Vkey
Επιφανές μέλος
Η Κοινό Μυστικό!!! αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Εκπαιδευτικός. Έχει γράψει 8,253 μηνύματα.
20-12-07
20:08
Να ρωτησω οσους διαφερουν πολυ σε χομπυ,ενδιαφεροντα, τροπους διασκεδασης : πως λυνετε το θεμα του να πατε εξω ; τη μια ειναι αγγαρεια του ενος , την αλλη αγγαρεια του αλλου ;
Βασικά δεν το βλέπω σαν αγγαρεία...
Το βλέπω ότι είμαι έξω με το αγόρι μου (καλά ο ρομαντισμός με έχει βαρέσει κατακέφαλα ) και αυτό μου φτάνει...
Αν εγώ θέλω μπουζούκια μέχρι το πρωί θα βγω μόνη μου με την παρέα μου... Αν αυτός θέλει παρακμιακά μπαράκια θα πάει με την παρέα του και τέλος...
Τουλάχιστον έχουμε ένα κοινό σημείο...τα τσιπουράδικα
Και οκ θα πάμε σε μπαράκι που αρέσει και στους δυο και έχει γίνει το στέκι μας
Για την μουσική, μου επιτρέπει να βάλω ότι θέλω στο αυτοκίνητο αν και όταν θέλει να βάλει τα δικά του δεν έχω πρόβλημα...(και ναι μερικά δεν αντέχω να τα ακούω)
Ταξιδάκια κάνουμε μαζί πλέον...αν και ο δικός μου έχει κάνει και μόνος του...εμένα μου φτάνει που πέρασε καλά...άλλωστε και να ήθελα λόγω δουλειάς δεν θα μπορούσα να τον ακολουθήσω...
Το θέμα χαλάει όταν το βλέπεις σαν αγγαρεία... Είναι αυτό που είπα και πριν... Θέλω, δεν θέλω και να σε καταλαβαίνει ο άλλος χωρίς γκρίνια και υστερίες... Και να τον καταλαβαίνεις
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Vkey
Επιφανές μέλος
Η Κοινό Μυστικό!!! αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Εκπαιδευτικός. Έχει γράψει 8,253 μηνύματα.
20-12-07
17:08
Απλα καλο ειναι να ξερουμε που βαδιζομεν, ναι ;
Στην καταστροφή
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Vkey
Επιφανές μέλος
Η Κοινό Μυστικό!!! αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Εκπαιδευτικός. Έχει γράψει 8,253 μηνύματα.
20-12-07
15:49
Δεν ξέρω αν έλκονται αλλά εγώ είμαι αυτή την στιγμή η μέρα και ο δικός μου η νύχτα...
Εμφανισιακά και μόνο είμαι η κυρία και είναι το ρεμάλι στο ντύσιμο
Και ξεκινώντας από εκεί σε όλα είμαστε αντίθετοι...σε όλα όμως... Εγώ αγχωτική, με πρόγραμμα και οργάνωση, ο δικός μου στον κόσμο του... Μπορώ να χαλαστώ για τα πάντα, αναίσθητος μέχρι αηδίας... Είμαι αρκετά νευρική, μπορώ να ουρλιάζω, να οδύρομαι αν με πειράξει κάτι ενώ αυτός είναι η προσωποποίηση της ηρεμίας... Μμμμ... λατρεύω να ταξιδεύω με παρέα, λατρεύει να ταξιδεύει μόνος του όλο τον κόσμο... Θέλω μπουζούκια,club και in μπαράκια... Θέλει χαλαρά πράγματα, ήσυχα με φαγητό και κρασάκι... Και η λίστα μπορεί να συνεχιστεί επ΄αόριστον
Για τα παιδιά έχουμε εννοείται διαφορετικές σκέψεις για τον τρόπο διαπαιδαγώγησης
Και μέσα όμως σε αυτό το χάος συνυπάρχουμε αρμονικά...Δεν ξέρω αν φταίει ο έρωτας... ξέρω όμως ότι έχουμε φοβερή χημεία η οποία μας έχει δέσει απίστευτα... Επίσης κανένας δεν καταπιέζει τον άλλον σε καμία περίπτωση (όταν έγινε αυτό σε μια κρίσιμη περίοδο απλά χωρίσαμε )... Είναι θέλουμε και δεν θέλουμε (και ναι οκ...συμβιβαζόμαστε πλέον)... Ποτέ δεν θα μπορούσα να φανταστώ τον εαυτό μου με κάποιον τόσο έξω από εμένα αλλά βλέπω ότι με βοηθάει στο να αλλάζω...να βλέπω πολλά πράγματα διαφορετικά και να εξελίσσομαι... Ναι υπάρχουν στιγμές που "αγχώνομαι" με την διαφορετικότητά μας, που μερικές φορές νιώθω ότι δεν μπορεί να υπάρξει μέλλον με τόσες τεράστιες διαφορές που έχουμε αλλά μέχρι να έρθει το τέλος ζω σε αυτή την τρέλα
Εμφανισιακά και μόνο είμαι η κυρία και είναι το ρεμάλι στο ντύσιμο
Και ξεκινώντας από εκεί σε όλα είμαστε αντίθετοι...σε όλα όμως... Εγώ αγχωτική, με πρόγραμμα και οργάνωση, ο δικός μου στον κόσμο του... Μπορώ να χαλαστώ για τα πάντα, αναίσθητος μέχρι αηδίας... Είμαι αρκετά νευρική, μπορώ να ουρλιάζω, να οδύρομαι αν με πειράξει κάτι ενώ αυτός είναι η προσωποποίηση της ηρεμίας... Μμμμ... λατρεύω να ταξιδεύω με παρέα, λατρεύει να ταξιδεύει μόνος του όλο τον κόσμο... Θέλω μπουζούκια,club και in μπαράκια... Θέλει χαλαρά πράγματα, ήσυχα με φαγητό και κρασάκι... Και η λίστα μπορεί να συνεχιστεί επ΄αόριστον
Για τα παιδιά έχουμε εννοείται διαφορετικές σκέψεις για τον τρόπο διαπαιδαγώγησης
Και μέσα όμως σε αυτό το χάος συνυπάρχουμε αρμονικά...Δεν ξέρω αν φταίει ο έρωτας... ξέρω όμως ότι έχουμε φοβερή χημεία η οποία μας έχει δέσει απίστευτα... Επίσης κανένας δεν καταπιέζει τον άλλον σε καμία περίπτωση (όταν έγινε αυτό σε μια κρίσιμη περίοδο απλά χωρίσαμε )... Είναι θέλουμε και δεν θέλουμε (και ναι οκ...συμβιβαζόμαστε πλέον)... Ποτέ δεν θα μπορούσα να φανταστώ τον εαυτό μου με κάποιον τόσο έξω από εμένα αλλά βλέπω ότι με βοηθάει στο να αλλάζω...να βλέπω πολλά πράγματα διαφορετικά και να εξελίσσομαι... Ναι υπάρχουν στιγμές που "αγχώνομαι" με την διαφορετικότητά μας, που μερικές φορές νιώθω ότι δεν μπορεί να υπάρξει μέλλον με τόσες τεράστιες διαφορές που έχουμε αλλά μέχρι να έρθει το τέλος ζω σε αυτή την τρέλα
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.