εμένα ο νονός μου με έχει εντελώς ξεγραμμένη από την τρίτη δημοτικού! έχει να μου στείλει λαμπάδα το πάσχα από τότε...και΄δεν με νοιάζει τόσο πολύ αυτό..δεν παίρνει ούτε τηλέφωνα σε γιορτή και γενέθλια και γενικά δεν ενδιφέρεται καθόλου..και όχι τώρα που μεγάλωσα αλλά από τότε που έφτασα 10! δεν συζητάω να στείλει κανένα δώρο,ούτε καν!! ούτε τον ένοιαξε να μάθει που πέρασα ούτε να με συγχαρεί ούτε τίποτα! πιστεύω αν με δει στο δρόμο δύσκολα θα με αναγνωρίσει! ξέκοψε ξαφνικά την επικοινωνία ...δεν προηγήθηκε κανένας καβγάς με την οικογένεια μου,τίποτα!! πάντως αυτό θα το έχω μεγάλο παράπονο! βλέπω άλλους που έχουν φτάσει 20+ και οι νονοί τους τους θυμούνται, τους παίρνουν τηλέφωνα! δεν λέω να μου στέλνει λαμπάδες και δωράκια, τουλάχιστον να ενδιαφερθεί για το παιδί που κάποτε βάφτισε! πάντως όσοι σκοπεύετε να γίνεται νονοί μη καταντήσετε αδιάφοροι μετά από λίγα χρόνια, αλλιώς μη βαφτίζετε καθόλου!
Κι εγώ μια απ τα ίδια. Μόνο που εμένα δεν με ξέγραψε από την τρίτη δημοτικού.
Με ξέγραψε απ την ημέρα της βάφτισης.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Σοκαριστική η ιστορία που μας περιέγραψες. Κρίμα που συμβαίνουν τέτοια πράγματα.
Στη συγκεκριμένη περίπτωση η φίλη μου ήταν κάπως "θύμα".
Επέτρεπε στον εαυτό της να γίνεται θύμα.
Όλοι οι υπόλοιποι θα χαμε αντιδράσει.
Το αστείο. Όταν αργότερα ήρθε η γιορτή του παιδιού, όλοι πέσαμε πάνω της και της είπαμε να πάρει ένα μικρό δώρο, του στυλ ένα ωραίο παιχνίδι, ένα φορμάκι κτλ. Και να μην πάει να ξαναξοδευτεί. Εκείνη ντρεπόταν αλλα είχαμε πέσει όλες πάνω της και το έκανε. Ε πάει, και της λέει η μαμά του παιδιού "Α θα μας ξαναρθεις σύντομα για επίσκεψη ε?". Εκείνη κοίταξε όλο απορία. Και συμπληρώνει η μαμά του παιδιού "Για να φέρεις το δώρο, το ξέχασες σήμερα!".
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Θεωρώ την βάφτιση ένα υπέροχο μυστήριο! Η σύνδεση σου με έναν νέο άνθρωπο που τώρα ξεκινά τη ζωή του, είναι σαν δικό σου παιδί. Το παιδί σου το αγαπάς, θες να είσαι κοντά του, να το προσέχεις, να το βοηθάς σε ότι χρειάζεται και να είσαι για αυτό καλύτερη και από φίλη, μαμά!!! Θα θελα να είχα ένα βαφτιστήρι!!!
Όποιος είχε γεννητούρια, συγχαρητήρια, να του ζήσει και να το καμαρώσει όπως θέλει! " Πάντα άξιος/άξια ο νονός/νονά!! "
Αχ τι θετική ενέργεια που χει αυτό το μήνυμα.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Μονο οι κουμπαριες; Το λυπηρο ειναι πως εχουμε φτασει να θεωρουμε το φυσιολογικο, εξαιρεση! Τελοσπαντων, σημασια εχει το αποτελεσμα και ηταν καλο! Να σου ζησει και να το δεις οπως επιθυμει (αλλαξαμε τις ευχες γιατι το να σου ζησει οπως επιθυμεις ειναι μπαναλ ) Και στα δικα σου!
Σ ευχαριστώ πάρα πολύ, και στα δικά σου (αν δεν έχουν έρθει ακόμα ).
