ΜΠΕΡΔΕΜΕΝΟΣ
Εκκολαπτόμενο μέλος
Ο. ..του πατρός ΜΠΛΟΥΜ και του υιου... αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 43 ετών. Έχει γράψει 323 μηνύματα.
27-12-07
17:09
Ipios, επιτέλους το παραδέχτηκες: ακόμα και στα μαθηματικά υπάρχουν ασάφειες. Αυτό εννοούσα και με τη φράση μου περί μήκους κλπ, απλά χάλασα (αντέστρεψα, για την ακρίβεια) τον ορισμό τής ευθείας. Έτσι και αλλιώς, οι αρνήσεις όλων τών προτάσεων μιας θεωρίας , φτιάχνουν ξανά μία θεωρία (άλλη), συνεπή (αν και η αρχική είναι)...
Γενικά πάντως (αν μού επιτρέπεις) δεν μού φαίνεται πως μιλάς "καθαρά" μαθηματικά. Το ταλέντο σου είναι πολύπλευρο (λογοτεχνικό κλπ) αλλά καλύτερα να μην το ξεδιπλώνεις όλο σε ένα topic. Λέω εγώ...
Γενικά πάντως (αν μού επιτρέπεις) δεν μού φαίνεται πως μιλάς "καθαρά" μαθηματικά. Το ταλέντο σου είναι πολύπλευρο (λογοτεχνικό κλπ) αλλά καλύτερα να μην το ξεδιπλώνεις όλο σε ένα topic. Λέω εγώ...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
ΜΠΕΡΔΕΜΕΝΟΣ
Εκκολαπτόμενο μέλος
Ο. ..του πατρός ΜΠΛΟΥΜ και του υιου... αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 43 ετών. Έχει γράψει 323 μηνύματα.
26-12-07
20:54
Potmos, φυσική είναι η ενασχόληση με την ομορφιά τής φύσης. Μαθηματικά είναι η ενασχόληση με τη φύση τής ομορφιάς..
Ipios, λες π.χ. "ευθεία είναι αυτή που δεν έχει μήκος". Τί είναι "μήκος"; Επαγωγικά φτάνουμε στο αδιέξοδο για το οποίο μιλάω...
Επειδή σε κοβω ψαγμένο και θέλω να διαβάζω ολόκληρα τα μνμ σου, please λίγο πιο συνοπτικά (όσο πατάει η γάτα)..
Αυτά που αισθάνεσαι την ανάγκη να γράψεις, θα σου "βγουν" τελικά όλα μέσα στο διάλογο, Ο.Κ.;
Το concept που ανέφερα προηγουμένως το φαντάζομαι κάπως έτσι: ένα νεογέννητο μαθαίνει να διαβάζει "π.χ. "τ" και "α" κάνουν "τα", αλλά όχι το νόημα των λέξεων. Έτσι κι αλλιώς, στις "μη-αναλύσιμες" λέξεις (σύνολο κλπ), κι εμείς μια σχεδόν διαισθητική ερμηνεία δίνουμε.. Το παιδί αυτό έχει (πώς, δεν ξέρω, θεωρητικά μιλάω) μία αίσθηση για την έννοια της ισχύς ή όχι μιας απόφανσης. Έτσι αποφασίζει μόνο του (ως προς την ερμηνεία) αλλά και "δεσμευμένο" (ως προς τα αξιώματα, τα οποία τού παραδίδονται έτοιμα) για την ισχύ ή όχι κάθε πρότασης του αξιωματικού συστήματος. Κάτι σαν "ανθρωποειδής υπολογιστής" ακούγεται..
Auf wiedersehen!
Ipios, λες π.χ. "ευθεία είναι αυτή που δεν έχει μήκος". Τί είναι "μήκος"; Επαγωγικά φτάνουμε στο αδιέξοδο για το οποίο μιλάω...
Επειδή σε κοβω ψαγμένο και θέλω να διαβάζω ολόκληρα τα μνμ σου, please λίγο πιο συνοπτικά (όσο πατάει η γάτα)..
