Ψαραδέλλη
Διάσημο μέλος
Η Ψαραδέλλη αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 2,030 μηνύματα.
21-02-13
22:17
@Κριστινέλ αν όντως όπως είπες έχεις μια χειροπιαστή λύση να προσφέρεις αυτό θα ήταν το ιδανικό. Εννοείται αυτό.
Εγώ αναφέρομαι πιο πολύ σε περιπτώσεις που αντικειμενικά δεν μπορείς να βοηθήσεις με κανέναν τρόπο τον άλλον παρά μόνο ψυχολογικά.
Κάτι τέτοιο είχα στο μυαλό μου όταν άνοιξα το θέμα.
Φυσικά παίζουν πολλοί παραγόντες ρόλο σε όλη αυτή τη διαδικασία όπως πχ το πρόσωπο που έχουμε απέναντί μας, τη σχέση του μαζί του, τη φύση του προβλήματος κτλ.
Πάντως αυτό που είπα πιο πάνω
Για αυτό είπα θέλει πολύ μεγάλη προσοχή.
Εγώ αναφέρομαι πιο πολύ σε περιπτώσεις που αντικειμενικά δεν μπορείς να βοηθήσεις με κανέναν τρόπο τον άλλον παρά μόνο ψυχολογικά.
Κάτι τέτοιο είχα στο μυαλό μου όταν άνοιξα το θέμα.
Φυσικά παίζουν πολλοί παραγόντες ρόλο σε όλη αυτή τη διαδικασία όπως πχ το πρόσωπο που έχουμε απέναντί μας, τη σχέση του μαζί του, τη φύση του προβλήματος κτλ.
Πάντως αυτό που είπα πιο πάνω
μου χει τύχει και πραγματικά είχαμε φτάσει στο σημείο να κάνουμε ανταλλαγή ρόλων και αντί να παρηγοριέμαι εγώ...τελικά βρέθηκα να παρηγορώ τον άλλον. Χωρίς πλάκα.Αισθάνθηκα διπλό φορτίο πάνω μου.Επίσης, θεωρώ μέγα σφάλμα για έναν παρηγορητή όταν στην προσπάθειά του να απαλύνει τον πόνο του άλλου κάνει συχνές αναφορές σε προσωπικά του βιώματα πχ κι εμένα μου 'χει τύχει αυτό κτλ γιατί έτσι το θέμα μετατίθεται αλλού και πολλές φορές παραμερίζεται ο παρηγορούμενος. Επιτρέπεται μόνο αν το έχει ανάγκη ο παρηγορούμενος και εκφράσει ο ίδιος την επιθυμία να γίνουν τέτοιου είδους αναφορές, αλλά και σε αυτήν την περίπτωση ο παρηγορητής δεν πρέπει να πλατιάζει και να παραγκωνίζεται το αρχικό πρόβλημα.
Για αυτό είπα θέλει πολύ μεγάλη προσοχή.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Ψαραδέλλη
Διάσημο μέλος
Η Ψαραδέλλη αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 2,030 μηνύματα.
21-02-13
20:26
Γιατί η πρόταση λύσεων είναι λάθος απάντηση? Αμα είναι έτσι, να κάτσω κι εγώ να κλαίω τη μοίρα του και να περιμένουμε μαζί αβοήθητοι το θείο θαύμα.
Σιγά μην κάτσω να του χαϊδέψω τα αφτιά με τα γνωστά κλισέ "πωπω τι έπαθες, αλί και τρισαλί, ωιμέ, συμφορά σου". Η παρηγοριά μου πάντα εστιάζει στην εύρεση λύσης και αμα θέλουν ας με ακούσουν. Αν δεν θέλουν να αντιμετωπίσουν την κατάσταση αλλά ζητάνε απλά κάποιον να τους εφοδιάζει με χαρτομάντιλα, ας πάνε αλλού.
Μη βιάζεσαι Κριστινέλ.
Η ενεργητική ακρόαση εφαρμόζεται κατά περίπτωση.
Δεν ενδείκνυνεται πάντα φυσικά.
Εκεί, όμως, όπου μπορείς να την εφαρμόσεις μπορεί να κάνει θαύματα.
Δοκίμασέ το κι εσύ μια φορά για να το διαπιστώσεις.
Δοκίμασέ το με το φίλο σου ή με κάποιο άλλο κοντινό σου πρόσωπο που θα έρθει να σου "γκρινιάξει" για κάτι.
Έτσι για να δεις πώς είναι.
Δεν είναι απαραίτητο να είναι κάποιο τεράστιο πρόβλημα.
Μπορεί να σου φαίνεται γελοία ως μέθοδος αλλά τα αποτελέσματα τις περισσότερες φορές είναι θετικά.
