Oralee
Τιμώμενο Μέλος
Η Κωνσταντίνα αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 45 ετών και μας γράφει απο Γλυφάδα (Αττική). Έχει γράψει 15,765 μηνύματα.
30-10-07
08:30
Χμμμ, είχα την εντύπωση πως δεν είχα πάθει ποτέ, αλλά τελικά σύμφωνα με όσα γράφετε, ίσως και να 'χω πάθει και να μη το κατάλαβα και δύο φορές μάλιστα! Τη μία ήμουν μες στο λεωφορείο όρθια και πήγαινα στη δουλειά και ξαφνικά μου ήρθε μια κλειστοφοβία, δεν υπήρχε αέρας να αναπνεύσω, άρχισαν όλα να γυρίζουν, η καρδιά μου πήγαινε με χίλια και ήμουν έτοιμη να λιποθυμήσω. Κατέβηκα στην επόμενη στάση και ύστερα από λίγο μου πέρασε. Το απέδωσα στο ότι πρωί πρωί με την τσίμπλα είχα λιγουρευτεί ένα cheesecake που είχε φτιάξει η μαμά μου και το 'χα τσακίσει - έκτοτε δεν τρώω γλυκά πρωί νηστική.
Η δεύτερη ήταν σαν του Fandago. Σε λούνα πάρκ, επέμενε ο βλαμμένος ο κολλητός μου να με βάλει στο καράβι και δεν ήθελα. Επειδή μου έσπασε τα νεύρα όμως λέγοντας μου πως συνέχεια χαλάω την παρέα, με έπεισε. Τι το θελα; Στην τρίτη γύρα, έχασα τον κόσμο, ίδρωσαν τα χέρια μου, με έπιασε ταχυπαλμία, άρχισα να μη βλέπω μπροστά μου, δεν μπορούσα να μιλήσω κι έτρεμα, ενώ με έπιασε κι ένας πόνος στο κεφάλι πίσω χαμηλά στο ύψος του λαιμού περίπου. Προφανώς είχα επίσης γίνει κίτρινη σαν Νάνα Μπανάνα που είμαι () γιατί ο κολλητός μου έβαλε τις φωνές και το σταμάτησαν να κατέβω. Για ώρα ήμουν χάλια, αλλά τελικά οκ, για κακή του τύχη, έζησα για να τον βασανίσω αρκετά μετά που επέμενε ενώ δεν ήθελα!
Η δεύτερη ήταν σαν του Fandago. Σε λούνα πάρκ, επέμενε ο βλαμμένος ο κολλητός μου να με βάλει στο καράβι και δεν ήθελα. Επειδή μου έσπασε τα νεύρα όμως λέγοντας μου πως συνέχεια χαλάω την παρέα, με έπεισε. Τι το θελα; Στην τρίτη γύρα, έχασα τον κόσμο, ίδρωσαν τα χέρια μου, με έπιασε ταχυπαλμία, άρχισα να μη βλέπω μπροστά μου, δεν μπορούσα να μιλήσω κι έτρεμα, ενώ με έπιασε κι ένας πόνος στο κεφάλι πίσω χαμηλά στο ύψος του λαιμού περίπου. Προφανώς είχα επίσης γίνει κίτρινη σαν Νάνα Μπανάνα που είμαι () γιατί ο κολλητός μου έβαλε τις φωνές και το σταμάτησαν να κατέβω. Για ώρα ήμουν χάλια, αλλά τελικά οκ, για κακή του τύχη, έζησα για να τον βασανίσω αρκετά μετά που επέμενε ενώ δεν ήθελα!
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.