akritas
Εκκολαπτόμενο μέλος
Ο akritas αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 231 μηνύματα.
12-10-12
14:13
To ζήτημα που έχω βάλει είναι στο εάν κάποιος στο όνομα του πολιτισμού, μπορεί να λοιδωρεί άλλους όπως την πίστη τους και τις ιδέες τους. Μην βάζουμε το ζήτημα των αντιδράσεων τύπου ΧΑ.
Το συγκεκριμένο έργο είναι ένα ευτελές πολιτιστικό έργο, το οποίο στο εξωτερικό είναι.....χαμένο. Στην Ελλάδα του εθνομηδενιστικού μεταμοντερνισμού, βρίσκουμε τέτοια φτηνιάρικα έργα και τα ονομάζουμε....πολιτισμό.
Το συγκεκριμένο έργο είναι ένα ευτελές πολιτιστικό έργο, το οποίο στο εξωτερικό είναι.....χαμένο. Στην Ελλάδα του εθνομηδενιστικού μεταμοντερνισμού, βρίσκουμε τέτοια φτηνιάρικα έργα και τα ονομάζουμε....πολιτισμό.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
akritas
Εκκολαπτόμενο μέλος
Ο akritas αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 231 μηνύματα.
12-10-12
11:37
Είναι τελικά δείγμα πολιτισμού, όταν ανεβαίνει θεατρικό έργο που αποκαλεί τον Χριστό και τους Mαθητές του ως...ομοφυλόφιλους;Τελικά μερικοί πουλάνε πολιτισμό, όχι αναπτύσοντας καινούργιες ιδέες, αλλά λοιδωρόντας τα πιστεύω των άλλων κοινωνικών ομάδων. Και αυτό τον ΜΕΤΑΜΟΝΤΕΡΝΙΣΜΟ τον αποκαλούν...πολιτισμό. Διότι ο μεταμοντερνισμός παράγει ατομικισμό, ψεύτικη δημοκρατία και τυραννική ελευθερία.
Ο άνθρωπος ζει σ’ ένα κοινωνικό σύνολο, δεν είναι μόνος του. Ακριβώς αυτή η κοινωνικότητα του ανθρώπου περιορίζει και την ελευθερία του. Δε ζούμε μόνο σαν άτομα. Ζούμε και σαν κοινωνικό σύνολο. Βρισκόμαστε συνεχώς σε κάποια κοινωνική ομάδα: οικογένεια, σχολείο, χωριό, πόλη, αθλητική ομάδα, οργάνωση, σωματείο, στρατός, περιοχή, κράτος.
Η ομαδική συμβίωση, λοιπόν, επιβάλλει τις οριακές πυραμίδες της ελευθερίας του ατόμου. Δεν μπορεί κανείς να τις υπερβεί, αλλά και αν τις υπερβεί, κινδυνεύει αυτός ο ίδιος να χάσει την ελευθερία του, να δουλωθεί. Δεν είναι πραγματική ελευθερία, όταν ταπεινώνεις, εκθέτεις, υποβιβάζεις το συνάνθρωπό σου, για να προβληθείς εσύ. Αυτό μοιραία, αργά ή γρήγορα, θα έχει και την αντίστροφη φορά. Άλλοι θα σού αποδώσουν κάτι ανάλογο.
Από τα βάθη των αιώνων έρχεται η γνώμη του Πλάτωνα με τη φράση: «Η υπερβολική ελευθερία μεταβάλλεται σε υπερβολική δουλεία και για τον πολίτη και για την πολιτεία».
Η ελευθερία δεν πρέπει και δεν είναι αχαλίνωτη και ασύδοτη αρετή. Καθημερινά στη ζωή μας, στα απλά προβλήματα, και στα σύνθετα, βρισκόμαστε μπροστά στην οριακή τιμή της ελευθερίας. Η δικαιοσύνη, ο αλληλοσεβασμός, η αξιοπρέπεια, η ηθική, ο ανθρωπισμός, η εθνική συνείδηση, η αυτογνωσία, η αυτοκυριαρχία, σαν συμπληρωματικές αρετές της ελευθερίας, την οριοθετούν και τη διατηρούν στα σωστά πλαίσια. Μπορούμε να πούμε με βεβαιότητα ότι τα όρια της ελευθερίας βρίσκονται ακριβώς εκεί, όπου η ελευθερία του ενός δεν περιορίζει την ελευθερία του' άλλου.
