MonaXoS
Διάσημο μέλος
Ο Δημήτρης Αγοραστός αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Ψυχολόγος. Έχει γράψει 2,470 μηνύματα.
14-12-07
13:04
Από in.gr
Χαίρομαι που καταδικάστηκε ο συγκεκριμένος ναζιστής και ρατσιστής συγγραφέας (αυτά αποτελούν δηλώσεις του στο βιβλίο του) όχι για τις απόψεις του, όπως θέλει να ισχυρίζεται ο ίδιος αλλά για παρακίνηση του κοινού να προβεί σε εγκληματικές πράξεις εναντίον μιας ομάδας ατόμων με αφορμή την θρησκευτική και φυλετική καταγωγή τους (Εβραίοι). Ορίστε μερικές "απλές απόψεις" του συγγραφέως (αρχική πηγή: jungle-report):
Οι υπογραμμίσεις δικές μουΠοινή φυλάκισης 14 μηνών με αναστολή, επέβαλε το Τριμελές Εφετείο Πλημμελημάτων στον δικηγόρο Κώστα Πλεύρη για την κατηγορία της παράβασης του νόμου περί φυλετικών διακρίσεων, που αφορά βιβλίο του με τίτλο «Εβραίοι, όλη η αλήθεια».
[...]
Στην απολογία του ο συγγραφέας επανέλαβε τους ισχυρισμούς που προβάλλει και στο βιβλίο του περί μισαλλοδοξίας της εβραϊκής θρησκείας, ενώ υποστήριξε ότι «ο εβραϊσμός προσπαθεί να με πολεμήσει με μία δίκη και να μου κλείσει το στόμα».
Ο κ. Πλεύρης αφού αναφέρθηκε στα «εγκλήματα των Εβραίων κατά των Παλαιστινίων», δέχθηκε ότι «και οι Γερμανοί έκαναν εγκλήματα» και κατέληξε ότι οι Εβραίοι «έχουν κάνει το Ολοκαύτωμα επιχείρηση και παίρνουν αποζημιώσεις από το γερμανικό κράτος».
Νωρίτερα, στο δικαστήριο είχε καταθέσει ως μάρτυρας υπεράσπισης του κ. Πλεύρη ο υπουργός επί Χούντας Σπύρος Ζουρνατζής, ο οποίος χαρακτήρισε επιστημονικό έργο το επίμαχο βιβλίο και τόνισε ότι «στη Δημοκρατία υπάρχει ελευθερία λόγου».
Χαίρομαι που καταδικάστηκε ο συγκεκριμένος ναζιστής και ρατσιστής συγγραφέας (αυτά αποτελούν δηλώσεις του στο βιβλίο του) όχι για τις απόψεις του, όπως θέλει να ισχυρίζεται ο ίδιος αλλά για παρακίνηση του κοινού να προβεί σε εγκληματικές πράξεις εναντίον μιας ομάδας ατόμων με αφορμή την θρησκευτική και φυλετική καταγωγή τους (Εβραίοι). Ορίστε μερικές "απλές απόψεις" του συγγραφέως (αρχική πηγή: jungle-report):
- Σελ. 742: «Έτσι θέλουν οι Εβραίοι. Διότι μόνον έτσι καταλαβαίνουν: εντός 24 ωρών και εκτελεστικό απόσπασμα».
- Σελ. 269: «Κάθε Έλλην, κάθε άνθρωπος που γνωρίζει την υπονομευτική δράση του Εβραιοσιωνισμού πρέπει μόνος του, ως άτομο να κινητοποιηθεί εναντίον των Εβραίων. Αρχικώς απαιτείται να κάνη τα ακόλουθα:…
…Όπου διαπιστώνετε Εβραϊκή επέμβασι να την αποτρέπετε με την καταγγελίαν της και μετά με όποια ενέργεια απαιτείται».- Σελ. 1221: «…περισσότερο προκαλώ εσάς τους αναγνώστας μου να συζητήσετε δια το Ταλμούδ και την Εβραϊκή θρησκεία. Προκαλώ περισσότερο εσάς επειδή σεις είσθε τα θύματα. Ξυπνήστε οι επίβουλοι Εβραίοι σκάπτουν τον τάφον των Εθνών. Ξυπνήστε και ρίξατέ τους μέσα, διότι τους αξίζει...».
