Rabo97
Νεοφερμένος
Ο Rabo97 αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 26 ετών, επαγγέλεται Μαθητής/τρια και μας γράφει απο Ωραιόκαστρο (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 68 μηνύματα.
18-09-13
23:30
Γνωρίζω ότι υπάρχει ένα ακόμη θέμα που ασχολείται με την πολιτική https://ischool.e-steki.gr/showthread.php?t=46736 αν οι διαχειριστές κρίνουν ότι αυτό το thread συγχέεται με εκείνο είναι ελεύθεροι να το κλείσουν.
Είμαι 16 χρονών, μαθητής β' λυκείου. Μέχρι τώρα, τα θέματα πολιτικής φύσεως δεν με αφορούσαν ιδιαίτερα, μόλις που κρατούσα τον εαυτό μου ενημερωμένο για το εκάστοτε σύστημα. Μέχρι, δηλαδή, πριν από 1,5 χρόνο. Από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου, είχα μάθει πως ο ναζισμός είναι το έσχατο κακό, είχα αηδιάσει από τα απάνθρωπα εγκλήματα που έμαθα ότι είχαν γίνει κατα Χίτλερ και είχα πιστέψει, προφανώς με παιδική αφέλεια, πως ο ναζισμός δεν υπήρχε πια και πως ο ρατσισμός περιοριζόταν σε φαινόμενα όπως η περίπτωση της γριούλας στο διπλανό διαμέρισμα που είχε παθολογική φοβία με Τούρκους και Πακιστανούς, χωρίς λόγο και αιτία.
Ξαφνικά, όχι τόσο καιρό πριν, ανοίγω ανέμελα την τηλεόραση για να βρεθώ μπροστά στο σύμβολο της ΧΑ, που στα μάτια μου και τότε και τώρα είναι η χιτλερική σβάστικα. Σοκάρομαι, σηκώνω την ένταση στην τηλεόραση και ακούω (ήταν τότε με το γνωστό σε όλους μας "Εγέρθητω!" στην συνέντευξη του Μιχαλολιάκου).
Η πρώτη μου αντίδραση; Ομολογώ πως ήταν το σοκ. Άλλα αυτό δεν κράτησε πολύ, καθώς γέλασα. Γέλασα με τους παλιάτσους που νόμιζαν οτι σε μια χώρα όπως η ΕΛΛΑΔΑ θα μπορούσαν να περάσουν τον ναζισμό. Μια χώρα που πέρασε 400 χρόνια τουρκοκρατίας, Α' & Β παγκόσμιο πόλεμο, τους Βαλκανικούς πολέμους παράλληλα, τον Μεσοπόλεμο, για να βρεθεί τελικά στην Χούντα την οποία έριξε και κρέμασε τους υπεύθυνους για την ανέγερση της.
Που να φανταστώ, τότε, ότι θα βρισκόμουν στα δεκαέξι μου χρόνια, λίγο πριν ανοίξω τα φτερά μου στον έξω κόσμο, ότι δεν θα ανησυχουσα για τις επικείμενες πανελλαδικές και για το πάρτυ το επόμενο σάββατο, αλλά για τον κίνδυνο αυτό.
Θέλω να ακούσω γνώμες συνομηλίκων μου και μη. Θέλω να ακούσω φωνές ατόμων που έχουν αγανακτήσει, που θέλουν να "ξεβρωμίσει ο τόπος", όπως το θέτουν τα χρυσα αυγά, από τέτοια φαινόμενα ναζισμού. Θέλω να πιστέψω ότι η Ελλάδα μου δεν έχει γεμίσει από 15χρονα τα οποία πανηγυρίζουν το πρωί στο σχολείο όταν ακούνε ότι το κόμμα που οι γονείς τους υποστηρίζουν τόσο παθιασμένα μόλις σκότωσε άλλον ένα μετανάστη, παράνομο ή όχι.
Παρακαλώ πείστε με.
Είμαι 16 χρονών, μαθητής β' λυκείου. Μέχρι τώρα, τα θέματα πολιτικής φύσεως δεν με αφορούσαν ιδιαίτερα, μόλις που κρατούσα τον εαυτό μου ενημερωμένο για το εκάστοτε σύστημα. Μέχρι, δηλαδή, πριν από 1,5 χρόνο. Από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου, είχα μάθει πως ο ναζισμός είναι το έσχατο κακό, είχα αηδιάσει από τα απάνθρωπα εγκλήματα που έμαθα ότι είχαν γίνει κατα Χίτλερ και είχα πιστέψει, προφανώς με παιδική αφέλεια, πως ο ναζισμός δεν υπήρχε πια και πως ο ρατσισμός περιοριζόταν σε φαινόμενα όπως η περίπτωση της γριούλας στο διπλανό διαμέρισμα που είχε παθολογική φοβία με Τούρκους και Πακιστανούς, χωρίς λόγο και αιτία.
Ξαφνικά, όχι τόσο καιρό πριν, ανοίγω ανέμελα την τηλεόραση για να βρεθώ μπροστά στο σύμβολο της ΧΑ, που στα μάτια μου και τότε και τώρα είναι η χιτλερική σβάστικα. Σοκάρομαι, σηκώνω την ένταση στην τηλεόραση και ακούω (ήταν τότε με το γνωστό σε όλους μας "Εγέρθητω!" στην συνέντευξη του Μιχαλολιάκου).
Η πρώτη μου αντίδραση; Ομολογώ πως ήταν το σοκ. Άλλα αυτό δεν κράτησε πολύ, καθώς γέλασα. Γέλασα με τους παλιάτσους που νόμιζαν οτι σε μια χώρα όπως η ΕΛΛΑΔΑ θα μπορούσαν να περάσουν τον ναζισμό. Μια χώρα που πέρασε 400 χρόνια τουρκοκρατίας, Α' & Β παγκόσμιο πόλεμο, τους Βαλκανικούς πολέμους παράλληλα, τον Μεσοπόλεμο, για να βρεθεί τελικά στην Χούντα την οποία έριξε και κρέμασε τους υπεύθυνους για την ανέγερση της.
Που να φανταστώ, τότε, ότι θα βρισκόμουν στα δεκαέξι μου χρόνια, λίγο πριν ανοίξω τα φτερά μου στον έξω κόσμο, ότι δεν θα ανησυχουσα για τις επικείμενες πανελλαδικές και για το πάρτυ το επόμενο σάββατο, αλλά για τον κίνδυνο αυτό.
Θέλω να ακούσω γνώμες συνομηλίκων μου και μη. Θέλω να ακούσω φωνές ατόμων που έχουν αγανακτήσει, που θέλουν να "ξεβρωμίσει ο τόπος", όπως το θέτουν τα χρυσα αυγά, από τέτοια φαινόμενα ναζισμού. Θέλω να πιστέψω ότι η Ελλάδα μου δεν έχει γεμίσει από 15χρονα τα οποία πανηγυρίζουν το πρωί στο σχολείο όταν ακούνε ότι το κόμμα που οι γονείς τους υποστηρίζουν τόσο παθιασμένα μόλις σκότωσε άλλον ένα μετανάστη, παράνομο ή όχι.
Παρακαλώ πείστε με.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.