02-11-12
15:26
Πιθανον να μην εχεις νιωσει την ανθρωπινη απορριψη και τα λες αυτα...
Σου ειναι ευκολο δηλαδη να σε απορριπτει ο αλλο/αλλη και μετα απο καιρο να γυρναει "μετανιωμενος" και να ειναι ολα μελι γαλα;
Εμενα οχι..και δεν θελω να ειμαι δεδομενος κανενος.
Φυσικά και έχω νιώσει την ανθρώπινη απόρριψη.
Αλλά αυτό δεν με εμπόδισε απ το να καταλάβω ότι μπορεί να μην είχε σχέση μ εμένα, να έκανε λάθος, να μην σκεφτόταν καθαρά, να ήταν κολλημένος με άλλη, να μην ήταν έτοιμος, να ήταν λάθος εποχή ή στην τελική να μην του άρεσα εγώ τότε. Να έψαχνε κάτι άλλο.
Δεν είναι απιστία η απόρριψη για να μην τη συγχωρήσω.
Ούτε το ότι κάποτε δεν με ήθελε κάποιος, σημαίνει πως τώρα που με θέλει, με έχει για δεδομένη.
Κι αν τώρα που με θέλει, μου συμπεριφέρεται πανέμορφα και με κάνει ευτυχισμένη?
Θα το αγνοήσω για έναν εγωισμό?
Και μόνο το ότι τελικά με επιλέγει, είναι τιμητικό, πως να το κάνουμε?
Όλοι κάνουν λάθη.
Και για να μπει κανείς σε μια σχέση πρέπει να δεχτεί ότι και ο άλλος θα κάνει λάθη.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
02-11-12
14:43
Απορριψη αυτη, απορριψη κι εγω
Φυσικα και οχι!
Η απορριψη οσο να ναι ποναει πολυ(περισσοτερο οταν προερχεται απο καποιο αγαπημενο προσωπο),και αν ειχα την δυνατοτητα θα προσφερα λιγο απο τον πονο που ενιωσα στο αλλο ατομο ωστε να νιωσει την γλυκα...
Η εκδικηση ειναι ενα πιατο που τρωγεται κρυο...
Αυτό μου θυμίζει τα 15 χρονα που λειτουργούν κάπως έτσι:
Πήρα τηλέφωνο το Γιαννάκη, δεν το σήκωσε και με πήρε μετά από 5 ώρες.
Θα του κάνω το ίδιο. Δεν θα απαντήσω στο μήνυμά του αν δεν περάσουν άλλες 5 ώρες.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.