~Melania~
Περιβόητο μέλος
Η Insomnia ♥ αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Στρατιωτικός και μας γράφει απο Πάτρα (Αχαΐα). Έχει γράψει 5,354 μηνύματα.
05-09-13
11:08
Μιας και το τόπικ έχει ξεχαστεί, ας το επαναφέρω με μια πρόσφατη...γκάφα μου .
Ήμασταν σε μια καφετέρια με 25 άτομα (είχαμε reunion από την κατασκήνωση ) και κάποια στιγμή ήρθε ένας φίλος μου. Ω,χαρές εγώ,''κάτσε εδώ κοντά μου'', κάθεται το παιδί κι αρχίζουμε να μιλάμε. Κάποια στιγμή φέραμε στην κουβέντα τα κινητά και μου λέει αυτός:
-Θέλω να πάρω καινούριο κινητό, το δικό μου έχει αρχίσει να χαλάει.
-Μα τι έχει; τον ρωτάω εγώ, του λέω λοιπόν να μου το δώσει. Μου το δίνει ο φίλος μου, το κοιτάω, μια απλή συσκευή ήταν,τίποτα το υπερσύγχρονο, αλλά επειδή εγώ έχω αφής, έχω ξεχάσει να χρησιμοποιώ τα άλλα με τα πλήκτρα, οπότε έψαχνα τρόπο να το ανοίξω. Πάνω που το ανοίγω, πάω να πατήσω ένα άλλο πλήκτρο και εμφανίζεται στην οθόνη:
Φρικάρω εγώ, του λέω: ''Ααααα, καταλάθος το σήκωσα!!!'', γελάει ο φίλος μου και μετά εγώ να έχω κοκκινίσει ολόκληρη, καθώς τον άκουγα που μίλαγε με τον...πατέρα του. Μετά του είπα να ζητήσει συγνώμη εκ μέρους μου .Φανταστείτε πώς ένιωσε ο άνθρωπος .
Ήμασταν σε μια καφετέρια με 25 άτομα (είχαμε reunion από την κατασκήνωση ) και κάποια στιγμή ήρθε ένας φίλος μου. Ω,χαρές εγώ,''κάτσε εδώ κοντά μου'', κάθεται το παιδί κι αρχίζουμε να μιλάμε. Κάποια στιγμή φέραμε στην κουβέντα τα κινητά και μου λέει αυτός:
-Θέλω να πάρω καινούριο κινητό, το δικό μου έχει αρχίσει να χαλάει.
-Μα τι έχει; τον ρωτάω εγώ, του λέω λοιπόν να μου το δώσει. Μου το δίνει ο φίλος μου, το κοιτάω, μια απλή συσκευή ήταν,τίποτα το υπερσύγχρονο, αλλά επειδή εγώ έχω αφής, έχω ξεχάσει να χρησιμοποιώ τα άλλα με τα πλήκτρα, οπότε έψαχνα τρόπο να το ανοίξω. Πάνω που το ανοίγω, πάω να πατήσω ένα άλλο πλήκτρο και εμφανίζεται στην οθόνη:
Κι εγώ ανύποπτη φωνάζω στον φίλο μου: ''Ωχ, ένα <<τέρας>> σε καλεί!''. Ξαφνικά έντρομη, συνειδητοποιώ δύο πράγματα: 1ον, ότι το ''τέρας'' δεν είναι άλλος από τον πατέρα του και 2ον, ότι έχω σηκώσει το τηλέφωνο και τόσην ώρα ο άνθρωπος με άκουγε!!!Εισερχόμενη κλήση: Τέρας
Φρικάρω εγώ, του λέω: ''Ααααα, καταλάθος το σήκωσα!!!'', γελάει ο φίλος μου και μετά εγώ να έχω κοκκινίσει ολόκληρη, καθώς τον άκουγα που μίλαγε με τον...πατέρα του. Μετά του είπα να ζητήσει συγνώμη εκ μέρους μου .Φανταστείτε πώς ένιωσε ο άνθρωπος .
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
~Melania~
Περιβόητο μέλος
Η Insomnia ♥ αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Στρατιωτικός και μας γράφει απο Πάτρα (Αχαΐα). Έχει γράψει 5,354 μηνύματα.