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Εδω τωρα φερνεις ενα παραδειγμα περιεργο. Σιγουρα συμβαινει γυρω μας δεν το συζητω, αλλα τωρα συζηταμε για τον πραγματικο σκοπο του να γινεις νονα και το πραγματικο σκοπο του να δεχτεις ή για τα συμφεροντα; Γιατι αν ειναι για τα συμφεροντα και ψιλλιαστεις κατι τετοιο, μη γινεις ποτε νονα!!!
Την ιστορία την έγραψα επειδή οι περισσότερες ιστορίες που μου λενε οι φίλες μου, είναι κάπως έτσι, αν και όχι τόσο ακραίες.
Έχω παρατηρήσιε δηλαδή πως η κουμπαριά τώρα πια γίνεται για λόγους συμφέροντος και όχι για λόγους τιμής, σεβασμού, αγάπης κτλ.
Φυσικα υπάρχουν και εξαιρέσεις, η δική μου περίπτωση είναι μια απ αυτές.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Στο τελος ολοκληρου κατεβατου εβαλες σε δυο γραμμες τα θετικα του να γινεις νονα. Μηπως να το ξανασκεφτεις;
Αν σταματησουν επαφες με τον καιρο με τους γονεις, θα ειναι ενα θεμα αν ειναι μικρο το παιδακι. Οταν μεγαλωσει επικοινωνεις και κρατας επαφες μαζι του. Αλλα κοιτα να δεις, ολα σχετικα σε τουτη τη ζωη. Μπορει το παιδι να μη σε γουσταρει το ιδιο αργοτερα. Να εχετε αλλες ιδιοσυγκρασιες.
Θελω να πω, με τα ''πρεπει'' προσωπικα ανεκαθεν δεν τα πηγαινα καλα. Θα λειτουργουσα, οπως κανω, με τα θελω μου. Δηλαδη ναι θελω να το βαπτισω, θελω να μπω στα εξοδα γιατι το ζευγαρι το παω με χιλια και το εκτιμω το ιδιο οπως και την προταση που μου κανουν. Απο κι επειτα δεν μπορεις να καθορισεις το μελλον. Αν κρατησετε επαφες, ολα μια χαρα. Που και παλι- σημασια τελικα εχει η σχεση σου με το παιδι κι οχι με τους γονεις. Αν δεν κρατησετε επαφες, εξαρταται τη φαση, την ηλικια του παιδιου και πως θα σχετιστεις επειτα με τους γονεις του.
Το να κρατησεις επικοινωνια για το παιδι, ειναι το πιο ωραιο και ισορροπημενο ξηγωντας πως ''ναι μεν εμεις δεν τα βρισκουμε, αλλα το παιδι το αγαπω και θελω να το φροντιζω'' Οπως λειτουργουν δλδ οι πολιτισμενοι χωρισμενοι γονεις, ετσι θα λειτουργησεις κι εσυ. Αν οι αλλοι δεν ειναι πολιτισμενοι, αναμενεις την ενηλικιωση του παιδιου ωστε να το συναντας ελευθερα με δικη του επιθυμια. Αν δεν την εχει, προχωρα ο καθενας τη ζωη του ωραια και καλα. Οσο για τα εξοδα, μπροστα στο μεγαλωμα και στο παιξιμο σημαντικου ρολου στη ζωη ενος παιδιου, δεν τα υπολογιζω. Αλλωστε σημερα μπορεις να βρεις δωρα και προσφορες ευκολα. Δεν ειναι τα εξοδα της μερας της βαπτισης. Μετα ειναι τα εξοδα αλλα κι εκει υπαρχουν τροποι να το ενισχυεις, οπως θα ενισχυες δικους σου αγαπημενους ανθρωπους. Εφοσον δεχεσαι, σημαινει πως το βλεπεις σα δικο σου παιδι, δικο σου ανθρωπο που συμβαλλεις στην ανατροφη του, αρα τα δωρα/εξοδα ειναι μπουρδα, τιποτα δλδ, μπροστα στο τελευταιο κατα τη γνωμη μου
Εγώ έχω ήδη γίνει νονά και έχω απίστευτα καλή σχέση και με τους γονείς και με το νινί.
