italian
Εκκολαπτόμενο μέλος
Ο italian αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 52 ετών. Έχει γράψει 150 μηνύματα.
04-07-13
09:29
Πριν την επισύναψη ερωτικής σχέσης ζητώ πάντα τα πέντε τελευταία εκκαθαριστικά της εφορίας, πιστοποιητικό πολιτικών φρονημάτων, λευκό ποινικό μητρώο και αποδεδειγμένη γνώση της ιταλικής.
Μα τι λέμε βρε παιδιά; Να κρίνουμε τον άνθρωπο που έχουμε απέναντι μας με βάση το παρελθόν και όχι το παρόν του; Φαντάζομαι δεν μιλάμε για serial killers, έμπορους ναρκωτικών και παιδεραστές έτσι δεν είναι; Ε λοιπόν εγώ πιστεύω πως όλες οι απαντήσεις μας βρίσκονται στο παρόν και στο όποιο μέλλον θελήσουμε να έχουμε. Σε αυτά θα πρέπει να βασιστούμε. Να κρίνουμε με βάση την οπτική μας αυτά που ζούμε και όχι αυτά που δεν ζήσαμε. Όσο και να θέλουμε να τα εξισώσουμε μιλάμε για διαφορετικές καταστάσεις. Εντάξει να είμαστε επιφυλακτικοί. Εντάξει να θέλουμε να εξερευνήσουμε τι σόι άνθρωπο έχουμε απέναντι μας. Αλλά με βάση την τωρινή και όχι την πρότερη συμπεριφορά του. Για παράδειγμα αν είναι πιστή με εμάς και όχι αν ήταν με τους πρώην. Θα πει κανείς, “εντάξει αυτή απατούσε πάντα να περιμένω να κερατώσει και εμένα;” Και που ξέρεις τους λόγους που την ωθούσαν και τι πραγματικά έγινε; Επίσης μπορούμε να ξέρουμε με βεβαιότητα τι ωθούσε έναν άνθρωπο στην βία σε μια ξένη με εμάς κατάσταση; Σε κάθε περίπτωση από την τρέχουσα συμπεριφορά μπορείς και πρέπει να καταλάβεις τι μέλλει γενέσθαι. Λέει πάντα αλήθεια; Είναι συνεπής; Ξενοκοιτάει; Επιμένω ότι ο χαρακτήρας του ανθρώπου δεν κρύβεται. Ακόμα και (ότ)αν δεν θέλουμε να τον δούμε.
Στον αντίποδα αν το παρελθόν ήταν υποδειγματικό θα προχωρούσατε; Δίχως να δείτε ποιον έχετε τώρα απέναντι σας; Δεν νομίζω. Ε με το ίδιο σκεπτικό δεν μπορούμε να καταδικάζουμε ανθρώπους στο δικό μας παρόν για συμπεριφορές του παρελθόντος που δεν μας αφορούσαν. Αυτό πιστεύω. Και για να απαντήσω και στα ερωτήματα της θεματοθέτριας έχω να πω ότι Ναι είναι δύσκολες οι ριζικές αλλαγές στο χαρακτήρα ενός ανθρώπου αλλά αυτό δεν χρειαζόμαστε το παρελθόν για να το κρίνουμε. Όσο πιθανό είναι να επιστρέψουν τα αρνητικά ψεγάδια του χαρακτήρα άλλο τόσο πιθανό είναι να εμφανιστούν ενώ δεν τα ξέραμε ! Μπορούμε να κρίνουμε με βάση την τρέχουσα συναναστροφή. Το παρελθόν περισσότερο μπορεί να μας οδηγήσει σε λανθασμένες ατραπούς και λιγότερο σε σωστά συμπεράσματα.