- Σελ. 138-139: « Αλλά δεν φταίνε οι χαχαμίκοι. Φταίει ο πολιτισμένος κόσμος που ανέχεται τα διεθνή παράσιτα που λέγονται Ιουδαίοι… φθάνει η ώρα των αντιποίνων…».
- Σελ. 1228: « …Μέχρι τότε για μας οι Εβραίοι θα παραμείνουν θανάσιμοι εχθροί, ιδιότητα που μόνοι τους επέλεξαν με όλας τας συνεπείας αυτής της αποκλειστικής των επιλογής. Με την ευκαιρίαν αυτήν προειδοποιούμεν: 1. Τους Εβραίους που κυκλοφορούν με Ελληνικά ονόματα, δια να κρύπτουν την πραγματικήν καταγωγήν των
2. Τους πράκτορας των Εβραίων, ιδίως δημοσιογράφους, πολιτικούς και τηλεπαρουσιαστάς, που εξυπηρετούν τον εβραιοσιωνισμό
3. Τους οικονομικούς παράγοντας που διακινούν το παρασιτικό εβραϊκό κεφάλαιο, υπό μορφήν ΑΕ «Τράστ», «Χόλντιν», «υπερακτίων εταιρειών» κ.λπ
4. Τους εβραιουποκινούμενους υπονομευτάς της Ελληνικής Εθνικής Παιδείας και Εξωτερικής πολιτικής, που κατέχουν δημοσίας θέσεις και εξυπηρετούν τον εβραιοσιωνισμό, με την επιβολή στην παιδεία και την εξωτερικήν μας πολιτικήν φιλοεβραϊκών θέσεων
5. Τα ΜΜΕ που δολιοφθείρουν τον Ελληνικό τρόπον ζωής, τα ιερά της Φυλής και τας Εθνικάς αξίας του Ελληνισμού, με την άσκησιν συστηματικής προπαγάνδας όλων των ειδών με σκοπό την διάδοσι του εκφυλισμού και της παρακμής στην Εθνικήν Κοινωνίαν των Ελλήνων
Όλοι οι παραπάνω προειδοποιούνται δια πρώτην και τελευταίαν φοράν, με μίαν φράσιν: Εξηντλήθη η υπομονή μας. Τα υπόλοιπα θα γίνουν όπως πρέπει. Κι όταν κάνης ότι πρέπει ας γίνη οτιδήποτε, καθώς έλεγε και ο Ι. Μεταξάς».- Σελ. 447: « …Ασφαλώς σιγά σιγά αποκαθίσταται η αλήθεια, η προπαγάνδα υποχωρεί και θα ξημερώση η ημέρα, που θα κυματίσουν αι σημαίαι του Ναζισμού». (Έτσι στην α΄ έκδοση, Μάϊος 2006, ενώ στη β΄ έκδοση, Οκτώβριος 2006, έχει προστεθεί η φράση «στη χώραν που τον εγέννησεν»).
- Σελ. 881: «ΑΔΟΛΦΟΣ ΧΙΤΛΕΡ (1889-1945): Ο τραγικός ηγέτης του Τρίτου Γερμανικού Ράϊχ είναι ασφαλώς η εντυπωσιακωτέρα αρχηγική μορφή της νεωτέρας εποχής… Η ιστορία της ανθρωπότητος θα καταλογίση στον Αδόλφον Χίτλερ τα εξής: 1. Δεν απήλλαξε, ενώ ηδύνατο, την Ευρώπην από τους Εβραίους
2. Δεν εχρησιμοποίησε τα ειδικά χημικά όπλα, που μόνον η Γερμανία διέθετε, δια να νικήση.. Εξ αιτίας της ήττης της Γερμανίας τότε, κινδυνεύει η Λευκή Φυλή και η Ευρώπη τώρα… Θα έλθη ημέρα, κατά την οποίαν οι Ευρωπαίοι θα κυριαρχήσουν ή θα καταστραφούν. Και στας δύο περιπτώσεις θα αναγνωρίσουν ότι ο Χίτλερ είχε δίκαιον..»- Σελ. 271: «5) Οι μεικτοί γάμοι Ελλήνων ή Ελληνίδων με άτομα μη ανήκοντα στην Λευκήν Φυλήν αποτρέπονται».
