Dusk
Νεοφερμένος
Ο Dusk αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται IT. Έχει γράψει 60 μηνύματα.
18-11-12
01:10
Καταλαβαίνω τι θες να πεις φίλε babi39.
Και πιστεύω και εγώ πως το να καταφέρει βρει ο καθένας τον σύντροφο του στην ζωή, που να τον αγαπά και να αγαπιέται, είναι ότι καλύτερο μπορεί να συμβεί.
Γενικότερα η σημερινή εποχή ωθεί τον κόσμο σε "λάθος" μονοπάτια.
Μονοπάτια στα οποία δεν υπάρχει εμπιστοσύνη στις σχέσεις, πάντα υπάρχουν βέβαια και οι όμορφες εξαιρέσεις.
Άρα ο κόσμος κλείνεται στον εαυτό του και αποστασιοποιείται.
Αυτό γίνεται, κατά την γνώμη μου, από φοβίες και κόμπλεξ κ.α πολλά, που έχουν δημιουργηθεί στο κάθε άτομο από δικές του εμπειριες ή μη.
Επίσης σημαντικό ρόλο παίζει αυτό που λες.
Όταν θέλουμε μια ζωή χωρίς ευθύνες, μένουμε στάσιμοι στην καθημερινότητα που μας περιτριγυρίζει και δεν εξελισσόμαστε.
Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα να μην μαθαίνουμε τον εαυτό μας και να δημιουργείται, όπως πολύ εύστοχα είπες, το πρόβλημα με τους
"ηλικιακά (αν)ώριμους ανθρώπους". Το πρόβλημα του να μην ξέρουμε τι θέλουμε από την ζωή μας.
Αν δεν μάθουμε τον εαυτό μας πως θα μάθουμε τον συνάνθρωπο μας, τον φίλο μας ή τον σύντροφο μας και θα "δωθούμε" πραγματικά σε μια σχέση, επαγγελματική ή προσωπική?
Συχνότατο φαινόμενο πλέον γιατί οι άνθρωποι είναι διαφορετικοί από αυτό που βλέπουμε και αξιολογούμε στους τοίχους των social networks, και σε αυτό παίζει σημαντικό ρόλο αυτό που προείπα, το να είμαστε στάσιμοι.
Βέβαια, σίγουρα παίζει ρόλο η οικογένεια και ο κοινωνικός περίγυρος αλλά το μεγαλύτερο μερίδιο ευθύνης το έχουμε εμείς για το πότε θα ενεργοποιηθούμε και θα γίνουμε δραστήριοι.
Αυτό που βλέπω εγώ στην νεολαία σήμερα είναι πως ενδιαφέρονται, το μεγαλύτερο ποσοστό, για το πως φαίνονται και είναι εξωτερικά παρά εσωτερικά! Κοιτάνε το ποιος έχει το καλύτερο κινητό, τους πιο γραμμωμενους κοιλιακούς, τα πιο σφιχτά οπισθια και τα περισσότερα χρήματα.
Αυτά δυστυχώς μετράνε για τα "σημαντικά" στην ζωή.
Και δεν λέω, σίγουρα ένα καλογυμνασμένο σώμα και η οικονομική άνεση είναι κάτι που πρέπει να προσπαθούμε να έχουμε όλοι μας στην ζωή μας αλλά όχι πως είναι και το κύριο και πιο σημαντικό. Έκτος και αν θέλει κάποιος να γίνει body builder ή fittness coach...
Η εσωτερική εξέλιξη είναι αυτή που υστερεί και υποφέρει. Να μην αναφερθώ σε λόγους όπως παιδεία στην Ελλάδα...
Έπιασα και εγώ τον εαυτό μου να το λέει αυτό. "Θέλω να περνάω καλά"
Είχα φτάσει σε επίπεδο να είμαι επιφανειακος και να μην με νοιάζει κάτι πέρα κάτι από την καθημερινότητα μου.
Να μην σκέφτομαι πέρα από αυτό που βλέπω και κατανοώ.
Είχα και έχω και εγώ κάποιους στόχους στη ζωή μου αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι όλα πάνε καλά!
Όποτε αποφάσισα να αλλάξω κάτι. Άλλαξα τον κοινωνικό μου περίγυρο όπως είπε η Gilda.
Αυτό με βοήθησε αρκετά και έχω αναθεωρήσει πράγματα.
Είμαι πιο αεικίνητος, ζωντανός και πιο δραστήριος για διαφόρους λόγους.
Βέβαια ακόμα δεν έχω βρει πραγματικά το τι θέλω, αλλά προσπαθώ...
Καλό βράδυ από εμένα με το παρακάτω άσμα.
Και πιστεύω και εγώ πως το να καταφέρει βρει ο καθένας τον σύντροφο του στην ζωή, που να τον αγαπά και να αγαπιέται, είναι ότι καλύτερο μπορεί να συμβεί.
Γενικότερα η σημερινή εποχή ωθεί τον κόσμο σε "λάθος" μονοπάτια.
Μονοπάτια στα οποία δεν υπάρχει εμπιστοσύνη στις σχέσεις, πάντα υπάρχουν βέβαια και οι όμορφες εξαιρέσεις.