Θέλει, βέβαια, να έχεις και λίγο εμπειρία με αυτά. Αλλιώς μπορεί να αισθανθεί ο άλλος ότι τον δουλεύεις.
Κι εγώ το ψάχνω το θέμα. Μη νομίζεις.
Δεν είμαι ψυχολόγος.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Ψαραδέλλη
Διάσημο μέλος
Η Ψαραδέλλη αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 2,030 μηνύματα.
21-02-13
19:48
Επίσης, θα ήθελα να συμπληρώσω ότι οι στιγμές πόνου που περνάει ένας άνθρωπος κατά τη διάρκεια της ζωής του είναι ιερές και θα πρέπει να αντιμετωπίζονται ευλαβικά από τους γύρω του.
Τελικά δεν ξέρω ποιος πρέπει να δείξει μεγαλύτερη δύναμη ψυχής.
Αυτός που παρηγορεί ή αυτός που παρηγοριέται;
Τελικά δεν ξέρω ποιος πρέπει να δείξει μεγαλύτερη δύναμη ψυχής.
Αυτός που παρηγορεί ή αυτός που παρηγοριέται;
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Ψαραδέλλη
Διάσημο μέλος
Η Ψαραδέλλη αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 2,030 μηνύματα.
21-02-13
19:18
Επίσης ένα άλλο θέμα σε αυτήν την εκτενή συζήτηση που έχουμε ανοίξει είναι το κατά πόσο καλοί παρηγορητές είστε εσείς;
Θεωρώ ότι η προσφορά παρηγοριάς σε κάποιον είναι μια δυνατότητα που δεν την έχουν όλοι.
Πολλοί λένε κάτι απλά για να πουν, ενώ άλλοι με δυο κουβέντες μπορούν να σε βοηθήσουν να "αναπνεύσεις" έστω και για λίγο.
Η θέση του παρηγορητή προυποθέτει πολύ λεπτούς χειρισμούς.
Ένας καλός παρηγορητής πρέπει να είναι σε θέση να προσφέρει την παρηγοριά που ο άλλος έχει ανάγκη να ακούσει εκείνη τη στιγμή. Διαφορετικά τον καθιστά εώς και επικίνδυνο ως προς την επιδείνωση της κατάστασης.
Αν δεν μπορεί να το κάνει αυτό τότε το καλύτερο που έχει να κάνει είναι είτε να σιωπήσει τελείως είτε να εφαρμόσει τη μέθοδο της ενεργητικής ακρόασης. Δηλαδή να ακούει/συζητά με τον παρηγορούμενο καθώς εκφράζει τα συναισθήματά του χωρίς ουσιαστικά να εμπλέκεται και αυτός στην ιστορία. Απλά να αισθάνεται ο παρηγορούμενος ότι τα λεγόμενά του έχουν έναν αποδέκτη ,ότι κάποιος τον καταλαβαίνει (άσχετα αν συμφωνεί ή όχι) και ότι τα αισθήματά του επιβεβαιώνονται και από κάποιο τρίτο πρόσωπο.
Ένα γρήγορο παράδειγμα αυτής της μεθόδου είναι πχ:
-Δεν αντέχω άλλο αυτήν την κατάσταση. Έχουν πέσει όλα τα προβλήματα πάνω μου.
-Χμμμ....Αισθάνεσαι πιεσμένος δηλαδή (σωστή απάντηση)
-Αισθάνεσαι πιεσμένος.... ναι αλλά θα μπορούσες να κάνεις αυτό ή το άλλο (λάθος απάντηση)
Επίσης, θεωρώ μέγα σφάλμα για έναν παρηγορητή όταν στην προσπάθειά του να απαλύνει τον πόνο του άλλου κάνει συχνές αναφορές σε προσωπικά του βιώματα πχ κι εμένα μου 'χει τύχει αυτό κτλ γιατί έτσι το θέμα μετατίθεται αλλού και πολλές φορές παραμερίζεται ο παρηγορούμενος. Επιτρέπεται μόνο αν το έχει ανάγκη ο παρηγορούμενος και εκφράσει ο ίδιος την επιθυμία να γίνουν τέτοιου είδους αναφορές, αλλά και σε αυτήν την περίπτωση ο παρηγορητής δεν πρέπει να πλατιάζει και να παραγκωνίζεται το αρχικό πρόβλημα.
Έχω ακούσει πολλές φορές να λένε: "Μα σε βοήθησα."
Ναι αλλά δεν ήταν η βοήθεια που ζητούσα εκείνη τη στιγμή.
Η βοήθεια που καμιά φορά προσφέρουμε σε κάποιον φίλο/συγγενή θα πρέπει να είναι αυτή που ζητάει και να μην τον αντιμετωπίζουμε ως ιδιότροπο ή εγωιστή αν δεν ικανοποιείται από αυτή που μπορούμε να προσφέρουμε.
