Θεμιστοπόλος
Πολύ δραστήριο μέλος
Ο Θεμιστοπόλος αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 1,083 μηνύματα.
07-10-12
12:00
"να αμφισβητήσουμε το δικαίωμα τής πολιτείας να ρυθμίσει τη μορφή τής επίσημης γλώσσας - του σχολείου, της διοίκησης, της επιστήμης."
Αυτό σηκώνει τεράστια κουβέντα. Αναφερόμενος στην «πολιτεία» τι εννοεί; Ποιος είναι εκείνος που θα καθορίσει τη μορφή του γραπτού λόγου; Δικαίωμα; Ποιος έδωσε το δικαίωμα σε ποιον, ή ποιους; Η «ρύθμιση» ως έννοια συμβαδίζει με την εξέλιξη; Μήπως συμβαδίζει με την επέμβαση στην εξελικτική πορεία; Τελικά είναι κάτι τέτοιο φυσικό;
Η κατάργηση του πολυτονικού έγινε από μια μειοψηφία. Δεν έγινε, για παράδειγμα, δημοψήφισμα - χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δε θα ψηφιζόταν η κατάργηση, ή ότι θα ψηφιζόταν. Επίσης, οι λόγιοι (λογοτέχνες, συγγραφείς, διδάκτορες Γλώσσας κλπ), οι οποίοι έχουν την αμεσότερη σχέση με το λόγο στη γραπτή του μορφή, μαθαίνουμε ότι αντέδρασαν, το θεώρησαν παρέμβαση, και ακόμη βλέπουμε μέχρι και σύγχρονους λογοτέχνες να διατηρούν το πολυτονικό στα έργα τους.
Ποιος, λοιπόν, μπορεί να εκφέρει άποψη σχετικά με το παρόν θέμα, και πώς; Τι ακριβώς την καθιστά τεκμηριωμένη και, πόσω μάλλον, ορθή;
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Θεμιστοπόλος
Πολύ δραστήριο μέλος
Ο Θεμιστοπόλος αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 1,083 μηνύματα.
06-10-12
16:08
Είναι γραφικό πια να αναφερόμαστε στον εξελικτικό χαρακτήρα της γλώσσας. Η ανανέωση επιχειρημάτων δεν κάνει κακό. Εξ άλλου, όπως δε θα ξέρετε, το πολυτονικό καταργήθηκε νόμω και όχι εξελικτικά.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.