Γενικά τα έθεσα τα ερωτήματα, δεν με αφορά άμεσα.
Όμως συμφωνώ με όλα όσα έγραψες.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Συνήθως με κάποιον από τους δύο γονείς έχουμε καλύτερη σχέση. Αν γίνει κάποια στραβή στο ζευγάρι δεν παίρνουμε ποτέ θέση, ας βγάλουν τα μάτια τους μόνοι τους. Εμείς απλά πρέπει να έχουμε ως στόχο να εξακολουθούμε να μιλάμε με το παιδί.
(Δεν έχω προσωπική εμπειρία αλλά η κολλητή μου έχει και την έζησα μαζί της...)
Και δεν θα μας την πεις?????
Εγώ για καλη μου τύχη έχω πολύ καλη σχέση και με τους δύο γονείς.
Και μαλιστα πάντα μου λένε να μην φέρνω δώρα, ακόμα και στη βάφτιση μου έλεγαν να βρω τα πιο φτηνά.
Είμαι τυχερή.
Αλλα το τι έχουν δει τα μάτια μου...
Θα γράψω σε λίγο μια ιστορία που έγινε σε φίλη μου.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Επίσης, ποτέ μα ποτέ δεν ανακατευόμαστε στα οικογενειακά!!! ΠΟΤΕ!
Γιατί το γράφεις αυτό? Κάποια ωραία ιστοριούλα θα χεις
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Ρε συ με τα δωρακια!Σε βλεπω πολυ επηρεασμενη απο τη λεξη και μονο,απο μαλακιες τυπου λεφτα,καταναλωση,αγαπη προς τη νονα=καλο δωρο και το αντιστροφο.
Ε οχι,δεν παει ετσι
Και συμφωωωωωνωωωωωω τοσο πολυ με το ''δεν ειναι χορηγος αλλα πνευματικος πατερας/μητερα''.Ημαρτον δλδ,λες και ολοι σκεφτομαστε ετσι. :p
Αρχικά σε βρίσκω υπερβολική με τα "ήμαρτον".
Ποτέ δεν έγραψα ότι συμφωνώ με τα δώρα ή ότι η αγάπη του νονού μεταφράζεται σε δώρα.
Αυτά είναι τελείως δικά σου συμπεράσματα.
Εγώ έγραψα ότι δυστυχώς οι περισσότεροι γονείς κάπως έτσι το βλέπουν, και μπορεί εμείς να πηγαίνουμε με την καλή μας την καρδιά να καθοδηγήσουμε πνευματικά ένα παιδάκι και να του προσφέρουμε αγάπη και προστασία, όμως τις περισσότερες φορές οι γονείς περιμένουν υλικά αγαθά. Στο 99,9% των περιπτώσεων κάνουν και τις παραγγελιές τους. Του στυλ "Το παιδί χρειάζεται μπουφανάκι για τα γεννέθλιά του".
Η ερώτηση λοιπόν είναι αν αξίζει κανείς να μπει σ αυτό το τρυπάκι και αν όλοι μπαίνουμε στο "παιχνίδι" παίζοντας με τους ίδιους όρους.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Γενικά, αν είναι να γίνει κάποιος νονός, ας φροντίσει να είναι υπεύθυνος. Και υπευθυνότητα δε σημαίνει να αγοράζεις δωράκια.
Η υπευθυνότητα δεν σημαίνει να αγοράζεις ΜΟΝΟ δωράκια.
Γιατί γενικά ο ρόλος του νονού εμπεριέχει τα δώρα σε πολύ μεγάλο βαθμό.
Και αν κάποιος γίνει νονός, πρέπει να ξέρει ότι θα έχει αυτή την υποχρέωση για πάρα πολλά χρόνια.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Ενταξει δεν ειναι και τοσο σημαντικο ρε παιδια το να εισαι νονος
Ισα-ισα προσωπικα θα χαιρομουν να το κανω.
