28-01-13
11:51
Υ.Γ. Ἄλλωστε καὶ τὸ νὰ διδάξουν οἱ γονεῖς στὰ παιδιὰ τὴ θρησκευτικὴ ἀδιαφορία, κι αὐτὸ ἕνα εἶδος διδασκαλίας εἶναι.
Δεν το κατάλαβα αυτό. Δηλαδή οι γονείς είναι υποχρεωμένοι να διδάξουν στα παιδιά θέματα επί παντός επιστητού; Εμένα πάντως δε μου μίλησαν ποτέ ούτε για θρησκεία, ούτε για πολιτική, ούτε για κοινωνικά θέματα γενικότερα. Αυτές τις συζητήσεις τις κάνεις με συνομιλήκους σου και αν σε ενδιαφέρει κάτι το ψάχνεις ο ίδιος. Δε θεωρώ οτι θα ήμουν πιο θρήσκα αν η μάνα μου με έτρεχε στην Εκκλησία κάθε τρεις και λίγο ή οτι θα ενδιαφερόμουν για τα πολιτικά αν κάναμε τέτοιες συζητήσεις συνέχεια στο σπίτι. Αυτά που με ενδιαφέρουν κι αυτά που δε με ενδιαφέρουν τα επέλεξα μόνη μου, όπως θα έπρεπε να κάνει και ο κάθε ενήλικας. Η θρησκεία όπως τη βλέπω εγώ κι όπως πιθανόν να ήθελε ο Χριστός να είναι, δεν είναι κάτι που πρέπει οπωσδήποτε να ακολουθήσεις όπως πχ θα επιλέξεις κόμμα ή αθλητική ομάδα ή γεύση παγωτού. Είναι κάτι που βγαίνει από μέσα σου, η αναζήτηση, η ανάγκη να πιστεύεις κάπου, να κρατηθείς από κάπου. Κάποιοι αυτήν την ανάγκη την καλύπτουν στη θρησκεία, κάποιοι άλλοι ίσως στην επιστήμη, κάποιοι στις αθλητικές ομάδες, στη φιλοσοφία κλπ κλπ. Το παιδί μας δεν είναι κομπιούτερ μας που θα του ενσωματώσουμε όλες μας τις απόψεις και θα γεμίσουμε έτσι το μυαλό του. Ερεθίσματα πρέπει να του δίνουμε για σκέψη, χωρίς όμως να το κατευθύνουμε προς αυτό που θα μας άρεσε.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
04-12-12
21:47
Το παιδί μου θα επιλέξει μόνο του τις θρησκευτικές και πολιτικές του πεποιθήσεις, μεγαλώνοντας.
Αρκεί μη μου βγει χρυσαυγίτης
(οφ τόπικ) Παλιά οι γονείς φοβόντουσαν μην τους βγει το παιδί γκέυ, τώρα μην τους βγει χρυσαυγίτης. Να το πω πρόοδο ή κάποια τραγική ειρωνεία;
(ον τόπικ) Θα του μιλήσω για τη θρησκεία μόνο κατόπιν αίτησής του. Θα πω οτι υπάρχουν οι τάδε θρησκείες ανά τον κόσμο, οτι η κάθε μια πιστεύει σε κάποιον - κάτι και είναι αυστηρά προσωπικό δεδομένο και απόφασή του να επιλέξει σε ποια θρησκεία θα πιστέψει και αν θα πιστέψει σε κάποια. Θα τον συμβουλεύσω επίσης να μην αφήσει κανέναν να τον επηρεάσει στην απόφασή του ούτε να τον κοροϊδέψει για την απόφασή του.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
15-07-09
19:10
Χωρίς να διαβάσω τις υπόλοιπες απόψεις, μια σκέψη μου είναι οτι η βάπτιση δεν είναι απαραίτητα για να γίνει κάποιος Χριστιανός (εφόσον όλοι μας έχουμε βαπτιστεί, αλλά κάποιοι έχουμε αλλάξει πιστεύω) αλλά για να συστηθεί το παιδί στην κοινωνία, να δοθούν οι ευχές της εκκλησίας και των συγγενών, να γνωριστεί γενικά το παιδί στον κόσμο. Δεν το βρίσκω τόσο τρομερό.
Κατά τα άλλα. Μεγάλωσα σε μια οικογένεια που η θρησκεία δεν έπαιζε σημαντικό ρόλο στη ζωή μας (η γιαγιά καθολική, ο μπαμπάς και ο παππούς αδιάφοροι, μόνο η μαμά κάπως πίστευε και με έσερνε στον Επιτάφιο και στην Ανάσταση - δεν το μετάνιωσα). Ποτέ δε με πιέσανε να πιστέψω ή όχι, να πάω ή όχι στην Εκκλησία, να κάνω προσευχή ή όχι. Ποτέ δε μου είπαν τα δικά τους πιστεύω για να τα ακολουθήσω ή όχι. Κάποιες φορές ένιωσα κατά καιρούς άσχημα απέναντι στα άλλα παιδιά στο σχολείο επειδή ας πούμε δε νήστευα ή δεν πίστευα και ιδιαίτερα, κατόπιν και σαν ενήλικη (φράση που δε θα ξεχάσω, "θα βάλεις γάλα στον καφέ μεγαλοβδομαδιάτικα;" - φρίκη ζωγραφισμένη στο πρόσωπο). Πιστεύω κάπως έτσι θα αφήσω το παιδί μου να επιλέξει χωρίς να του πω τα δικά μου πιστεύω, λέγοντάς του οτι είναι κάποια προσωπική απόφαση και είναι ελεύθερο να κάνει ό,τι θέλει.
Κατά τα άλλα. Μεγάλωσα σε μια οικογένεια που η θρησκεία δεν έπαιζε σημαντικό ρόλο στη ζωή μας (η γιαγιά καθολική, ο μπαμπάς και ο παππούς αδιάφοροι, μόνο η μαμά κάπως πίστευε και με έσερνε στον Επιτάφιο και στην Ανάσταση - δεν το μετάνιωσα). Ποτέ δε με πιέσανε να πιστέψω ή όχι, να πάω ή όχι στην Εκκλησία, να κάνω προσευχή ή όχι. Ποτέ δε μου είπαν τα δικά τους πιστεύω για να τα ακολουθήσω ή όχι. Κάποιες φορές ένιωσα κατά καιρούς άσχημα απέναντι στα άλλα παιδιά στο σχολείο επειδή ας πούμε δε νήστευα ή δεν πίστευα και ιδιαίτερα, κατόπιν και σαν ενήλικη (φράση που δε θα ξεχάσω, "θα βάλεις γάλα στον καφέ μεγαλοβδομαδιάτικα;" - φρίκη ζωγραφισμένη στο πρόσωπο). Πιστεύω κάπως έτσι θα αφήσω το παιδί μου να επιλέξει χωρίς να του πω τα δικά μου πιστεύω, λέγοντάς του οτι είναι κάποια προσωπική απόφαση και είναι ελεύθερο να κάνει ό,τι θέλει.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.