MonaXoS
Διάσημο μέλος
Ο Δημήτρης Αγοραστός αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Ψυχολόγος. Έχει γράψει 2,470 μηνύματα.
09-10-07
18:46
Δεν είναι ανάγκη να είναι συγγενικό πρόσωπο (με την έννοια ότι έχεις δεσμούς αίματος με το συγκεκριμένο άτομο). Ουσιαστικότερος παράγοντας νομίζω πως είναι το πόσο σε επηρεάζει το άτομο αυτό και τι ψυχολογικό αποτύπωμα σου έχει αφήσει, πόσο σημαντικό ρόλο έπαιξε στην ζωή σου (είτε θετικό είτε αρνητικό).
Τώρα αν βέβαια μιλάμε για κάποια σωματικά χαρακτηριστικά που περνάνε από τη μια γενιά στην άλλη μέσω του DNA (π.χ. παχυσαρκία), τότε αλλάζει το πράγμα. Δεν γνωρίζω τι βαθμό βιολογικής επιβάρυνσης έχει το κάθε χαρακτηριστικό. Ίσως ένας βιολόγος θα μπορούσε να βοηθήσει
Τώρα αν βέβαια μιλάμε για κάποια σωματικά χαρακτηριστικά που περνάνε από τη μια γενιά στην άλλη μέσω του DNA (π.χ. παχυσαρκία), τότε αλλάζει το πράγμα. Δεν γνωρίζω τι βαθμό βιολογικής επιβάρυνσης έχει το κάθε χαρακτηριστικό. Ίσως ένας βιολόγος θα μπορούσε να βοηθήσει
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
MonaXoS
Διάσημο μέλος
Ο Δημήτρης Αγοραστός αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Ψυχολόγος. Έχει γράψει 2,470 μηνύματα.
09-10-07
18:33
Δεν αποκλείεται. Γενικά είναι δύσκολο να καταλάβουμε το τι παιχνίδια παίζει το ασυνείδητό μας... Φοβάμαι ότι δεν μπορώ να σου απαντήσω με ένα "ναι" ή ένα "όχι"
Εξαρτάται πάντα για το άτομο που μιλάμε. Μόνο εκείνο μπορεί να ψάξει αρκετά μέσα του αν το θελήσει και βγάλει αυτά που σκέφτεται στο βάθος του μυαλού του...
Εξαρτάται πάντα για το άτομο που μιλάμε. Μόνο εκείνο μπορεί να ψάξει αρκετά μέσα του αν το θελήσει και βγάλει αυτά που σκέφτεται στο βάθος του μυαλού του...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
MonaXoS
Διάσημο μέλος
Ο Δημήτρης Αγοραστός αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Ψυχολόγος. Έχει γράψει 2,470 μηνύματα.
08-10-07
19:14
Το παρελθόν και ο περίγυρός μας είναι πιθανό μοντέλο και λογική ερμηνεία του τι γινόμαστε οι ίδιοι. Ωστόσο δεν είναι ο κανόνας του είναι μας.
Συμφωνώ!
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
MonaXoS
Διάσημο μέλος
Ο Δημήτρης Αγοραστός αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Ψυχολόγος. Έχει γράψει 2,470 μηνύματα.
08-10-07
19:03
Ισχύει σε μεγάλο βαθμό. Και είναι απλή κοινωνική μάθηση συμπεριφοράς. Μαθαίνουμε πως να αντιδρούμε βάσει του προτύπου που είχαμε. Ας πούμε πως έμαθες από τον πατέρα σου (τον οποίο μπορεί και να μισείς) να ανταποκρίνεσαι σε μια συγκεκριμένη κατάσταση με έναν συγκεκριμένο τρόπο. Έχεις χτίσει ας πούμε ένα μοντέλο συμπεριφοράς.
Ακόμα και αν φύγεις από τον πατέρα σου και αν μισείς την συμπεριφορά του, μπορεί αυτό το μοντέλο να έχει παγιωθεί μέσα σου και πλέον να έχει γίνει κομμάτι του εαυτού σου. Για παράδειγμα αν ο πατέρας σου πάντα έβαζε τις φωνές όταν ήταν νευριασμένος από την δουλειά και με αυτόν τον τρόπο τα παιδιά του καθόντουσαν σούζα, εσύ έχεις πάρει ο μήνυμα ότι αν φωνάξω θα κάνω τον άλλο να κάτσει σούζα (=θα έχω το επιθυμητό αποτέλεσμα). Έτσι, αργότερα όταν θα έχεις και εσύ παιδιά, αν έχεις ενστερνιστεί ασυνείδητα αυτό το μοντέλο συμπεριφοράς και το έχεις κάνει κομμάτι της προσωπικότητάς σου, είναι πάρα πολύ πιθανον να βάλεις και εσύ τις φωνές στα δικά σου παιδιά. Είναι αυτο που λένε με όποιον δάσκαλο καθίσεις, τέτοια γράμματα θα μάθεις.
Αυτό ισχύει και στην επιλογή συντρόφου. Παρατηρούμε συχνά ότι πολλά ζευγάρια τείνουν να επιλέγουν συντρόφους που η προσωπικότητά τους τους θυμίζει τους γονείς τους, ακόμα και αν δεν έχουν τις καλύτερες σχέσεις μαζί τους. Και αυτό γίνεται γιατί απλά το άτομο έχει μάθει να τα βγάζει πέρα σε ένα συγκεκριμένο περιβάλλον, άσχετα αν δυσκολεύτηκε ή όχι να τα βγάλει πέρα. Εφόσον αυτό το περιβάλλον του είναι οικείο, τείνει να θέλει να το επαναλάβει
Ακόμα και αν φύγεις από τον πατέρα σου και αν μισείς την συμπεριφορά του, μπορεί αυτό το μοντέλο να έχει παγιωθεί μέσα σου και πλέον να έχει γίνει κομμάτι του εαυτού σου. Για παράδειγμα αν ο πατέρας σου πάντα έβαζε τις φωνές όταν ήταν νευριασμένος από την δουλειά και με αυτόν τον τρόπο τα παιδιά του καθόντουσαν σούζα, εσύ έχεις πάρει ο μήνυμα ότι αν φωνάξω θα κάνω τον άλλο να κάτσει σούζα (=θα έχω το επιθυμητό αποτέλεσμα). Έτσι, αργότερα όταν θα έχεις και εσύ παιδιά, αν έχεις ενστερνιστεί ασυνείδητα αυτό το μοντέλο συμπεριφοράς και το έχεις κάνει κομμάτι της προσωπικότητάς σου, είναι πάρα πολύ πιθανον να βάλεις και εσύ τις φωνές στα δικά σου παιδιά. Είναι αυτο που λένε με όποιον δάσκαλο καθίσεις, τέτοια γράμματα θα μάθεις.
Αυτό ισχύει και στην επιλογή συντρόφου. Παρατηρούμε συχνά ότι πολλά ζευγάρια τείνουν να επιλέγουν συντρόφους που η προσωπικότητά τους τους θυμίζει τους γονείς τους, ακόμα και αν δεν έχουν τις καλύτερες σχέσεις μαζί τους. Και αυτό γίνεται γιατί απλά το άτομο έχει μάθει να τα βγάζει πέρα σε ένα συγκεκριμένο περιβάλλον, άσχετα αν δυσκολεύτηκε ή όχι να τα βγάλει πέρα. Εφόσον αυτό το περιβάλλον του είναι οικείο, τείνει να θέλει να το επαναλάβει
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.