28-03-13
21:26
Λοιπόν, όχι ακριβώς ρεζιλίκι, αλλά είχε πολύ πλάκα
Σήμερα πήγα φουριόζα στο φροντιστήριο. Είχα πάρα πολλά νεύρα από κάτι που είχα μάθει. Είχα εκνευριστεί πάρα πολύ. Μπαίνω μέσα τέλος πάντων, ε και οι φίλοι μου προσπαθούσαν να με κάνουν να γελάσω Κάποια στιγμή χτύπησε το κουδούνι και χωρίστηκα από τους συμμαθητές μου γιατί αρχαία κάνω μόνη μου και οι υπόλοιποι κάνουν χημεία εκείνη την ώρα. Με φωνάζει η καθηγήτρια στην αίθουσα, και μόλις με είδε, κατάλαβε ότι κάτι δεν πήγαινε καλά. Με ρώτησε τι είχα, κάθομαι εγώ βαρύθυμη στην καρέκλα, κι αρχίζω να λέω... και να μην σταματάω! Ανοίγω την τσάντα παράλληλα, βγάζω το βιβλίο και μίλαγα έντονα μην προσέχοντας τι κάνω. Κάποια στιγμή άνοιξα απότομα το βιβλίο και το κοίταξα και συνέχισα να μιλάω. Ξαφνικά, ψύχραιμη η καθηγήτρια μου, μου λέει:
<<Εντάξει τώρα, άνοιξε σε παρακαλώ και το σωστό βιβλίο.>>
Κοιτάω και τι να δω; Είχα ανοίξει πάνω στα νεύρα μου την φυσική και δεν το είχα πάρει χαμπάρι Είχα ανοίξει σε κάτι αντιστάσεις, κυκλώματα, το είχα κοιτάξει και ξανακοιτάξει και δεν το είχα καταλάβει
Σήμερα πήγα φουριόζα στο φροντιστήριο. Είχα πάρα πολλά νεύρα από κάτι που είχα μάθει. Είχα εκνευριστεί πάρα πολύ. Μπαίνω μέσα τέλος πάντων, ε και οι φίλοι μου προσπαθούσαν να με κάνουν να γελάσω Κάποια στιγμή χτύπησε το κουδούνι και χωρίστηκα από τους συμμαθητές μου γιατί αρχαία κάνω μόνη μου και οι υπόλοιποι κάνουν χημεία εκείνη την ώρα. Με φωνάζει η καθηγήτρια στην αίθουσα, και μόλις με είδε, κατάλαβε ότι κάτι δεν πήγαινε καλά. Με ρώτησε τι είχα, κάθομαι εγώ βαρύθυμη στην καρέκλα, κι αρχίζω να λέω... και να μην σταματάω! Ανοίγω την τσάντα παράλληλα, βγάζω το βιβλίο και μίλαγα έντονα μην προσέχοντας τι κάνω. Κάποια στιγμή άνοιξα απότομα το βιβλίο και το κοίταξα και συνέχισα να μιλάω. Ξαφνικά, ψύχραιμη η καθηγήτρια μου, μου λέει:
<<Εντάξει τώρα, άνοιξε σε παρακαλώ και το σωστό βιβλίο.>>
Κοιτάω και τι να δω; Είχα ανοίξει πάνω στα νεύρα μου την φυσική και δεν το είχα πάρει χαμπάρι Είχα ανοίξει σε κάτι αντιστάσεις, κυκλώματα, το είχα κοιτάξει και ξανακοιτάξει και δεν το είχα καταλάβει
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
~Melania~
Περιβόητο μέλος
Η Insomnia ♥ αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Στρατιωτικός και μας γράφει απο Πάτρα (Αχαΐα). Έχει γράψει 5,354 μηνύματα.
23-03-13
16:51
Φρέσκο φρέσκο γεγονός :
Είχα πάει να πάρω την μικρή αδελφούλα μου από το κατηχητικό -μιλάμε για κοριτσάκι 6 χρονών. Περίμενα, που λέτε, απέξω μαζί με πολλούς άλλους γονείς και -πως μου 'ρθε;- είχα φορέσει γυαλιά ηλίου. Κάποια στιγμή, βγαίνει η μικρή από το κατηχητικό μαζί με τα άλλα παιδάκια, πιασμένη αγκαζέ με την φιλενάδα της. Την φωνάζω με το όνομα της κι αυτή ίσα που με κοίταξε απορημένη, και συνέχισε αμέριμνη τον δρόμο της προς την αντίθετη κατεύθυνση, μαζί με την φίλη της. Με κοίταζαν, εν τω μεταξύ, όλοι οι γονείς πολύ περίεργα. Ντροπιασμένη εγώ, την ξαναφώναξα κι αυτή μου έριξε μια γρήγορη ματιά και συνέχισε τον δρόμο της. Τώρα όλοι με κοίταζαν κι εγώ τρομαγμένη, πάω, την πιάνω από το χέρι και ξαναλέω το όνομα της.Αυτή, με κοίταξε απορημένη και μπερδεμένη ώσπου ξαφνικά κατάλαβε ποια είμαι (?!). Τότε συνειδητοποίησα ότι το παιδάκι με είχε μπερδέψει γιατί φόραγα γυαλιά ηλίου . Την παίρνω από το χεράκι λοιπόν, και φύγαμε, έχοντας τραβήξει πάνω μας όλα τα φώτα
[Μετά μου έλεγε η μικρή αθώα εντελώς:
-Κι εγώ έλεγα μέσα μου <<Ποιά είναι αυτή που με φωνάζει με το όνομα μου; Η γιαγιά δεν είναι ποιος είναι; Ήταν περίεργο. Δεν ήξερα ποια ήσουν.]