- Σελ. 902: «Οι Εβραίοι δεν επέτυχαν να κυριαρχήσουν στην Ευρώπην.. Πάντως εδημιούργησαν παντού στην Ευρώπην το φυλετικόν πρόβλημα το οποίο οξύνουν με την βοήθειαν των πολιτικάντηδων, τηλεπαρουσιαστών, «καθηγητών», δημοσιογράφων και λοιπών γνωστών ή αγνώστων πρακτόρων τους. Τελικώς το μόνον που θα επιτύχουν είναι να ερεθίσουν τους Ευρωπαίους και να προκαλέσουν την αντίδρασή των. Ενθυμηθήτε με. Αυτήν την φοράν δεν θα ευρεθούν καλοί Γερμανοί Ναζί, που θα μαζεύουν τους Εβραίους δια να τους στείλουν στην Μαδαγασκάρη, αλλʼ Ιππόται της Λευκής Αποκαλύψεως. Τους φαντάζομαι να καλπάζουν με γυμνά ξίφη, πάνω στα σταχιά άτια του θανάτου».
- Σελ. 702: « Οι Εβραίοι απαιτούν να σεβώμεθα τους ανύπαρκτους νεκρούς των. Εγώ προσωπικώς και υπαρκτοί να ήσαν, διατί να τους σεβαστώ;».
- Σελ. 481: « Προσωπικώς εις επίδειξιν θαρραλέας διαμαρτυρίας δηλώνω, πάλιν και πάλιν, ότι είμαι αντισημίτης, καταφρονώ τους Εβραίους...που θεωρώ υπανθρώπους»
- Σελ. 583: « Το βιβλίον μου που τώρα διαβάζετε είναι μια απλή απόδειξις, ότι εμείς δεν υπολογίζομεν τους Εβραίους. Τους καταφρονούμε δια την ηθικήν των, δια την θρησκείαν των, δια τας πράξεις των, που όλα μαζί αποδεικνύουν ότι είναι υπάνθρωποι».
- Σελ. 218: «Την 2αν Νοεμβρίου 1917 η Αγγλία, όπως γνωρίζομεν, εξέδωσε πολιτικήν ανακοίνωσιν (δήλωσις Μπαλφούρ) δια της οποίας ιδρύθη Εβραϊκή εθνική εστία στην Παλαιστίνην», και στη συνέχεια στη σελ. 223: «Οι Εβραίοι λοιπόν αμέσως μετά τη δήλωσιν Μπάλφουρ και μέχρι τώρα σκοτώνουν και μετακινούν Παλαιστινίους… Η όλη των εγκληματική συμπεριφορά δικαιολογεί τας πράξεις των Ναζί εναντίον των και κάτι περισσότερον. Τας δικαιώνει».
- Σελ. 1221: «Συνεπώς κατηγορώ τους Γερμανούς Ναζί διότι δεν απήλλαξαν την Ευρώπην μας από τον εβραιοσιωνισμόν ενώ ηδύναντο να το πράξουν. Στο ερώτημα λοιπόν, αν ήτο σωστό, που οι Γερμανοί συνεκέντρωσαν τους Εβραίους, δια να τους μεταφέρουν στην Μαδαγασκάρη η απάντησις έρχεται μόνη της: Μέσα από όσα διδάσκουν και επιδιώκουν οι Εβραίοι, δεν ήτο σωστό αυτό που έκαναν οι Γερμανοί. Έπρεπε να τους έστελναν όχι στη Μαδαγασκάρη, αλλά στον Ιεχωβά τους να διαβάζουν μαζί όρθιοι το Ταλμούδ «.
