Αρκτούρος
Πολύ δραστήριο μέλος
https://www.youtube.com/watch?v=EPINVn7Nm9M
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Αρκτούρος
Πολύ δραστήριο μέλος
Λαϊκή παράδοση
O Aη-Λιάς ήταν μια φορά ναύτης. Aπό το τράβα τράβα το κουπί (κουπιά και δαγκιά το ’χαν τότε) βαρέθηκε ο άνθρωπος. Πήρε το κουπί στον ώμο κι έφυγε να πάει να βρει τόπο που να μην ξέρουν ούτε τ’ όνομά του. Πάει στο χωριό, ρωτάει· «Πώς το λεν τούτο; ― Kουπί», του λεν. Πάει στ’ άλλο· ρωτάει· «Πώς το λεν τούτο; ― Kουπί». Mπρε διάτανε! απελπίστηκε. Aποδώ, αποκεί, ρωτάει σ’ ένα χωριό που ήταν κατάκορφα στο βουνό· «Πώς το λεν τούτο; ― Ξύλο». Δόξα σοι ο Θεός! Στήνει ολόρθο το κουπί, χτίζει μια καλύβα κι αποφασίζει να μείνει εκεί όλη του τη ζωή. Γι’ αυτό τον Aη-Λιά τον βάνουν πάντα στα ψηλώματα.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Αρκτούρος
Πολύ δραστήριο μέλος
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Αρκτούρος
Πολύ δραστήριο μέλος
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Αρκτούρος
Πολύ δραστήριο μέλος
ΡΟΥΓΚΑΤΣΙΑ
Τα Ρουγκάτσια είναι ένα είδος καλάντων που μεσολαβούν από την παραμονή των Χριστουγέννων ως τα Θεοφάνια. Έπαιρναν μέρος άντρες με φουστανέλες και σπαθιά, ηλικίας μεταξύ είκοσι και τριάντα ετών και περιφέρονταν στα χωριά του Ρουμλουκίου (στα χωριά του κάμπου) χορεύοντας με τους ήχους των ζουρνάδων και του νταουλιού. Σε κάθε σπίτι που επισκέπτονταν χόρευαν τέσσερις χορούς που όλοι μαζί ονομάζονταν «Ρουγκατσιάρικοι χοροί».
Την οργάνωση του εθίμου αυτού την αποφάσιζε η Δημογεροντία του χωριού σε συνεργασία με την εκκλησιαστική επιτροπή. Τα χρήματα και τα γεννήματα που μάζευαν τα διέθεταν για να χτιστούν εκκλησίες, σχολεία και γενικά για φιλανθρωπικούς σκοπούς. Τα παλικάρια πήγαιναν το πρωί στην εκκλησία ντυμένοι με τις φουστανέλες και μόλις τελείωνε η λειτουργία τους διάβαζε ο ιερέας ευχή και μετά ξεκινούσαν. Ο αρχηγός του μπουλουκιού λέγονταν καπετάνιος και έπρεπε να διακρίνεται για τις χορευτικές του ικανότητες. Κάθε φορά που έφταναν σε ένα σπίτι σταματούσαν έκαναν κύκλο και άρχιζαν να χορεύουν. Ο νοικοκύρης του σπιτιού είχε το δικαίωμα να υποδείξει ο ίδιος τον πρώτο χορευτή και στη συνέχεια να χορέψει αυτός και άλλα μέλη της οικογένειάς του. Ο καπετάνιος πήγαινε και σταύρωνε με την ξύλινη μαχαίρα του την είσοδο του σπιτιού και εύχονταν στον ιδιοκτήτη υγεία, χρόνια πολλά και του χρόνου. Δέχονταν στη συνέχεια κεράσματα, ρακί, κρασί, τυρί, βραστά αυγά και κομμάτια χοιρινού που ήταν άφθονο εκείνες τις μέρες. Η εξόρμηση αυτή κρατούσε ως το ηλιοβασίλεμα. Τότε μόνο σταματούσαν και μαζεύονταν στην πλατεία του χωριού για να ρυθμιστεί το θέμα της διανυκτέρευσης, αφού η περιπλάνηση γινόταν πολλές φορές και μακριά από τα χωριά τους. Έπρεπε να φιλοξενηθούν ανά δύο και ποτέ ένας ένας για να μην ματιαστούν. Το πρωί το νταούλι θα χτυπούσε πριν ξημερώσει ώστε να συνεχίσουν το έθιμο στο επόμενο χωριό. Δεν έπρεπε να συναντηθεί ένα μπουλούκι (Ρουγκάτσι) με άλλο. Αν γίνονταν αυτό τότε έπρεπε οι δύο καπεταναίοι να ξιφομαχήσουν και ο ένας να εξουδετερώσει τον άλλο. Τότε η ηττημένη ομάδα, σε ένδειξη υποταγής περνούσε σκυφτή κάτω από τις υψωμένες μαχαίρες των νικητών. Ανήμερα των Φώτων η ομάδα ολοκλήρωνε την περιήγηση της και επέστρεφε στο χωριό της όπου τους υποδέχονταν θριαμβευτικά. Έβγαινε όλο το χωριό έξω να τους υποδεχτεί πριν ακόμα φτάσουν. Οι φουστανελοφόροι σταματούσαν και έπαιρναν θέση για τον καθιερωμένο αγώνα δρόμου. Από την πλευρά του πλήθους υψώνονταν ένα μαντήλι σε ένα κοντάρι. Με το σύνθημα άρχιζαν να τρέχουν. Ο ταχύτερος και εκείνος που είχε περισσότερα αποθέματα αντοχής κέρδιζε το υψωμένο μαντήλι και ήταν ο νικητής.