Είναι ήδη δύσκολο να βρούμε τον άνθρωπο που μας ταιριάζει το παρόν του ώστε να οραματιστούμε και να σχεδιάσουμε το μέλλον μαζί του. Ας μην το δυσκολεύουμε απαιτώντας και αψεγάδιαστο παρελθόν. Μα αν ήταν τέτοιο ίσως να μην είχαμε την ευκαιρία να τον βάλουμε στο παρόν και το μέλλον μας. Και τέλος, το δικό μας είναι τόσο αψεγάδιαστο όσο νομίζουμε...;
Μα τι λέμε βρε παιδιά; Να κρίνουμε τον άνθρωπο που έχουμε απέναντι μας με βάση το παρελθόν και όχι το παρόν του; Φαντάζομαι δεν μιλάμε για serial killers, έμπορους ναρκωτικών και παιδεραστές έτσι δεν είναι; Ε λοιπόν εγώ πιστεύω πως όλες οι απαντήσεις μας βρίσκονται στο παρόν και στο όποιο μέλλον θελήσουμε να έχουμε. Σε αυτά θα πρέπει να βασιστούμε. Να κρίνουμε με βάση την οπτική μας αυτά που ζούμε και όχι αυτά που δεν ζήσαμε. Όσο και να θέλουμε να τα εξισώσουμε μιλάμε για διαφορετικές καταστάσεις. Εντάξει να είμαστε επιφυλακτικοί. Εντάξει να θέλουμε να εξερευνήσουμε τι σόι άνθρωπο έχουμε απέναντι μας. Αλλά με βάση την τωρινή και όχι την πρότερη συμπεριφορά του. Για παράδειγμα αν είναι πιστή με εμάς και όχι αν ήταν με τους πρώην. Θα πει κανείς, “εντάξει αυτή απατούσε πάντα να περιμένω να κερατώσει και εμένα;” Και που ξέρεις τους λόγους που την ωθούσαν και τι πραγματικά έγινε; Επίσης μπορούμε να ξέρουμε με βεβαιότητα τι ωθούσε έναν άνθρωπο στην βία σε μια ξένη με εμάς κατάσταση; Σε κάθε περίπτωση από την τρέχουσα συμπεριφορά μπορείς και πρέπει να καταλάβεις τι μέλλει γενέσθαι. Λέει πάντα αλήθεια; Είναι συνεπής; Ξενοκοιτάει; Επιμένω ότι ο χαρακτήρας του ανθρώπου δεν κρύβεται. Ακόμα και (ότ)αν δεν θέλουμε να τον δούμε.
Στον αντίποδα αν το παρελθόν ήταν υποδειγματικό θα προχωρούσατε; Δίχως να δείτε ποιον έχετε τώρα απέναντι σας; Δεν νομίζω. Ε με το ίδιο σκεπτικό δεν μπορούμε να καταδικάζουμε ανθρώπους στο δικό μας παρόν για συμπεριφορές του παρελθόντος που δεν μας αφορούσαν. Αυτό πιστεύω. Και για να απαντήσω και στα ερωτήματα της θεματοθέτριας έχω να πω ότι Ναι είναι δύσκολες οι ριζικές αλλαγές στο χαρακτήρα ενός ανθρώπου αλλά αυτό δεν χρειαζόμαστε το παρελθόν για να το κρίνουμε. Όσο πιθανό είναι να επιστρέψουν τα αρνητικά ψεγάδια του χαρακτήρα άλλο τόσο πιθανό είναι να εμφανιστούν ενώ δεν τα ξέραμε ! Μπορούμε να κρίνουμε με βάση την τρέχουσα συναναστροφή. Το παρελθόν περισσότερο μπορεί να μας οδηγήσει σε λανθασμένες ατραπούς και λιγότερο σε σωστά συμπεράσματα.
Είναι ήδη δύσκολο να βρούμε τον άνθρωπο που μας ταιριάζει το παρόν του ώστε να οραματιστούμε και να σχεδιάσουμε το μέλλον μαζί του. Ας μην το δυσκολεύουμε απαιτώντας και αψεγάδιαστο παρελθόν. Μα αν ήταν τέτοιο ίσως να μην είχαμε την ευκαιρία να τον βάλουμε στο παρόν και το μέλλον μας. Και τέλος, το δικό μας είναι τόσο αψεγάδιαστο όσο νομίζουμε...;
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.