- Σελ. 1196: «Έχομεν λοιπόν μεταφοράν όχι θανάτωσιν. Μα είναι σωστόν να μεταφέρωνται άνθρωποι βιαίως; Αν οι άνθρωποι αυτοί πιστεύουν ότι προορίζονται εκ Θεού να κυριαρχήσουν εις ολόκληρον τον κόσμον και τα Έθνη να είναι υπόδουλα εις αυτούς, τότε η μεταφορά των, κατά την γνώμιν μου, δεν αρκεί».
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
MonaXoS
Διάσημο μέλος
Ο Δημήτρης Αγοραστός αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Ψυχολόγος. Έχει γράψει 2,470 μηνύματα.
03-12-07
07:56
Μπορεί η ομοφυλόφιλη οικογένεια να είναι ενοχλητική σκέψη για πολλούς, αλλά ας μη ξεχνάμε ότι πάντα έτσι ήταν όταν άλλαζαν τα οικογενειακά πρότυπα.
Πριν από έναν αιώνα ήταν απαράδεκτο να μην μείνεις με τους γονείς σου μετά το γάμο. Μετά ήρθε η πυρηνική οικογένεια: μαμά, μπαμπάς, παιδιά στο δικό του σπίτι. Αργότερα το τολμηρό ήταν μια μονογονεϊκή οικογένεια. Και τι δεν άκουσαν οι καημένοι οι γονείς που "τολμησαν" να 'διαλύσουν" μια "οικογένεια". Και δώστου η δαιμονοποίηση των διαζευγμένων οικογενειών ή πιο πρόσφατα των οικογενειών με δυο εργαζόμενους γονείς. Σιγά-σιγά περάσαμε και στο στάδιο των ανύπαντρων γονιών (αν και στην Ελλάδα ακόμη δεν έχουμε συνηθίσει σε αυτό το πρότυπο). Η επόμενη μορφή οικογένειας που έρχεται είναι η ομοφυλοφιλική.
Δύο γονείς του ίδιου φύλου που μεγαλώνουν το παιδί τους με αγάπη. Δεν βλέπω που είναι το πρόβλημα. Το πρώτο και πιο σημαντικό πράγμα που χρειάζεται ένα παιδί είναι αγάπη και ασφάλεια. Το σημαντικό μήνυμα που πρέπει να λαμβάνει είναι ότι "οι γονείς μου με αγαπάνε και αγαπιούνται = νιώθω ασφαλής". Το τι κρύβεται κάτω από το παντελόνι μικρή σημασία έχει μπροστά στο θαύμα της σωστής ανατροφής ενός παιδιού.
Πέρα από αυτό, και για να προλάβω τις αναμενόμενες αντιδράσεις τύπου "το παιδί θα καταλήξει ομοφυλόφιλος" ή "το παιδί θα πάρει κακά πρότυπα" ή "οι ομοφυλόφιλοι δεν μπορούν να είναι καλοί γονείς γιατί έχουν το μυαλό τους σε άλλα πράγματα", αρκεί να σκεφτούμε πως:
α) στις λίγες έρευνεςπου έχουν γίνει στον μικρό σχετικά αριθμό ομοφυλόφιλων οικογενειων έχει βρεθεί ότι οι ομοφυλόφιλοι γονείς είναι "τουλάχιστον το ίδιο καλοί γονείς με τους ετεροφυλόφιλους".