Χριστέ μου Τι άλλο θα πάθω!
Είχα πάει να πάρω την μικρή αδελφούλα μου από το κατηχητικό -μιλάμε για κοριτσάκι 6 χρονών. Περίμενα, που λέτε, απέξω μαζί με πολλούς άλλους γονείς και -πως μου 'ρθε;- είχα φορέσει γυαλιά ηλίου. Κάποια στιγμή, βγαίνει η μικρή από το κατηχητικό μαζί με τα άλλα παιδάκια, πιασμένη αγκαζέ με την φιλενάδα της. Την φωνάζω με το όνομα της κι αυτή ίσα που με κοίταξε απορημένη, και συνέχισε αμέριμνη τον δρόμο της προς την αντίθετη κατεύθυνση, μαζί με την φίλη της. Με κοίταζαν, εν τω μεταξύ, όλοι οι γονείς πολύ περίεργα. Ντροπιασμένη εγώ, την ξαναφώναξα κι αυτή μου έριξε μια γρήγορη ματιά και συνέχισε τον δρόμο της. Τώρα όλοι με κοίταζαν κι εγώ τρομαγμένη, πάω, την πιάνω από το χέρι και ξαναλέω το όνομα της.Αυτή, με κοίταξε απορημένη και μπερδεμένη ώσπου ξαφνικά κατάλαβε ποια είμαι (?!). Τότε συνειδητοποίησα ότι το παιδάκι με είχε μπερδέψει γιατί φόραγα γυαλιά ηλίου . Την παίρνω από το χεράκι λοιπόν, και φύγαμε, έχοντας τραβήξει πάνω μας όλα τα φώτα
[Μετά μου έλεγε η μικρή αθώα εντελώς:
-Κι εγώ έλεγα μέσα μου <<Ποιά είναι αυτή που με φωνάζει με το όνομα μου; Η γιαγιά δεν είναι ποιος είναι; Ήταν περίεργο. Δεν ήξερα ποια ήσουν.]
Χριστέ μου Τι άλλο θα πάθω!
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
~Melania~
Περιβόητο μέλος
Η Insomnia ♥ αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Στρατιωτικός και μας γράφει απο Πάτρα (Αχαΐα). Έχει γράψει 5,354 μηνύματα.
15-01-13
20:18
Εγώ να μιλάω με την κολλητή μου στο διάλειμμα για έναν φίλο μας.
Εγώ: -... ναι ,θέλω να μου πεις την αλήθεια,πώς θα του το πούμε μετά;
Μιλάγαμε αρκετή ώρα με την κοπέλαα... Ξαφνικά, πετάγεται ο λεγάμενος από το πουθενά μπροστά μου
-Να πείτε ποιανού,τι;;;;;
Κι εγώ, απορροφημένη καθώς ήμουν, δεν τον είχα προσέξει, και μόλις πετάγεται, γουρλώνω τα μάτια και αρχίζω να ουρλιάζωωωωω.... με όλη μου τη δύναμη και για ώρα...!
Ο απόλυτος τρόμος ζωγραφισμένος στα μάτια μου... Ο.Ο
Το παιδί έσκασε στα γέλια και από τότε με κορόιδευε για αιώνες
Εγώ: -... ναι ,θέλω να μου πεις την αλήθεια,πώς θα του το πούμε μετά;
Μιλάγαμε αρκετή ώρα με την κοπέλαα... Ξαφνικά, πετάγεται ο λεγάμενος από το πουθενά μπροστά μου
-Να πείτε ποιανού,τι;;;;;
Κι εγώ, απορροφημένη καθώς ήμουν, δεν τον είχα προσέξει, και μόλις πετάγεται, γουρλώνω τα μάτια και αρχίζω να ουρλιάζωωωωω.... με όλη μου τη δύναμη και για ώρα...!
