adespoto
Περιβόητο μέλος
Η adespoto αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 38 ετών, επαγγέλεται Εκπαιδευτικός και μας γράφει απο Πειραιάς (Αττική). Έχει γράψει 5,603 μηνύματα.
02-10-07
01:15
Αν ενα ζευγαρι δεν ταιριαζει στα θελω του,στα ιδανικα του στης αξιες στης προτυμησεις του....
μπορει να ζησει κ να επιβιοσει με την αγαπη? τον συμβιβασμο? κ της παραχωρησεις?
Αν δύο άνθρωποι είναι εντελώς αντίθετοι, δεν έχουν κάποιο κοινό τότε δε νομίζω οτι θα μπορούσε να ορθοστατήσει παρ'όλες τις θυσίες και τους συμβιβασμούς. Έτσι κι αλλιώς από κάποια στιγμή και μετά κουράζεται κανείς να κάνει μόνο συμβιβασμούς. Λες για την αγάπη. Είναι σίγουρα αγάπη; Γιατί αγαπάμε κάποιον επειδή τον εκτιμάμε, επειδή τον σεβόμαστε, επειδή νιώθουμε πράγματα γι αυτόν, επειδή τον θαυμάζουμε, είμαστε ευτυχισμένοι μαζί του... Πώς γίνεται λοιπόν να αγαπάει κανείς κάποιον από τη στιγμή που έχει αντίθετες πεποιθήσεις και αντίθετα θέλω, πώς γίνεται να αγαπάς μονάχα με συμβιβασμούς? Από την άλλη ποιός κάνει τους συμβιβασμούς, σίγουρα γίνονται αμοιβαίες υποχωρήσεις σε ορισμένα θέματα ή υποχωρεί πάντα μόνο ο ένας? Γιατί αν συμβαίνει αυτό (που συστυχώς στις περισσότερες περιπτώσεις έτσι γίνεται) τότε όχι απλά δεν αξίζει τον κόπο η "σχέση" αλλά δεν πρέπει και να υπάρχει.
Γνωρίζω ανθρώπους που συμβιβάζονται σε μια σχέση με άτομα ακριβώς αντίθετα, που κάνουν υποχωρήσεις και παραχωρήσεις, που ουσιαστικά πνίγουν το παράπονό τους (ενώ στην πραγματικότητα τους πνίγει το παράπονο). Κάποιοι από αυτούς ισχυρίζονται οτι όλα αυτά τα κάνουν επειδή αγαπούν τον/την σύντροφό τους, αλλά κατά βάθος δεν είναι έτσι. Οι περισσότεροι από αυτούς απλά μένουν σε αυτή τη σχέση επειδή φοβούνται να αντιμετωπίσουν τη μοναξιά, επειδή βολεύονται, κρύβονται πίσω από το δάχτυλό τους, προσπαθούν να πείσουν και τον εαυτό τους ακόμα οτι περνούν καλά κι ότι πρέπει κάποιες φορές να κάνουν πίσω. Θλίβομαι να βλέπω τέτοια περιστατικά.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.