El Salazar
Νεοφερμένος
Ο El Salazar αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Φοιτητής/τρια και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 48 μηνύματα.
27-06-13
04:59
Εάν από μικρός κάνεις μια υγιεινή ζωή τότε είναι πολύ πιθανόν
αν φτάσεις σε αυτή την ηλικία να μην έχεις σοβαρά προβλήματα υγείας.
Ξέρω ένα παππού στο χωριό μου ο οποίος είναι 94 χρονών ζει ολομόναχος από τα 70 και κάθε μέρα βόσκει τα πρόβατα πάνω στο βουνό. Δε τον λες και ανήμπορο. Οι περισσότεροι ηλικιωμένοι σήμερα που εύχονται να πεθάνουν, είναι είτε βαριά άρρωστοι , είτε είναι εντελώς μόνοι τους και βαριούνται τη ζωή τους.
Η ζωή είναι ωραία ότι ηλικία και να έχεις, αρκεί να ξέρεις να τη ζεις. Πολλοί συχαίνονται τα γεράματα γιατί δε μπορούν να κάνουν κάποια πράγματα που κάναν νέοι. Εγώ λέω πως απλώς τα γεράματα είναι μια άλλη περίοδος της ζωής μας και ακριβώς το ότι δε μπορούμε να κάνουμε κάποια πράγματα που κάναμε νέοι μας κάνει να μπορούμε να δούμε με άλλο μάτι κάποια άλλα πράγματα.
Aυτό που λες εσύ,φίλε,είναι μια πολύ αισιόδοξη θεώρηση των πραγμάτων.Ο παππούς που αναφέρεις αποτελεί εξαίρεση.Τυχαίνει να θυμάμαι τον προπάππου μου,που πέθανε 97 χρονών.Στα τελευταία του ήταν ένα φυτό και δεν καταλάβαινε τι του γινόταν.Εννοείται πως η ζωή είναι μοναδική,γι'αυτό άλλωστε είναι και τόσο ωραία.Στα γεράματα ο άνθρωπος έχει αποκτήσει εμπειρία,σύνεση και σοφία,την οποία δεν μπορεί να την έχει στα 20 ή στα 30.Στατιστικά όμως,βασανίζεται από προβλήματα υγείας,όσο υγιεινός και αν είναι ο πρότερος βίος του,γεγονός που δεν τον αφήνει να απολαύσει τη ζωή του.Και όταν λέω γεράματα,εννοώ από τα 80-85 και μετά.Τότε η ζωή αρχίζει να γίνεται δυσβάσταχτη για το 90% των ανθρώπων.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
El Salazar
Νεοφερμένος
Ο El Salazar αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Φοιτητής/τρια και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 48 μηνύματα.
26-06-13
05:02
Γιατί θεωρούμε δεδομένο ότι όποιος περάσει τα 70-75 θα έχει ανυπέρβλητες δυσχέρειες και πλήρη εξάρτηση από τους άλλους; Υπάρχουν πολλοί 75άρηδες και 80άρηδες και 85άρηδες που ζουν μια χαρά ανεξάρτητες ζωές.
Εγώ θα ήθελα να ζήσω όσο το δυνατόν περισσότερο.
Όσα άτομα τυχαίνει να γνωρίζω στις ηλικίες που αναφέρεις (80-85) έχουν σοβαρά προβλήματα υγείας και χρειάζονται κάποιο νεότερο άτομο για βοήθεια.Οι περισσότεροι υπερήλικες ζητούν τη συνδρομή των παιδιών τους για να τους πηγαίνουν σε γιατρούς,να διεκπεραιώνουν εξωτερικές δουλειές,υποχρεώσεις ή δέχονται τις περιποιήσεις κάποιας οικιακής βοηθού.Μάλιστα πολλοί ενδόμυχα παρακαλούν να πεθάνουν όταν βρίσκονται σε αυτές τις ηλικίες,καθώς αισθάνονται πλήρεις από όσα έχουν ζήσει,ενώ άλλοι έχουν ταλαιπωρηθεί από τα βάσανα της ζωής.Ακόμα και αν εσύ στα 85 σου είσαι ανεξάρτητη οικονομικά,θα αντέχεις να βλέπεις τον εαυτό σου να εξασθενεί συνεχώς,όσο επέρχεται αμείλικτη η φυσική φθορά;
Εκτός και αν θες να ακολουθήσεις το παράδειγμα της Σόφης και της Θεοπούλας
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.