Κλείνω, παραθέτοντας την αυθεντική φιλοσοφική γνώμη του Πλάτωνα: «Η απληστία της ελευθερίας, ην η δημοκρατία ορίζει μέγα αγαθόν και η των άλλων αμέλεια μεθίστησι την πολιτείαν και παρασκευάζει την τυραννίαν». Δηλ. η ασύδοτη ελευθερία, την οποία η δημοκρατία καθορίζει σαν μεγάλο αγαθό και η αδιαφορία για τα άλλα, που συντελούν στην κοινωνική ζωή, αλλάζει την πολιτεία και προετοιμάζει την τυραννία.
Ο άνθρωπος ζει σ’ ένα κοινωνικό σύνολο, δεν είναι μόνος του. Ακριβώς αυτή η κοινωνικότητα του ανθρώπου περιορίζει και την ελευθερία του. Δε ζούμε μόνο σαν άτομα. Ζούμε και σαν κοινωνικό σύνολο. Βρισκόμαστε συνεχώς σε κάποια κοινωνική ομάδα: οικογένεια, σχολείο, χωριό, πόλη, αθλητική ομάδα, οργάνωση, σωματείο, στρατός, περιοχή, κράτος.
Η ομαδική συμβίωση, λοιπόν, επιβάλλει τις οριακές πυραμίδες της ελευθερίας του ατόμου. Δεν μπορεί κανείς να τις υπερβεί, αλλά και αν τις υπερβεί, κινδυνεύει αυτός ο ίδιος να χάσει την ελευθερία του, να δουλωθεί. Δεν είναι πραγματική ελευθερία, όταν ταπεινώνεις, εκθέτεις, υποβιβάζεις το συνάνθρωπό σου, για να προβληθείς εσύ. Αυτό μοιραία, αργά ή γρήγορα, θα έχει και την αντίστροφη φορά. Άλλοι θα σού αποδώσουν κάτι ανάλογο.
Από τα βάθη των αιώνων έρχεται η γνώμη του Πλάτωνα με τη φράση: «Η υπερβολική ελευθερία μεταβάλλεται σε υπερβολική δουλεία και για τον πολίτη και για την πολιτεία».
Η ελευθερία δεν πρέπει και δεν είναι αχαλίνωτη και ασύδοτη αρετή. Καθημερινά στη ζωή μας, στα απλά προβλήματα, και στα σύνθετα, βρισκόμαστε μπροστά στην οριακή τιμή της ελευθερίας. Η δικαιοσύνη, ο αλληλοσεβασμός, η αξιοπρέπεια, η ηθική, ο ανθρωπισμός, η εθνική συνείδηση, η αυτογνωσία, η αυτοκυριαρχία, σαν συμπληρωματικές αρετές της ελευθερίας, την οριοθετούν και τη διατηρούν στα σωστά πλαίσια. Μπορούμε να πούμε με βεβαιότητα ότι τα όρια της ελευθερίας βρίσκονται ακριβώς εκεί, όπου η ελευθερία του ενός δεν περιορίζει την ελευθερία του' άλλου.
Κλείνω, παραθέτοντας την αυθεντική φιλοσοφική γνώμη του Πλάτωνα: «Η απληστία της ελευθερίας, ην η δημοκρατία ορίζει μέγα αγαθόν και η των άλλων αμέλεια μεθίστησι την πολιτείαν και παρασκευάζει την τυραννίαν». Δηλ. η ασύδοτη ελευθερία, την οποία η δημοκρατία καθορίζει σαν μεγάλο αγαθό και η αδιαφορία για τα άλλα, που συντελούν στην κοινωνική ζωή, αλλάζει την πολιτεία και προετοιμάζει την τυραννία.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.