Αυτά που αισθάνεσαι την ανάγκη να γράψεις, θα σου "βγουν" τελικά όλα μέσα στο διάλογο, Ο.Κ.;
Το concept που ανέφερα προηγουμένως το φαντάζομαι κάπως έτσι: ένα νεογέννητο μαθαίνει να διαβάζει "π.χ. "τ" και "α" κάνουν "τα", αλλά όχι το νόημα των λέξεων. Έτσι κι αλλιώς, στις "μη-αναλύσιμες" λέξεις (σύνολο κλπ), κι εμείς μια σχεδόν διαισθητική ερμηνεία δίνουμε.. Το παιδί αυτό έχει (πώς, δεν ξέρω, θεωρητικά μιλάω) μία αίσθηση για την έννοια της ισχύς ή όχι μιας απόφανσης. Έτσι αποφασίζει μόνο του (ως προς την ερμηνεία) αλλά και "δεσμευμένο" (ως προς τα αξιώματα, τα οποία τού παραδίδονται έτοιμα) για την ισχύ ή όχι κάθε πρότασης του αξιωματικού συστήματος. Κάτι σαν "ανθρωποειδής υπολογιστής" ακούγεται..
Auf wiedersehen!
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
ΜΠΕΡΔΕΜΕΝΟΣ
Εκκολαπτόμενο μέλος
Ο. ..του πατρός ΜΠΛΟΥΜ και του υιου... αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 43 ετών. Έχει γράψει 323 μηνύματα.
25-12-07
14:42
To "μονοδιάστατο" τού χρόνου είναι το "νοίκι" που πληρώνουν όσοι κατοικούμε σε αυτό το σύμπαν, άρα και οι μαθηματικοί. Σε κάθε στιγμή μπορούμε δλδ να ορίζουμε μόνο μία έννοια. Όχι και τις έννοιες που χρησιμοποιούμε στον ορισμό.
Τα αξιώματα πώς τα ερμηνεύουμε; Δεν χριεαζόμαστε λέξεις; Αυτές πώς θα οριστούν; Άρα θα υπάρχουν (αναγκαστικά) και "αόριστες" λέξεις. Παραδείγματα έδωσα στο προηγούμενο μνμ μου. Από εκεί έχω την εντύπωση πως πηγάζουν και οι παρεξηγήσεις μεταξύ μας.
Για δικτατορία κλπ δεν νομίζω πως είναι το κατάλληλο forum. Στην Ελλάδα γενικά πάντως υπάρχουν λέξεις a priori κακές a priori καλές. Άντε με τα λαμόγια...
Χαίρομαι που τα λεμε (έστω κ λίγο)
Καλά να περνάτε παιδιά
Τα αξιώματα πώς τα ερμηνεύουμε; Δεν χριεαζόμαστε λέξεις; Αυτές πώς θα οριστούν; Άρα θα υπάρχουν (αναγκαστικά) και "αόριστες" λέξεις. Παραδείγματα έδωσα στο προηγούμενο μνμ μου. Από εκεί έχω την εντύπωση πως πηγάζουν και οι παρεξηγήσεις μεταξύ μας.
Για δικτατορία κλπ δεν νομίζω πως είναι το κατάλληλο forum. Στην Ελλάδα γενικά πάντως υπάρχουν λέξεις a priori κακές a priori καλές. Άντε με τα λαμόγια...
Χαίρομαι που τα λεμε (έστω κ λίγο)
Καλά να περνάτε παιδιά
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
ΜΠΕΡΔΕΜΕΝΟΣ
Εκκολαπτόμενο μέλος
Ο. ..του πατρός ΜΠΛΟΥΜ και του υιου... αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 43 ετών. Έχει γράψει 323 μηνύματα.
