΕΝ ζουν πολυ.Και τοπ χειροτερο,οσο ζουν,ζουν μια βασανιστικη ζωη,και συνηθως εχουν εναν βασανιστικο θανατο.
Τα αδεσποτα ειναι δικια μας ευθυνη,και εμεις οφειλουμε να βρουμε την λυση.
Ομως,μην χρυσωνουμε την αδιαφορια και την τσιγκουνια μας,σε ιδεολογιες και φιλοσοφιες.Ας το παραδεχτουν,οτι απλα ΔΕΝ τους νοιαζει να βασανιζονται τα ζωα.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Πουπουλίνα
Επιφανές μέλος
Η Πουπουλίνα αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Ζωγράφος και μας γράφει απο Κόρινθος (Κόρινθος). Έχει γράψει 29,494 μηνύματα.
18-09-12
00:37
Ναι.Για να μην υποφερουν αλλα ζωα εξαιτιας καποιων ανεγκεφαλων.Εσυ θα κανεις κουμαντο στην τσεπη μου;Κανω εγω στην δικια σου;Μα κι εγώ βοηθάω τα ζώα!
Τους δίνω γάλα εβαπορέ και τους αγοράζω ξηρά τροφή Coshida απ' τα Lidl. Για να ταΐσω μάλιστα τον κάκομοιρο τον Κλάψα που τον είχε παρατήσει η μάνα του, αγόρασα ειδικό βρεφικό γάλα αξίας 12 ευρώ και το τάιζα με μπιμπερό μέχρι που μου πέθανε.
Εσείς θεωρείτε βοήθεια τη στείρωση; Και μάλιστα αξίας 120 ευρώ η μία;
Αληθεια,ποτε εδωσες λεφτα για τα παιδια της αιθιοπιας καλε μου και σπλαχνικε μου παραφερναλια;
Γιατι αραγε σε ενοχλει το να δινουμε λεφτα για ζωα,ενω οσοι δεν δινουν ΠΟΥΘΕΝΑ,ουτε σε ζωα ουτε σε ανθρωπους,αυτο δεν σε ενοχλει;Και γιατι θανπρεπει το ενα να αναιρει το αλλο;Ξερεις εσυ τι κανω εγω;Αν εχω δωσει για παιδια ή οχι;
Ακου κατι φιλε μου.Το που θα διαθεσει καποιος τα λεφτα του,ειναι προσωπικο και αναφαιρετο δικαιωμα του.
Αλλοι τα δινουν στα μπουζουκια,αλλοι σε ρουχα,αλλοι σε αυτοκινητα,αλλοι σε ανθρωπους,αλλοι σε ζωα.
Προφανως δεν σε ενοχλουν αυτοι που ξοδευουν χιλιαδες στα μπουζουκια,.Προφανως ουτε στα ακριβα αμαξια.Μονο αυτοι που ξοδευουν σε ζωα βασανισμενα.
Αυτο,τα λεει ολα!
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Πουπουλίνα
Επιφανές μέλος
Η Πουπουλίνα αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Ζωγράφος και μας γράφει απο Κόρινθος (Κόρινθος). Έχει γράψει 29,494 μηνύματα.
18-09-12
00:21
Το "Χαμόγελο του Παιδιού" σχετίζεται με τη στείρωση με τον εξής τρόπο: Αν κάθε βαρεμένη από σας έδινε έστω και τα μισά απ' τα 120 ευρώ της στείρωσης, σε 9 χρόνια μέχρι και 11.606.077 παιδιά θα χαμογελούσαν!
Εγώ βοηθάω τα ζώα, εσύ τι ζόρι τραβάς;
Ως πότε θα ακούω το "περίφημο": "Εδώ οι άνθρωποι πεινάνε και εσείς ασχολείστε με τα ζώα;"
"Αγαπητέ -δήθεν ευαίσθητε - δυστυχισμένε - μίζερε και ανολοκλήρωτε άνθρωπε", που ποτέ δεν είχες την ευτυχία να νιώσεις την αγνή και αμέριστη αγάπη των ζώων, αυτά έχω να σου πω και βάλ' τα καλά στο μυαλό σου:
- Από πότε η βοήθεια στα ανυπεράσπιστα πλάσματα είναι επιλήψιμη;
- Από πότε είναι κατακριτέο το να προσπαθεί κάποιος να βοηθήσει τα ζώα και να κλείσει τις πληγές που εσύ τους άνοιξες με την αδιαφορία, την κακομοιριά, την κακία και τα κόμπλεξ σου;
- Ποιός σου είπε ότι δικαιούσαι να με κρίνεις και να με ειρωνεύεσαι;
- Ποιος σου είπε ότι επειδή βοηθάω τα ζώα σημαίνει αυτόματα ότι αδιαφορώ για τον άνθρωπο;
- Και το κρισιμότερο ερώτημα: Πότε ήταν η τελευταία φορά που ΕΣΥ βοήθησες έναν άνθρωπο, ώστε αυτό να σου δίνει το δικαίωμα να κατηγορείς εμένα για αδιαφορία;
Είμαι σίγουρος ότι δεν έχεις κάτι να απαντήσεις.
Απλά σου λέω ότι η καλή πράξη και η παροχή βοήθειας , (όποιον αποδέκτη κι αν έχει) είναι αξιέπαινη και όχι αξιόμεμπτη και ότι ο καθένας βάζει το δικό του λίθο, για να φέρει μια ισορροπία σ΄αυτήν την σκληρή κοινωνία, επιλέγοντας να βοηθήσει είτε ανθρώπους, είτε παιδιά, είτε πρόσφυγες, είτε ζώα.
Τα εξαθλιωμένα , άρρωστα, βασανισμένα και πονεμένα ζώα κυκλοφορούν κατά χιλιάδες ανάμεσά μας.
Και εγώ προσπαθώ , με τα λιγοστά μέσα που διαθέτω, αν και πολλές φορές δυστυχώς χωρίς επιτυχία, να απαλύνω τις πληγές που τους άνοιξαν οι υπάνθρωποι του είδους σου, με τις πράξεις και παραλείψεις τους.
Και κάτι ακόμα: Τα ζώα δε με πρόδωσαν ΠΟΤΕ, ενώ οι άνθρωποι ΠΑΝΤΑ.
Και η ρήση "ουδείς ασφαλέστερος εχθρός από τον ευεργετηθέντα αχάριστο" ειπώθηκε για τον άνθρωπο και όχι για τα ζώα.
Πάψε λοιπόν να με κατακρίνεις και να με θεωρείς γραφικό , ζήσε στη βολεμένη, μίζερη ζωούλα σου με την ανύπαρκτη , εξ ου και ήσυχη, συνείδησή σου και άσε με εμένα, τον τρελλό ( όπως λες φιλόζωο) στην ησυχία μου.
Πηγη
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.