Πηρα αγαπη απ τους δικους μου νονους,φυσικα με εβαζαν στη θεση μου οποτε επρεπε(πχ ο νονος μου ηταν οδοντιατρος), και ενταξει ουτε εγω ουτε οι γονεις μου νιωθαμε την υποχρεωση να αγοραζει ειτε ακριβα δωρα,η οτιδηποτε σαν αυτα που ακουστηκαν παραπανω-το μονο που ηθελα ηταν ενα κιντερ εκπληξη καθε πασχα -
Γενικα,νομιζω οτι τωρα εν μεσω οικονομικης κρισης δε θα εχει και κανενας παραλογες απαιτησεις μην τρελαθουμε
Κατι αλλο,ισχυει αυτο,εχω ακουσει πολλα παιδια να μην εχουν σχεσεις με νονους/νονες λογω κακων πλεον σχεσεων με γονεις.Μου θυμιζει οταν χωριζει ενα ζευγαρι και ο ενας γονιος κοβει καθε επαφη.Ενταξει τι να πω,αν ειναι νοημονας ο αλλος,δε θα κατσει για εγωισμους να πληγωνει το παιδι ,που φανταζομαι δε φταιει και σε τιποτα τουλαχιστον.
Προφανως να ειναι τιμη σου να γινεις νονα!Αληθεια, το χαμογελο και η αγκαλια ενος παιδιου(μικρου γιατι ψιλοπεριοριζονται οι σχεσεις οσο μεγαλωνει κανεις σε φαση ''ευχαριστω νονα'').εμενα θα με εκανε πολυ χαρουμενη.
Παιδιά, κι εμένα η γυναίκα του εργοδότη μου, ζήτησε απ το νονό του παιδιού να μην του φέρει ποτέ μα ποτέ δώρα για να μην τον κακομάθει. Κι έτσι έγινε. Αλλά αυτή η περίπτωση, όπως και η δική σου, είνα εξαιρέσεις. Καλές εξαιρέσεις, αλλα εξαιρέσεις. Μακάρι να ταν όλοι έτσι. Συνήθως το παιδί δεν θέλει ένα kinder έκπληξη για το Πάσχα, συνήθως περιμένει τον ουρανό με τ' άστρα. Βλεπει και τι παίρνουν τα άλλα παιδάκια, και θέλει την τάδε λαμπάδα, τα τάδε παπούτσια και ένα σωρό πράγματα. Και φυσικά οι νονοί τα αγοράζουν για να μην φανούν τσιφούτηδες στους γονείς του παιδιού.
μα ποσο μπροστά οι γονεις σου
άλλοι δίνουν περιουσίες σε σφραγίσματα και απονευρώσεις
Σωστός..
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
λολ
να γιατι χαιρομαι που δε γνωρισα νονο,
θα είχα γινει ενα κακομαθημένο που εχει μαθει στο να ψαχνει για αη-βασιληδες στη ζωη του
Ούτε εγώ γνώρισα νονά. Με βάφτισε και μετά με ξέχασε.
Εγώ έχω βαφτιστεί από δύο νονές... που λέει ο λόγος γιατί η μια αγνοεί πλέον την ύπαρξή μου
Η μια λοιπόν που έχει απομείνει, έχει μεγάλο οικονομικό πρόβλημα και γενικά δεν μπορεί να μου δίνει χρήματα ή να μου αγοράζει δώρα και τέτοια. Παλιά, όταν ήμουν μικρή και εκείνη ήταν καλύτερα στα οικονομικά της, με επισκεπτόταν πάντοτε, και δε ξεχνούσε ποτέ να φέρνει δώρα στις γιορτές για μένα και τον αδερφό μου. Επίσης έκανε καλή παρέα με τους γονείς μου.
Τώρα δυσκολεύται πολύ να μου δώσει και είναι κάτι που το γνωρίζω πολύ καλά και το κατανοώ απόλυτα. Προσωπικά μου αρκεί που με επισκέπτεται και κρατάει επαφή μαζί μου και είναι ένα υπεραρκετό δείγμα αγάπης από μέρους της. Και δε δέχομαι πλέον ούτε καν μικροχαρτζιλίκια από εκείνη γιατί ξέρω πως τα έχει ανάγκη. Όμως εξακολουθούμε να είμαστε πολύ κοντά όπως και παλιότερα και βλεπόμαστε αρκετά συχνά χωρίς να μας επηρεάζει το οικονομικό θέμα. Ξέρω πως εκείνη δε νιώθει άνετα με αυτό και το καταλαβαίνω πως θέλει να μου προσφέρει κάτι, αλλά ειλικρινά δε καταλαβαίνω για ποιο λόγο να τα δεχτώ από τη στιγμή που δεν έχει την άνεση να τα προσφέρει.
