Ψαραδέλλη
Διάσημο μέλος
Η Ψαραδέλλη αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 2,030 μηνύματα.
24-01-13
16:18
Εγώ είχα θίξει αυτό το θέμα της σύγκρουσης στο νήμα "Αρνητικά στοιχεία του χαρακτήρα μας και αν μπορούν να αλλάξουν" γιατί το θεωρώ αρνητικό στοιχείο της προσωπικότητάς μου και προσπαθώ να το περιορίσω. Δηλαδή, το γεγονός ότι εμπλέκομαι συχνά σε συγκρούσεις (ή έτσι ερμηνεύεται από τους άλλους) δεν είναι κάτι για το οποίο αισθάνομαι υπερήφανη.
Προσπαθώ να το μαζέψω αλλά δεν νομίζω ότι θα απαλλαγώ ποτέ τελείως από αυτόν το δαίμονα.
Συνεπώς ο πρώτος που έρχομαι σε σύγκρουση είναι ο ίδιος μου ο εαυτός που όπως έχω ξαναπεί είναι πολύ δύσκολο να τον νικήσω.
Αυτό που έχω καταλάβει είναι ότι η έννοια της σύγκρουσης δε συνάδει με την έννοια της ηρεμίας. Πολλές φορές η δεύτερη θυσιάζεται στο βωμό της πρώτης. Και για αυτό το λόγο επιλέγω αρκετά συχνά τώρα τελευταία να μην τη θυσιάζω για λόγους που δεν αξίζουν. Έτσι επιλέγω την αδιαφορία. Εξάλλου αν το δίκιο είναι με το μέρος σου νομοτελειακά κάποια στιγμή θα έρθει να σε βρει από μόνο του χωρίς να χρειαστεί να το διεκδικήσεις.
Μου αρέσουν και σχεδόν ζηλεύω τα άτομα που είναι ήπιων τόνων και μεταδίδουν μια ηρεμία αποφεύγοντας τις συγκρούσεις. Θεωρώ πολύ πρόστυχο, όμως, όταν τα άτομα αυτά κρύβονται πίσω από αυτό το φιλήσυχο προσωπείο και περιμένουν από άλλους να εκτεθούν και να βγάλουν το φίδι από την τρύπα για να μην υποστούν καμιά συνέπεια οι ίδιοι.
Είναι αυτό που λέει η γνωστή παροιμία "Δίπλα στο βασιλικό ποτίζεται και η γλάστρα".
Και επειδή έχω πάρει γραμμή ότι πολλοί λειτουργούν έτσι στηριζόμενοι στις πλάτες άλλων... ένας άλλος λόγος, λοιπόν, που προσπαθώ να αποφεύγω τις συγκρούσεις είναι ότι δεν γουστάρω να είμαι ο μπροστάρης κανενός.
Προσπαθώ να το μαζέψω αλλά δεν νομίζω ότι θα απαλλαγώ ποτέ τελείως από αυτόν το δαίμονα.
Συνεπώς ο πρώτος που έρχομαι σε σύγκρουση είναι ο ίδιος μου ο εαυτός που όπως έχω ξαναπεί είναι πολύ δύσκολο να τον νικήσω.
Αυτό που έχω καταλάβει είναι ότι η έννοια της σύγκρουσης δε συνάδει με την έννοια της ηρεμίας. Πολλές φορές η δεύτερη θυσιάζεται στο βωμό της πρώτης. Και για αυτό το λόγο επιλέγω αρκετά συχνά τώρα τελευταία να μην τη θυσιάζω για λόγους που δεν αξίζουν. Έτσι επιλέγω την αδιαφορία. Εξάλλου αν το δίκιο είναι με το μέρος σου νομοτελειακά κάποια στιγμή θα έρθει να σε βρει από μόνο του χωρίς να χρειαστεί να το διεκδικήσεις.
Μου αρέσουν και σχεδόν ζηλεύω τα άτομα που είναι ήπιων τόνων και μεταδίδουν μια ηρεμία αποφεύγοντας τις συγκρούσεις. Θεωρώ πολύ πρόστυχο, όμως, όταν τα άτομα αυτά κρύβονται πίσω από αυτό το φιλήσυχο προσωπείο και περιμένουν από άλλους να εκτεθούν και να βγάλουν το φίδι από την τρύπα για να μην υποστούν καμιά συνέπεια οι ίδιοι.
Είναι αυτό που λέει η γνωστή παροιμία "Δίπλα στο βασιλικό ποτίζεται και η γλάστρα".
Και επειδή έχω πάρει γραμμή ότι πολλοί λειτουργούν έτσι στηριζόμενοι στις πλάτες άλλων... ένας άλλος λόγος, λοιπόν, που προσπαθώ να αποφεύγω τις συγκρούσεις είναι ότι δεν γουστάρω να είμαι ο μπροστάρης κανενός.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.