β) άλλο το να επιλέγεις συνειδητά να γίνεις γονιός και άλλο το παιδί να είναι "ατύχημα" (κ ίσως να καταλήξει να ζει σε έναν αποτυχημένο γάμο) ή αποτέλεσμα πίεσης από το οικογενειακό περιβάλλον (εγώ πότε θα γίνω γιαγια; Να παρατήσεις την καριέρα σου και να κάνεις κανένα παιδάκι, κορίτσι πράμα)
γ)είναι πολύ σχετικός ο ορισμός "οικογένεια". Οικογένεια μπορεί να είναι ο μπαμπάς και η μαμά σου, αλλά οικογένεια μπορεί να είναι η γιαγιά σου ή ο θείος σου που σε μεγάλωσε. Οικογένεια μπορεί να είναι οι βιολογικοί σου ή οι θετοί σου γονείς. Οικογένεια μπορεί να νιώθεις και τα παιδιά του ορφανοτροφείου με τα οποία μεγαλώσατε μαζί κτλ. Σε γενικές γραμμές ένας πιο καθαρός ορισμός της οικογένειας θα λέγαμε πως είναι "μια σχετικά ολιγομελής ομάδα ατόμων που συνδέονται με δεσμούς αγάπης και οικειότητας και μοιράζονται ένα κοινό παρελθόν, έχουν κοινό παρόν και επιζητούν ένα κοινό μέλλον" (ή κάπως έτσι τελος πάντων)
Βεβαίως κανείς δεν υποστηρίζει ότι η κοινωνία μας (όχι μόνο η ελληνική, μιλάω γενικότερα) είναι έτοιμη να δεχτεί όλες αυτές τις οικογένειες. Σαφώς και θα υπάρξουν επικρίσεις, δυσκολίες στην αποδοχή παιδιών από ομοφυλόφιλες οικογένειες, δαιμονοποίηση κτλ. Με δυο λόγια οι ομοφυλόφιλοι γονείς και τα παιδιά τους θα περάσουν ότι περάσανε όλες οι πρώτες φουρνιές των νέων οικογενειακών μοντέλων που πήγαιναν κόντρα στην παραδοσιακή (όπως ανέφερα κ πιο πάνω: πυρηνική, μονογονεϊκή, οικογένεια με δυο εργαζόμενους γονείς, εκτός γάμου οικογένεια).
Κάποιος μπορεί να πει ότι ίσως τα παιδιά των πρώτων ομοφυλόφιλων οικογενειών είναι τα "πειραματόζωα". Και εδώ ίσως θα συμφωνήσω. Αλλά πάντα έτσι δεν ήταν; Γιατί απλά για μια φορά να μην κάνουμε κάτι διαφορετικό, έτσι για αλλαγή; Τι; Απλά να μην κρίνουμε πριν τη σωστή στιγμή (δεν απευθύνομαι σε εσένα. Μιλάω γενικά)...
Τέλος, ας θέσουμε ένα άλλο, πιο μπακαλίστικο ερώτημα: Τι είναι καλύτερο; Ένα παιδί στο ορφανοτροφείο ή ένα παιδί στην αγκαλιά δύο ατόμων που το αγαπάνε;
Νιώθω deja vu... Νομίζω έχουμε τέτοιο θέμα, οπότε αν υπάρξει ανταπόκριση επί του συγκεκριμένου θέματος ίσως μεταφέρουμε την κουβεντούλα εκεί
Πριν από έναν αιώνα ήταν απαράδεκτο να μην μείνεις με τους γονείς σου μετά το γάμο. Μετά ήρθε η πυρηνική οικογένεια: μαμά, μπαμπάς, παιδιά στο δικό του σπίτι. Αργότερα το τολμηρό ήταν μια μονογονεϊκή οικογένεια. Και τι δεν άκουσαν οι καημένοι οι γονείς που "τολμησαν" να 'διαλύσουν" μια "οικογένεια". Και δώστου η δαιμονοποίηση των διαζευγμένων οικογενειών ή πιο πρόσφατα των οικογενειών με δυο εργαζόμενους γονείς. Σιγά-σιγά περάσαμε και στο στάδιο των ανύπαντρων γονιών (αν και στην Ελλάδα ακόμη δεν έχουμε συνηθίσει σε αυτό το πρότυπο). Η επόμενη μορφή οικογένειας που έρχεται είναι η ομοφυλοφιλική.
Δύο γονείς του ίδιου φύλου που μεγαλώνουν το παιδί τους με αγάπη. Δεν βλέπω που είναι το πρόβλημα. Το πρώτο και πιο σημαντικό πράγμα που χρειάζεται ένα παιδί είναι αγάπη και ασφάλεια. Το σημαντικό μήνυμα που πρέπει να λαμβάνει είναι ότι "οι γονείς μου με αγαπάνε και αγαπιούνται = νιώθω ασφαλής". Το τι κρύβεται κάτω από το παντελόνι μικρή σημασία έχει μπροστά στο θαύμα της σωστής ανατροφής ενός παιδιού.