Κοίτα, ας πούμε ότι εσύ είσαι η ευχάριστη πλευρά των γεγονότων. Σου έπαιρνε δώρα όσο μπορούσε (που και πάλι δεν ξέρεις αν σφιγγόταν η γυναίκα να τα βολέψει τότε, κι ας είχε άνεση παλιά, οι οικονομικές υποχρεώσεις πάντα υπάρχουν), και τώρα που μεγάλωσες έχεις ένα σωστό χαρακτήρα και δεν είσαι κακομαθημένη.
Δες το όμως απ την πλευρά τη δική της, να στενοχωριέται που δεν μπορεί να προσφέρει, να έχει προσφέρει απ το υστέρημά της (φαντάζομαι) τόσα χρόνια. Θα μπορούσε να χε την ωραία αυτή σχέση που χει μαζί σου και ως μια οικογενειακή φίλη, χωρίς να χει την υποχρέωση κάθε φορά να κρατάει ένα δώρο (λόγω του ότι είθισται οι νονοί να φέρνουν δώρα).
Άξιζε κατά τη γνώμη σου να γίνει νονά?
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Θα ήθελα λοιπόν τη γνώμη σας στα εξής..
Αρχικά όταν γίνεσαι νονός, ξέρεις ότι έχεις μια υποχρέωση απέναντι στο παιδί να το «καθοδηγήσεις πνευματικά». Ότι κι αν σημαίνει αυτό για τον οποιονδήποτε. Και αν μια μέρα δεις ότι δεν ταιριάζεις τελικά με τους γονείς του παιδιού? Μπορεί να ταίριαζες όταν δέχτηκες την πρόταση, αλλά αργότερα να βαρεθείς την παρέα με τους γονείς. Παρ όλα αυτά θα πρέπει να τους βλέπεις κάθε τόσο γιατί έχεις την υποχρέωση στο παιδί.
Δεύτερον, είναι αρκετά τα έξοδα της βάφτισης. Τώρα πια με την οικονομική κρίση, υπάρχουν μεν πιο οικονομικά πακέτα, αλλά και πάλι η τιμή είναι αρκετά ψηλή. Σαν αντεπιχείρημα, υπάρχει το δώρο της κουμπαριάς, αλλά εδώ θα προσθέσω την μελλοντική παντοτινή οικονομική προσφορά του νονού προς το παιδί. Σε κάθε γενέθλια, γιορτή, Χριστούγεννα και Πάσχα, θα πρέπει να επισκέπτεστε το παιδί και φυσικά να κουβαλάτε δώρα για το παιδί, για το σπίτι και φυσικά και κάτι για το αδελφάκι του το οποίο θα ζηλεύει!
Παλιότερα αυτό δεν ήταν κάτι δύσκολο, μη ξεχνάμε και τις αλυσίδες με καταστήματα παιδικών παιχνιδιών που έχουν φτηνά δώρα. Όμως τώρα οι γονείς ζητάνε από τους νονούς ρούχα για δώρα, τα οποία είναι πανάκριβα.
Και αν κανείς είναι άνεργος ή τα φέρνει δύσκολα, πως θα μπορέσει να ανταπεξέλθει 4 φορές το χρόνο?
Από την άλλη, το να είσαι νονός είναι ωραία εμπειρία. Έχεις ένα παιδάκι που σε λατρεύει, θέλει να φοράει μόνο τα παπούτσια που του χεις πάρει εσύ, και κάνει απίστευτες χαρές όταν σε βλέπει.
Αν ζυγίζατε τα θετικά και τα αρνητικά, θα δεχόσασταν να γίνετε νονοί?
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
-
Το forum μας χρησιμοποιεί cookies για να βελτιστοποιήσει την εμπειρία σας.
Συνεχίζοντας την περιήγησή σας, συναινείτε στη χρήση cookies στον περιηγητή σας.