Ο απόλυτος τρόμος ζωγραφισμένος στα μάτια μου... Ο.Ο
Το παιδί έσκασε στα γέλια και από τότε με κορόιδευε για αιώνες
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
~Melania~
Περιβόητο μέλος
Η Insomnia ♥ αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Στρατιωτικός και μας γράφει απο Πάτρα (Αχαΐα). Έχει γράψει 5,354 μηνύματα.
13-01-13
11:15
Άλλο γεγονός τις προάλλες:
Ήμουν στο λεωφορείο με τις κολλητές μου και γυρνάγαμε στα σπίτια μας από το σχολείο.Μόλις φτάνουν στην στάση τους, με χαιρετάνε και πάνε να κατέβουν, αλλά ο οδηγός ξεκίνησε. Του φωνάζουν αν μπορούσε να σταματήσει γιατί δεν πρόλαβαν να κατέβουν κι αυτός γυρνάει και τους φωνάζει:
-<<Εσείς φταίτε, που αργήσατε να κατεβείτε.Σιγά μην περιμένω εγώ τις αφεντιές σας να κατέβουν όποτε θέλουν. Να μην μιλάγατε και να κατεβένατε. Άντε και να έχετε το νου σας μικρά.>>
Τι να πούμε κι εμείς ησυχάσαμε, είχαν ψιλοπάθει σοκ τα κορίτσια, μας κοίταζε και όλο το λεωφορείο.Γέλαγε η μια,η άλλη σοβαρή. Εκεί που μιλούσαμε με την μια και της είπα να κατεβούν στο σπίτι μου και να τις πάρουν από εκεί, σταματάει το λεωφορείο και κατεβαίνει η άλλη! Η άλλη μου μίλαγε ακόμα δεν είχα πάρει χαμπάρι.Της φωνάζω: ''Η Ραφαέλα κατέβηκε". Φρικάρει αυτή, σηκώνεται, και την βλέπει κάτω που της φώναζε: ''Τι κάνει; Κατέβα'', αλλά ο οδηγός είχα ξεκινήσει...!!!! Μας πιάνουν νευρικά γέλια, όλο το λεωφορείο να μας κοιτάει και να κρυφογελάει. Την παίρνει τηλ. την Ραφαέλα και να της λέει: ''Τι έκανες γιατί κατέβηκες'' και να γελάααει...Δεν έχω ξανανιώσει πιο ντροπιασμένη στη ζωή μου Αλλά είχε τόση φάση εκείνη τη στιγμή, που δεν μπορούσα κι εγώ να σταματήσω να γελάω!! Τελικά η φίλη μου κατέβηκε στη στάση μου και την πήραν από το σπίτι μου
Ήμουν στο λεωφορείο με τις κολλητές μου και γυρνάγαμε στα σπίτια μας από το σχολείο.Μόλις φτάνουν στην στάση τους, με χαιρετάνε και πάνε να κατέβουν, αλλά ο οδηγός ξεκίνησε. Του φωνάζουν αν μπορούσε να σταματήσει γιατί δεν πρόλαβαν να κατέβουν κι αυτός γυρνάει και τους φωνάζει:
-<<Εσείς φταίτε, που αργήσατε να κατεβείτε.Σιγά μην περιμένω εγώ τις αφεντιές σας να κατέβουν όποτε θέλουν. Να μην μιλάγατε και να κατεβένατε. Άντε και να έχετε το νου σας μικρά.>>
Τι να πούμε κι εμείς ησυχάσαμε, είχαν ψιλοπάθει σοκ τα κορίτσια, μας κοίταζε και όλο το λεωφορείο.Γέλαγε η μια,η άλλη σοβαρή. Εκεί που μιλούσαμε με την μια και της είπα να κατεβούν στο σπίτι μου και να τις πάρουν από εκεί, σταματάει το λεωφορείο και κατεβαίνει η άλλη! Η άλλη μου μίλαγε ακόμα δεν είχα πάρει χαμπάρι.Της φωνάζω: ''Η Ραφαέλα κατέβηκε". Φρικάρει αυτή, σηκώνεται, και την βλέπει κάτω που της φώναζε: ''Τι κάνει; Κατέβα'', αλλά ο οδηγός είχα ξεκινήσει...!!!! Μας πιάνουν νευρικά γέλια, όλο το λεωφορείο να μας κοιτάει και να κρυφογελάει. Την παίρνει τηλ. την Ραφαέλα και να της λέει: ''Τι έκανες γιατί κατέβηκες'' και να γελάααει...Δεν έχω ξανανιώσει πιο ντροπιασμένη στη ζωή μου Αλλά είχε τόση φάση εκείνη τη στιγμή, που δεν μπορούσα κι εγώ να σταματήσω να γελάω!! Τελικά η φίλη μου κατέβηκε στη στάση μου και την πήραν από το σπίτι μου
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
~Melania~
Περιβόητο μέλος
Η Insomnia ♥ αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Στρατιωτικός και μας γράφει απο Πάτρα (Αχαΐα). Έχει γράψει 5,354 μηνύματα.
