mania
Επιφανές μέλος
Η mania αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Μας γράφει απο Ρόδος (Δωδεκάνησα). Έχει γράψει 12,949 μηνύματα.
13-10-08
10:50
Να ρωτήσω κάτι...
Έχω μία δυσκολία με κάποιες συγκεκριμένες δραστηριότητες. Δε με πιάνει ακριβώς κρίση πανικού, γιατί ξέρω πότε να φρενάρω... αλλά έστω κι έτσι δεν μπορώ να χαρώ αυτό που κάνω.
Για παράδειγμα, δεν μπορώ να συμμετάσχω σε εκδρομές trekking... Αν είναι λίιιγο ανηφορικό το έδαφος (και, ναι, στις Άλπεις θα το βρω αυτό, δεν το γλυτώνω) μου κόβεται η ανάσα... αλλά δεν πρόκειται για το κανονικό, συνηθισμένο λαχάνιασμα. Σα να κλείνει ο λαιμός μου, βαραίνει πολύ η αναπνοή μου, σε σημείο να ακούγομαι σαν υστερικό τσιουάουα που γαύγιζε μισή ώρα σε λαμπραντόρ και δεν μπορεί ν' ανασάνει. Αν για κάποιο λόγο απλά πρέπει να συνεχίσω, ό,τι διάλειμμα κι αν κάνω, δακρύζουν τα μάτια μου και τρέμω λίγο.
Ναι, πανικός.
Αλλά τι κάνουμε για μία συγκεκριμένη περίπτωση;;;
To Βασικό είναι πρώτα απο όλα να προσπαθήσεις να σκευτείς και να εστειάσεις τον φόβο σου, 1 πράγμα σε πανικοβάλει και εσύ απλά βλέπεις το σύνολο, καλό είναι να σκευτείς τι είναι, το ύψος στο ανέβασμα; σκέυτεσε το πόσο ψηλά πάς;
Ολο αυτό είναι σαν το αμάξι, ένα μπουζάκι εχει πρόβλημα αλλα δεν μπορεί να λειτουργίσει ολόκληρο το αμάξι, συγκεντρώσου και σκέψου σε εσένα το μπουζί ποιό είναι και γιατί χάλασε, μπορεί να σε βοηθήσει και πολλύ μάλιστα, πρίν πάς στις Αλπεις
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
mania
Επιφανές μέλος
Η mania αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Μας γράφει απο Ρόδος (Δωδεκάνησα). Έχει γράψει 12,949 μηνύματα.
30-10-07
11:45
Μπά συνήθως αφού παντρέυεσαι τις έχεις τις κρίσειςEυτυχώς δλδ που μου έχει συμβεί σπάνια (αν ήταν καν κρίση πανικού), γιατί αν θα πρέπε να παντρευτώ για να μου περάσει, θα είχαμε μεγάλο πρόβλημα!
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.