Το έθιμο διακόπηκε με την κήρυξη του πολέμου του Σαράντα. Συνεχίστηκε όμως αργότερα και στις μέρες μας αναβιώνει από τους πολιτιστικούς συλλόγους του Ρουμλουκίου και τα έσοδα τους διατίθενται για τα λειτουργικά τους έξοδα, για τη διοργάνωση διαφόρων εκδηλώσεων και κυρίως για να θυμίζει σε όλους εμάς τις ρίζες μας.
ΘΕΟΔΟΣΗΣ ΔΗΜΗΤΡΑΣΟΠΟΥΛΟΣ
Πηγή
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Αρκτούρος
Πολύ δραστήριο μέλος
Μέγα Χάος, ευχαριστούμε επίσης κι εσένα που άφησες εδώ κάποιες ιδέες σου και για την πληροφορία που αφορά τη γιορτή στη Φλώρινα στις 23 του Δεκέμβρη. Νομίζω πως εκείνη την ημέρα θα είμαι εκεί..
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Αρκτούρος
Πολύ δραστήριο μέλος
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Αρκτούρος
Πολύ δραστήριο μέλος
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Αρκτούρος
Πολύ δραστήριο μέλος
Σαφώς όμως κατατάσσονται στην παράδοση. Αυτά όμως που για πάντα θα μείνουν ζωντανά είναι ο,τιδήποτε έχει σχέση με την τέχνη που δημιούργησαν οι άνθρωποι τα χρόνια εκείνα.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Αρκτούρος
Πολύ δραστήριο μέλος
Αν θέλεις, μπορείς να μας πεις από που είσαι, στο περίπου, εντάξει. Για να συζητάμε καλύτερα για τοπικά έθιμα. Αν δεν θέλεις, δεν πειράζει.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Αρκτούρος
Πολύ δραστήριο μέλος
Δηλαδή, αν κατάλαβα καλά, στο θέμα θέλεις να γράψουμε/βρούμε/δώσουμε διάφορα παραδοσιακά έθιμα του ελληνικού λαού;
Σωστά κατάλαβες. Αυτός είναι ο σκοπός αυτού του θέματος. Να γίνει μια συλλογή από υλικό που αφορά τις παραδόσεις του κάθε ξεχωριστού τόπου αυτής της χώρας.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Αρκτούρος
Πολύ δραστήριο μέλος
Ανοίγω αυτό το θέμα, γιατί πάντα είχα μια αγάπη για την απλότητα του καθημερινού απλού και παλιού λαού, τα περασμένα, τις τέχνες που δημιούργησαν με τα ελάχιστα μέσα που είχαν στη διάθεσή τους, για τα ιδανικά που "σβήστηκαν" από τον πολιτισμό και για πολλά άλλα στοιχεία που με μια λέξη απαρτίζουν την "Παράδοση" του λαού μας.
Το post αυτό καμιά διάθεση δεν έχει να περάσει ιδέες παλαιών αρχών. Άλλο η Παράδοση και άλλο οι ιδέες που δημιουργήθηκαν τις περασμένες δεκαετίες και τις περισσότερες φορές σχετίζονται με την έννοια "Παράδοση", η οποία συμβολίζει την καθημερινή απλή ζωή του παλιού ελληνικού λαού, η οποία αρχίζει να αλλάζει μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, όπου και η Παραδοσιακή ζωή είναι πλέον παρελθόν. Η Παράδοση πλέον περιορίζεται μόνο στην έννοιά της λέξης της και σιγά σιγά αρχίζουν οι μελέτες πάνω σ'αυτή.
Και φυσικά καταλήγουμε στο σήμερα, να έχουμε ένα μεγάλο υλικό στα χέρια μας ως λαός, μεγάλο μέρος του οποίου σίγουρα παραμένει αναξιοποίητο, γιατί η Παράδοση πάντα φέρνει σε όλους μας μια γεύση αγκαρίας και βαρεμάρας και όλα τα συναφή. Και φυσικά για να αξιοποιηθεί το υλικό αυτό χρειάζονται χρήματα. Χρήματα που το κράτος μας δεν διαθέτει.
Τι κρίμα...
Ας παραθέσουμε λοιπόν εδώ, όσοι θέλουμε και έχουμε όρεξη, υλικό που έχουμε ή links ή ο,τιδήποτε άλλο μπορεί να φανεί χρήσιμο σε μια τέτοια συλλογή.
Καλή αρχή και μακάρι να υπάρξει ενδιαφέρον.
ΥΓ: Εννοείται δεκτές οι όποιες συζητήσεις γύρω από το θέμα.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
-
Το forum μας χρησιμοποιεί cookies για να βελτιστοποιήσει την εμπειρία σας.
Συνεχίζοντας την περιήγησή σας, συναινείτε στη χρήση cookies στον περιηγητή σας.