Θεωρώ ότι η προσφορά παρηγοριάς σε κάποιον είναι μια δυνατότητα που δεν την έχουν όλοι.
Πολλοί λένε κάτι απλά για να πουν, ενώ άλλοι με δυο κουβέντες μπορούν να σε βοηθήσουν να "αναπνεύσεις" έστω και για λίγο.
Η θέση του παρηγορητή προυποθέτει πολύ λεπτούς χειρισμούς.
Ένας καλός παρηγορητής πρέπει να είναι σε θέση να προσφέρει την παρηγοριά που ο άλλος έχει ανάγκη να ακούσει εκείνη τη στιγμή. Διαφορετικά τον καθιστά εώς και επικίνδυνο ως προς την επιδείνωση της κατάστασης.
Αν δεν μπορεί να το κάνει αυτό τότε το καλύτερο που έχει να κάνει είναι είτε να σιωπήσει τελείως είτε να εφαρμόσει τη μέθοδο της ενεργητικής ακρόασης. Δηλαδή να ακούει/συζητά με τον παρηγορούμενο καθώς εκφράζει τα συναισθήματά του χωρίς ουσιαστικά να εμπλέκεται και αυτός στην ιστορία. Απλά να αισθάνεται ο παρηγορούμενος ότι τα λεγόμενά του έχουν έναν αποδέκτη ,ότι κάποιος τον καταλαβαίνει (άσχετα αν συμφωνεί ή όχι) και ότι τα αισθήματά του επιβεβαιώνονται και από κάποιο τρίτο πρόσωπο.
Ένα γρήγορο παράδειγμα αυτής της μεθόδου είναι πχ:
-Δεν αντέχω άλλο αυτήν την κατάσταση. Έχουν πέσει όλα τα προβλήματα πάνω μου.
-Χμμμ....Αισθάνεσαι πιεσμένος δηλαδή (σωστή απάντηση)
-Αισθάνεσαι πιεσμένος.... ναι αλλά θα μπορούσες να κάνεις αυτό ή το άλλο (λάθος απάντηση)
Επίσης, θεωρώ μέγα σφάλμα για έναν παρηγορητή όταν στην προσπάθειά του να απαλύνει τον πόνο του άλλου κάνει συχνές αναφορές σε προσωπικά του βιώματα πχ κι εμένα μου 'χει τύχει αυτό κτλ γιατί έτσι το θέμα μετατίθεται αλλού και πολλές φορές παραμερίζεται ο παρηγορούμενος. Επιτρέπεται μόνο αν το έχει ανάγκη ο παρηγορούμενος και εκφράσει ο ίδιος την επιθυμία να γίνουν τέτοιου είδους αναφορές, αλλά και σε αυτήν την περίπτωση ο παρηγορητής δεν πρέπει να πλατιάζει και να παραγκωνίζεται το αρχικό πρόβλημα.
Έχω ακούσει πολλές φορές να λένε: "Μα σε βοήθησα."
Ναι αλλά δεν ήταν η βοήθεια που ζητούσα εκείνη τη στιγμή.
Η βοήθεια που καμιά φορά προσφέρουμε σε κάποιον φίλο/συγγενή θα πρέπει να είναι αυτή που ζητάει και να μην τον αντιμετωπίζουμε ως ιδιότροπο ή εγωιστή αν δεν ικανοποιείται από αυτή που μπορούμε να προσφέρουμε.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Ψαραδέλλη
Διάσημο μέλος
Η Ψαραδέλλη αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 2,030 μηνύματα.
20-02-13
16:36
Σας τυχαίνει ένα πρόβλημα ψιλοάλυτο.
Πέφτουν όλοι να σας παρηγορήσουν.
Πόσο πιάνουν τα λόγια τους;
Σε εμένα καθόλου, αν και εκτιμώ τις καλές τους προθέσεις.
Κατά τη γνώμη μου υπάρχουν δύο τρόποι αντιμετώπισης.
Τερζής style ~ Άφησέ με μόνο/η
Καρράς style ~ Έλα φίλε και πες μου δυο λόγια απλά
Εσείς πόσο απαρηγόρητοι είστε;
Πέφτουν όλοι να σας παρηγορήσουν.
Πόσο πιάνουν τα λόγια τους;
Σε εμένα καθόλου, αν και εκτιμώ τις καλές τους προθέσεις.
Κατά τη γνώμη μου υπάρχουν δύο τρόποι αντιμετώπισης.
Τερζής style ~ Άφησέ με μόνο/η
Καρράς style ~ Έλα φίλε και πες μου δυο λόγια απλά
Εσείς πόσο απαρηγόρητοι είστε;
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.