parafernalia
Περιβόητο μέλος
Ο Νίκος αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Προγραμματιστής/τρια και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 4,889 μηνύματα.
20-03-14
12:57
Ναι, αλλά υπάρχει κάτι που το κάνει άπειρα κομματάκια("άτομα", ελληνιστί...)...!
Αυτό το "κάτι" είναι η διασπορά, όχι η διαφορετικότητα.
Όλοι οι άνθρωποι έχουμε μάτια, μύτη, στόμα, χέρια, μυαλό, γονίδια, DNA, αίμα να ρέει στις φλέβες μας είμαστε ΙΔΙΟΙ (όχι απλά ίσοι). Αυτό το ΙΔΙΟ διασπείρεται στο κοσμικό γίγνεσθαι, έτσι ώστε ο καθένας να ακολουθεί το προσωπικό του ρυάκι.
Το πρόβλημα είναι ότι κοιτάμε μόνο το ρυάκι και ξεχνάμε τον ωκεανό.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
parafernalia
Περιβόητο μέλος
Ο Νίκος αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Προγραμματιστής/τρια και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 4,889 μηνύματα.
19-03-14
10:57
-Υπάρχει και συνίσταται, μεταξύ άλλων, από την πληροφορία της αθωότητας και της ελευθερίας(της λεγόμενης "αγιότητας"), που προηγούνται (και) ιστορικά, από την εποχή της "γνώσης καλού και κακού", την εποχή δλδ της εφάμαρτης αυτοσυνειδησίας μας, που θεραπεύεται ακριβώς, μόνον με την συντέλεση της μετάνοιας.
Αισθάνομαι ότι ακροβατούμε σε έννοιες δύσβατες που οφείλουμε να ξεδιαλύνουμε. Θα συμφωνούσα με ολόκληρη την πρόταση της παράθεσης αν θεωρούσαμε την "μετά-νοια" κυριολεκτικά ως μια κατάσταση υπέρβασης του νου. Η πληροφορία της αθωότητας και της ελευθερίας μπορεί να βρίσκεται στο DNA μας αλλά αυτό σε τίποτα δεν προδικάζει την αξιοποίησή της. Που σημαίνει ότι συλλογικό ασυνείδητο (ή πανανθρώπινο συνειδησιακό πλέγμα) υπάρχει όσο το "λογιζόμαστε", όσο επιζητούμε τη σύνδεση και τη συνέργεια με το "θείο - ανθρώπινο" Άλλο.
Η διαφωνία μου βρίσκεται στην θρησκευτική, ηθική διάσταση της "αμαρτίας". Ένας αναρχικός Θεός δεν λειτουργεί θρησκευτικά και η όποια αμαρτία δεν είναι παρά η αστοχία από αυτή την αλήθεια. Η κατασκευή και μόνο ενός Ηθικού Νόμου (ή 10 Δέκα Εντολών) είναι ανθρώπινος ναρκισσισμός. Το Σύμπαν - Θεός λειτουργεί με παν-Συμπαντικές σταθερές, 20 πάνω - κάτω που περιπλέκονται σε τέτοιο βαθμό πολυπλοκότητας που δίνουν την ψευδαίσθηση της διαφορετικότητας.
Εν το Παν, όλα είναι Ένα. Και το Πρόσωπο τι είναι; Ένα χωροχρονικό στραπάτσο, ένας αριθμός της Γενικής Θεωρίας της Σχετικότητας, μια Ψυχή βουτηγμένη σε ένα πηγάδι. Κατά αυτή την έννοια, η ελευθερία βρίσκεται στα πλαίσια ενός πηγαδιού και κάθε λόγος για "συλλογικό ασυνείδητο" δεν είναι παρά ένας κουβάς.
Η μόνη ανθρωπίνως νοητή ελευθερία είναι η αυτοσυνειδησία. Ίσως να μην μπορούμε να βγούμε απ' το πηγάδι, μπορούμε όμως να οσμιστούμε τον αέρα τριγύρω. Ατενίζοντας τον Νου, όχι στον εξωκοσμικό Θεό αλλά στο ριζοσπαστικό Άλλο (υπερβαίνοντας δηλαδή τη δική μας Ταυτότητα) επιτυγχάνεις το μέγιστο βαθμό αυτοσυνειδησίας.
Αν η ανθρωπίνως δυνατή ελευθερία από εξωτερικούς προσδιορισμούς έρχεται με τον "πλούτο", η απάντηση στη στρέβλωση που επιχειρείται στο μυαλό μας είναι: "πλούσιος δεν είσαι με όσα έχεις, αλλά με όσα δίνεις στον Άλλο".
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
parafernalia
Περιβόητο μέλος
Ο Νίκος αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Προγραμματιστής/τρια και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 4,889 μηνύματα.
07-03-14
12:03
Η βασιλική υπεροχή στο συλλογικό μας ασυνείδητο, μόνο με θεϊκή νουθεσία, πράγματι, ελέγχεται!
Υπάρχει συλλογικό ασυνείδητο; Δεν θα εξαφάνιζε στην άβυσσό του κάθε πρόσωπο; Δεν θα παραβίαζε κάθε έννοια ελευθερίας;
Το σούπερ-ον με τη "θεοειδή" ιδιότητα, αν υπάρχει - σύμφωνα με το οντολογικό επιχείρημα του Γκοντέλ - δεν νουθετεί, ούτε ελέγχει. Γιατί αν το κάνει, χάνει την αυτή ιδιότητά του.
Μήπως βάζει άλλα "σούπερ-όντα" να κάνουν τη "βρώμικη" δουλειά; Τότε σε τι θα διαφέρανε αυτοί οι "άγγελοι" απ' τα κτήνη; Αν όντως έτσι λειτουργεί η θεία σοφία γιατί ο Εώσφορος να είναι κακός ή ο αιμοδιψής Δράκουλας εχθρός των ανθρώπων;
Η απάντηση στο αρχέγονο ένστικτο της υπεροχής βρίσκεται στη ρίζα της Αγνωσίας: Κανείς να μην νουθετεί κανέναν. Η επιστροφή στην Πηγή δεν θα έρθει ποτέ μέσα απ' το σκαρφάλωμα του Δέντρου της Γνώσης.
Η Συνειδητότητα δεν είναι απόρροια Γνώσης. Έρχεται με τη Θέληση για κίνηση, για εξέλιξη, βιώνεται φαντασιακά, διαισθητικά, νοερά και ίσως - για τους τυχερούς - δημιουργεί μια νέα πραγματικότητα. Απλώνεις τη Χριστότητά σου στο γίγνεσθαι, κινείς το Πνεύμα σου, διευρύνεις την Ψυχή σου.
Οι σκεπτικιστές δεν κινούνται προς τα Άνω, αλλά μαζεύονται στα του οίκου τους. Μπορείς όμως να είσαι ήρεμος και ανήσυχος ταυτόχρονα. Να έχεις εσωτερική αρμονία και δίψα για αλλαγή, για περισσότερο Φως.
Έρχεται ο Ρουσσώ να μας πει: "αναρχία, αδιάκοπος αγώνας για τη χειραφέτηση του ανθρώπου από κάθε εξωτερικό προσδιορισμό". Ο Θεός είναι αναρχικός όταν μας ζητάει να μην λατρεύουμε είδωλα.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.