25-12-07
20:45
Καλοοοοο ! Συμφωνω και επαυξανω !!Δηλαδή όποιος δεν έχει υπηρετήσει στο στρατό δεν δικαιούται να σατιρίζει το οτιδήποτε, μάλλον γιατί δεν γνώρισε από κοντά την πλήρη γελοιότητα και έτσι δεν έχει παραστάσεις, έτσι;
Ενας κι ενας αυτοι που ανεφερες. (δε ξερω τι ηθελε να πει ο Χαρυ Κλυν βεβαια, καθως και το αγγλικο χιουμορ εχει σατυρα, αλλά Χαρυ ειναι αυτος ).Ξεκινάω από το Χάρρυ Κλύνν, ο οποίος κυριάρχησε στην ελληνική σάτιρα κατά τη δεκαετία του '80 και είναι αυτός που έχει πει: "Το χιούμορ είναι αγγλοσαξωνική κατασκευή, στην Ελλάδα έχουμε τη σάτιρα κι εγώ αυτό κάνω". Προχωράω στον Τζιμάκο τον Τρισμέγιστο και τον αμετανόητο ("στης βουλής τα έδρανα, αχ κι εγώ να έκλανα", "αν καταφέρει και μπει στο κόμμα, θά ΄ναι και πρώτη κι ας είναι σε κώμα"). Ας μην ξεχάσω και τον ατελείωτο Πουλικάκο. Ο Μητσικώστας είναι ίσως ο πιο ταλαντούχος απ' όλους τους σατιρικούς του καιρού μου, το να τον βλέπω ειδικά να παριστάνει το Ζουράρι ήταν η καλύτερή μου. Μου αρέσει επίσης πολύ και το στυλ του φοβερού Θέμου, άσχετα αν οι περισσότεροι από εσάς μάλλον θα διαφωνήσετε. Τον θεωρώ άπαιχτο. Η αείμνηστη κι αξεπέραστη Μαλβίνα, ήταν άλλο ένα διαμάντι του χώρου αυτού. Την παρακολουθούσα με μεγάλη προσοχή (εκείνο το Τάπερμαν έγραψε). Τέλος, ο Λάκης Λαζόπουλος μου αρέσει πάρα πολύ, κυρίως από τους Μήτσους, αλλά και από το θέατρο. Το Αλ Τσαντίρι δεν μου άρεσε πέρισυ καθόλου, ούτε το παρακολουθούσα. Φέτος όμως παίρνει κεφάλια και μου αρέσει πολύ.
Well said !Η σάτιρα αν δεν ενοχλεί είναι ανούσια. Αν δεν είναι ασεβής είναι άκυρη. Αν δεν δαγκώνει είναι εξημερωμένη και βαρετή. Αν είναι αρεστή είναι όργανο του συστήματος και μάλλον αποτελεί γλύψιμο. Αν δεν έχει εχθρούς, σημαίνει ότι δεν κάνει καλά τη δουλειά της, το να τρίψει δηλαδή στη μούρη των βολεμένων και των κατεστημένων τα χάλια τους. Αν δεν είναι ανήθικη, τότε δεν είναι σάτιρα. Και ξέρετε κάτι; Λίγο μ' ενδιαφέρει αν ο Λάκης ήπιε κόκα, αν και πράγματι δεν μου άρεσε όταν το άκουσα, περισσότερο γιατί είδα ότι ασπάζεται τον τρόπο ζωής των χάι και καλά, τους οποίους υποτίθεται ότι χτυπά με το λόγο του. Ας δεχτούμε λοιπόν ότι ο καλλιτέχνης είναι ανακόλουθος, ή αλλιώς ότι έχει το θάρρος ν' αυτοσατιρίζεται. Το ζήτημα είναι να είναι η σάτιρα μεστή, εύστοχη και ασεβής
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
19-12-07
17:19
Εχω δει πολυ λιγο απο αυτο το Αλ Τσαντιρ. Καλα κανει και σχολιαζει και καυτηριαζει, αυτα ποτε δεν ειναι αρκετα. Απλα δε μου φαινεται ο τροπος (ο καλλιτεχνικος) πολυ πειστικος. Σαν να προσπαθει παραπανω απο οσο χρειαζεται, μοιαζει. Και εχει νομιζω και ψευτικα γελια να ακουγονται οποτε λεει (και καλά) αστειο, το οποιο το κανει ακομα πιο γελοιο. Στο θεατρο (Κυριακη των παπουτσιων) ηταν καλυτερος. Και στους Μητσους.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.