Πέρα από αυτό, και για να προλάβω τις αναμενόμενες αντιδράσεις τύπου "το παιδί θα καταλήξει ομοφυλόφιλος" ή "το παιδί θα πάρει κακά πρότυπα" ή "οι ομοφυλόφιλοι δεν μπορούν να είναι καλοί γονείς γιατί έχουν το μυαλό τους σε άλλα πράγματα", αρκεί να σκεφτούμε πως:
α) στις λίγες έρευνεςπου έχουν γίνει στον μικρό σχετικά αριθμό ομοφυλόφιλων οικογενειων έχει βρεθεί ότι οι ομοφυλόφιλοι γονείς είναι "τουλάχιστον το ίδιο καλοί γονείς με τους ετεροφυλόφιλους".
β) άλλο το να επιλέγεις συνειδητά να γίνεις γονιός και άλλο το παιδί να είναι "ατύχημα" (κ ίσως να καταλήξει να ζει σε έναν αποτυχημένο γάμο) ή αποτέλεσμα πίεσης από το οικογενειακό περιβάλλον (εγώ πότε θα γίνω γιαγια; Να παρατήσεις την καριέρα σου και να κάνεις κανένα παιδάκι, κορίτσι πράμα)
γ)είναι πολύ σχετικός ο ορισμός "οικογένεια". Οικογένεια μπορεί να είναι ο μπαμπάς και η μαμά σου, αλλά οικογένεια μπορεί να είναι η γιαγιά σου ή ο θείος σου που σε μεγάλωσε. Οικογένεια μπορεί να είναι οι βιολογικοί σου ή οι θετοί σου γονείς. Οικογένεια μπορεί να νιώθεις και τα παιδιά του ορφανοτροφείου με τα οποία μεγαλώσατε μαζί κτλ. Σε γενικές γραμμές ένας πιο καθαρός ορισμός της οικογένειας θα λέγαμε πως είναι "μια σχετικά ολιγομελής ομάδα ατόμων που συνδέονται με δεσμούς αγάπης και οικειότητας και μοιράζονται ένα κοινό παρελθόν, έχουν κοινό παρόν και επιζητούν ένα κοινό μέλλον" (ή κάπως έτσι τελος πάντων)
Βεβαίως κανείς δεν υποστηρίζει ότι η κοινωνία μας (όχι μόνο η ελληνική, μιλάω γενικότερα) είναι έτοιμη να δεχτεί όλες αυτές τις οικογένειες. Σαφώς και θα υπάρξουν επικρίσεις, δυσκολίες στην αποδοχή παιδιών από ομοφυλόφιλες οικογένειες, δαιμονοποίηση κτλ. Με δυο λόγια οι ομοφυλόφιλοι γονείς και τα παιδιά τους θα περάσουν ότι περάσανε όλες οι πρώτες φουρνιές των νέων οικογενειακών μοντέλων που πήγαιναν κόντρα στην παραδοσιακή (όπως ανέφερα κ πιο πάνω: πυρηνική, μονογονεϊκή, οικογένεια με δυο εργαζόμενους γονείς, εκτός γάμου οικογένεια).
Κάποιος μπορεί να πει ότι ίσως τα παιδιά των πρώτων ομοφυλόφιλων οικογενειών είναι τα "πειραματόζωα". Και εδώ ίσως θα συμφωνήσω. Αλλά πάντα έτσι δεν ήταν; Γιατί απλά για μια φορά να μην κάνουμε κάτι διαφορετικό, έτσι για αλλαγή; Τι; Απλά να μην κρίνουμε πριν τη σωστή στιγμή (δεν απευθύνομαι σε εσένα. Μιλάω γενικά)...
Τέλος, ας θέσουμε ένα άλλο, πιο μπακαλίστικο ερώτημα: Τι είναι καλύτερο; Ένα παιδί στο ορφανοτροφείο ή ένα παιδί στην αγκαλιά δύο ατόμων που το αγαπάνε;
Νιώθω deja vu... Νομίζω έχουμε τέτοιο θέμα, οπότε αν υπάρξει ανταπόκριση επί του συγκεκριμένου θέματος ίσως μεταφέρουμε την κουβεντούλα εκεί
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.