Άρα ο κόσμος κλείνεται στον εαυτό του και αποστασιοποιείται.
Αυτό γίνεται, κατά την γνώμη μου, από φοβίες και κόμπλεξ κ.α πολλά, που έχουν δημιουργηθεί στο κάθε άτομο από δικές του εμπειριες ή μη.
Επίσης σημαντικό ρόλο παίζει αυτό που λες.
Η ατάκα που «κυκλοφορεί» ευρέως είναι η εξής: «Θέλω να περνάω καλά». Μάλιστα. Και την ακούω όλο και πιο συχνά. Μου γεννάται λοιπόν το εξής ερώτημα. Υπάρχει κανείς που δεν θέλει να περνάει καλά; Κανείς δεν θέλει να τυραννιέται. Ακόμα και για ένα μαζοχιστή, ο πόνος είναι απόλαυση. Οπότε τι εννοούμε με αυτή την έκφραση;
Το συμπέρασμα στο οποίο έχω προσωπικά καταλήξει είναι το ότι θέλουμε η ζωή μας να είναι χωρίς ευθύνες. Να ζούμε μόνο για την στιγμή, να μην επενδύουμε στον άνθρωπο που είναι δίπλα μας αλλά μόνο στα υλικά αγαθά τα οποία αυτός προσφέρει ή μας παρέχει πρόσβαση σε αυτά.
Όταν θέλουμε μια ζωή χωρίς ευθύνες, μένουμε στάσιμοι στην καθημερινότητα που μας περιτριγυρίζει και δεν εξελισσόμαστε.
Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα να μην μαθαίνουμε τον εαυτό μας και να δημιουργείται, όπως πολύ εύστοχα είπες, το πρόβλημα με τους
"ηλικιακά (αν)ώριμους ανθρώπους". Το πρόβλημα του να μην ξέρουμε τι θέλουμε από την ζωή μας.
Αν δεν μάθουμε τον εαυτό μας πως θα μάθουμε τον συνάνθρωπο μας, τον φίλο μας ή τον σύντροφο μας και θα "δωθούμε" πραγματικά σε μια σχέση, επαγγελματική ή προσωπική?
Γίνεται λάθος αξιολόγηση του συντρόφου, λόγω του ότι δίνεται προτεραιότητα στα αγαθά που προσφέρει και όχι λόγω χαρακτήρα.
Συχνότατο φαινόμενο πλέον γιατί οι άνθρωποι είναι διαφορετικοί από αυτό που βλέπουμε και αξιολογούμε στους τοίχους των social networks, και σε αυτό παίζει σημαντικό ρόλο αυτό που προείπα, το να είμαστε στάσιμοι.
Βέβαια, σίγουρα παίζει ρόλο η οικογένεια και ο κοινωνικός περίγυρος αλλά το μεγαλύτερο μερίδιο ευθύνης το έχουμε εμείς για το πότε θα ενεργοποιηθούμε και θα γίνουμε δραστήριοι.
Αυτό που βλέπω εγώ στην νεολαία σήμερα είναι πως ενδιαφέρονται, το μεγαλύτερο ποσοστό, για το πως φαίνονται και είναι εξωτερικά παρά εσωτερικά! Κοιτάνε το ποιος έχει το καλύτερο κινητό, τους πιο γραμμωμενους κοιλιακούς, τα πιο σφιχτά οπισθια και τα περισσότερα χρήματα.
Αυτά δυστυχώς μετράνε για τα "σημαντικά" στην ζωή.
Και δεν λέω, σίγουρα ένα καλογυμνασμένο σώμα και η οικονομική άνεση είναι κάτι που πρέπει να προσπαθούμε να έχουμε όλοι μας στην ζωή μας αλλά όχι πως είναι και το κύριο και πιο σημαντικό. Έκτος και αν θέλει κάποιος να γίνει body builder ή fittness coach...
Η εσωτερική εξέλιξη είναι αυτή που υστερεί και υποφέρει. Να μην αναφερθώ σε λόγους όπως παιδεία στην Ελλάδα...
Έπιασα και εγώ τον εαυτό μου να το λέει αυτό. "Θέλω να περνάω καλά"
Είχα φτάσει σε επίπεδο να είμαι επιφανειακος και να μην με νοιάζει κάτι πέρα κάτι από την καθημερινότητα μου.
Να μην σκέφτομαι πέρα από αυτό που βλέπω και κατανοώ.
Είχα και έχω και εγώ κάποιους στόχους στη ζωή μου αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι όλα πάνε καλά!
Όποτε αποφάσισα να αλλάξω κάτι. Άλλαξα τον κοινωνικό μου περίγυρο όπως είπε η Gilda.
Αυτό με βοήθησε αρκετά και έχω αναθεωρήσει πράγματα.
Είμαι πιο αεικίνητος, ζωντανός και πιο δραστήριος για διαφόρους λόγους.
Βέβαια ακόμα δεν έχω βρει πραγματικά το τι θέλω, αλλά προσπαθώ...
Καλό βράδυ από εμένα με το παρακάτω άσμα.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.