24-12-07
20:18
Bασικά νομίζω πως όλα τα μαθηματικά πέφτουν στηη παγίδα του "μονοδιάστατου" του χρόνου. Για να ορίσουμε πλήρως μία έννοια θα πρέπει να ορίσουμε και όλες τις έννοιες τις οποίες θα χρησιμοποιήσουμε στον ορισμό αυτό. Ομοίως για τους ορισμούς των εννοιών αυτών..
Οπότε: Ή ανακυκλώνουμε λέξεις-όρους που έχουμε ήδη χρησιμοποιήσει ή συνεχίζουμε να "ανακαλύπτουμε" επ' 'απειρον λέξεις. Το μεν "δεν προβλέπεται" (μπήκα για τα καλά στην φρασεολογία του στρατού), το δε δεν θα το προλάβει κανείς να το χαρεί.
π.χ. Έχω διαβάσει λίγο θεμέλια (λογική). Ξεκινάει με φράσεις του στυλ "θεωρύμε ένα σύνολο μεταβλητών" ή κάτι τέτοια. Τί είναι όμως "σύνολο";
Αν διαβάσουμε λίγο αξιωματική θεωρία συνόλων, χρησιμοποιείται π.χ. ο όρος "πρόταση στην οποία το χ είναι μία ελεύθερη μεταβλητ'ή κλπ". Πέφτουμε δλδ τώρα στην παγίδα της Λογικής.
Επειδή η κοινωνία (και τα μαθηματικά) πρέπει να προχωράει, δεχτήκαμε σιωπηρά κάποιες έννοιες (όπως των "συνόλων") σαν αυτονόητα ορισμένες, με το σκεπτικό πως μοιάζει το "σύνολο" που έχω στο κεφάλι μου με οποιουδήποτε, και χτίσαμε πάνω σ' αυτές όλα τα μαθηματικά. Είναι δλδ (κατά τη γνώμη μου) παλάτι σε άμμο. Η "μαγκιά" θα είναι να αλληλοκαλύπτονται, κατά κάποιο τρόπο, οι ασάφειες που δημιουργούνται.
Δεν έχω ψαξει και πολύ το θέμα. Sorry αν κάνω λάθη, μέρες που είναι...
Χρόνια πολλά
Οπότε: Ή ανακυκλώνουμε λέξεις-όρους που έχουμε ήδη χρησιμοποιήσει ή συνεχίζουμε να "ανακαλύπτουμε" επ' 'απειρον λέξεις. Το μεν "δεν προβλέπεται" (μπήκα για τα καλά στην φρασεολογία του στρατού), το δε δεν θα το προλάβει κανείς να το χαρεί.
π.χ. Έχω διαβάσει λίγο θεμέλια (λογική). Ξεκινάει με φράσεις του στυλ "θεωρύμε ένα σύνολο μεταβλητών" ή κάτι τέτοια. Τί είναι όμως "σύνολο";
Αν διαβάσουμε λίγο αξιωματική θεωρία συνόλων, χρησιμοποιείται π.χ. ο όρος "πρόταση στην οποία το χ είναι μία ελεύθερη μεταβλητ'ή κλπ". Πέφτουμε δλδ τώρα στην παγίδα της Λογικής.
Επειδή η κοινωνία (και τα μαθηματικά) πρέπει να προχωράει, δεχτήκαμε σιωπηρά κάποιες έννοιες (όπως των "συνόλων") σαν αυτονόητα ορισμένες, με το σκεπτικό πως μοιάζει το "σύνολο" που έχω στο κεφάλι μου με οποιουδήποτε, και χτίσαμε πάνω σ' αυτές όλα τα μαθηματικά. Είναι δλδ (κατά τη γνώμη μου) παλάτι σε άμμο. Η "μαγκιά" θα είναι να αλληλοκαλύπτονται, κατά κάποιο τρόπο, οι ασάφειες που δημιουργούνται.
Δεν έχω ψαξει και πολύ το θέμα. Sorry αν κάνω λάθη, μέρες που είναι...
Χρόνια πολλά
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.