11-01-13
21:34
Ένα τραγικό συμβάν προχτές
Ήμουν με τις φίλες μου στο διάλειμμα και μιλάγαμε. Ήμασταν 5. Και εκεί που συζητούσαμε, περνάει από πίσω το παιδί που μου αρέσει Τον κοιτάω, με κοιτάει, προχωράει και μπαίνει μες στο κτίριο. Λέει μια φίλη μου ''Αααα κάθεται μπροστά από το πίνακα ανακοινώσεων! Θα πάω εγώ με την άλλη κοπέλα εκεί και έλα κι εσύ μετά! ''.''Εντάξει'' λέω κι εγώ. Που να φανταζόμουν την συνέχειααα
Προχωράνε μπροστά και πλησιάζουν σιγά σιγά εκεί που στεκόταν και μόλις μπαίνω κι εγώ στο κτίριο, με φωνάζει η μία με το όνομα μου και λέει αρκετά δυνατά:
<<Έλα εδώ, έχει κάτι που μας ενδιαφέρει!!!>>
Πλησιάζω κι εγώ, και αρχίζουμε να παρατηρούμε εκείνη την ανακοίνωση. Μας κοίταξαν λίγο περίεργα τα παιδιά που την διάβαζαν, αλλά συνέχισαν την ανάγνωση. Μόλις την κοιτάμε καλά καλά, βλέπουμε ότι αφορούσε την Γ΄Λυκείου και έλεγε κάτι για στρατοδικεία.. (???) Ακαταλαβίστικα
Μόλις συνειδητοποιούμε την βλακεία μας σκάμε στα γέλια, και προχωράμε σε μια άλλη ανακοίνωση πιο κει,(που ευτυχώς αφορούσε την Α' Λυκείου)όπου και λιώσαμε στο γέλιο!!
Σχεδόν δάκρυσα όσο σκεφτόμουν το ρεζιλίκι μας !
Ήμουν με τις φίλες μου στο διάλειμμα και μιλάγαμε. Ήμασταν 5. Και εκεί που συζητούσαμε, περνάει από πίσω το παιδί που μου αρέσει Τον κοιτάω, με κοιτάει, προχωράει και μπαίνει μες στο κτίριο. Λέει μια φίλη μου ''Αααα κάθεται μπροστά από το πίνακα ανακοινώσεων! Θα πάω εγώ με την άλλη κοπέλα εκεί και έλα κι εσύ μετά! ''.''Εντάξει'' λέω κι εγώ. Που να φανταζόμουν την συνέχειααα
Προχωράνε μπροστά και πλησιάζουν σιγά σιγά εκεί που στεκόταν και μόλις μπαίνω κι εγώ στο κτίριο, με φωνάζει η μία με το όνομα μου και λέει αρκετά δυνατά:
<<Έλα εδώ, έχει κάτι που μας ενδιαφέρει!!!>>
Πλησιάζω κι εγώ, και αρχίζουμε να παρατηρούμε εκείνη την ανακοίνωση. Μας κοίταξαν λίγο περίεργα τα παιδιά που την διάβαζαν, αλλά συνέχισαν την ανάγνωση. Μόλις την κοιτάμε καλά καλά, βλέπουμε ότι αφορούσε την Γ΄Λυκείου και έλεγε κάτι για στρατοδικεία.. (???) Ακαταλαβίστικα
Μόλις συνειδητοποιούμε την βλακεία μας σκάμε στα γέλια, και προχωράμε σε μια άλλη ανακοίνωση πιο κει,(που ευτυχώς αφορούσε την Α' Λυκείου)όπου και λιώσαμε στο γέλιο!!
Σχεδόν δάκρυσα όσο σκεφτόμουν το ρεζιλίκι μας !
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.